Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

CHILD GENDER IDENTITY.

Controversial gender identity specialist Dr. Ken Zucker discusses typical and atypical gender behavior and identity in children on a panel with a mother whose daughter exhibits some dissatisfaction with her gender and Hershel Russell, a female-to-male trans man and psychotherapist.

From: tvoparents

15 σχόλια:

stassa είπε...

Κάθε φορά που βάζεις τέτοια βίντεο, ή τα βλέπω αλλού, εκνευρίζομαι και μετά πρέπει να γράψω ένα κατεβατό να ξεσπάσω, αλλά δε μου φταίς σε τίποτα κι εσύ :)

Tales from the other side of town είπε...

Γράψε παιδί μου ότι θέλεις...

stassa είπε...

Τώρα, πάει, μού πέρασε :) Απλά μου φαίνεται οτι κι η τρανς κοινότητα, κι οι γιατροί, έχουν χάσει τον μπούσουλα, αλλά τουλάχιστον η μάνα του παιδιού στο βίντεο προσπαθούσε να μη γαμήσει το μυαλό του παιδιού της, που είναι το βασικό. Γιατί τώρα, ξέρω 'γω, άμα φτάσει να σε τρέχουνε στους γιατρούς για να σε κάνουν καλά να μην παίζεις με κούκλες, άστα βράστα.

Το άλλο που μ' ανησυχεί είναι που όλα αυτά γίνονται στην Αμερική και την Αγγλία, κι έτσι ό,τι λέγεται και συζητιέται έχει να κάνει με τα δεδομένα εκεί. Η πλειοψηφία αυτών που μιλάνε εκ μέρους της τρανς κοινότητας είναι white, middle-class, middle-aged και συνήθως male-to-female και Αγγλόφωνες. Η μειοψηφία δηλαδή, μιλάει κι αποφασίζει για την πλειοψηφία (κατά το Pareto principle).

Tales from the other side of town είπε...

Δεν έχεις άδικο. Τουλάχιστον στον αγγλόφωνο (και στον ισπανόφωνο) κόσμο γίνεται συζήτηση για τα θέματα αυτά, άλλες φορές σε σωστή, άλλες σε λάθος βάση, αλλά γίνεται.

Τώρα, η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι θα βοηθούσε περισσότερο η αποϊατρικοποίηση των θεμάτων αυτών και ταυτότοχρονα, η κατάκτηση περισσοτέρων σε νομοθετικό επίπεδο. Για να καταλήξω δηλαδή, ποτέ δεν είχα ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στους ψυχοθεραπευτές, ψυχολόγους, ψυχίατρους.

stassa είπε...

Ούτε εγώ τους εμπιστεύομαι πολύ. Κι αυτό που λέει ο κύριος με τη φωνή της τηλεοπτικής ψυχολόγας, οτι αν βγει το Gender Identity Disorder από τα διαγνωστικά εγχειρίδια μετά δεν θα το καλύπτουν οι ασφάλειες, ιδιωτικές και δημόσιες, είναι λίγο κούφιο, γιατί ήδη μόνο σε τρεις- τέσσερις χώρες το καλύπτουν. Ίσως μάλιστα ο λόγος να είναι οτι κανείς δεν μας πιστεύει όταν λέμε οτι υποφέρουμε και γι' αυτό θέλουμε να τα κόψουμε, κι έχουν και δίκιο.

Μάλλον να το πιάσουμε αλλοιώς θά 'λεγα, τουλάχιστον στην Ευρώπη έχουμε το νόμο με το μέρος μας. Αυτό το λέω από όταν διάβασα την έκθεση του Χάμαμπεργκ που είχες λινκάρει εσύ, αν την δεις, στην ενότητα 3.3 συζητάει ακριβώς αυτό το θέμα της ιατρικοποίησης και λέει οτι όποτε έχουνε φτάσει τέτοιες υποθέσεις στο Στρασβούργο το Δικαστήριο έχει αποφασίσει προς όφελός τους. Άρα τρίχες κατσαρές, άλλωστε τί σόι κουβέντα είναι αυτή, "πρέπει να πούμε ψέμματα οτι είμαστε άρρωστοι γιατί αλλοιώς θα μας κόψουν την επιχορήγηση"; Μπλιαχ δηλαδή. Μισή σταγόνα περηφάνεια ρε παιδί μου να δω μια φορά από τρανς άτομα, όσο βλέπω από γκέυ.

Την έχω αυτή την κουβέντα τώρα με τρανς άτομα εδώ και μου είναι λίγο φρέσκιες οι πληγές γι' αυτό λέω.

stassa είπε...

Σόρυ, είδες, πήρα φόρα τώρα σού 'πα εγω...

Νομίζω θα ξέρεις οτι εγώ πήγα εδώ στους γιατρούς και μου βγάλανε διάγνωση "Gender Dysphoria", που εγώ τους εξήγησα πολύ προσεκτικά, τους τό 'πα καθαρά και ξάστερα οτι δεν μισώ το σώμα μου, ούτε υποφέρω καθόλου. Κι από συζητήσεις μου με άλλες τρανς, ξέρω -πολλές το λένε κι ανοιχτά- οτι παίζουνε θέατρο και λένε ψέμματα στους γιατρούς για να εξασφαλίσουνε τη θεραπεία που θέλουνε, ορμόνες κι εγχειρήσεις. Οι δε γιατροί οι ίδιοι μου δώσανε την εντύπωση οτι συνήθως δεν πιστεύουνε στ' αλήθεια οτι υποφέρει κανείς, επειδή θέλει ν' αλλάξει φύλο, απ' την άλλη θέλουνε να βοηθήσουνε επειδή βλέπουνε οτι υπάρχει όντως πρόβλημα- το κοινωνικό. Αυτές οι διαγνώσεις λοιπόν όπου χρησιμοποιούνται, είναι πρόσχημα, μόνο που δεν το χρησιμοποιούνε μόνο οι γιατροί που θέλουνε να βοηθήσουνε αλλά κι αυτοί, σαν τον Zucker του βίντεο, που θέλουνε να μας "γιατρέψουνε".

Και πάνε να γιατρέψουνε και μικρά παιδιά, όχι τίποτ' άλλο.

Tales from the other side of town είπε...

Στάσσα, χαίρομαι που "πήρες φόρα"!

Σ' αυτά τα θέματα σημασία έχει η δική σας άποψη. Γιατί κανείς δεν γνωρίζει καλύτερα από εσάς τα δικά σας θέματα.

Να σου πώ μόνο κάποιες σκέψεις μου.

Συμφωνώ σε γενικές γραμμές, γι' αυτό μίλησα αφενός μεν για αποϊατρικοποίηση, αφετέρου παλιότερα αν θυμάσαι είχα θίξει το θέμα του DSM σε μία σειρά ποστ. Αφήνω όμως ανοικτό ένα παράθυρο, γιατί σκέφτομαι ότι δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Σκέφτομαι ότι αν υπάρχουν, έστω και λίγα διαφυλικά άτομα που όντως αντιμετωπίζουν τέτοιο πρόβλημα, θα πρέπει γι' αυτά να υπάρχει ανοικτή δίοδος. Δεν ξέρω αν κάνω λάθος. Με λίγα λόγια, πιστεύω ότι θα πρέπει να γίνει μεν αποϊατρικοποίηση του θέματος, με πολύ προσεκτικό όμως τρόπο.

Επίσης, στο προηγούμενο σχόλιό σου λες ότι ο νόμος είναι με το μέρος των διαφυλικών ατόμων, επειδή κάποιες (πολύ λίγες) περιπτώσεις που έχουν φτάσει στο ΕΔΔΑ είχαν θετική κατάληξη. Χμ, δυστυχώς μακάρι "ο νόμος" να ήταν το ΕΔΔΑ, αλλά για να φτάσει μια υπόθεση στο ΕΔΔΑ, θέλει πάνω από 5-6 χρόνια (αισιόδοξο σενάριο είναι αυτό, συχνά περιπτώσεις έχουν κάνει παραπάνω), θέλει τεράστια έξοδα (δεν ξέρω πόσα διαφυλικά άτομα έχουν χρήματα για να φτάσουν μια υπόθεσή τους στο ΕΔΔΑ). Το θέμα είναι να καλύπτονται αυτά τα θέματα από τις εθνικές νομοθεσίες (όπως πχ στην Ισπανία και στο ΗΒ). Εκτός και κάποια στιγμή αποκτήσει η Ε.Ε. ομοσπονδιακή μορφή, που νομίζω ότι είμαστε πολύ μακριά από κάτι τέτοιο, μη σου πώ ότι αμφιβάλλω αν υπάρχει διάθεση γι' αυτή την κατεύθυνση.

Σε αυτά που λες στο τέλος για αξιοπρέπεια και περηφάνεια, μαζί σου!!!

stassa είπε...

ΟΚ, δεκτό, απλά εγώ δεν πιστεύω οτι υπάρχει μέση κατάσταση, ή είμαστε όλες τρελλές ή είμαστε όλες γνωστικές. Δέχομαι οτι μπορεί να είναι θέμα διαβάθμισης, οτι ας πούμε για κάποια τρανς άτομα είναι πολύ πιο επείγον και επιτακτικό να αλλάξουν το σώμα τους, γι' άλλα όχι τόσο.

Όταν όμως θεωρείσαι ασθενής, είσαι στα χέρια των γιατρών κι εσύ και οι προϋποθέσεις για τη διάγνωσή σου. Θέλω να πω οτι εφ' όσον υπάρχει μια συγκεκριμμένη διάγνωση της "διαταραχής ταυτότητας φύλου" στα εγχειρίδια, όσοι δεν τους ταιριάζει θα αποκλείονται από την "ανοικτή δίοδο" που λες κι εσύ. Αυτό συμβαίνει, ιδίως παλιότερα αλλά κι ακόμη, ας πούμε κάποιοι γιατροί θέλουνε να δούνε στερεοτυπικές συμπεριφορές από διαφυλικά άτομα πριν βγάλουν "διάγνωση" και τους γράψουν φάρμακα κι επεμβάσεις.

Έχεις δίκιο οτι θέλει προσοχή, να σου πώ και το άλλο οτι εγώ ας πούμε βλέπω οτι πολλά άτομα που περνάνε από το σύστημα του NHS, δεν νομίζω οτι βελτιώνεται η ποιότητα ζωής τους, το αντίθετο, ίσως θα ήταν καλύτερα αν τα υποστηρίζανε να τα βγάλουνε πέρα στο φύλο που έχουνε παρά να προσπαθούνε να τους δώσουνε ορμόνες κι επεμβάσεις για να τ' ανακουφίσουνε από τη δυσφορία φύλου (αυτό είναι το σκεπτικό) εφόσον δεν την έχουνε κι εφόσον η φυλομετάβαση θα καταλήξει να τους δημιουργεί πολύ χειρότερα προβλήματα (να χάσουνε δουλειά, φίλους, οικογένεια, τα πάντα). Δύσκολο ν' αναλάβει οποιοσδήποτε τέτοια ευθύνη βέβαια, ιδίως γιατρός...

Για το Στρασβούργο, νόμιζα οτι οι αποφάσεις του είναι νόμος; Καλά, το ξέρω οτι είναι ζήσε μάη μου. Εμ, υπάρχει κάποιος πιο γρήγορος δρόμος όμως;

Tales from the other side of town είπε...

Δεν ξέρω, κάποιες σκέψεις δικές μου λέω. Πάντως χρειάζεται μια σοβαρή αξιολόγηση της εμπειρίας που ήδη υπάρχει, και σ' αυτό θα πρέπει να συνεισφέρουν τα ίδια τα διαφυλικά άτομα. Εν όψει της αναθεώρησης των εγχειριδίων το 2012, στον διάλογο αυτό θα πρέπει να συμμετέχουν οπωσδήποτε, να καταθέσουν τις σκέψεις τους. Και όλο αυτό θα πρέπει πιστεύω να γίνει πολύ προσεκτικά, γιατί τα διαφυλικά άτομα σε όλη αυτή τη ροή χρόνου πολύ λίγα πράγματα έχουν κερδίσει, αν κάνει κανείς τον ισολογισμό. Και έστω απ' αυτά τα λίγα που έχουν κερδίσει δεν πρέπει να χαθεί τίποτα. Ή έστω αν επιλεγεί να χαθεί κάτι, αυτό θα πρέπει να είναι στην κατεύθυνση της δημιουργίας μιας συνισταμένης που θα δώσει περισσότερα θετικά αποτελέσματα στο μέλλον.

Οι αποφάσεις του Στρασβούργου, τυπικά αποτελούν νομολογία. Όμως, κάθε χώρα μέλος μπορεί να επικαλεστεί τις δικές της ιδιαιτερότητες, εκτός του ότι κάθε δίκη του ΕΔΔΑ έχει τις δικές της ιδιαίτερες συνθήκες που ενδεχομένως δεν ισχύουν στον γενικό κανόνα. Αυτό όπως καταλαβαίνεις δημιουργεί παράθυρα, που οι χώρες-μέλη πολλές φορές εκμεταλεύονται, για να μην εφαρμόσουν την νομολογία, ή να την εφαρμόσουν με παρεκλίσεις. Ειδικά όταν μιλάμε για την Ελλάδα, που είναι πρωταθλήτρια στην Ε.Ε. στην μή-εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου (το κοινοτικό δίκαιο έχει δύο πυλώνες: τις κοινοτικές οδηγίες και το ΕΔΔΑ), καταλαβαίνεις ότι το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο. Ξέρεις αυτή τη στιγμή η Ελλάδα κατηγορείται για αναξιοπιστία ως προς τα οικονομικά της. Αν είναι μια φορά αναξιόπιστη οικονομικά, τότε είναι εις την Ν αναξιόπιστη ως προς την εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου, ειδικά ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αν λάβει επίσης κανείς υπόψη του την συνθήκη της Λισσαβώνας και την χαλαρότητα (δες περίπτωση Ιρλανδίας που έβαλαν πολύ νερό στο κρασί τους), θέλουμε ακόμη πολύ νερό στο μύλο της Ε.Ε. για να είμαστε αισιόδοξοι για μια καθολική εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου. Επομένως, ναί μεν τυπικά αποτελεί νομολογία, ουσιαστικά όμως, είναι ένα εργαλείο αρκετά δύσχρηστο για υποθέσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων - ωστόσο υπαρκτό.

stassa είπε...

Καλά, κι εγώ τις σκέψεις μου λέω, άλλωστε σ' αυτά δεν υπάρχει συμφωνία ούτε ανάμεσα στα τρανς άτομα. Έχεις δίκιο βέβαια, θέλω να τα δω οτι είναι απλά τα πράγματα, αλλά σαφώς δεν είναι, ούτε κι εύκολα. Όντως η κατάσταση στην Ελλάδα είναι τραγική. Σκέφτομαι απλώς οτι και στην Αγγλία που έχει προχωρήσει, χάρη στις αποφάσεις του Στρασβούργου έχει προχωρήσει, γιατί οι κυβερνήσεις εδώ δεν ήταν καθόλου πρόθυμες να βοηθήσουνε την κατάσταση. Δηλαδή, μέχρι να τους τραβήξει μια τρανς από 'δω στο Δικαστήριο, το Αγγλικό κράτος και που επιχορηγούσε την επέμβαση δεν αναγνώριζε το φύλο των εγχειρισμένων, ουσιαστικά.

Δεν ξέρω πώς είναι η κατάσταση σ' άλλες χώρες, δεν έχω ιδέα. Στην Ισπανία ας πούμε, απ' ό,τι είδα η κίνηση για την αποϊατρικοποίηση ξεκίνησε καί από εκεί.

Tales from the other side of town είπε...

Το ξέρω ότι δεν υπάρχει συμφωνία ανάμεσα στα τρανς άτομα, αλλά δεν νομίζω ότι αυτό είναι κακό εν τέλει. Αυτό που έλεγα είναι, ότι ίσως θα μπορούσε να βγεί μια συνισταμένη απ' αυτές τις δύο, ίσως, δεν ξέρω.
Απ' την Ισπανία ξεκίνησε, και υποστηρίζεται αρκετά απ' την Trans Ilga, που όπως βλέπω στηρίζεται ιδιαίτερα από ισπανόφωνα τρανς άτομα.
Γενικά στον ισπανόφωνο κόσμο, όπως βλέπω γίνεται πολύ δουλειά στα τρανς θέματα, υπάρχει προβληματισμός, υπάρχει διάλογος.
Επίσης, στις ΗΠΑ, υπάρχει αρκετός διχασμός, οι τρανς του νότου πιο πολύ υποστηρίζουν αυτές τις ιδέες.
Τέλος η Transgender Europe, στην ιστοσελίδα της υποστηρίζει αυτή την κατεύθυνση, αλλά δεν έχω καταλάβει ακόμη, πώς δουλεύει αυτή η οργάνωση. Εννοώ από ποιές χώρες είναι η πλειοψηφία των μελών, κτλ και το κυριότερο, αν πράγματι εκπροσωπεί ως τριτοβάθμιο όργανο την συνισταμένη των τρανς στη Ευρώπη.
Κοιτάζοντας τον κατάλογο των χωρών της Ε.Ε. και τον ρυθμό που εντάσσουν την κοινοτική νομοθεσία, βλέπω ότι πράγματι το Ην. Βασίλειο είναι η πιο "νομοταγής" χώρα της Ε.Ε.

stassa είπε...

Ναι, απ' όσα έχω δει έχω ελπίδες για τις Λατίνες, οτι δε θ' αφήσουνε τις Αγγλοσαξώνισσες να κάνουνε κουμάντο μόνες τους :) Όχι, αλλά όντως υπάρχει μεγάλη διαφορά στις απόψεις, Αγγλόφωνες και Ισπανόφωνες καλά το λες. Είναι και διαφορετικές προτεραιότητες νομίζω, οι Αγγλόφωνες ενδιαφέρονται κυρίως για ιατρική περίθαλψη, οι Ισπανόφωνες ενδιαφέρονται κατ' αρχήν για καθημερινά δικαιώματα, όπως κι οι δικές μας εδώ. Δηλαδή εκεί. Ελλάδα.

Ναι, στην Αγγλία έχει γίνει δουλειά πολλή. Είναι δυο ακτιβιστές, η Christine Burns και ο Stephen Whittle από την Press for Change (πήρανε και τίτλο τιμής από τη Βασίλισσα παρακαλώ! σ' αναγνώριση του έργου τους για τα λοατ δικαιώματα, αυτό πώς σου φαίνεται;), κι είναι νομίζω και πολλά άτομα που έχουνε πάει τη χώρα στα δικαστήρια, ίσως με τη βοήθεια της Press for Change, δεν ξέρω, μπορεί και μόνα τους.

Εγώ θά 'θελα να μάθω τί έγινε μ' εκείνη την κοπέλα που είχε βγει πριν κάμποσο καιρό στις ειδήσεις, που έκανε την επέμβαση σ' ένα Ελληνικό νοσοκομείο ένας Σέρβος γιατρός, θυμάσαι; Δεν νομίζω οτι ήτανε με δημόσια έξοδα αυτό;

Την transgender Europe δεν την είχα υπόψη μου, ούτε και την Trans Ilga να σου πω, νόμιζα οτι η Ilga ήταν και για τα τρανς θέματα. Θα το κοιτάξω τώρα που έχω διακοπές και δεν έχω εργασίες να κάνω (ου, μπα, ναι) (θα μου τελειώσουν οι δικαιολογίες για να μη διαβάζω, δε θα μου τελειώσουνε; Πού θα πάει!).

Tales from the other side of town είπε...

Ενδιαφέρον αυτό, δεν τό 'χα δει. Κάνε κι εσύ μια σχετική ανάρτηση να μας τους γνωρίσεις...

Δεν την θυμάμαι αυτή την περίπτωση θα το κοιτάξω. Αν έχεις πρόχειρο κάποιο λινκ με βοηθάς...

Υπάρχει το Trans Ilga Secreteriat, που ειξειδικεύεται στα τρανς θέματα. Μάλιστα τα T-Bulletin αν τα ψάξεις έχουν ενδιαφέρον. Η Transgender Europe είναι εδώ. Όπως βλέπω συμμετέχει αυτός ο ακτιβιστής που έγραψες ο Stephen Whittle.

stassa είπε...

Το βρήκα εδώ: http://www.patranews.gr/news.asp?ID=9110http://www.patranews.gr/news.asp?ID=9110

Τελικά την έκανε ένας Έλληνας γιατρός υπό την επίβλεψη ενός Σέρβου. Πρόσεξε γιατί το λινκ έχει κι εικόνες :)

Δεν έχω πολύ όρεξη για σοβαρές αναρτήσεις τελευταία. Το Press for Change πάντως είναι εδώ, έχει και πολλές πληροφορίες για τις αποφάσεις του ΕΔΔΑ, από 'κει το ξέρω εγώ κυρίως.

Θενκς για τα λινκ, θα τα δω.

x

Tales from the other side of town είπε...

Α Στάσσα, σ' ευχαριστώ πολύ.
Νομίζω, χωρίς να είμαι και σίγουρος, ότι αυτή είναι η περίπτωση που είχε αναφερθεί στην Απογευματινή.
Αν είναι αυτή, τότε είχαν καλυφθεί απ' το δημόσιο.
Αξίζει να το κοιτάξουμε παραπέρα όμως.
Thanks :-)