Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008

Διακρίσεις εις βάρος παιδιών με διαβήτη

Όπως είχα πει σε παλιότερη ανάρτησή μου, τα θέματα Παιδείας με ενδιαφέρουν πολύ. Διαβάζω λοιπόν στο σημερινό Βήμα, 12/11/2008 (εδώ):

Τρία μεγάλα ιδιωτικά σχολεία της Αττικής αρνήθηκαν πέρυσι την εγγραφή σε διαβητικούς μαθητές επειδή «δεν μπορούσαν να αναλάβουν τέτοια ευθύνη» . Υστερα από παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη, το ένα από τα τρία σχολεία αποφάσισε να δεχθεί τον μαθητή. Η ιστορία επαναλαμβάνεται εφέτος σε δημόσιο νηπιαγωγείο, όπου εκκρεμεί η εγγραφή ενός παιδιού με διαβήτη. Τις παραπάνω καταγγελίες έκαναν χθες ο διαβητολόγος κ. Χρ.Ζούπας, η επίκουρη καθηγήτρια, μέλος του ΔΣ του Ελληνικού Τμήματος Ιδρύματος Ερευνας για τον Νεανικό Διαβήτη κυρία Ασημίνα Μητράκου , η πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης κατά του Νεανικού Διαβήτη κυρία Σοφία Μανέα και ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Διαβητικών Θεσσαλονίκης κ. Χρ. Δαραμήλας.
Οι ομιλητές παρουσίασαν πανευρωπαϊκή έρευνα η οποία δείχνει ότι ακόμη και σε προηγμένα κοινωνικώς κράτη, όπως είναι οι σκανδιναβικές χώρες και η Γερμανία, υπάρχει πλημμελής φροντίδα των διαβητικών παιδιών, τόσο στο οικογενειακό περιβάλλον τους όσο και στο σχολείο. Σε πολλές περιπτώσεις οι γονείς δεν ενημερώνουν τους δασκάλους διότι πιστεύουν ότι υπάρχει κίνδυνος περιθωριοποίησης του παιδιού τους, ενώ και οι εκπαιδευτικοί στην πλειονότητά τους αγνοούν ακόμη και τα βασικά για την αντιμετώπιση ενός επεισοδίου.


Σαν συνειρμός μου έρχεται στον νού, παλιά καταγγελία του ΣΑΤΤΕ (2003 νομίζω), για δύο διαφυλικές γυναίκες που ήθελαν να γραφτούν σε νυχτερινό σχολείο για να συνεχίσουν τις σπουδές τους που ο δύσκολος τρόπος ζωής τους τις είχαν αναγκάσει να εγκαταλείψουν, και δύο σχολεία τους είχαν αρνηθεί την εγγραφή. Θυμάμαι, ότι μετά την παρέμβαση τότε του ΣΑΤΤΕ προς το Υπουργείο Παιδείας και τον θόρυβο που δημιουργήθηκε, τελικά αναγκάστηκαν να ανακαλέσουν την απόφασή τους. Οι δύο διαφυλικές γυναίκες δυστυχώς, είχαν προλάβει ν' απογοητευτούν και τελικά δεν έκαναν χρήση του δικαιώματός τους. Πολύ κακώς βέβαια-κάκιστα.

Το συμπέρασμα όμως; Οι διακρίσεις, παραμένουν-παραμένουν-παραμένουν...

Δεν υπάρχουν σχόλια: