"Το σώμα στη μάχη";

Κάθε νέα αρχή, είναι μια νέα αρχή. Ειδικά όταν υπόσχεται αναμόρφωση και όχι ανανέωση. Ειδικά όταν θέτει εξ αρχής –παζολινικά-, «το σώμα στη μάχη».

Υπερφίαλο ή απλά ενδεικτικό καλών προθέσεων; Εδώ περνάμε –διατείνεται- σε ένα «καταφύγιο θηραμάτων», όπου όσα εκλείπουν θα διατηρηθούν «ατόφια» και «δυνατά».

Η κιβωτός λοιπόν ξαναπέφτει στο υγρό στοιχείο της σε μια νέα εποχή, όπου σωστά, «η υπεράσπιση του Λόγου μοιάζει λιγότερο εφικτή, ίσως και γραφικά αναχρονιστική» και τα τσιτάτα είναι μάλλον περιττά...

Προσωπικά πάντα με υποψίαζαν τα βαρύγδουπα λόγια - αρκεί η υπόσχεση για συνεπή και ευσυνείδητη εργασία.

Και όταν εμπλέκονται συγγενείς δραστηριότητες που αντικειμενικά η μία θέλει την άλλη σε διαφορετικό στρατόπεδο, εν τέλει υπάρχει μάχη;

Κλείνω αυτό το σύντομο σημείωμα, με την Μελίνα που χτες έκλεισαν 15 χρόνια απ’ τον θάνατό της.

Μάνος Χατζιδάκις - Χάρτινο το φεγγαράκι
From: nikosmandilas.

[για όσους ίσως δεν έχουν αντιληφθεί, αναφέρομαι στην "ανανέωση" της Βιβλιοθήκης της Ελευθεροτυπίας, και στο εναρκτήριο άρθρο του Γιώργου Χρονά, εδώ.]