40 χρόνια από την εξέγερση του Στόουνγωλ. Όλα ξεκίνησαν στις 28 Ιουνίου του 1969, σε μια γειτονιά του Greenwich Village που μαζί με το Χάρλεμ φιλοξενούσε από τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά το μεγαλύτερο μέρος της γκέι, λεσβιακής και τρανς ζωής. Εκείνη τη νύχτα, στο μπαρ Stonewall Inn, στην Christopher Street, έμελλε να γίνει αυτό που θα λέγαμε 'το κλικ στην ιστορία' του λοαδ κινήματος. Τα ιστορικά γεγονότα είναι λίγο πολύ γνωστά. Ταινίες, βιβλία, το διαδίκτυο πλούσιο.
Στην Ελλάδα, ο απόηχος όλων αυτών έφτασε κοντά στο 1977, όταν γεννήθηκε το Απελευθερωτικό Κίνημα Ομοφυλόφιλων Ελλάδας (ΑΚΟΕ), την πρώτη λοαδ ελληνική οργάνωση που γεννήθηκε από την ανάγκη της διαμαρτυρίας κατά του "Νόμου περί αφροδισίων" που προσπάθησε τότε να φέρει η κυβέρνηση Καραμανλή, που στην ουσία επαναποινικοποιούσε την ομοφυλοφιλία. Το ΑΚΟΕ υπήρξε αρκετά δραστήριο και καρπός της δραστηριότητάς του, εκτός των άλλων, ήταν και το περιοδικό "Αμφί", το πρώτο λοαδ ελληνικό περιοδικό.
Μέσα από το ΑΚΟΕ, γεννήθηκε το 1988, η ΕΟΚ ως ανάγκη η οργάνωση να αποκτήσει και νομικό πρόσωπο. Τα χρόνια που πέρασαν ήταν άγονα, αλλά δεν έλειψαν οι ατομικές προσπάθειες και οι προσπάθειες να γίνουν τα πρώτα Pride, στον Λόφο του Στρέφη, ή σε κλειστούς χώρους, ενώ αργότερα ακολούθησαν το ΣΑΤΤΕ (Σωματείο Αλληλεγγύης Τραβεστί Τρανσέξουαλ, 2003) και η ΟΛΚΕ (Ομοφυλοφιλική Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας, 2004), καθώς και κάποιες ακόμη ομάδες (πχ η Λεσβιακή Ομάδα Αθήνας - ΛΟΑ) και από το 2005 ωρίμασε η ιδέα του Pride που έκτοτε γίνεται κάθε χρόνο από την αστική μή-κερδοσκοπική εταιρεία Athens Pride.
Από άποψης των θεσμικών αιτημάτων ωστόσο το μόνο που υπάρχει είναι ο νόμος κατά των διακρίσεων 3304/2005, ο οποίος ήρθε σε εφαρμογή οδηγίας της Ε.Ε., αλλά μόνο για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού, ενώ το 2008 οι πρώτες ελπίδες φάνηκαν όταν δύο ζευγάρια ομοφύλων εκμεταλλευόμενα το κενό που υπάρχει στον νόμο, έκαναν πολιτικό γάμο στην Τήλο, υπόθεση που προς το παρόν δεν έχει τελεσιδικήσει όπως γνωρίζουμε.
Το σύμφωνο συμβίωσης ήρθε, αλλά πέρασε ξώφαλτσα και δεν άγγιξε τα ζευγάρια ομοφύλων, καθώς η κυβέρνηση Καραμανλή του νεωτέρου, αποφάσισε να πρωτοτυπήσει διεθνώς εξαιρώντας τα, ενώ η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ε.Ε. που η ηλικία συναίνεσης είναι διαφορετική για τους ομοφυλόφιλους και τους ετεροφυλόφιλους (347 ΠΚ).
Ο απόηχος λοιπόν του Stonewall, αλλά και των κατακτήσεων που έχει να επιδείξει το λοαδ κίνημα διεθνώς δεν έφτασε ποτέ στην Ελλάδα. Και εδώ φτάνουμε στα δύσκολα...Τί φταίει, τί έφταιξε κτλ... Δεν θα ήθελα να επεκταθώ ιδιαίτερα σε αυτής της φύσεως τα ερωτήματα, καθώς είναι ερωτήματα που "πονάνε". Το μόνο που θα έλεγα είναι ότι πλην της περιόδου '78-'84, αυτό που ονομάζουμε "κοινότητα" ποτέ δεν μορφοποιήθηκε και δεν εκφράστηκε ανοικτά στην κοινωνία, χτίζοντας τις απαραίτητες γέφυρες. Με λίγα λόγια η έννοια της κοινότητας ακόμη παραμένει ζητούμενο που χρειάζεται πολλούς άγνωστους Χ από όλους μας, για να μπορέσει να σταθεί στέρεα στα πόδια της με όρους "κινήματος".
Δεν θέλω να τελειώσω με νότα απαισιοδοξίας, καθώς θέλω να πιστεύω ότι τα καλύτερα είναι μπροστά μας. Αρκεί να χρησιμοποιηθούν οι πιο δημιουργικές δυνάμεις μας.
From: loveyalltube
[για την ταινία Stonewall, μπορείτε να διαβάσετε στο Απέναντι Πεζοδρόμιο.]
Long live the spirit of Stonewall!
- Leslie Feinberg.
------------------------------------------------------
Διαβάστε επίσης:
- 40 χρόνια μετά: 40 πράγματα που πρέπει να ξέρουμε για το Stonewall.
- Stonewall Inn, σαράντα χρόνια μετά.
- Stonewall, 40 χρόνια μετά.
- Stonewall 0, +20, +40
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου