Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009

Το ακαταμάχητο χαμόγελο του Θανάση Πλεύρη σαγηνεύει τους "ανδρείους της ηδονής" στο Ευρωκοινοβούλιο.


Ο Θανάσης Πλεύρης του ΛΑΟΣ, ξεναγείται στην Ευρωβουλή και όπως φαίνεται κάνει "ζημιές". Αντιγράφω από την Καθημερινή:

Ein Mann, ein Mensch, ein Herr
Γιούχουουου! - 31/7/2009


Δεν είναι τυχαίο ότι οι Βρετανοί αντιμετωπίζουν τουλάχιστον με επιφυλακτικότητα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ούτε ότι οι πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ μαγεύονται με οτιδήποτε έχει σχέση με αυτό. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι ο παράδεισος όπως τον ονειρεύονται οι Γάλλοι σοσιαλιστές: είναι ο θρίαμβος της γραφειοκρατίας. Κάπου δύο χιλιάδες καλοπληρωμένοι υπάλληλοι απασχολούνται με μια δουλειά που θα γινόταν άνετα από μερικές εκατοντάδες. Οι υπόλοιποι δικαιολογούν την ύπαρξή τους επινοώντας τρόπους για να κάνουν το απλό περίπλοκο - δραστηριότητα άκρως διασκεδαστική, εφόσον δυσκολεύει τη ζωή των άλλων. Οι άλλοι, εν προκειμένω, είναι οι νέοι ευρωβουλευτές, τη μύηση των οποίων στα μυστήρια των Βρυξελλών ανέλαβε στρατιά ευρωκρατών, εξηγώντας τους ακόμη και πώς οφείλει ο ευρωβουλευτής που σέβεται τον εαυτό του να κρατά το μολύβι του...

Πληροφορούμαι ότι στη διαδικασία της μύησης μεγάλο σουξέ είχε ο Θανασάκης Πλεύρης του ΛΑΟΣ, λόγω της επιμέλειάς του, που παραπέμπει στις παραδόσεις του Πρωσικού Επιτελείου, αλλά και ως εκπρόσωπος του ελληνικού κάλλους. Βλέπετε, στις τάξεις των ευρωκρατών, εκπροσωπείται επαρκώς η κατηγορία των «ανδρείων της ηδονής», κατά την καβαφική διατύπωση, ή, αν προτιμάτε τον τρόπο του λόρδου Αλφρεντ Ντάγκλας (εραστή του Οσκαρ Γουάιλντ), η κατηγορία εκείνων που προτιμούν «τον έρωτα που δεν τολμά να πει το όνομά του».

Ευπειθής και τυπικός, ως γνήσιος φορέας του πνεύματος της Χαϊδελβέργης, όπου σπούδασε, ο Θανασάκης δεν αντελήφθη αμέσως τα βαθύτερα κίνητρα του ενδιαφέροντος που προκάλεσε σε ορισμένους ευρωκράτες, ώσπου του τα υπέδειξαν, με τη δέουσα διακριτικότητα, συνάδελφοί του στην Ευρωβουλή. Κατόπιν τούτου, φρονώ ότι είναι υποχρέωση του Obergruppenfuehrer, πίσω στο πατρικό του Θανασάκη, να τον καλέσει και να του μιλήσει για το vicium sodomiticum από το οποίο κάθε χρηστοήθης νέος οφείλει να φυλάγεται...
Ήμαρτον - τί άλλο θ' ακούσουμε καλοκαιριάτικα....

Männer, Helden, schwule Nazis (2005) - Rosa von Praunheim


"Άντρες, ήρωες, γκέι Ναζιστές" ο τίτλος του πολύ ενδιαφέροντος ντοκυμαντέρ του Rosa von Praunheim που διαπραγματεύεται τα πιστεύω και την ζωή των γκέι αντρών που είναι νεοναζιστές, ενώ υπάρχουν εκτενείς αναφορές στην ζωή του νεοναζιστή ηγέτη Michael Kuhnen ο οποίος ήταν ομοφυλόφιλος και πέθανε το 1991 από επιπλοκές του AIDS, καθώς και αξιωματικών των ναζί που ήταν ομοφυλόφιλοι. Αντιγράφω από την σελίδα των Teddy Awards 2005, λίγα λόγια για την ταινία από τον ίδιο τον σκηνοθέτη.
HEROES AND GAY NAZIS

Since its inception, the homosexual movement has always numbered gays whose political leanings tend towards the extreme right; these are men who set great store by masculinity and nationalism, who look down on ‘fairies’ and women and propagate anti-Semitism. Writing shortly before his death from Aids at the end of the 1980s, neo-Nazi Michael Kόhnen claimed that gay men made better fighters, because having no family made them more independent and braver. My documentary portrays gay men who describe themselves as right-wing, or who have a history of alignment with the extreme right.

Andre is a skinhead. He associates with a group of other bald-headed right-wing men, most of whom tolerate his being gay. Alexander Schlesinger is a member of a political party representing extreme right-wing views. He claims that his party’s chief is aware of his homosexuality. Bernd Ewald Althans, who gained a reputation for his film, PROFESSION: NEONAZI, did time for his denial of the Holocaust. Today, he organises gay parties in Berlin. For nine years, Jφrg Fischer was an active member of the extreme right-wing parties NPD and DVU. During this time he had a relationship with another male party member which lasted four years. He left these organisations in 1991 and now works as a journalist.

Journalist Rainer Fromm estimates that 10–15% of neo-Nazi party leadership is gay and that their homosexuality is tolerated within the party.
Some may be shocked that I do not take a stand in my film and do not portray gay neo-Nazis as monsters, but as people living their lives in dramatic contradiction. Professor Rόdiger Lautmann provides the most conclusive explanation: “Gays have always been persecuted, in all political parties, all religions and all societies. There is no reason why gay men should not affiliate themselves with right-wing groups – for the fear of being discovered and punished was, and still is, almost the same everywhere.”
- Rosa von Praunheim

Ακολουθεί το πρώτο μέρο της ταινίας και στη συνέχεια πιέζοντας τους συνδέσμους μπορείτε να την δείτε όλη.


From: ewd34

- Männer Helden Schwule Nazis, part2
- Männer Helden Schwule Nazis, part3
- Männer Helden Schwule Nazis, part4
- Männer Helden Schwule Nazis, part5
- Männer Helden Schwule Nazis, part6
- Männer Helden Schwule Nazis, part7
- Männer Helden Schwule Nazis, part8

Ο Χάρβεϊ Μιλκ τιμάται με το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας.


Η Victory Fund αναφέρει ότι ο Harvey Milk θα τιμηθεί μετά θάνατον με το Προεδρικό Μετάλιο της Ελευθερίας, την μεγαλύτερη τιμή για πολίτη των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Stuart Milk, ανεψιός του, θα είναι αυτός που θα παραλάβει το μετάλλιο σε τελετή που θα γίνει στον Λευκό Οίκο στις 12 Αυγούστου. Αντιγράφω από το Gay Politics:
“We are thrilled President Obama is honoring Harvey Milk with the Medal of Freedom. He’s an American hero and trailblazer whose election more than 30 years ago triggered a political awakening that inspires us still today. This recognition sends an important message about how critical political leadership will be in making all Americans equal in the eyes of the law,” said Chuck Wolfe, president and CEO of the Victory Fund.

Stuart Milk echoed Wolfe’s praise, saying, “The President’s action today touches the core of our very human hearts and my uncle would be so proud of this high honor. His election was, for him, a beginning–a chance to make real change. That change is happening, but we still have so far to go. I hope this recognition inspires LGBT Americans everywhere to heed Harvey’s call to run for office, to serve openly, to live proudly with authenticity and to demand the equality that we all deserve.”
Επίσης, άλλα πρόσωπα που θα λάβουν το μετάλλιο θα είναι:
- Η γνωστή λεσβία τεννίστρια, Billie Jean King
- Ο γερουσιαστής Ted Kennedy
- Ο αρχιεπίσκοπος Desmond Tutu
- Ο επίσκοπος Joseph Lowery
οι οποίοι είναι όλοι τους άνθρωποι που έχουν συμβάλλει στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην μάχη κατά του HIV/AIDS.

Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009

Γάμος ομοφύλων στην Αλβανία;

Δεν ξέρω αν με γελούν τα μάτια μου. Διαβάζω το παρακάτω στην Καθημερινή:

Υπέρ της νομιμοποίησης των γάμων oμοφυλόφιλων ο Μπερίσα

Οι αλβανικές αρχές τίθενται υπέρ της νομιμοποίησης των γάμων ομόφυλων ζευγαριών, δήλωσε ο Aλβανός πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα, σε δελτίο τύπου που δημοσιεύθηκε σήμερα, εν όψει συζήτησης στο κοινοβούλιο νομοσχεδίου που θα παραχωρεί στα ομόφυλα ζευγάρια ίδια δικαιώματα με αυτά των ετεροφύλων.

«Ο νόμος, που ενδέχεται να προκαλέσει συζητήσεις και αντιδράσεις, επιδιώκει να βάλει τέλος στις διακρίσεις και να επιτρέψει την πολιτική ένωση ατόμων του ιδίου φύλου», αναφέρεται στην ανακοίνωση του Μπερίσα, επικεφαλής του μεγαλύτερου συντηρητικού κόμματος της Αλβανίας.

- www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Επίσης (για να το κάνουμε πιο πλήρες), μπαίνω στο gaylawnet, να δώ τί νόμοι ισχύουν στην γειτονική μας χώρα όσον αφορά τα λοαδ θέματα. Οι σημειώσεις που βλέπω αναφέρουν ότι το συναινετικό σεξ μεταξύ ομόφυλων ενηλίκων αποποινικοποιήθηκε το 1995, ότι υπάρχει νομοθεσία που απαγορεύει στα διαφυλικά άτομα να παντρεύονται και ότι επίσης υπάρχει επίσημη άρνηση στην αλλαγή των εγγράφων στα διαφυλικά άτομα.

Η Σάρα Γουότερς και ο Κολμ Τόιμπιν στην longlist του Man Booker Prize.


Δύο ανοικτά ομοφυλόφιλοι συγγραφείς επελέγησαν στην μεγάλη λίστα του βραβείου αγγλόφωνης λογοτεχνίας, Μαν Μπούκερ (νομίζω για πρώτη φορά συμβαίνει αυτό). Η Σάρα Γουότερς και ο Κολμ Τόιμπιν. Αντιγράφω από το Pink News και ας ευχηθούμε να έχουν καλή επιτυχία!

Gay authors Sarah Waters and Colm Toibin selected for 2009 Booker Prize longlist
By Stephen Gray • July 29, 2009 - 19:47


Works by openly gay writers Colm Toibin and Sarah Waters both feature in the 2009 Man Booker Prize longlist, described by the judging panel’s chairman as “one of the strongest lists in recent memory”.

Among the 13 novels selected from a pool of 130 are works by JM Coetzee, who won the prize in 1983 and 1999 and AS Byatt, whose novel Possession triumphed in 1990.

Waters’ The Little Stranger, a psychological thriller set in post-War England, joins Toibin’s Brooklyn on the list, which will be further trimmed to six titles on September 8th.

Both writers have been shortlisted for the award before, Waters for her works Fingersmith and The Night Watch, Toibin for The Blackwater Lightship and The Master.

James Naughtie, chairman of the judging panel, praised the quality of this year’s titles, which include three first-time novelists.

“We kept discovering new talent as well as reacquainting ourselves with familiar writers, and emerged with a feeling that we were part of an exceptional year,” he said.

"Our fiction is in the hands of original and dedicated writers with fresh and appealing voices. This is an eclectic list, taking us from the court of Henry VIII to the Hollywood jungle, with stops along the way in a nineteenth century Essex asylum, an African war zone and a futuristic Brazilian city among other places.”

The award, given annually, went last year to Aravind Adiga, author of The White Tiger. Among the judges making up the 2009 panel are Michael Prodger, Literary Editor of the Sunday Telegraph, the comedian and broadcaster Sue Perkins, and the academic John Mullan.

The winner of the £50,000 prize will be announced in October in a ceremony in London’s Guildhall.

The longlist:

AS Byatt - The Children's Book
JM Coetzee - Summertime
Adam Foulds - The Quickening Maze
Sarah Hall - How to paint a dead man
Samantha Harvey - The Wilderness
James Lever - Me Cheeta
Hilary Mantel - Wolf Hall
Simon Mawer - The Glass Room
Ed O'Loughlin - Not Untrue & Not Unkind
James Scudamore - Heliopolis
Colm Toibin - Brooklyn
William Trevor - Love and Summer
Sarah Waters - The Little Stranger

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009

Επίθεση μίσους στο στάδιο που γίνονται τα Outgames




Το καλό κλίμα των Outgames όπως φαίνεται διαταράχθηκε προσωρινά χθες το απόγευμα όταν άγνωστοι πέταξαν δύο εκρηκτικούς μηχανισμούς στο στάδιο που πραγματοποιούνται οι αγώνες κατά την αρχή μίας σκυταλοδρομίας. Ένας αθλητής που ήταν στη θέση εκκίνησης πολύ κοντά στο σημείο που έγινε έκρηξη τραυματίστηκε ελαφρώς στο κεφάλι και τον φρόντισαν επί τόπου γιατροί του σταδίου. Ένα μεγάλο πλήθος αθλητών και θεατών ήταν έκπληκτοι από κάτι που το μόνο που μπορεί να το περιγράψει είναι "εγκληματική επίθεση μίσους". Ωστόσο αφότου επανήλθε η ηρεμία, η διοργάνωση συνέχισε - οι αθλητές δεν επέτρεψαν στους επιτεθέμενους να σταματήσουν τα Outgames. Η αστυνομία εκλήθη και λίγο αργότερα συνέλαβε έναν ύποπτο ενώ ερευνά για έναν ακόμη.

[οι φωτογραφίες προέρχονται από το μπλογκ The Road Less Traveled, όπου μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα - ευχαριστώ πολύ τον φίλο Β. που μου το έκανε γνωστό. Επίσης σχετικό δημοσίευμα και από το Advocate, εδώ, όπου μιλά για τρεις εκρηκτικούς μηχανισμούς, ενώ αναφέρει ότι ένας (ακόμη;) αθλητής μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με τραύματα στο δεξί του χέρι από θραύσματα.]

Οι Δούλες / Les Bonnes / The Maids - Jean Genet



Το 1933 οι αδελφές Λέα και Κριστίν Παπέν, υπηρέτριες σε ένα αστικό σπίτι στην περιοχή του Λε Μαν, κατακρεούργησαν την Κυρία τους - και την κόρη της. Στο δικαστήριο δεν ζήτησαν κανένα ελαφρυντικό. Το μόνο που τις ενδιέφερε ήταν να μοιραστούν απόλυτα την ευθύνη της πράξης τους. Ο Ζενέ διάβασε στις εφημερίδες της εποχής για το έγκλημα (σ.σ.: η περίπτωση των Παπέν αποτέλεσε και αντικείμενο ψυχαναλυτικής μελέτης) και περίπου δέκα χρόνια αργότερα βρήκε στο πρόσωπο των δύο αδελφών τις ιδανικές ηρωίδες για να διαδεχθούν τους φυλακισμένους ήρωες της «Υψηλής Εποπτείας», του θεατρικού που είχε προηγηθεί, χωρίς ωστόσο να παιχθεί στη σκηνή: ο ασφυκτικά κλειστός χώρος του κελιού μεταμορφώθηκε σε υπνοδωμάτιο αστικού σπιτιού, όπου οι αδελφές Κλερ και Σολάνζ ζουν μια καθημερινότητα που μοιράζεται ανάμεσα στο μίσος και στην αγάπη, στον θαυμασμό και στον φθόνο για την Κυρία.

Εν τη απουσία της, οι δύο αδελφές υποδύονται εναλλάξ τη Δούλα και την Κυρία, επιτρέποντας έτσι στους εαυτούς τους να εξωτερικεύουν τα καταπιεσμένα συναισθήματά τους. Οταν μαθαίνουν ότι ο Κύριος (δεν τον βλέπουμε στο έργο) αποφυλακίζεται (για τη φυλάκισή του οι Δούλες είχαν παίξει τον ρόλο τους) και από φόβο μήπως βρουν τον μπελά τους αποφασίζουν να σκοτώσουν την Κυρία. Μόνο που η ιδέα τους να την δηλητηριάσουν αποδεικνύεται ανεπαρκής, όπως ανεπαρκείς αποδεικνύονται και οι ίδιες ώστε να μπορέσουν να ολοκληρώσουν την πράξη τους. Θύματα των εαυτών τους αποφασίζουν να παίξουν και την τελευταία πράξη του δράματος: η Κλερ, ντυμένη Κυρία, πίνει το δηλητηριασμένο τίλιο, επιτρέποντας στη Σολάνζ να αναλάβει τον ρόλο της φόνισσας. H τελευταία, μεθυσμένη από την ιδέα της πράξης που δεν έκανε, περιμένει τη σύλληψή της. Κυρίως όμως περιμένει την (ψεύτικη) δικαίωση της δούλας στο πρόσωπό της.

Ο Ζενέ δεν θέλησε να δικαιώσει τις δούλες όλων των εποχών. Επεδίωξε να μεταφέρει στο κοινό τη φωνή της καρδιάς τους - ίσως και της δικής του. Επέλεξε έντονα θεατρικούς τρόπους και το παιχνίδι «θέατρο μέσα στο θέατρο» βρήκε στις «Δούλες» τη δικαίωσή του. Συχνά - πυκνά οι θεατές αναρωτιούνται για την αλήθεια και το ψέμα, και αυτό σίγουρα θα έκανε ευτυχή τον συγγραφέα, που λάτρευε το παιχνίδι των μεταμορφώσεων. Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι «Οι Δούλες» είναι το μοναδικό έργο του με ηρωίδες γυναίκες: ο ίδιος άλλωστε επιθυμούσε να παίζονται οι ρόλοι τους από νεαρούς άνδρες (...)
[απόσπασμα άρθρου της Μυρτώς Λοβέρδου από το Βήμα, 23/10/05]
Στα δύο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε εκτενές απόσπασμα από τις "Δούλες" του Ζενέ. Στους ρόλους των Κλερ και Σολάνζ, η Glenda Jackson και η Susannah York. Από το American Film Theatre, 1974.






From: nieprzeszkadzac
Director Christopher Miles relies heavily on the actor’s familiarity with Minos Volanakis’ 1973 Greenwich production of The Maids, which starred the same three women. He makes good use of the set, both in its appearance – gloriously and garishly decorated – and in spatial terms, allowing the actors to make great use of props, backgrounds and foregrounds, the camera dynamically interacting with the performance – sometimes even with handheld cameras – allowing the dramatic rhythm of the play to remain intact while making it also work on the big screen.
[από εδώ.]
* Διαβάστε επίσης:
- Ζαν Ζενέ - Deathwatch και
- Άγιος Ζενέ

Τρίτη 28 Ιουλίου 2009

ΗΠΑ-Καλιφόρνια: Ξανά σε δημοψήφισμα ο γάμος ομοφύλων;

[Το ζευγάρι Kate O’Hanlan και Leonie Walker,
είχε κάνει δωρεά 100.000 δολάρια στον αγώνα κατά της Prop.8.
Τώρα δεν δείχνουν τόσο σίγουρες για ένα νέο δημοψήφισμα το 2010.]

Το Σάββατο που μας πέρασε έγινε συνάντηση της ηγετικής ομάδας που συντονίζει τον αγώνα των Καλιφορνέζων για τον γάμο ομοφύλων στο San Bernardino. Η ψηφοφορία που έγινε ήταν 93 υπέρ του να ξαναγίνει δημοψήφισμα το 2010, 49 υπέρ του να αναβληθεί αυτό για τις Προεδρικές εκλογές του 2012 και 20 δήλωσαν αναποφάσιστοι.

Το επόμενο βήμα είναι τώρα να τεθεί το θέμα από τα στελέχη αυτά και στις οργανώσεις και αυτές να αποφασίσουν έως τις 25 Σεπτεμβρίου, με δεδομένη αυτή την ψήφο. Ολόκληρο το σχετικό άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε πιέζοντας εδώ από την San Fransisco Chronicle .

Ωστόσο σε σημερινό άρθρο στους New York Times, βλέπουμε ότι υπάρχει μεγάλος προβληματισμός για το αν το τάιμινγκ είναι κατάλληλο για το 2010. Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο πιέζοντας εδώ.

Επίθεση κατά τριών ατόμων με την έναρξη των Outgames.

Η αστυνομία της Κοπενχάγης, ερευνά την επίθεση κατά τριών ανδρών, ως πιθανή επίθεση μίσους, την ημέρα της έναρξης των Outgames.

Δύο άντρες ηλικίας 28 και 33 συνελήφθησαν και κατά την κατάθεση αυτόπτη μάρτυρα αποκάλεσαν τα θύματά τους πριν την επίθεση "γκέι γουρούνια". Τα τρία θύματα που έχουν καταγωγή από το Ηνωμένο Βασίλειο, την Νορβηγία και την Σουηδία κατέφυγαν σε τοπικό νοσοκομείο για να τους περιποιηθούν τα τραύματά τους και στην συνέχεια έφυγαν.

Ο εκπρόσωπος της αστυνομίας, δήλωσε ότι και οι δύο συλληφθέντες είναι σεσημασμένοι και πιστεύεται ότι είχαν πάρει ναρκωτικά πριν την επίθεση. Αναμένεται να μείνουν σε κράτηση έως το τέλος των Outgames.

Οι διοργανωτές των αγώνων δήλωσαν ότι μετά απ' αυτό το περιστατικό έχει ενισχυθεί η ασφάλεια της διοργάνωσης.

[από το περιοδικό Advocate.]

Middle Sexes: Redefining He and She

The latest documentary by award-winning filmmaker Antony Thomas (HBO's Celibacy), Middle Sexes: Redefining He and She sensitively explores the controversial subject of the blurring of gender as well as the serious social and family problems - even dangers - often faced by those whose gender may fall somewhere in between male and female. Narrated by noted author Gore Vidal and filmed in the United States, Europe, Asia, and South America, Middle Sexes examines the ways different societies and cultures handle the blurring of gender, sexual identity and sexual orientation. Through interviews with transgender, intersexual and bisexual men and women, as well as experts from the scientific and academic communities, the film considers the entire spectrum of sexual behavior, personal identity and lifestyles among people of different backgrounds and cultures. From this, a theme of tolerance and appreciation of diversity emerges in the film.
Middle Sexes, Part 1

From: universal69behavior

- Middle Sexes, part2
- Middle Sexes, part3
- Middle Sexes, part4
- Middle Sexes, part5
- Middle Sexes, part6
- Middle Sexes, part7
- Middle Sexes, part8
- Middle Sexes, part9
- Middle Sexes, part10
- Middle Sexes, part11

Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009

In Between Days.

Είχα πολύ καιρό να τ' ακούσω...

The Cure - In Between Days (Live, 1985)

From: ClockworkDroogs88

Two Spirits. OutFest 2009



From: TwoSpiritsOrg

Two Spirits: Sexuality, Gender, and the Murder of Fred Martinez
(USA, 2009, Documentary, 65 mins)
Directed By: Lydia Nibley
OutFest 2009


Two Spirits interweaves the tragic story of a mothers loss of her son with a revealing look at the largely unknown history of a time when the world wasnt simply divided into male and female and many Native American cultures held places of honor for people of integrated genders.

Fred Martinez was nádleehí, a male-bodied person with a feminine essence, a special gift according to his ancient Navajo culture. He was one of the youngest hate-crime victims in modern history when he was brutally murdered at sixteen by a young man who bragged to friends that he had bug-smashed a fag. Two Spirits explores the life and death of a boy who was also a girl and the essentially spiritual nature of gender and sexuality. The film makes the case that in the twenty-first century we need to return to traditional values.

Κυριακή 26 Ιουλίου 2009

Ένα καταφύγιο από το μίσος.

Μεταφράζω απόσπασμα από άρθρο της Washington Post σχετικά με μία μικρή εκκλησία της Washington, η οποία καλωσορίζει τους γκέι αφρο-αμερικανούς:
Στο μέσον του κηρύγματός του, ο επίσκοπος Rainey Cheeks, ένοιωσε το φιαλίδιο με το φάρμακο να φουσκώνει στην τσέπη του και σκέφτηκε ότι ξεχάστηκε και δεν πήρε τα φάρμακά του. Έκαμε παύση στον άμβωνα και κοίταξε το εκκλησίασμά του.

"Με συγχωρείτε", είπε ο Cheeks κρατώντας τρία χάπια στο χέρι του. "Αυτά είναι τα φάρμακά μου για τον HIV. Θα τα πάρω τώρα μπροστά σας".

Όσο κατάπινε τα φάρμακά του με την βοήθεια του νερού, ένοιωθε τα μάτια του ποιμνίου του να τον καρφώνουν. Όλοι ήξεραν ότι ήταν πάστορας, ήταν ένας μεγαλοπρεπής άντρας με μεγάλη ευφράδεια στον λόγο και ο οποίος είχε λάβει μέρος και σε αγώνες τάεκ-βοντό, ήξεραν όμως ότι ήταν και ομοφυλόφιλος. Κανένας όμως έως τότε δεν ήξερε ότι ήταν και οροθετικός.

"Προχώρα πάτερ", κάποιοι ακροατές τον προέτρεψαν. Οι περισσότεροι όμως σήκωσαν τους ώμους και τον περίμεναν να τα καταπιεί και να ακούσουν τα λόγια του.

Η Inner Light Ministries στην περιοχή της H Street μοιάζει σαν μία παραδοσιακή εκκλησία για μαύρους γνωστή για τις πύρινες ομιλίες του επισκόπου όπου ακούς απ' έξω την ηλεκτρονική γκόσπελ μουσική, την αισθαντική της χορωδία και το εκκλησίασμα που νοιώθει τον ρυθμό και κτυπά παλαμάκια. Δεν είναι όμως ακριβώς αυτό.

Επί 16 χρόνια έχει υπηρετήσει ως χώρος ασύλου την μαύρη γκέι κοινότητα, τους έγχρωμους γκέι και λεσβίες που νοιώθουν κατατρεγμένοι, που νοιώθουν από παντού την απόρριψη, την απόρριψη ακόμη και από τους δικούς τους μαύρους ιερείς που καταριούνται την ομοφυλοφιλία, αλλά και από τους λευκούς γκέι που τους κάνουν να αισθάνονται άβολα...

Μπορείτε να διαβάσετε όλο το άρθρο πιέζοντας εδώ

Σάββατο 25 Ιουλίου 2009

Χρήστος Δήμας.

Ο πολύ αγαπητός φίλος, συγγραφέας και σκηνοθέτης Χρήστος Δήμας, μιλά στην ΕΤ-1 για τον κινηματογράφο γκέι θεματολογίας, για θέματα διαφορετικότητας, για τις ταινίες του.


From: lambros7
---------------------------------------------------------------------

[Ανάσα, Χρήστος Δήμας, εκδ. Πολύχρωμος Πλανήτης, 2008]

Η Ανάσα γράφτηκε το 1993 και όπως μας εξομολογείται ο ίδιος ο Χρήστος Δήμας στον πρόλογό του, ανήκει στην περίοδο «του θυμού», όταν τα μετα-εφηβικά όνειρα τελειώνουν και οι δαίμονες πρέπει να ξορκιστούν.
Το βιβλίο διαβάζεται κυριολεκτικά με μια «ανάσα», αφήγηση νευρώδης, εξαιρετική αίσθηση της εικόνας και του ρυθμού. Ο θάνατος, η απώλεια, ο έρωτας, ο πόνος, ο θυμός, η αποξένωση, μέσα από έναν ποιητικό λόγο χωρίς περιττά φτιασίδια.
Ακολουθεί η ταινία, «Ανάσα-Breath». Εικόνες φλουταρισμένες, κίνηση μηχανής, χωρίς όμως ο σκηνοθέτης Δήμας να χάνει τον φορμαλισμό του και να γίνεται αφηρημένος, προσπαθεί να διεισδύσει στα όνειρά μας.


Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για το βιβλίο πιέζοντας εδώ.

Δείτε επίσης σκηνές από την ταινία που διατίθεται μαζί με το βιβλίο:


From: pdbalourdos

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για τον Χρήστο Δήμα στην προσωπική του ιστοσελίδα http://www.christosdimas.com/

Out in the Silence.

This inspirational and gripping documentary uses the story of a small American town confronting the firestorm of controversy ignited by a same-sex wedding announcement to illustrate the challenge of being an outsider in a conservative environment and catalyze new ways of making resources and support available for those working for change.

The film and accompanying outreach campaign are supported by grants from the Sundance Documentary Film Program and Pennsylvania Public Television Network.



From: qwaves

Δείτε περισσότερα στην ιστοσελίδα http://www.outinthesilence.com/

EuroparlTV: Η τηλεόραση του Ευρωκοινοβουλίου για τα λοαδ δικαιώματα στην Ισπανία


Από το μπλογκ του φίλου Luc LeBelge.
Μπορείτε να παρακολουθείτε το EuroparlTV, πιέζοντας εδώ.
Τον ευχαριστούμε πολύ που μας το έκανε γνωστό.

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009

Let the (Out) Games begin.


Με 2500 λιγότερους απ' όσους περίμεναν οι διοργανωτές ξεκινούν τα Out Games στην Κοπενχάγη, ο διευθυντής όμως Uffe Elbaek δηλώνει ικανοποιημένος στην περίοδο οικονομικής κρίσης που βρισκόμαστε. Θα διαρκέσει από τις 25 Ιουλίου έως τις 2 Αυγούστου.

Το μότο της διοργάνωσης είναι "Freedom to love, love of freedom" και ο πρότζεκτ μάνατζερ Ole Udsholt δηλώνει ότι είναι ιδιαίτερα ευτυχής που πολλοί συμμετέχοντες θα είναι από χώρες της Μέσης Ανατολής, από χώρες που δεν είναι και τόσο εύκολο να είσαι γκέι.

Το κολύμπι, οι αγώνες δρόμου και το βόλεϊμπολ θα έχουν τους ποιό πολλούς συμμετέχοντες, ενώ τα 2/3 εξ αυτών είναι άντρες.


"Τα Outgames είναι ένα ολιστικό γεγονός", συμπληρώνει ο ίδιος. "Το συνέδριο στο οποίο θα συζητηθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, απευθύνεται στο μυαλό, το πολιτιστικό και το καλλιτεχνικό πρόγραμμα στην καρδιά, τα αθλήματα στο σώμα. Είναι ένα πραγματικά τρισδιάστατο γεγονός."

Το συνέδριο θα διαρκέσει από τις 27 έως τις 29 Ιουλίου με 1.000 προσκεκλημένους. Θα γίνει στο Danish Broadcasting Corporation’s Concert Centre καθώς και στο IT University. Θα υπάρχουν σέσιονς και γουόρκσοπς σε όλη την διάρκεια από εκπροσώπους 70 χωρών.

Το πολιτιστικό και καλλιτεχνικό πρόγραμμα θα συμπεριλαμβάνει εκθέσεις, περφόμανς, γουόρκσοπς και πολλά-πολλά πάρτι. Στο Μουσείο της Κοπενχάγης, θα φιλοξενηθεί έκθεση για την Ιστορία της Ομοφυλοφιλίας στην χώρα (αλήθεια φαντάζεστε να γινόταν ποτέ αντίστοιχη τέτοια έκθεση στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης;).

Δείτε επίσης το βίντεο για τα OutGames 2009.

Official video: Copenhagen 2009 World Outgames

From: Outgames

Η ιστοσελίδα της διοργάνωσης όπου μπορείτε να δείτε περισσότερες λεπτομέρειες είναι εδώ. So, let the OutGames begin! Καλή επιτυχία!

[από το Advocate]

Από το Φεστιβάλ Διαφυλικών Ταινιών του Άμστερνταμ 2009: Funeral Parade of Roses.



Funeral Parade of Roses(Bara no Setsu)
Netherlands Transgender Film Festival 2009.
Amsterdam, De Balie, 20-24 May 2009


Synopsis
Toshio Matsumoto, experimental fiction, Japan 1969, 105’, in Japanese with English subtitles.

This dizzying and sardonic version of Sophocles' Oedipus set in modern Tokyo's gay milieu is a parodic and aesthetically delirious deconstruction of conventional, oppositional politics and a milestone of Japanese queer cinema.

1969, 105 min., 16mm, b&w. Written and directed by Toshio Matsumoto. With Peter, Yoshio Tsuchiya and Osamu Ogasawara. Print courtesy of The Japan Foundation with permission from Matsumoto Production.

Matsumoto’s debut for the legendary experimental film company “The Art Guild Theatre” is a cult classic with grandeur. Bara no Setsu consists of natural camerawork from the neo-realist tradition, masterfully combined with interviews from cast members whom Matsumoto picked from the street. Shot in the late 1960s, it delivers one of the first and still one of the most powerful film performances from a genuine drag queen. Bara no Setsu narrates the story of a charismatic drag queen haunted by a dark past. In avant-garde fashion, the film layers fictional narrative with documentary material, including fragments of student protests against the U.S. military force in Japan, images of young drug users, and experimental live performance on the street. This restored version of Bara no Setsu shows how remarkably fashionable and fresh this film still is 40 years after its release: a true masterpiece.


From: SpeakingParts

Το παραπάνω βίντεο, είναι κολάζ σκηνών από την ταινία. Τα πλάνα εντυπωσιακά! Θα ήθελα πολύ να την δώ στο επόμενο λοαδ φιλμ φεστιβάλ της Αθήνας!
Και το τρέιλερ της ταινίας:


From: JapanSocietyNYC

* Διαβάστε επίσης το άρθρο του Jonathan M. Hall για την ταινία πιέζοντας εδώ.

** Επίσης δείτε την ιστοσελίδα του Φεστιβάλ, εδώ

Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009

Δύο μπαμπάδες.

- Ποιά παιδιά ήρθαν σήμερα εδώ με τη μαμά τους;
- Πολλά
- Ποιά παιδιά ήρθαν σήμερα εδώ με τον μπαμπά τους;
- Όχι τόσα πολλά
- Και ποιά παιδιά έχουν δύο μπαμπάδες;
- Υπάρχουν κάποια παιδιά εκεί.
Ο Τέρενς έχει δύο μπαμπάδες και θα μας πεί ένα τραγούδι γι' αυτούς:



From: dekatoisekato

ILGA-Europe: Οι χάρτες του "ουράνιου τόξου"


[πιέστε στις δύο εικόνεις για μεγένθυνση]

Οι δύο παραπάνω χάρτες με τον τίτλο "Rainbow Europe" αντικατοπτρίζουν νομοθετικά την προστασία από τις διακρίσεις για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού, την αναγνώριση των δικαιωμάτων των ομόφυλων οικογενειών και των γονεϊκών δικαιωμάτων τους, καθώς και το αν συμπεριλαμβάνονται η ρητορική μίσους και τα εγκλήματα μίσους στις νομοθεσίες των κρατών. Στους χάρτες επίσης φαίνονται τα σκοτεινά σημεία της Rainbow Ευρώπης όπου η ηλικία συναίνεσης είναι διαφορετική μεταξύ ομοφύλων και ετεροφύλων καθώς επίσης τις χώρες που έχουν απαγορευθεί τα Φεστιβάλ Υπερηφάνειας.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα πιέζοντας εδώ.

Τετάρτη 22 Ιουλίου 2009

Κάθε τρεις ημέρες δολοφονείται ένα διαφυλικό άτομο κάπου στον κόσμο.

Αναδημοσιεύω από το μπλογκ της Μαρίνας Γαλανού:


Η σελίδα απ' όπου μεταφράζω ξεκινά το άρθρο λέγοντας "Sad, but probably not shocking" - θλιβερό, πιθανά όμως όχι σοκαριστικό. Δεν ξέρω πόσο μπορεί να σοκάρει, εξαρτάται βέβαια απ' τα αντισώματα. Ας προχωρήσουμε όμως.

Σύμφωνα λοιπόν με την οργάνωση διαφυλικών Trangender Europe, η οποία έδωσε στη δημοσιότητα έρευνα που καταγράφει τα περιστατικά βίας κατά διαφυλικών ατόμων, καταδεικνύεται πόσο ανησυχητικά αυξάνει το επίπεδο συνεγερμού της βίας. Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Μεταξύ Ιανουαρίου 2008 και Ιουνίου 2009, δολοφονήθηκαν 200 διαφυλικά άτομα. Δηλαδή κάθε τρεις ημέρες ένα διαφυλικό άτομο δολοφονείται κάπου στον κόσμο. Την έρευνα μπορείτε να την βρείτε εδώ, με πλήρη στοιχεία, πίνακες, ονόματα...

121 δολοφονίες έγιναν μέσα στο 2008, και μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2009, 83. Στοιχεία επίσης μπορείτε να βρείτε και εδώ, στο Questioning Transphobia.
Ένα ζήτημα επίσης που θίγεται και σε άλλες λοαδ ιστοσελίδες, είναι ότι αυτά τα νούμερα δεν είναι τα πραγματικά, καθώς από πολλές χώρες δεν υπάρχουν καθόλου στοιχεία, ενώ σε άλλες καταγράφονται ως απλές δολοφονίες χωρίς να συμπληρώνεται ότι πρόκειται για δολοφονίες μίσους κατά διαφυλικών ατόμων και εκ των υστέρων πολλές φορές ανακαλύπτεται ότι επρόκειτο για τέτοιες.

Διαβάστε επίσης: Stop Being Shocked, ή ακόμη αυτό. Ο κατάλογος δύσκολα θα τέλειωνε...

The Flesh Happening

Οι Flesh Happening είναι γκρουπ που υπάρχει από το 2004, και έχει έδρα στο Μπράιτον. Οι στίχοι τους έχουν έμφαση στην γκέι σεξουαλικότητα και οι επιρροές τους από τους Bowie, Iggy Pop, τους Buzzcocks.
“You know how glam flirted with gayness but got coy before it got too dirty, the forces of straight acceptability moving in and turning it into a minor facet of the bloke-ish personality? Well The Flesh Happening take it back for the queers, drag it into an alley behind a really scary bar and rape it back to life. They are the answer to the big men at Morrissey gigs who fancy a quick weep before their next fight. Angry, squealy, arresting and the only band that has made me uncomfortable in the twenty-first century.”
– Julia Indelicate

From: evilfilms.

- Δείτε την ιστοσελίδα τους.
- Δείτε την σελίδα τους στο myspace.

Η Βενεζουέλα προχωρά στον δρόμο των λοαδ δικαιωμάτων.

[φωτογραφία από το Caracas Pride 2009, που έγινε στις 29 Ιουνίου
και συγκέντρωσε 30.000 κόσμο.]

Το Κοινοβούλιο της Βενεζουέλα συζητά την ψήφιση νόμου που θα δίνει περισσότερα δικαιώματα στους λοαδ πολίτες της χώρας.

Συγκεκριμένα όπως διαβάζω στο Pink News, ο νέος νόμος, ο οποίος πήρε την κατ' αρχήν έγκριση, θα απαγορεύει τις διακρίσεις για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου, καθώς επίσης θα δίνει δικαιώματα στα συμβιούντα ζευγάρια του ιδίου φύλου, ενώ θα θέσει τις βάσεις για το Σύμφωνο Συμβίωσης. Ο νόμος αναφέρει ότι:
"Κάθε άτομο έχει την πλήρη ελευθερία να εκφράζει τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητά του, απαλαγμένο από κάθε μορφή διάκρισης και ως συνέπεια αυτού θα πρέπει να αναγνωριστούν τα δικαιώματα στα ομόφυλα ζευγάρια που συμβιούν (σύμφωνο συμβίωσης)"
Τέλος, ο νόμος θα εγγυάται τα δικαιώματα των τέκνων των ομόφυλων ζευγαριών, καθώς επίσης θα επιτρέπει τις επεμβάσεις επαναπροσδιορισμού φύλου και την αλλαγή των εγγράφων για τα διαφυλικά άτομα που έχουν προχωρήσει σ' αυτήν.

Ο Πρόεδρος της χώρας Ούγκο Τσάβες, δήλωσε ότι υποστηρίζει πλήρως τον νέο νόμο.

Τρίτη 21 Ιουλίου 2009

Πρόταση στο Βατικανό ν' ανακυρήξει άγιο τον Χάιντερ;

[Jörg Haider (left) & Stefan Petzner - EPA]

Αντιγράφω από την Καθημερινή, ένα κομμάτι που αφορά τον πρόσφατα αποβιώσαντα ηγέτη της ακροδεξιάς στην Αυστρία Γιοργκ Χάιντερ.

Με πυρετώδη ρυθμό γίνεται η προετοιμασία της έκθεσης στο «Μουσείο Μεταλλειολογίας» στο Κρόιτσμπεργκλ της Καρινθίας στη νότια Αυστρία,που θα είναι αφιερωμένη στη μνήμη του εκλιπόντα τον περασμένο Οκτώβριο γνωστού Αυστριακού ακροδεξιού πολιτικού Γιεργκ Χάιντερ και θα εγκαινιαστεί στις 10 Οκτωβρίου, ενώ προβλέπεται να διαρκέσει μέχρι τις 26 Ιανουαρίου του 2010.
Η έκθεση θεωρείται ως επιστέγασμα ενός είδους, μετά θάνατον λατρείας που περιβάλει το όνομα του Χάιντερ και η οποία ξεκινά με την πώληση διαφόρων αναμνηστικών και φτάνει μέχρι την ίδρυση θρησκευτικής οργάνωσης που θα ζητήσει από την Αγία Έδρα στο Βατικανό, την αγιοποίησή του.(!!!)
(τα θαυμαστικά δικά μου)

Από την άλλη μεριά θυμάμαι τα εκτενή ρεπορτάζ που ανέφεραν για το γεγονός ό,τι υπήρξε ομοφυλόφιλος. Θυμίζω από τον Independent:

Stefan Petzner – the 27-year-old who recently replaced Haider as leader of the right wing Alliance for the Future of Austria and has often appeared in tears on television since his death - effectively outed himself as the deceased’s gay lover while being interviewed on an Austrian radio breakfast show.
“I had to go to him. I had to go to him,” Mr Petzner said in his highly emotional interview as he recalled how he rushed to the hospital where the dead body of 52-year-old Haider was lying after his fatal crash in early October.
Admitting that he felt a “magnetic attraction” for Haider, whom he met five years ago while working as a cosmetics reporter, Mr Petzner insisted: “We had a relationship that went far beyond friendship. Jörg and I were connected by something truly special. He was the man of my life.”
He insisted that Mr Haider’s widow, Claudia did not object to his relationship: “She loved him as a woman. He loved her as a man. I loved him in a completely different and personal way. She understood that,” Mr Petzner said. However, the young man’s sister Christiane suggested in a newspaper interview that Mrs Haider had not always been so understanding. “Sometimes Claudia was jealous because Stefan would spend more time with her husband than she did.”

Χάνω κάτι από την εικόνα, ή έχουν σφίξει για τα καλά οι ζέστες;

Still no rights for greek same-sex couples.

Μελαγχολικό, καυστικό, ιδιαίτερα εύστοχο όμως το ποστ του ήρωα για το σύμφωνο συμβίωσης του ΠαΣοΚ, που ήρθε, συζητήθηκε χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι εν μία καλοκαιρινή νυκτί και παρήρθε. Δυστυχώς βέβαια, γιατί όλοι θα θέλαμε να μην ήταν έτσι - ο ρόλος του "γαϊδάρου" δεν είναι βλέπεις και τόσο ευχάριστος.

Βέβαια ο γάιδαρος θα πρέπει να κλωτσά πού και πού για να πάρει αυτό που θέλει, γιατί ο ουρανός δεν βρέχει καρότα - χμ, δικαιώματα, θέλω να πώ - συγχωρέστε με που συνηθίζω την γλώσσα, όχι όμως το σαμάρι.

Διαβάστε το ποστ πιέζοντας εδώ.

Για την ώρα αντιγράφω το κείμενο στα αγγλικά.

Still no rights for greek same-sex couples

A committee convened during the summer recess of the greek parliament has rejected a bill sponsored by the socialist opposition that would afford the full rights of marriage to unmarried couples and extend those rights to same-sex couples. Joint adoption rights were explicitly excluded from the bill.

The bill was supported by deputies of the socialist Pasok party and those from the Coalition of the Left, a party made up of former communists. Conservative deputies from the ruling New Democracy party as well as deputies from the communist party and the far-right Laos party voted against it.

As a result of scandals, a fiscal crisis and dismal results in last June’s european election, Greece’s conservative government hangs by a thread. It faces an early election next spring as it lacks the increased majority required to pick the country’s next president.

Even though the bill was tabled last fall, socialist deputies chose to postpone the debate until the summer recess, presumably to avoid controversy. This move brings into question the socialist party’s willingness to prioritize lgbt rights in case they return to power.

Last November the conservative majority in parliament voted to create a domestic partnership status for unmarried heterosexuals, explicitly excluding same-sex couples. Couples entering into domestic partnership contracts enjoy certain basic protections which remain clearly inferior to those of full-blown marriage so as not to “antagonize” it.

Lgbt organisations are demanding full marriage rights after the Court of First Instance in Rhodes decided on May 5th that the two same-sex weddings performed on the island of Tilos in June 2008 were null and void.

[text by Gay Super Hero.]

Διακοπή για διαφημίσεις.

Ολλανδία

From: stralunata

Ταϊλάνδη

From: nuda15

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009

Ένα ζευγάρι γυναικών γιορτάζει την 70η επέτειό του!

Η Caroline Leto και η Venera Magazzu πίνουν μαζί την λεμονάδα τους στον καναπέ τους στην Dania Beach:

"Δεν πρόκειται να κάνουμε κάποιο πάρτι", λέει η Magazzu, 97 ετών, επιμένοντας ότι είναι αρκετά μεγάλες για κάτι τέτοιο.

"Ω, ναί, θα κάνουμε", απαντά η σύντροφός της, Leto, 96, που σημειώνει ότι ακόμη μπορεί να χορέψει πόλκα. "Και μάλιστα μεγάλο πάρτι".

Και πράγματι. Ένα πάρτι για ένα ζευγάρι που γιορτάζει την 70η επέτειό του είναι μεγάλη υπόθεση, αναμφίβολα. Αυτή όμως η γιορτή της αγάπης γι' αυτές έχει μια ιδιαίτερη σημασία - έπρεπε για δεκαετίες να την κρύβουν.

"Δεν μπορούσες να πείς σε κανέναν ότι είμαστε ζευγάρι, είμαστε ερωμένες", λέει η Leto. "Θα έλεγες ότι είμαστε φίλες, μερικοί νόμιζαν ότι είμαστε αδερφές".

Κι όμως, οι Leto και Magazzu, υποβαθμίζουν τον ρόλο που έπαιξαν στην τοπική λοαδ κοινότητα. Πολλοί φίλοι και γνωστοί όμως μιλούν γι' αυτόν, θαυμάζοντας τον τρόπο που η αγάπη τους κατάφερε να υπερβεί όλα τα προβλήματα που στάθηκαν στην διαδρομή τους.

Και έτσι την 17η Αυγούστου τα μέλη της Etz Chaim (γκέι και λεσβιακή ομάδα) σχεδιάζουν να δώσουν ένα πάρτι προς τιμήν τους - άλλωστε θα έχουν να μάθουν πόλκα απ' αυτές που την γνωρίζουν άριστα!

"Ειλικρινά, νομίζω ότι είναι ερωτευμένες όσο ποτέ, περισσότερο από κάθε άλλη εποχή", λέει μια πολύ στενή τους φίλη και μέλος της ομάδας. "Κοίταξε τα στρέητ ζευγάρια. Θα είναι τύχη αν κρατήσει 7 χρόνια ο γάμος τους. Αυτή είναι μια συναρπαστική ιστορία αγάπης!".

Διαβάστε όλο το άρθρο στην South Florida Sun-Sentinel, πιέζοντας εδώ.

Κυριακή 19 Ιουλίου 2009

Tom Duane: η φωνή των οροθετικών στην Γερουσία των ΗΠΑ.

Ο ανοικτά ομοφυλόφιλος και, ανοικτά οροθετικός, γερουσιαστής της Νέας Υόρκης, κύριος Tom Duane, σε μια από τις πιο συναισθηματικές και δυνατές του ομιλίες μιλά στην Γερουσία για τα δικαιώματα των οροθετικών.

Ένα απόσπασμα από την Daily News:

"Let me take you back to the early eighties. Visiting friends in hospitals. We'd go in. We'd go in one night, in the morning they'd be dead. I'd bring them food. My family, bring them food. My friends bring someone food. But whoever was in bed would be dead before they could eat it."

"We'd leave it - maybe the nurses would take it home. No! They wouldn't eat it! 'Cause it's contaminated. Contaminated! Wouldn't touch it. Wouldn't go into the room. Wearing masks. Gloves! Gowns! Someone gets sick in the afternoon. They'd be dead the next day. Dead! And that went on for months, and then years. Dead! Dead!"

"You think if you got sick and your friends were dying that I would sit there and do nothing? No. But that's what happened. That's what happened. Every cold. Every virus. Every temperature. I thought I'd be dead, and so did so many people that I knew. Dead! You think you scare me? You think you can make be back off? Nothing scares me."

Είναι 22 λεπτά, αξίζει όμως να την παρακολουθήσετε ολόκληρη έως το τελευταίο δευτερόλεπτο.


NYSenate

- Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για τον Tom Duane στην ιστοσελίδα του: http://www.tomduane.com/

ΗΠΑ: Είναι η ENDA κλειδί για τις περεταίρω εξελίξεις στα λοαδ θέματα;

Πριν από λίγες ημέρες ο Barney Frank, ανακοίνωσε δημόσια την κατάθεση εκ νέου της trans-inclusive ENDA, της ομοσπονδιακής νομοθεσίας δηλαδή κατά των διακρίσεων στον χώρο εργασίας, που θα συμπεριλαμβάνει εκτός του σεξουαλικού προσανατολισμού, και την ταυτότητα φύλου, δηλαδή τα διαφυλικά άτομα.

Η καμπάνια λοιπόν στις ΗΠΑ για το θέμα αυτό βρίσκεται εν εξελίξει και όπως φαίνεται μέχρι στιγμής, τα μηνύματα είναι ενθαρρυντικά. Από τους αντιπροσώπους, 203 απαντούν ότι η ψήφος του θα είναι σίγουρα ή μάλλον θετική, 145 απαντούν ότι η ψήφος τους θα είναι αρνητική ή μάλλον αρνητική, ενώ δεν έχουν εκφραστεί καθόλου 83 αντιπρόσωποι, από τους οποίους οι 45 είναι Δημοκρατικοί και οι υπόλοιποι Ρεπουμπλικάνοι. Μάλιστα από τους Ρεπουμπλικανούς, 20 περίπου δηλώνουν ότι είναι ανοικτοί σε θετική ψήφο, περιμένουν να δουν όλες τις λεπτομέρειες του νόμου για να εκφραστούν. Ο δέ Πρόεδρος Ομπάμα, έχει δηλώσει ότι αν ο νόμος φτάσει στο γραφείο του θα τον υπογράψει.

Αυτά με την ENDA, που είναι ιδιαίτερα σημαντική για τα διαφυλικά άτομα. Ας πάμε όμως λιγάκι παραπέρα. Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι η σημασία της ENDA είναι ακόμη μεγαλύτερη, καθώς, κατά το σκεπτικό τους, είναι θέμα-κλειδί για να προχωρήσουν τα λοαδ θέματα. Γι' αυτούς η ENDA δεν είναι ένα καταληκτικό σημείο, είναι το ενδιάμεσο "μαξιλάρι" που θα πρέπει να πατήσουν για τα επόμενα θέματα. Υποστηρίζουν, ότι δεν μπορεί να προχωρήσει επί παραδείγματι η DOMA (ομοσπονδιακή νομοθεσία για την αναγνώριση του γάμου όπου αυτός ισχύει), και ακόμη περισσότερο ότι χωρίς την ENDA τα επιχειρήματα για την DOMA είναι αδύναμα: χωρίς να έχεις πλήρη διασφάλιση για την πλήρη ισότητα στον χώρο εργασίας για όλα τα λοαδ άτομα, δεν μπορείς να πας πολύ παραπέρα στο θέμα του γάμου, αν δεν μπορεί να περάσει ένας νόμος για την ισότητα των λοαδ στον χώρο εργασίας, τότε πόσο μάλλον ο γάμος, αλλά και άλλα θέματα σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Επιπλέον είναι μια μάχη αναμέτρησης με την θρησκευτική δεξιά που η δύναμή της εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα υπολογίσιμη ακόμη στις ΗΠΑ.

Έτσι λοιπόν, δίνεται ιδιαίτερη σημασία στην ENDA, όχι μόνο ως νομοθεσία πολύ σημαντική για τα διαφυλικά άτομα, αλλά ως ένα κλειδί για τις εξελίξεις σε όλα τα λοαδ θέματα.

Σάββατο 18 Ιουλίου 2009

Video game: Hunting the homo.


Αντιγράφω από εδώ:
-------------------------------------------------------
Hunting the homo – the game infuriating gay rights activists

A video game hosted by a Georgian website is causing outrage in the gay rights community. The idea of the online game - to shoot nudists, before they b**ger you, was created by a Frenchman. It's banned in France... but not in Georgia.

The game (available here), was initially picked up and slated by the Gay Caucasus blog, shortly followed by Gay Armenia. Global Voices quoted the latter as being "completely disgusted", finding it particularly shocking that the concept was adopted by "those religious-minded people in Tbilisi, Georgia, who swear in the name of Georgian patriarchy and constantly cite Bible to ‘justify' their homophobia and hatred. Is this their (un-)‘orthodox' way of bringing up children by creating an image of an enemy (= gays) and teaching how to deal with it (= kill them)?"

“Not everyone in the gay community was supportive of banning the game”

Jean Christophe Calvet runs the Uzinagaz site, which launched the game "Watch out behind you, hunter".

We launched this game a long time ago [2002] and it worked very well. It was only a few years after it came out that a gay rights association took legal action against us. So we withdrew the game. It's no longer available on French sites, but it's impossible to wipe it from all foreign sites too.

I have to say that at the beginning, we really didn't understand why the association was attacking us. The guy who came up with the game, Stéphane Aguie, wanted to mock hunters and red-necks, not gay men.

Our games are not politically correct. They're aimed at teenagers (12-18) and it's true that they're of a juvenile humour. I realise now that this one in particularly could be found shocking, but I believe that you should be able to make this kind of joke in the name of freedom of speech. Incidentally, not everyone in the gay community was supportive of banning the game.

It's not the first game we've been attacked over. Jean-Marie Le Pen [far right French party leader] took us to court over a game in which users could throw axes at his face. He was not the only celebrity featured in the game, but in his case it was a swastika rather than an axe... We were also criticised by the Americans for our ‘New York Defender' game. Launched in 2001, the aim of the game was to protect the Twin Towers from plane attacks."

Bears on Bears: Bear Culture


Αντιγράφω από το βιβλίο "Bears on Bears", Ron Jackson Suresha (Alyson Books, 2002):

Camile Paglia quote:
"In their defiant hirsuitism, gay bears are more virile than the generic bubble-butt junior stud, since body hair is stimulated my tostesterone. But bears fatness resembles not the warlike Vikings mass of a Hell's Angel but the capacious bosom of the primal earth mother. The gay bear is silmutaneusly animalistic and nurturing, a romp in the wild followed by nap time on a comfy cushion."

I think Paglia is on to something. Bears defy traditional gender norms even as they affirm aspects of traditional masculinities. We are nurturing and macho at the same time. This is what i find to be radical potential of the bear movement.

She continues: "The Greek style pretty ephebe is a cold visual icon, tauntingly remote and ultimately ungraspable. The bear, however, offers warm, sootheing regression to what Freud calls the polymorphous perverse, the whole-body tactility of early childhood. My working theory is that the gay bear as a sexual persona is a mythic father-mother, a parental fusion like the androgynous Egyptian river god Hapi or the Roman Father Tiber, bearded and jovialy recumbent amid his swarm of rollicking cherubs".

- Ένα ενδιαφέρον κομμάτι για την bear κουλτούρα μπορείτε να διαβάσετε στο μπλογκ του φίλου Thomas Xomeritis

- Επίσης, όσους ενδιαφέρονται για μόδα για αρκούδους, το Απέναντι Πεζοδρόμιο δεν θα τους αφήσει παραπονεμένους.

Το Βατικανό τιμά τον Όσκαρ Γουάιλντ.

[Ο Οσκαρ Ουάιλντ ως Σαλώμη. Φωτογραφία του Ροζέ Βιολέ (Παρίσι)]

Χαχά! - Αυτό τώρα μάλλον είναι ανέκδοτο. Το Βατικανό διαβάζω αποφάσισε να τιμήσει τον Όσκαρ Γουάιλντ για το έργο του. Ο Πάπας Βενέδικτος τον περιέγραψε ως έναν άνθρωπο που "πάντα έψαχνε το όμορφο και το καλό, αλλά επίσης έψαχνε για έναν Θεό". Αυτά τα υπέροχα δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα L'Osservatore Romano. Βεβαίως παλιότερα το Βατικανό είχε χαρακτηρίσει τον Γουάιλντ ως "ανήθικο έκφυλο".

Από το βιβλίο "Η αγάπη που δεν τολμάει να πεί τ' όνομά της" (επιμέλεια ανθολογίας: Greg Wharton, μετάφραση: Κωνσταντίνος Ματσούκας, Εκδ. Πολ. Πλανήτης, 2006), αντιγράφω από την εισαγωγή, την υπέροχη επιστολή του Όσκαρ Γουάιλντ προς τον Λόρδο Άλφρεντ Ντάγκλας, και, αφού αρέσει στο Βατικανό ο Ουάιλντ, ας την αφιερώσουμε.

Ιανουάριος 1893, Μπάμπακομ Κλιφ

Ολόδικό μου αγόρι,

Το σονέτο σου είναι πολύ όμορφο κι είναι ένα θαύμα που τα ροδόχρωμα χείλη σου είναι πλασμένα για την παραφορά τόσο της μουσικής και των ασμάτων όσο και για την παραφορά των ασπασμών. Η λεπτή, χρυσοποίκιλτη ψυχή σου ακροβατεί ανάμεσα στον πόθο και την ποίηση. Ξέρω ότι ο Υάκινθος, που τόσο τρελά αγάπησε ο Απόλλωνας, ήσουν εσύ στα χρόνια των Ελλήνων. Γιατί είσαι στο Λονδίνο μόνος και πότε θα πας στο Σαλίσμπερι; Πήγαινε οπωδήποτε να δροσίσεις τα χέρια σου εκεί, στο γκρίζο λυκόφωτο ανάμεσα στα γοτθικά μνημεία, κι έλα εδώ όποτε θελήσεις. Εδώ είναι όμορφα και μόνο εσύ λείπεις. Αλλά πήγαινε πρώτα στο Σαλίσμπερι.

Πάντα με αιώνια αγάπη,
Δικός σου, Όσκαρ.

Διαβάστε επίσης άρθρο του Αναστάση Βιστωνίτη, από το Κυριακάτικο Βήμα (12/7/2009), με τίτλο: Η Σαλώμη ήταν άνδρας.

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2009

ΗΠΑ: Πέρασε και από την Γερουσία η νομοθεσία για τα εγκλήματα μίσους για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου.

Η πρώτη ίσως μεγάλη νίκη σε ομοσπονδιακό επίπεδο για το αμερικανικό λοαδ κίνημα, κατά την θητεία του νέου Προέδρου των ΗΠΑ.

Η Γερουσία πέρασε με συντριπτική πλειοψηφία τον νόμο για τα εγκλήματα μίσους, συμπεριλαμβάνοντας και αυτά που γίνονται για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν 63 υπέρ έναντι 28 κατά.

Αντιγράφω από εδώ:
--------------------------------------------------------------------
LGBT history was made late last night when U.S. Senate passed the Matthew Shepard Act as an amendment to a defense appropriations bill. This is the most dramatic federal endorsement of LGBT rights in history and the first major achievement made during the Obama administration.

The Senate has approved the most sweeping expansion of federal hate crimes protections since the original law was enacted after the assassination of Martin Luther King Jr. The legislation broadens federal reach to protect those physically attacked because of their gender, sexual orientation, gender identity or a disability. Current law is limited to crimes motivated by race, ethnicity or religion. The Senate approved the measure on a voice vote immediately after voting 63-28 to overcome Republican-led opposition to considering the measure an amendment to a defense spending bill. Sixty votes were needed to clear that procedural hurdle. The House in April passed a stand-alone hate crimes bill that is similar to the Senate legislation.
--------------------------------------------------------------------
Ενημέρωση-Σημείωση: Βλέπω παράλληλα στο Advocate ότι υπάρχει ενδεχόμενο παρ' ότι Ο Μπάρακ Ομπάμα εγκρίνει την νομοθεσία αυτή, να τεθεί βέτο από την προεδρεία, για λόγους που έχουν να κάνουν με τα οικονομικά που θα επιφέρει η εφαρμογή του. Σε αυτή την περίπτωση, ο νόμος θα επιστρέψει στην Γερουσία με σκοπό να αφαιρεθούν οι κρίσιμες διατάξεις. Αντιγράφω:

Though the amendment garnered three votes more than necessary to reach cloture, the fate of the hate crimes measure is now partially linked to $1.75 billion in funding for F-22 fighter jets that is also included in the DOD legislation.

President Barack Obama and Secretary of Defense Robert Gates both oppose the F-22 program and a White House spokesperson said the president will not sign a DOD bill that continues to fund the program.

"The President has long supported the hate crimes bill and gave his personal commitment to Judy Shepard that we will enact an inclusive bill,” said Shin Inouye, referring to Shepard’s Oval Office visit with the president earlier this year. “Unfortunately, the President will have to veto the Defense Authorization bill if it includes wasteful spending for additional F-22s. The collective judgment of the Service Chiefs and Secretaries of the military departments is that the current program is sufficient to meet operational requirements. A Presidential veto would not indicate any change in President Obama’s commitment to seeing the hate crimes bill enacted."

Senators Carl Levin and John McCain have offered a bi-partisan amendment to remove the F-22 funding that is scheduled for a vote Monday, but insiders say the count is unclear.

If the amendment fails and President Obama vetoes the bill, it will be sent back to the Senate for a rewrite. A Democratic Senate aide said Senator Reid was optimistic, nonetheless, that hate crimes would ultimately make the final version of DOD authorization.

Για έναν κόσμο ελεύθερο από ομοφυλόφιλους.


Η λοαδ κοινότητα της Αυστραλίας έχει εξαγριωθεί από ένα ενημερωτικό φυλλάδιο που κυκλοφόρησε σε σχολείο της χώρας στο οποίο αναφέρεται ότι "οι ομοφυλόφιλοι θα πρέπει να εξαλειφθούν από την κοινωνία".

Το φυλλάδιο αυτό συντάχτηκε από ομάδα πρώην μαθητών του σχολείου Xavier High School, καθολικού σχολείου στο Albury.

Στο εντιτόριαλ, ο συντάκτης Matt Price, αναπτύσει το όραμά του για έναν κόσμο "ελεύθερο από τους ομοφυλόφιλους". Συνεχίζει καλώντας όσους έχουν επιχειρήσεις να μην προσλαμβάνουν ομοφυλόφιλους, ενώ αυτοπροσδιορίζεται ως "θεραπευμένος" από την ομοφυλοφιλία ο ίδιος και τώρα βαδίζει την ζωή του σε έναν νέο ετεροφυλόφιλο δρόμο.

Τα παραπάνω προέρχονται από το περιοδικό SX, όπου σημειώνεται επίσης η αντίδραση της λοαδ κοινότητας από τον γκέι ακτιβιστή Gary Burns που ζητά εξηγήσεις και απολογία από το σχολείο.

Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009

Ήρθε στο θερινό τμήμα της Ελληνικής Βουλής η πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ για το σύμφωνο συμβίωσης και απορρίφθηκε.


Αντιγράφω από τα σημερινά Νέα
------------------------------------------------------------
Νέο «όχι» της κυβέρνησης στα γκέι ζευγάρια
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009


Απορρίφθηκε από την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής η πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ -την οποία στήριξε και ο ΣΥΡΙΖΑ- για τη θεσμοθέτηση Συμφώνου Συμβίωσης που να καλύπτει και τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια.

Η πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με την εισηγήτρια Εύα Καϊλή, «αφορά τα ομόφυλα ζευγάρια, τα οποία εκ των πραγμάτων αποκλείονται της δυνατότητας να κάνουν οικογένεια».

Η ίδια συμπλήρωσε ότι πέραν αυτού, το «σύμφωνο» αφορά και ετερόφυλα άτομα, τα οποία δεν επιθυμούν να τελέσουν πολιτικό ή θρησκευτικό γάμο, αλλά παρά ταύτα, επιθυμούν να εξομοιώσουν τη σχέση τους με εκείνη του γάμου, σε ό,τι αφορά τις νομικές συνέπειές της.

Η εισηγήτρια της ΝΔ, Κατερίνα Παπακώστα, χαρακτήρισε «αντιφατική και πρόχειρη» την πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ, υποδεικνύοντας πως από τη μια θεωρεί ότι οι ομοφυλόφιλοι «δεν ζουν υπό το καθεστώς ισότητας δικαιωμάτων» και από την άλλη, παραδέχεται στην εισηγητική έκθεση, πως από το 2005, ισχύει ο νόμος 3304/2005 που απαγορεύει κάθε διάκριση με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό στους χώρους εργασίας.

«Η πρόταση είναι οιονεί ρατσιστική, διότι, ενώ το ΠΑΣΟΚ υποτίθεται πως θέλει να προστατεύσει τα δικαιώματα αυτών, στους οποίους απευθύνεται, στην πραγματικότητα τους κατηγοριοποιεί και τους βάζει ταμπέλες. Είναι και πρόχειρη και επιπόλαιη, διότι δεν είναι προϊόν μιας σοβαρής διαβούλευσης, αλλά μιας αδικαιολόγητης πρεμούρας να έλθει κατά τη διάρκεια του θερινού τμήματος της Βουλής» υποστήριξε η κα Παπακώστα.

«Αντιφατικές δεν είναι οι θέσεις μας, αλλά το νομοσχέδιο που ισχύει σήμερα, σε σχέση με την πραγματικότητα» απάντησε η κα Καϊλή.

Από το ΚΚΕ η Εύα Μελά, αφενός διαφώνησε στο να ισχύουν για το Σύμφωνο Συμβίωσης οι ίδιοι κανόνες που υπάρχουν και στο γάμο, αφετέρου εκτίμησε πως «ο γάμος έχει να κάνει κύρια με την διαιώνιση του είδους και την προστασία των παιδιών και όχι με την σεξουαλική σχέση, ή τη σχέση συντροφικότητας και αγάπης

» […] Εμείς δεν βλέπουμε το λόγο να ενταχθούν τα ομόφυλα ζευγάρια στο σύμφωνο συμβίωσης. Στο κάτω-κάτω, η μακροχρόνια συμβίωση ανάμεσα σε συγγενικά πρόσωπα, δεν δημιουργεί δικαιώματα» αναρωτήθηκε η βουλευτής.

Από τον ΣΥΡΙΖΑ ο Νίκος Τσούκαλης παρατήρησε: «Είναι εκπληκτικός ο τρόπος που επιστρατεύουμε επιχειρήματα-προφάσεις εν αμαρτίαις, προκειμένου να δικαιολογήσουμε μια συγκεκριμένη επιλογή που έχουμε και δεν τολμούμε να τη στηρίξουμε ανοιχτά».

Ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Γιώργος Γεωργίου: «Δεν μας έφτανε η κατάντια της Ελλάδας, φτάσαμε να πυροβολούμε και την ίδια την οικογένεια».

Ο ίδιος αναφέρθηκε στους προβλεπόμενους όρους διακοπής της συμβίωσης: «Στην εσχατιά της Βαλκανικής, η οποία πλήττεται από την ανεργία -και ιδίως στις γυναίκες- φθάσαμε να κοινωνούμε με ένα εξώδικο στην γυναίκα με την οποία συμβιώνουμε, να πορευθεί πλέον μόνη στη ζωή. Ποια είναι η παρουσία της κοινωνικής εξυπηρετήσεως με την εφαρμογή όσων προτείνει σήμερα το ΠΑΣΟΚ;»

Σε ό,τι αφορά τέλος τους ομοφυλόφιλους, ο κ. Γεωργίου τόνισε πως είναι «ισότιμοι πολίτες».

Κλείνοντας τη συζήτηση, η Εύα Καϊλή (ΠΑΣΟΚ) εκτίμησε πως η Νέα Δημοκρατία, με τις ρυθμίσεις, που έχει ήδη υιοθετήσει «ανοίγει την πόρτα στα ομόφυλα ζευγάρια, αλλά φοβάται το πολιτικό κόστος. Η ελληνική κοινωνία είναι έτοιμη, η ΝΔ μπορεί να μην είναι».

Πάντως, ο υπουργός Δικαιοσύνης Νικόλαος Δένδιας υποστήριξε ότι η κυβέρνηση διερευνά το θέμα και δεν κλείνει κάθετα τα αυτιά της σε αυτό.
------------------------------------------------------------
Ενημέρωση-Σημείωση: Μπορείτε να διαβάσετε επίσης εδώ, την είδηση στα γαλλικά, από το μπλογκ του Luc Le Belge.

Μια έρευνα για τα ποσοστά φτώχιας στην λοαδ κοινότητα.


Ίσως είναι ακόμη ένας (αστικός) μύθος ό,τι οι ομοφυλόφιλοι άντρες και γυναίκες είναι πιο εύρωστοι οικονομικά από τους ετεροφυλόφιλους. Φώς σε αυτό το θέμα έρχεται να ρίξει μια έρευνα σύμφωνα με την οποία:

- Το 24% των αμερικανίδων ομοφυλόφιλων και αμφισεξουαλικών γυναικών που βρίσκονται σε ηλικία 18-44 ζουν σε συνθήκες φτώχιας, σε σύγκριση με 19% για τις ετεροφυλόφιλες γυναίκες.

- Το 6,9% των ζευγαριών λεσβιών και το 4% των ζευγαριών αντρών, ζουν σε συνθήκες φτώχιας, σε σύγκριση με το 5,4% για τα ετεροφυλόφιλα παντρεμένα ζευγάρια.

- Για τα ζευγάρια λεσβιών που έχουν παιδιά το ποσοστό φτάνει το 9,4% και για τα ζευγάρια αντρών με παιδιά το ποσοστό είναι 5,5%, ενώ για τα ετεροφυλόφιλα παντρεμένα ζευγάρια με παιδιά είναι 6,7%.

- Για τα ζευγάρια γυναικών ηλικίας άνω των 65 ετών το ποσοστό είναι 9,1%, για τα ζευγάρια αντρών είναι 4,9%, ενώ για ετεροφυλόφιλα ζευγάρια είναι 4,6%.

Βλέπουμε δηλαδή ότι τα ποσοστά για τους ομοφυλόφιλους άντρες (ή τα ζευγάρια αντρών) δεν διαφοροποιούνται σε μεγάλο βαθμό από αυτά των ετεροφυλόφιλων αντρών (ή των ετεροφυλόφιλων ζευγαριών). Εκεί που διαφοροποιούνται πολύ είναι στις ομοφυλόφιλες γυναίκες.

Η έρευνα έγινε από την Center for American Progress, και μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ. Επίσης για να διαβάσετε το πλήρες κείμενο της έρευνας πιέστε εδώ (εκεί αναφέρονται και κάποια στοιχεία και για τα διαφυλικά άτομα, που εκεί τα ποσοστά είναι τραγικά - φτάνουν το 64%).

Σίγουρα βέβαια θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι αυτή η έρευνα έγινε στις ΗΠΑ και δεν ξέρουμε κατά πόσον η εικόνα είναι ίδια στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή σε άλλες χώρες του κόσμου.

Τρίτη 14 Ιουλίου 2009

Διαφυλικός και καταζητούμενος στην Ουγκάντα / Uganda's Most Wanted.


Είχα προγραμματίσει να μεταφράσω το παρακάτω άρθρο από το Advocate, ο χρόνος όμως περιορισμένος. Το αντιγράφω λοιπόν, καθώς το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον.
-----------------------------------------------------------------
Uganda's Most Wanted
By Chris Jai Centeno
An Advocate.com exclusive posted July 6, 2009


Victor Mukasa may be one of the most wanted men in Uganda.
His crimes? Being involved with initiating a Trans Declaration in 2007 in Nairobi, Kenya, as well as having conducted workshops in various parts of Africa that have sparked trans activism.

Mukasa has been in a self-imposed exile for a year from his home country of Uganda after facing years of oppression. He is currently residing in South Africa, working as a program associate with the International Gay and Lesbian Human Rights Commission.

The 33-year-old transgender activist was recognized for his human rights efforts as he was named the international grand marshal of Toronto’s Pride festivities last month.

Mukasa has been working to bring trans issues to the forefront -- something that has rarely ever been in the country's, let alone the region's, list of concerns.

"That signified a lot. Right from the trans march to the Pride parade, there were issues that were being tackled and unity was being included," Mukasa said in a Toronto hotel.

"This is a beginning of a new phase of collaboration, cooperation, and the new relationship of the human rights movement of Canada and Africa, which is definitely going to lead us very far."

His experiences coming out as transgender five years ago -- an event similarly challenging as his coming-out as a lesbian years before that -- show that living as an LGBT person in Uganda is extremely difficult.

In 2005, Ugandan government officials raided Mukasa's home and arrested a Kenyan friend who was staying at his house at the time. Documents and files regarding his human rights work in the country were illegally confiscated. Mukasa and his friend took the government to court a year later, and in December 2008 they finally won their case.

"It wasn't easy and it is still not easy," he said, adding that he still goes back to his native land when necessary. "Uganda is my home, I was born and bred there. For 32 years that was my home. My struggle most importantly is not in Canada, not in Britain, it is not in South Africa ... but my permanent struggle is in Uganda. [Uganda] is not OK for us to stay in. We are at a point where we should be in some kind of an asylum-seeking process. For me to be kept away is such pain."

Religious fundamentalism and other antigay influences are a cause of concern not just in Uganda but also in other parts of Africa. Last March religious zealots in Uganda intensified their propaganda campaign against LGBT people. Many African LGBT men and women face abuses daily, including isolation, eviction, humiliation, rape, and beatings.

"My name can be the most wanted in Uganda even when I'm not there," Mukasa said. "Some people stay -- not because they are not being persecuted. Actually, they are being persecuted more than anybody else -- but because that is their struggle and it is their calling. They were called to liberate others, to speak on behalf of others who could not speak.

"We have a lot of people who are saying, 'There are no transsexuals and transgender people in Africa. But the IGLHRC is committed to defending people's rights. It has been there and has empowered me to really deal with situations such as the one in Uganda," he said. "So I've been equipped with resources to deal with those situations in Uganda and elsewhere in Africa in a better way, a more strategic way."

Through the IGLHRC, Mukasa was able to organize the first workshop on gender identity and other transgender issues in Africa, bringing together activists from across the eastern and southern parts of the continent. As a result, trans organizations are being established in countries including Uganda, Kenya, Botswana, and Namibia.

"Even at this point internationally we are short," he said. "But we are there and we are claiming our space as African trans activists representing the African trans movement internationally. The good thing is, internationally, people are giving us our space. We are there despite all of the challenges we have.

"Once we unite as an LGBT human rights movement and later on as LGBT people in the world, then we are going to achieve whatever we want. It looks like [LGBT people] are free in Toronto, but you won’t be free until everybody is free. Some people don’t see the hope of freedom, but if we work together there is hope for freedom everywhere. The world will become a better place."
-----------------------------------------------------------------
* Δείτε επίσης το ντοκυμαντέρ Gay Massacre, πιέζοντας εδώ.

Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

Ludwig Wittgenstein, 4


The World and Life are one. Physiological life is of course not "Life". And neither is psychological life. Life is the world.
Ethics does not treat of the world. Ethics must be a condition of the world, like logic.
Ethics and Aesthetics are one.

- Ludwig Wittgenstein (Notebooks 1914-1916)

Ο αδελφός του Ludwig Wittgenstein, Paul, στο πιάνο.
Ravel's Piano concerto for the Left Hand.
Bruno Walter conducts the Concertgebouw Orchestra (1937).


From: anaklasis