Υπόθεση Duanna Johnson +++

[Duanna Johnson]
Αφορμή για το ποστ αυτό είναι ένα κομμάτι που διάβασα στο μπλογκ Planet Transgender, αλλά και σε άλλα μπλογκς.

Η Duanna Johnson ήταν διαφυλική γυναίκα. Βρέθηκε νεκρή στις 9 Νοεμβρίου από πυροβολισμό στο Νότιο Μέμφις. Σύμφωνα με την αστυνομία, το πτώμα βρέθηκε στη μέση του δρόμου στην σκηνή του εγκλήματος, ενώ ένας μάρτυρας άκουσε πυροβολισμούς και είδε να το σκαν τρία άτομα.

Σύμφωνα με τον δικηγόρο της, Murray Wells, το σημείο που δολοφονήθηκε η Johnson ήταν στο μέρος που ασκούσε τη σεξουαλική της εργασία, ενώ προσπαθούσε με κάθε τρόπο να μαζέψει χρήματα και να εγκαταλείψει το Μέμφις για να επιστρέψει στον τόπο καταγωγής της, το Σικάγο.

Ο δικηγόρος της αναφέρει επίσης, ότι την είχε δει πολλές φορές σε τραγική κατάσταση, και του είχε ζητήσει και του ίδιου την βοήθεια για να μπορέσει να επιστρέψει στο Σικάγο.

Η ιστορία όμως της δολοφονίας της Johnson, φαίνεται ότι έχει παρελθόν και εκεί περιπλέκονται κάπως τα πράγματα. Τον Ιούνιο του 2008 η αστυνομία την είχε συλλάβει για πορνεία και λίγο αργότερα κυκλοφόρησε στο δίκτυο ένα βίντεο στο οποίο ο αστυνομικός διευθυντής του Μέμφις Bridges McRae την κτυπούσε όσο την εξύβριζε για την σεξουαλικότητά της. Μετά το περιστατικό, η Johnson κατέθεσε ότι ένας ακόμη αστυνομικός, ο J. Swain, την κρατούσε, όσο ο αστυνομικός διευθυντής την κτυπούσε βάρβαρα. Μετά τις καταγγελίες της Johnson και οι δύο αστυνομικοί τέθηκαν εκτός σώματος. Πολλοί τώρα υποπτεύονται ότι τα δύο αυτά περιστατικά συνδέονται άμεσα και ψάχνουν να βρουν τους συνδετικούς κρίκους.

Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε αναλυτικό τηλεοπτικό ρεπορτάζ για το θέμα.



Εν όσω συνέβαιναν όλα αυτά τα τραγικά, ένας επίσκοπος της αγγλικανικής εκκλησίας, ο γνωστός από πολλές ειδήσεις επίσκοπος Gene Robinson, συμμετείχε στο συνέδριο διαφυλικών που έγινε στο Ντάλλας υπό την διοργάνωση της οργάνωσης Dallas Transgender Advocates , με τίτλο “Transgender Conversations”.

Αντιγράφω: "It goes back to what I said about half a loaf and a whole loaf. The Human Rights Campaign has an enormous influence in Washington, and they’ve got considerable political savvy, and the fact of the matter is that a full LGBT bill simply would not have passed. And I don’t think we always have to hold out for the full loaf before moving forward. You get what you can accomplish and then continue to work for the rest of it,” Robinson said.

Μπορείτε να διαβάσετε όλο το άρθρο άρθρο από την εφημερίδα Dallas Voice, πιέζοντας εδώ.

----------
Στην Ελλάδα είναι αλήθεια ότι τα κρούσματα δολοφονιών κατά διαφυλικών ατόμων δεν είναι πολλά – τουλάχιστον όχι τόσα όσα σε άλλες χώρες. Αν και αυτά τα πράγματα δεν μετρούνται ποσοτικά. Δεν μπαίνουν στο ζύγι οι ανθρώπινες ζωές.

Ωστόσο πριν από μήνες είχαμε δεί βίντεο που «έπαιξε» και στις ειδήσεις, και είχε ανεβεί και στο youtube (πλέον δεν το βρίσκω), το οποίο είχαν τραβήξει αστυνομικοί με τα κινητά τους. Πρόκειται για περιστατικό που είχε συμβεί στο αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας, όπου κάποιοι αστυνομικοί είχαν συλλάβει δύο νεαρές τρανς και τις εξανάγκαζαν να παίρνουν πόζες που εκείνοι ήθελαν, εξευτελίζοντάς την προσωπικότητά τους.

Θυμάμαι ότι το περιστατικό αυτό είχε βγει στις ειδήσεις πολύ κοντά με ένα άλλο περιστατικό όπου δύο αστυνομικοί βιαιοπραγούσαν κατά δύο μεταναστών. Ποιά ήταν η διαφορά μεταξύ αυτών των δύο; Οι αστυνομικοί που άσκησαν βία κατά των μεταναστών τέθηκαν σε διαθεσιμότητα. Οι αστυνομικοί που συμμετείχαν στο πρώτο περιστατικό βρίσκονται ακόμη στις θέσεις τους, ανενόχλητοι και ίσως επαναλάβουν τις ίδιες ή ίσως και χειρότερες πράξεις.

Το κοινό και στις δύο χώρες; Δεν υπάρχουν νόμοι που να προστατεύουν τα διαφυλικά άτομα απ’ τις διακρίσεις.

Και για να απαντήσω στο φίλο μου xomeritis που σε παλαιότερο ποστ μου (εδώ), με είχε ρωτήσει αν ξέρουμε ποιό είναι το νομικό στάτους για την προστασία των διαφυλικών ατόμων στις ΗΠΑ, αγαπητέ μου thomas, δυστυχώς είναι αποκαρδιωτικό.

Σε 34 από τις 52 πολιτείες δεν υπάρχει ούτε μία διάταξη που να αφορά τα διαφυλικά άτομα. Από τις υπόλοιπες 18, μόνο 4 έχουν πολιτειακό νόμο κατά των διακρίσεων ή κατά των εγκλημάτων μίσους και οι 14 που υπολείπονται, δεν έχουν μεν πολιτειακό νόμο, κάποιες επαρχίες ή δήμοι τους έχουν όμως κάποιες διατάξεις που απαγορεύουν τις διακρίσεις για τα διαφυλικά άτομα. Και ακόμη και αυτοί οι νόμοι στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν προκύψει μετά από πολυετείς δύσκολες δικαστικές διαμάχες. (τα στοιχεία τα έχω πάρει από το Gay Law Net).

-----------------
Καταλήγοντας φτάνω στο δια ταύτα, υιοθετώντας τα λεγόμενα του erva_cidreira από παλαιότερο ποστ που είχε κάνει στο Απέναντι Πεζοδρόμιο, στις 6/10/2007, για τον Ισπανικό Νόμο για την Ταυτότητα Φύλου εδώ:

Οι ετεροφυλόφιλοι ισχυρίζονται ότι η άρση των διακρίσεων που υφίστανται οι ομοφυλόφιλοι δεν αποτελεί προτεραιότητα της κοινωνίας "τους", αν και την κτητική αντωνυμία δεν την αναφέρουν ποτέ.
Δυστυχώς μοιάζει και το γκέι κίνημα να υιοθετεί υπόρρητα την ίδια λογική προτεραιοτήτων σχετικά με τα θέματα που αφορούν τους διαφυλικούς συμπολίτες μας.
Κι όμως η συζήτηση αυτή θα πρέπει να ανοίξει.