Μέσα στον Μάιο θα βγει στις Αμερικάνικες αίθουσες φιλμ με τον τίτλο Outrage, σε σκηνοθεσία Kirby Dick και αναμένεται να κάνει αίσθηση στην κοινή γνώμη, καθώς το θέμα του είναι το outing πολιτικών και δημοσίων προσώπων στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στο φίλμ καταγράφονται όλοι οι πολιτικοί και τα δημόσια πρόσωπα στους οποίους έχει γίνει outing στο παρελθόν, αλλά και εν ενεργεία πολιτικοί.
Το τρέιλερ της ταινίας βλέπετε παρακάτω:
CineMarkTheater
.
Η προσωπική μου θέση, την οποία έχω εκφράσει πολλές φορές σ' αυτό εδώ το μπλογκ, είναι ξεκάθαρα κατά του outing. Θεωρώ τέτοιου είδους πολιτικές βάναυση παραβίαση της προσωπικής ζωής, κιτρινισμό του αισχίστου είδους, καθώς επίσης έκφραση εσωτερικευμένης ομοφυλοφοβίας και απωθημένων που εν τέλει δεν προσφέρουν τίποτα στην λοαδ κοινότητα, παρά μόνο διχάζουν.
Τρίτη 28 Απριλίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
17 σχόλια:
Από ό,τι καταλαβαίνω η ταινία αναφέρεται σε συγκεκριμένους πολιτικούς η οποία έχουν κάνει καριέρα πολεμώντας τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων. Δεν τίθεται λοιπόν ζήτημα προσωπικής ζωής αλλά πολιτικής υποκρισιας.
'Οταν κάποιος πολιτικός ή εκκλησιαστικός παράγοντας κηρυττει το μίσος σε βάρος των ομοφυλόφιλων, και μόνο σε αυτή την περίπτωση, οποιαδήποτε αποκάλυψη είναι απόλυτα δικαιολογημένη.
Δεν συμφωνώ gsh με το outing για τον οποιονδήποτε λόγο και να γίνεται.
Δεν νομίζω ότι τα προβλήματα λύνονται με μεθόδους κιτρινισμού, με εκδικητικότητα και με αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων του οποιουδήποτε. Και το γεγονός ότι κάποιος αποκαλύπτει κάποιον "κρυφό" ομοφυλόφιλο, χωρίς την θέλησή του με παραπέμπει σε εσωτερικευμένη ομοφυλοφοβία.
Αλήθεια όμως κάποιες απορίες:
- Πώς διασφαλίζεις ότι αυτός που κάνει outing σε κάποιον, έχει "αγαθές" προθέσεις και δεν το κάνει για λόγους εκβιασμού; Μπορείς να το γνωρίζεις;
- Αν παρουσιαστεί μια κιτρινοφυλλάδα, ή κάποιος πολιτικός αντίπαλος που αποκαλύπτει κρυφούς ομοφυλόφιλους πολιτικούς με σκοπό να καταστρέψει την πολιτική τους καριέρα, θα της δώσεις κι εκείνης τα εύσημα, όπως σε έναν αγνό "ακτιβιστή";
- Πόσο "ακτιβιστής" είναι κάποιος που μετέρχεται μεθόδους εκβιαστικές και επέτρεψέ μου να πώ, ρουφιάνου;
- Όταν αρχίσει το outing κατά πολιτικών που όντως μιλούν κατά των ομοφυλόφιλων πώς είσαι σίγουρος ότι μετά δεν θα αρχίσει να παίρνει η μπάλλα δίκαιους και άδικους;
Δεν νομίζω ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα προχωρούν έτσι.
Μα το να αποκαλύπτεις ότι ένας διαβόητος ομοφοβικός έχει ο ίδιος ομοφυλοφιλικές σχέσεις αποτελεί ούτως ή άλλως εκβιασμό. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πάνω σε αυτό. Μια καριέρα που στηρίζεται στην ομοφοβία μετά από κάτι τέτοιο είναι σίγουρα κατεστραμμένη. Όταν κάποιος όμως θέλει να παρουσιάζεται ως αρχάγγελος της ετεροφυλοφιλίας, καλά θα κάνει να είναι ο ίδιος φανατικός ετεροφυλόφιλος.
Ας μην είμαστε φτηνοί στο πιπέρι και ακριβοί στα λάχανα. Και οι άνθρωποι αυτοί ζωές καταστρέφουν και τους κανόνες ηθικής και δεοντολογίας τους γράφουν στα παλιότερα των υποδημάτων τους. Δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Εγλω ρποσωπικά δεν βρίσκω έναν τέτοιο εκβιασμό περισσότερο ανήθικο από τον καριερισμό με κάθε κόστος.
Δεν ξέρω ποιό θεωρείς πιπέρι και ποιό λάχανο, ούτε μπορώ να βρώ ζυγαριά να δώ ποιό απ' δύο ζυγίζει πιο πολύ και, ούτε μπορώ να κοστολογίσω όταν έχω να κάνω με εκβιασμό. Το θεωρώ ούτως ή άλλως πολύ βαρύ.
Όταν στον δρόμο για τ' ανθρώπινα δικαιώματα κάποιος αρχίζει (για το δίκαιο του σκοπού του) να μετέρχεται τέτοια μέσα (χωρίς να μπορώ να ξέρω αν έχει τα "αγαθά" ελατήρια που μπορεί να ισχυρίζεται, αλλά οικονομικά ή πολιτικά), πολύ φοβάμαι ότι τ' ανθρώπινα δικαιώματα πάνε περίπατο.
θα συμφωνήσω με τον superhero ότι όταν κάποιος πολιτικός μας κηρύσσει τον πόλεμο και υπάρχουν αποδείξεις για ομοερωτικές πρακτικές του, αυτό δεν πρέπει να μένει κρυφό. Και ας καταστραφεί η καριέρα του.
Είναι λόγοι αρχής.
Αν ο CEO της Greenpeace είχε ιδιωτικό αερπλάνο, στα κρυφά - λέμε τώρα, το ίδιο θα υποστήριζα.
Thomas,
Καταλαβαίνω τί θες να πεις, όμως αφενός το παράδειγμά σου είναι τραβηγμένο, αφετέρου είμαι σίγουρος ότι συμφωνείς ότι είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα τα περιουσιακά στοιχεία και εντελώς άλλο η προσωπική ερωτική ζωή.
Οι πολιτικοί (και άλλα επιφανή πρόσωπα) ελέγχονται για το πώς απέκτησαν και τί περιουσιακά στοιχεία (πόθεν έσχες) και καλώς αυτό γίνεται. Είναι άλλο πράγμα.
Οι ενδοιασμοί μου, δεν έχουν να κάνουν τόσο με το αν θα καταστραφεί η καριέρα του ή όχι (εκεί μπορούμε να επικαλεστούμε το δίκαιο – τά ’θελε, τά ’παθε, αν και δεν καταλαβαίνω ποιός θα παίξει τον ρόλο του άμεμπτου), αλλά με τις μεθόδους που αυτό θα γίνει. Μεθόδους που καταλαβαίνεις μάλλον δεν είναι καθόλου «καθαρές».
Το outing είναι μια πολιτική τακτική που περισσότερο έχει εφαρμοστεί στις ΗΠΑ και λιγότερο στις Ευρωπαϊκές χώρες (υπάρχουν και εδώ περιπτώσεις αλλά σαφώς λιγότερες). Είναι μια τακτική που περισσότερο δίχασε παρά ένωσε την λοαδ κοινότητα. Και είναι μια πολιτική που δίνει το μήνυμα της εκδίκησης, χωρίς να προτείνει κάτι παραπέρα (στόχοι), δηλαδή ξόδεμα.
Μα και το εισόδημα και τα περιουσιακά στοιχεία ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα είναι, αλλά στην περίπτωση των πολιτικών το δημόσιο συμφέρον επιτάσσει τη δημοσιοποίησή τους.
Επειδή γνωρίζω τη συγκεκριμένη ιστορία, στο στόχαστρο μπήκαν πολύ συγκεκριμένοι πολιτικοί του ρεπουμπλικάνικου κόμματος (και ευαγγελιστές ιερωμένοι) που ήταν διαβόητοι για την ακραία ομοφοβική τους στάση. Το αποτέλεσμα δεν ήταν μόνο να καταστραφεί η δική τους καριέρα, αλλά να καταρρεύσει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα το ιδεολογικό οικοδόμημα του ρεπουμπλικάνικου κόμματος που σε μεγάλο βαθμό στηριζόταν στην αντίθεση προς τα λοάδ δικαιώματα. Αν υπάρχει μια αχτίδα ελπίδας σήμερα στις ΗΠΑ σε σχέση με αυτά τα θέματα, οφείλεται ακριβώς σε αυτό το γεγονός.
Το ανήθικο σε αυτή την περίπτωση θα ήταν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι να παραμείνουν στη θέση τους.
Αχτίδα ελπίδας στα λοαδ θέματα υπάρχει στις ΗΠΑ μετά την αλλαγή Προέδρου στις εκλογές του Νοεμβρίου. Δεν το νομίζω ότι η ελπίδα προήλθε από το outing, αλλά από την ανάγκη αλλαγής συνολικής πορείας. Μένει βέβαια να δούμε αν αυτό θα επιβεβαιωθεί στην πράξη.
Επίσης, αν θυμάσαι, το outing δεν σταμάτησε στους πολιτικούς και στους ιερωμένους, πήρε μπάλα ένα σωρό ανθρώπους. Σκέτος κιτρινισμός. Ηθοποιούς, σκηνοθέτες, δημοσιογράφους κ.α. Και μάλιστα κάποιοι εξ αυτών δεν είχαν δείξει ομοφυλοφοβικές διαθέσεις, απλά ήθελαν να ζουν την ιδιωτική τους ζωή όπως νόμιζαν. Όταν ξεκινά να ρολλάρει η χιονόμπαλα, δύσκολα την σταματάς.
Δεν το νομίζω ότι με την φοβέρα προάγονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», δεν νομίζω ότι ισχύει εδώ – ταπεινή μου γνώμη, μπορεί και λάθος.
Και πώς ακριβώς βγήκε ο Ομπάμα και απέκτησε την πλειοψηφία που διαθέτει; Τα κατάφερε γιατί η προηγούμενη πλειοψηφία έπεσε σε πλήρη ανυποληψία τόσο στα θέματα της οικονομίας όσο και στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, διαχείρισης κρίσεων, ανθρωπίνων δικαιωμάτων κτλ. Δεν υπάρχει πιο αποτελεσματικός τρόπος να ακυρώσεις την ιδεολογική ατζέντα του αντιπάλου σου από το να αποδείξεις την υποκρισία του. Το κάθε τι έπαιξε το ρόλο του και ειδικά οι συγκεκριμένες υποθέσεις είχαν σαν αποτέλεσμα να ηττηθούν κατά κράτος οι ρεπουμπλικάνοι στις ενδιάμεσες εκλογές του 2006 που άνοιξαν το δρόμο για τις προεδρικές του 2008.
Τα περί δημοσιογράφων, ηθοποιών κτλ. είναι τελείως άσχετα με το θέμα που συζητάμε και με το αντικείμενο της ταινίας. Δεν εκπορεύονται τα πάντα από το ίδιο κέντρο και υπάρχει ολόκληρη βιομηχανία ΜΜΕ που τρέφεται από τα σκάνδαλα και την προσωπική ζωή των διασημοτήτων.
'Αλλωστε κάποιοι από τους εν λόγω πολιτικούς δεν έπεσαν θύματα κάποιας ενορχηστρωμένης εκστρατείας outing αλλά των δικών τους ενεργειών. 'Ενας από αυτούς συνελήφθη να κάνει ψωνιστήρι στις τουαλέτες ενός αεροδρομίου και ένας άλλος να στέλνει mail σεξουαλικού περιεχομένου σε ανήλικους μαθητευόμενους. Ήταν αυτά τα δύο περιστατικά που ξεκίνησαν τη χιονοστιβάδα αποκαλύψεων που ακολούθησε.
Δεν το νομίζω ότι ήταν αυτό που έκανε την διαφορά, ο Ομπάμα βγήκε γιατί έδωσε μια νέα ελπίδα. Στην περίπτωσή του δούλεψε περισσότερο το θετικό παρά το αρνητικό μήνυμα. Ωστόσο, δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς -έχεις δίκιο σ' αυτό- κάποιους πόντους πήρε και από την υποκρισία του προκατόχου του και των πολιτικών που εφάρμοσε σε όλους τους τομείς.
Ενορχηστρωμένη εκστρατεία outing με την έννοια που το εννοείς, φυσικά δεν υπήρξε. Υπήρξε όμως πολιτική κάλυψη, δηλαδή ηθικό και πολιτικό στήριγμα, κυρίως απ' τον Barney Frank (γνωστός ο "Frank's Rule" περί outing) και δύο ακόμη μέλη της Γερουσίας. Αυτοί έθεσαν το υπόβαθρο για να ξεκινήσει αυτή η εκστρατεία που ξεκίνησε από πολιτικούς και ιερωμένους και πήρε μπάλα πάρα πολύ κόσμο. Δεν είναι άσχετα. Προκύπτουν από συγκεκριμένη πολιτική σκέψη. Στην συνέχεια την "βρώμικη" δουλειά έκαναν κατά κύριο λόγο δημοσιογράφοι.
Δεν ήταν μόνο αυτοί οι δύο πολιτικοί που αναφέρεις, ήταν πάνω από 35 πολιτικοί στο Κονγκρέσσο και τον Λευκό Οίκο, από τους οποίους 30 ήταν Ρεπουμπλικάνοι.
[διευκρινίζω ότι με αυτό που λέω, μπορεί να διαφωνώ με την τακτική του outing, δεν προσπαθώ όμως να μηδενίσω την τεράστια προσφορά του Barney Frank στα λοαδ θέματα. Χωρίς αυτόν και την θαρραλέα στάση του δεν θα είχαν προχωρήσει πολλά πράγματα].
Κι εγώ διαφωνώ με το outing ως πολιτική και το θεωρώ άκομψο, γενικά. Θα το συζητούσα μόνο σε πολύ ακραίες περιπτώσεις.
Πάντως, τα τελευταία πέντε χρόνια έχει διαμορφωθεί μια νομολογιακή αντίληψη στα δικαστήρια και στις ανεξάρτητες αρχές που υποστηρίζει ακριβώς αυτό που λέει ο gay super hero: όταν υπάρχει κραυγαλέα αντινομία ανάμεσα στο δημόσιο λόγο και παράσταση ενός δημόσιου προσώπου και στην ιδιωτική του ζωή αφετέρου, τότε υπάρχει δικαίωμα του κοινού στην ενημέρωση ακόμα και για θέματα της ερωτικής του ζωής.
Αυτή ήταν η υπόθεση στις αποφάσεις της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, όταν το 2005 αποκαλύπτονταν κασέτες ιερωμένων που μιλούσαν με τους εραστές τους κλπ και αυτά προβάλλονταν από την τηλεόραση. Η Αρχή, με 3 αποφάσεις της τότε (βασικά η 25/2005) είπε ότι αφού είναι μητροπολίτες και κηρύσσουν την αγαμία, έχοντας υποβληθεί σε φοβερούς όρκους κλπ επ' αυτού, αλλά από την άλλη πλευρά έχουν ερωτική ζωή κλπ, τότε υπάρχει δικαίωμα του κοινού να ξέρει, ακόμα και με προβολή ηχητικών ντοκουμέντων που ήταν αποτέλεσμα υποκλοπής!
Ακραίο κατά τη γνώμη μου, πάντως. Είναι σαν να αντιμετωπίζεις το δημόσιο πρόσωπο ως αντικείμενο κι όχι ως άνθρωπο. Αυτή η προσέγγιση απλώς αφαιρεί με έναν χειρουργικό τρόπο την δυνατότητα σε κάποιον να είναι υποκριτής. Η υποκρισία είναι κατάπτυστο φαινόμενο, αλλά πρέπει να αντιμετωπίζεται με πολιτικούς όρους, όχι με νομικούς.
Νομίζω όμως ότι ψηφίστηκε αργότερα νόμος που απαγορεύει με κάθε τρόπο την χρήση προϊόντων υποκλοπής (κρυφές κάμερες κτλ), ή κάνω λάθος;
Και μάλιστα αφού ψηφίστηκε αυτός ο νόμος, στην προανακριτική (ή κάποια άλλη επιτροπή δεν θυμάμαι) της Βουλής, οι ίδιοι οι βουλευτές τον καταστρατήγησαν, χρησιμοποιώντας προϊόντα τέτοιου είδους.
Επίσης, θέλω να συμπληρώσω, επειδή αναφέρθηκες σε συγκεκριμένη περίπτωση, αυτή του τέως μητροπολίτη Αττικής το 2005, όπου το πιο σπουδαίο κομμάτι των αποκαλύψεων δεν ήταν βέβαια τα "πιπεράτα" με τις κασσέτες που αναφέρθηκες, αλλά η υπεξαίρεση ενός περίπου εκατομυρίου ευρώ που είχε κάνει ο εν λόγω μητροπολίτης και για την οποία δικάστηκε.
Βέβαια τα ΜΜΕ, είχαν για λόγους τηλεθέασης εστιάσει στο ροζ της υπόθεσης και στην ομοφυλοφιλία του ιερωμένου.
Προσωπικά να σου πώ την αλήθεια, ειδικά για τους ιερωμένους δεν με ενδιαφέρει καθόλου η προσωπική τους ζωή. Αυτό όμως που με αφορά και νομίζω μας αφορά όλους είναι το γεγονός ότι διαχειρίζονται μια τεράστια περιουσία που ξεπερνά τουλάχιστον είκοσι φορές τον προϋπολογισμό του ελληνικού κράτους με πολύ μετριοπαθείς υπολογισμούς. Και αν πάμε παραπέρα (πέρα από την Ορθοδοξία) στον Καθολικισμό, εκεί μιλάμε για πακτωλούς δισεκατομυρίων. Αυτά με ενδιαφέρουν περισσότερο: η ακόρεστη δίψα τους για εξουσία και χρήμα.
Είναι γνωστό ότι οι ροζ αποκαλύψεις στους κόλπους της εκλησίας δεν έχουν σκοπό να καταδείξουν την "υποκρισία" των ιερωμένων αλλά εξυπηρετούν κυρίως τα παιχνίδια εξουσίας στους κόλπους της ιεραρχίας. 'Αλλωστε από ό,τι θυμάμαι ο συγκεκριμένος μητροπολίτης δεν έχει κάνει καποια ομοφοβική παρέμβαση, σε αντίθεση με τους μητροπολίτες Πειραιως και θεσσαλονίκης και τον εκλιπόντα αρχιεπίσκοπο. Υπάρχει βέβαια το ζήτημα της αγαμίας του κλήρου, αλλα αυτό αφορά μόνο τους θρησκευόμενους και όχι ολόκληρη τη κοινωνία (δυστυχώς βέβαια οι θεσμοί στην Ελλάδα δεν κάνουν πάντα αυτή τη διάκριση).
Δεν συμφωνώ ότι το ζήτημα της ομοφοβίας που αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα εινα λιγότερο σημαντικό από τις υπεξαιρέσεις και τα οικονομικά σκάνδαλα. Και μακάρι οι διάφορες αποκαλύψεις να είχαν σκοπό την καταγγελία αυτής της υποκρισίας και όχι τα εσωτερικά παιχνίδια εξουσίας στους κόλπους της ιεραρχίας.
Από κει και πέρα βέβαια δεν είμαι της άποψης ότι πρέπει να φορτώνουμε ολόκληρη την ομοφοβία της ελληνκής κοινωνίας στις πλάτες του κλήρου όπως κάνουν με ιδιαίτερη ζεση διάφοροι ακτιβιστές. Αν ο κλήρος παρεμβαίνει ανεξέλεγκτα ενώ ταυτόχρονα χαίρει ειδικών προνομίων αυτό ειναι ευθύνη των πολιτικών που δεν ασκούν το δικό τους ρόλο. Είναι οι ίδιοι πολιτικοί που χρησιμοποιούν την ομοφοβία του κληρου ως ένα πολύ βολικό άλλοθι καθώς οι κληρικοί ουσιαστικά εκφράζουν ανοιχτά αυτά που σκέφτονται και οι ίδιοι αλλά δεν τολμούν να εκστομίσουν. Ας μην ξεχνάμε ότι όταν πρόκειται για τα προνόμια των ετεροφυλόφιλων (πολιτικός γάμος, διαζύγιο, μοιχεία, αμβλώσεις) η ελληνική πολιτική τάξη έγραψε τις αντιρρήσεις του κλήρου στα παλαιότερα των υποδημάτων της.
Έχεις δίκιο gsh,
οι ροζ αποκαλύψεις στους κόλπους της εκλησίας δεν έχουν σκοπό να καταδείξουν την "υποκρισία" των ιερωμένων αλλά εξυπηρετούν κυρίως τα παιχνίδια εξουσίας στους κόλπους της ιεραρχίας. Έτσι ακριβώς είναι και οι αποκαλύψεις του 2005 (Καρατζαφέρης κ' σία) αυτόν τον σκοπό είχαν ολοφάνερα.
Επίσης, σωστά λές ότι δεν πρέπει να φορτώνουμε ολόκληρη την ομοφοβία της ελληνκής κοινωνίας στις πλάτες του κλήρου όπως κάνουν με ιδιαίτερη ζεση διάφοροι ακτιβιστές. Γι' αυτό είναι κυρίως υπεύθυνοι οι πολιτικοί που δεν κάνουν τίποτα για την αντιμετώπισή της.
Δεν εννοούσα όμως ότι η ομοφυλοφοβία είναι λιγότερο σημαντική από τα οικονομικά σκάνδαλα και υπεξαιρέσεις. Είναι το ίδιο σημαντική και ιδιαίτερα "τοξική". Ευθύνεται για το γεγονός ότι χιλιάδες λοαδ συμπολίτες μας αντιμετωπίζουν διακρίσεις και ένα τοίχος φόβου. Αυτό όμως που είπα είναι ότι -κατά τη γνώμη μου- το outing δεν είναι τρόπος "θεραπείας" της. Αυτό που είπα είναι ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν προάγονται με παραβίαση άλλων θεμελιωδών δικαιωμάτων, με την φοβέρα, με την εκδικητικότητα, με μεθόδους που εν πάση περιπτώσει δεν μπορούν να περπατούν μαζί με τα ανθρώπινα δικαιώματα (πάλι κατά τη γνώμη μου, μπορεί και λάθος).
Όπως λέει ο Tales, ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, είτε θέλουμε ανθρώπινα δικαιώματα, είτε ζητάμε προνόμια. Εδώ θυμήθηκα εκείνο το σύνθημα που κυκλοφορούσε για την εισβολή στο Ιράκ, "Making War for Peace is like Fucking for Virginity". Παραφράζοντας λοιπόν, νομίζω οτι κολλάει οτι "Outing for Gay Rights is like Making War for Peace".
Δε βλέπω σε τί προωθεί τα λοατ δικαιώματα το ξεφώνισμα μερικών δημοσίων προσώπων, όποια κι αν είναι η στάση τους. Σίγουρα καταστρέφεται η πολιτική σταδιοδρομία κάποιων ομοφοβικών ρητόρων. Αλλά μειώνει αυτό την ομοφοβία της κοινωνίας, έτσι γενικά; Στην περίπτωση του Μητροπολίτη που λέμε, είπε άραγε ο Μέσος Έλληνας™ "είδες ο κακός Μητροπολίτης, τί καλοί αυτοί οι γκέυς"; Μάλλον θα είπε "τί ανωμαλάρες που είναι οι παπάδες, όλοι τους πούστηδοι είναι!".
Φοβάμαι δηλαδή οτι η υποκριτική συμπεριφορά των πολιτικών καταλήγει ν' αποδίδεται στην ομοφυλοφιλία τους (ως "πουστιά"): "είδες, για να κρυφτούνε τα λένε αυτά, έτσι κάνουν αυτοί", ενώ το outing αποδίδεται κι αυτό στην ομοφυλοφιλία των ακτιβιστών (ως "κατινιά"): "έτσι είναι αυτοί, όλο ξεφωνίζονται μεταξύ τους".
Όπως λέει κι ο Tales, οτι τα μμε εστιάσαν στην ομοφυλοφιλία του ιερωμένου, η ομοφυλοφιλία παρουσιάζεται προσχηματικά ως υποκρισία από τους ακτιβιστές, από το κοινό όμως εκλαμβάνεται ως "αδυναμία", ως κάτι αποκρουστικό και χυδαίο- κι οι ακτιβιστές βέβαια το ξέρουν αυτό, κι ο σκοπός τους είναι να παραδώσουν τον εκάστοτε στόχο σ' αυτήν ακριβώς την ομοφοβία του κοινού κι όχι να την αντιμετωπίσουν. Όταν έχεις ένα κτήνος που τρέφεται με τις σάρκες σου, να του ταϊζεις τις σάρκες σου μόνος σου, τί κάνει, το αδυνατίζει, ή το μεγαλώνει και το δυναμώνει μέχρι να σε φάει ζωντανό;
'Αλλωστε, για σιγά, γιατί δεν γεννηθήκαμε όλοι out σ' αυτόν τον κόσμο. Για να προφυλαχτούν οι κρυφοί γκέυς τα ίδια κάνουνε είτε πολιτικοί είναι είτε κληρικοί είτε οτιδήποτε, και δεν ξέρω ποιός αναμάρτητος μπορεί να πετάξει το πρώτο λιθάρι στους "υποκριτές". Υποκριτικό είναι να περιμένουμε οτι με το να δείξουμε στους κρυφούς οτι καλά κάνουνε και κρύβονται θα τους βοηθήσουμε να βγουν από τις τρύπες τους...
"Όταν έχεις ένα κτήνος που τρέφεται με τις σάρκες σου, να του ταϊζεις τις σάρκες σου μόνος σου, τί κάνει, το αδυνατίζει, ή το μεγαλώνει και το δυναμώνει μέχρι να σε φάει ζωντανό;"
Στάσσα, δεν θα μπορούσες να το πείς καλύτερα :-)
Δημοσίευση σχολίου