ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ: ΟΧΙ ΣΤΑΥΡΟΙ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ.

Επιτέλους, επιτέλους. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αποφάσισε ότι οι σταυροί (τα θρησκευτικά σύμβολα εν γένει), δεν έχουν καμμία, μα καμμία θέση στις σχολικές αίθουσες (εγώ θα συμπλήρωνα, όχι μόνο στις σχολικές αίθουσες, μα γενικά σε δημόσιους χώρους). Αντιγράφω από τα Νέα.

«Δεν έχει θέση ο σταυρός στις σχολικές αίθουσες»
Θύελλα στην Ιταλία μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Περικλής Δημητρολόπουλος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009
Η ανάρτηση των σταυρών στις σχολικές αίθουσες «αποτελεί παραβίαση της ελευθερίας των γονέων να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους, καθώς και της ελευθερίας της θρησκευτικής επιλογής για τους μαθητές». Αυτό αποφάσισε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προκαλώντας αναστάτωση στην καθολική Ιταλία αλλά και σε όλη την Ευρώπη.
Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο προσέφυγε το 2002 η Σόιλε Λάουτσι, Ιταλίδα πολίτις φινλανδικής καταγωγής. Τη χρονιά εκείνη είχε ζητήσει από τη διεύθυνση του σχολείου «Βιτορίνο ντα Φέλτρε» στην Πάντοβα, όπου φοιτούσαν τα δύο παιδιά της, να κατεβάσει τον σταυρό από τον τοίχο της τάξης. Η διεύθυνση αρνήθηκε και η Σόιλε Λάουτσι κατέφυγε στην ιταλική Δικαιοσύνη αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Πέρασαν επτά χρόνια για να δικαιωθεί από το Δικαστήριο του Στρασβούργου, το οποίο καλεί το ιταλικό κράτος να την αποζημιώσει με 5.000 ευρώ για ηθική βλάβη. Στο σκεπτικό της απόφασής τους, της πρώτης για την παρουσία θρησκευτικών συμβόλων στις σχολικές αίθουσες, οι επτά δικαστές του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου αναφέρουν ότι οι μαθητές κάθε ηλικίας ενδέχεται να προσλάβουν τον σταυρό ως «θρησκευτικό σύμβολο», γεγονός που μπορεί να επηρεάσει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους. Αν όμως για τους καθολικούς μαθητές αυτό μπορεί να θεωρηθεί ενθάρρυνση, για τους μαθητές άλλων δογμάτων ή άθεους μπορεί να εκληφθεί ως ενόχληση.
Η απόφαση του Δικαστηρίου προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στην Κεντροδεξιά και τους κύκλους των καθολικών, ενώ δεν βρίσκει σύμφωνη ούτε την Κεντροαριστερά. Η υπουργός Παιδείας Μαριαστέλα Τζελμίνι υποστήριξε ότι «ο σταυρός στις σχολικές αίθουσες δεν αποτελεί κατήχηση στον καθολικισμό αλλά σύμβολο της παράδοσής μας». Στην ίδια γραμμή κινήθηκαν και άλλοι υπουργοί, ενώ ο πρόεδρος της Βουλής Τζιανφράνκο Φίνι υποστήριξε ότι «ο κοσμικός χαρακτήρας των θεσμών έχει διαφορετική αξία από την άρνηση του ρόλου που έχει ο Χριστιανισμός στην ιταλική κοινωνία και ταυτότητα». Προσεκτική ήταν πάντως και η αντίδραση του νεοεκλεγέντος ηγέτη του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος Πιερλουίτζι Μπερσάνι. «Μια παλιά παράδοση δεν μπορεί να αποτελεί προσβολή για κανέναν. Νομίζω ότι σε ευαίσθητα ζητήματα όπως αυτό, μερικές φορές η κοινή λογική πέφτει θύμα του δικαίου», ήταν το σχόλιό του. Αντίθετα, την πλήρη ικανοποίησή του εξέφρασε ο ηγέτης της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης Πάολο Φερέρο. Όπως υποστήριξε, «ένα λαϊκό κράτος πρέπει να σέβεται τις διάφορες θρησκείες, αλλά να μην ταυτίζεται με καμία».
Δημιουργείται δικαστικό προηγούμενο
Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ γύρος της χρόνιας διαμάχης για τα θρησκευτικά σύμβολα είχε απασχολήσει την Ιταλία τον περασμένο Φεβρουάριο όταν το Συνταγματικό Δικαστήριο είχε αθωώσει δικαστή, ο οποίος είχε αρνηθεί να δικάζει όσο υπήρχε ο Εσταυρωμένος στην αίθουσα του δικαστηρίου. Ωστόσο η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ξεπερνά τα σύνορα της Ιταλίας, καθώς δημιουργεί δικαστικό προηγούμενο και ανοίγει τον δρόμο σε πολίτες των λοιπών κρατών που έχουν κυρώσει με νόμο την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου να ασκήσουν ανάλογες προσφυγές. Η ιταλική κυβέρνηση πάντως προτίθεται να ασκήσει έφεση. Σε περίπτωση κατά την οποία το Δικαστήριο του Στρασβούργου δεν αναγνωρίσει αυτό το δικαίωμα, η απόφαση θα καταστεί οριστικά τελεσίδικη σε τρεις μήνες.