Η ομοφυλοφιλία στην κοινωνία των σαμουράι οδηγεί σε ίντριγκες και φόνους σε μια εκπληκτική, εικαστικά λαμπρή, στιλιζαρισμένη ταινία, σκηνοθετημένη από τον Ναγκίσα Οσίμα. Gohatto / Taboo.
Director: Nagisa Oshima
Runtime: 101 minutes
Country: Japan
Cast: Takeshi Kitano, Ryuhei Matsuda
-----
ΝΑΓΚΙΣΑ ΟΣΙΜΑ: ΤΑΜΠΟΥ
Υστερα από ένα μακρύ, αναγκαστικό «διάλειμμα» εξαιτίας ενός εγκεφαλικού που τον κράτησε μακριά από τα στούντιο, ο Ιάπωνας σκηνοθέτης Ναγκίσα Οσίμα επιστρέφει με αυτό το θαυμάσιο «Ταμπού» με φόντο την Ιαπωνία των σαμουράι, ταινία που πρωτοείδαμε στο περσινό φεστιβάλ των Κανών. Στο Κιότο, το 1865, ανάμεσα στους νεαρούς υποψήφιους πολεμιστές, οι «Σίνσεν-γκούμι», μια επίλεκτη ομάδα σαμουράι, επιλέγουν για νέα μέλη τους δυο νέους: τον Χιόζο Τάσιρο (Ταντανόμπου Ασάνο) και τον Σοζαμπούρο Κάνο (ένας εκπληκτικός Ριουχέι Ματσούντα), ένα 18χρονο αγόρι, γόνο μιας πλούσιας οικογένειας. Τα όμορφα, σχεδόν θηλυκά χαρακτηριστικά του Σοζαμπούρο, αρχίζουν να δημιουργούν μια παράξενη και επικίνδυνη γοητεία ανάμεσα στους αξιωματικούς, αλλά και τους απλούς σαμουράι, που πιστεύουν ότι ο Σοζαμπούρο είναι εραστής του Χιόζο, προκαλώντας ταυτόχρονα τη ζήλια ανάμεσά τους―
Αν σκηνοθέτες όπως οι Ακίρα Κουροσάβα, Κέντζι Μιζογκούτσι και Σοχέι Ιμαμούρα μάς έδωσαν την ηρωική πλευρά των σαμουράι, ο Οσίμα επέλεξε μίαν άλλη, άγνωστη, τουλάχιστον κινηματογραφικά, πλευρά τους: εκείνη της ομοφυλοφιλίας, στοιχείο υπαρκτό, μέχρι σ' ένα βαθμό και αναγκαίο, σ' ένα χώρο αποκλειστικά ανδρικό, όπου ουσιαστική ήταν η ανάγκη ενότητας ανάμεσα στους στρατιώτες. Ο Οσίμα τοποθετεί την ιστορία του σε μια μεταβατική περίοδο, εκείνη από το πέρασμα από το φεουδαρχισμό σε μια πιο σύγχρονη κοινωνία, με τους σαμουράι να χρησιμοποιούνται για να επιβάλουν την τάξη και να στηρίξουν την αυτοκρατορική εξουσία.
Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που ο σκηνοθέτης συνδυάζει το σεξ με την πολιτική και γενικά με τις υπάρχουσες κοινωνικές συνθήκες. Τόσο στις πρώτες του ταινίες («Διεστραμμένα νιάτα») όσο και στις κατοπινές, πιο ώριμές του («Η αυτοκρατορία των αισθήσεων» και «Καλά Χριστούγεννα κύριε Λόρενς», με την τελευταία αυτή να καταπιάνεται με το θέμα της ομοφυλοφιλίας σ' ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων του πολέμου), ο Οσίμα τολμά να μιλήσει για πράγματα και καταστάσεις που θεωρούνταν ταμπού στη χώρα του.
Στη νέα του αυτή ταινία, ένας ακόμη πιο ώριμος, και πράος, Οσίμα αναπτύσσει, με ένα στιλ τελετουργικό, με όλες τις σκηνές του γυρισμένες σε στούντιο, όπου του δίνεται η δυνατότητα να ελέγχει το παραμικρό, την όλη σχέση ανάμεσα στην εξουσία και το σεξ, αποκαλύπτοντάς μας τα παρασκήνια και τις ίντριγκες που κυριαρχούν σ' ένα στρατιωτικό σώμα, όπου τα κρυφά πάθη και οι επιθυμίες οδηγούν σε πράξεις ανείπωτης βίας. Η ταινία του έχει το πάθος και τη δύναμη που συναντάμε στις καλύτερες ταινίες του, με τις ήρεμες, στιλιζαρισμένες σκηνές του πρώτου μέρους να δίνουν τη θέση τους σε πιο γρήγορες, νευρώδεις, πολυσύνθετες (με τη σκηνή όπου ο Σοζαμπούρο αναγκάζεται να σκοτώσει τον καλύτερό του φίλο), εικαστικά πάντα λαμπρές, σκηνές του δεύτερου μέρους, όπου η βία μετατρέπεται σε σχόλιο πάνω σ' ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής - όχι μόνο των σαμουράι, αλλά και γενικότερα μιας ολόκληρης κοινωνίας.
Ξεχωριστή αναφορά αξίζει να κάνω στη θαυμάσια δουλειά του διευθυντή φωτογραφίας Τεγιομίτσι Κουρτίτα και σ' εκείνη της ενδυματολόγου Εμι Γουάντα (με τον Σοζαμπούρο να φοράει πάντα λευκά σ' αντίθεση με τους υπόλοιπους, ντυμένους στα μαύρα, σαμουράι), καθώς και στην υποβλητική μουσική του Ριουίτσι Σακαμότο. Στις ερμηνείες ξεχωρίζει κι εκείνη του γνωστού μας σκηνοθέτη-ηθοποιού Τακέσι Κιτάνο, στο ρόλο του λοχαγού των «Σίνσεν-γκούμι».
- Νίνος Φενέκ Μιχαηλίδης, Ελευθεροτυπία, 23/3/2001.
From: jemkls
Δείτε όλη την ταινία πιέζοντας τα παρακάτω λινκς:
- gohatto part 2
- gohatto part 3
- gohatto part 4
- gohatto part 5
- gohatto part 6
- gohatto part 7
- gohatto part 8
- gohatto part 9
- gohatto part 10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου