IT WAS THE NIGHT BEFORE CHRISTMAS. ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

. by Calprenia Addams

Καλά Χριστούγεννα και Καλές Γιορτές σε όλες και όλους! .

SO, YOU THINK YOU'RE A DRAG QUEEN?

. DC monthly contest celebrating the aspirations of amateur drag queens.


* Περισσότερα εδώ: http://towndc.com/ .

ACHTUNG BABY! U2 IN DRAG.

.
The members of U2: Bono, Larry Mullen Jr.,
The Edge, and Adam Clayton.
Photos by Anton Corbijn. .

ΙΣΠΑΝΙΚΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ. SEE YOU IN HELL!

.
Έχει αρχίσει τελικά να έχει πολύ γούστο το πράγμα.
Αντιγράφω από την ιστοσελίδα του Σκάι.

Νέος υπουργός Οικονομίας στην Ισπανία ορίστηκε ο πρώην πρόεδρος της Lehman Brothers, Λουίς ντε Γκίντος, δήλωσε χθες ο πρωθυπουργός της χωρας, Μαριάνο Ραχόι, κατά την ανακοίνωση της κυβέρνησής του. Ο Λουίς ντε Γκίντος είχε διατελέσει πρόεδρος της Lehman Brothers για την Ισπανία και την Πορτογαλία.

Μήπως τελικά να βάζαμε Υπ. Οικονομικών εδώ τον ηγούμενο Εφραίμ της Μονής Βατοπεδίου; - αυτός είναι μανούλα στις διαπραγματεύσεις, θα κάνει την τρόικα να πει μπιραλλάχ. Μήπως τον Λαυρεντιάδη που φαλήρισε την Proton Bank; Ή λες ο παλιός καλός Κοσκωτάς να είναι η ώριμη δοκιμασμένη λύση για την ελληνική οικονομία;

Γιατί το βλέπεις βρε παιδί μου δε τραβάει ο Βενιζέλος. Το λέει άλλωστε ότι δεν είναι απλά καταβεβλημένος, αλλά εξουθενωμένος. Ε, για να ξεδώσει το παιδί λιγάκι, μετά από τις συναντήσεις με την τρόικα, νά τί κάνει τα βράδια:

Grim Reaper - See you in hell
.

GAY HEALTHY WEDDING.

. Εγώ θα έλεγα αντί για gay γάμο, ή για γάμο ομοφύλων, θα πρέπει ν' αρχίσουμε να μιλάμε για πολιτικό γάμο ή σύμφωνο συμβίωσης ανεξαρτήτως φύλου, γιατί εκτός των ομοφυλόφιλων & αμφιφυλόφιλων αντρών και γυναικών υπάρχουν και οι τρανς. Ομοίως και για το θέμα της υιοθεσίας ή της από κοινού αναγνώρισης τέκνων.

Αντιγράφω από την lif0.

Gay healthy wedding
Λίγα χρόνια μετά τους πρώτους επίσημους gay γάμους σε Ευρώπη και Αμερική, οι δείκτες υγείας ολόκληρου του gay και bisexual πληθυσμού δίνουν μάθημα στις σύγχρονες κοινωνίες.
Οι gay γάμοι στους περισσότερους έφεραν ευτυχία. Σε όλους όμως γιάτρεψαν την κατάθλιψη και σε πολλούς ακόμη και την αρτηριακή τους πίεση.
Ολόκληρες κοινωνίες εξυγιάνθηκαν και μόνον από την νομιμοποίηση του θεσμού του γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων, ανεξάρτητα από το ποια ζευγάρια, και πόσα, παντρεύτηκαν σε κάθε περιοχή ή πολιτεία. Αυτό έδειξε εμφανέστερα από κάθε προηγούμενη μελέτη, η έρευνα που ολοκληρώθηκε από το πανεπιστήμιο Columbia στην Βοστόνη.
Ακόμη και οι επισκέψεις στους γιατρούς και το κόστος υγείας του gay πληθυσμού γενικότερα εμφανίζονται εντυπωσιακά μειωμένα μεταξύ των gay στις πολιτείες της Αμερικής που μπορούν να παντρεύονται, σε σύγκριση με τις υπόλοιπες.
Στη Μασαχουσέτη που θεωρείται η Μέκκα της Ιατρικής, αφότου ο γάμος μεταξύ ομοφυλοφίλων νομιμοποιήθηκε το 2003, μέσα στους επόμενους 12 μήνες τα συστήματα υγείας κατέγραψαν δραματική πτώση στη προσέλευση των gay ανδρών στα νοσοκομεία,(13%), στις επισκέψεις σε ειδικούς Ψυχικής Υγείας και σε κόστη Ψυχικής Υγείας.
Τα οφέλη στην υγεία τους από την νομιμοποίηση του θεσμού του γάμου, αφορούν το ίδιο τους single gay και τους δεσμευμένους, είτε σκοπεύουν να παντρευτούν είτε όχι.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην Επιθεώρηση Δημόσιας Υγείας του Δεκεμβρίου και οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι η νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλοφίλων μοιάζει να αδρανοποιεί τα προβλήματα υγείας που συνδέονται με το στρες ή εκπορεύονται από αυτό. Παλαιότερες μελέτες έχουν δείξει ότι οι gay πάσχουν συχνά από κατάθλιψη και εμφανίζουν τάσεις αυτοκτονίας ως αποκύημα της κοινωνικής απόρριψης. Η τελευταία έρευνα κατέγραψε ομαλοποίηση ακόμη και στους δείκτες υπέρτασης και αρτηριακής πίεσης, ενώ δεν αποκλείεται βελτίωση να καταγραφεί, σε μετέπειτα στάδιο ή πιο εκτεταμένη μελέτη, σε πολλά από τα ψυχοσωματικά νοσήματα όπως το άσθμα, οι αλλεργίες κ.α.
Οι ειδικοί εξηγούν ότι η ευτυχία που έφερε η δυνατότητα των gay να παντρεύονται, η ευτυχία ως state της ψυχής και του μυαλού, βοηθά ακόμη και την άμυνα του οργανισμού, ενώ το στρες την ρίχνει. Ο γάμος επίσης, ακόμη και ως προοπτική, μετριάζει τις συμπεριφορές κινδύνου που θέτουν την υγεία σε κίνδυνο, όπως το sex χωρίς προφύλαξη, το ποτό, τα ναρκωτικά, την επικίνδυνη οδήγηση .
Η έρευνα δεν συμπεριέλαβε τις λεσβίες γιατί, αναφέρεται χαρακτηριστικά, κατά κύριο λόγο δεν επισκέπτονται το νοσοκομείο.
* lifo.gr, Μαρία Παπαπαναγιώτου.

.

ΑΠΕΡΓΙΑ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ.

.
Διαβάζω εδώ και μέρες για τη απεργία των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας Α.Ε.

Έχουν ξεπεράσει πια τις 48 ημέρες απεργίας και σχεδόν κανένα από τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης δεν προβάλλει ούτε φευγαλαία μία εικόνα από τον αγώνα τους για ένα καλύτερο αύριο, και ντρέπομαι ειλικρινά γι' αυτό. Αντίθετα, οι ανέξοδες αχρωμάτιστες εικόνες μπουλουκιών σε πλατείες που δεν είχαν να πουν σχεδόν τίποτα και εν τοις πράγμασι βοήθησαν το φίδι να βγει απ' την τρύπα, μιλάω για το φίδι της συμπόρευσης με ακροδεξιές ιδέες -στην κυβέρνηση αλλά και στις ιδέες (βλέπε προηγούμενο σχετικό ποστ με τις περίφημες ιδέες Λοβέρδου απέλασης οροθετικών ιερόδουλων μεταναστριών)-, είχαν την αμέριστη προβολή τους.

Χαίρομαι όμως για το κουράγιο αυτών των ανθρώπων και έχουν τον απεριόριστο σεβασμό, θαυμασμό, μα και την υποστήριξή μου.

Μπορεί βλέποντάς το κοντόφθαλμα οι σημερινοί καιροί να μην τους ευνοήσουν, γιατί περνάμε μία πολύ δύσκολη περίοδο, κοιτώντας όμως με το βλέμμα προς το μέλλον, οι άνθρωποι που μαθαίνουν να αγωνίζονται δε μπορεί παρά μία ημέρα, έστω και όχι τόσο κοντινή, να είναι εκείνοι οι κερδισμένοι, ιδιαίτερα αν τους ακολουθήσουν και άλλοι πολλοί.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ.

Καλή τους δύναμη!!!

Green Day - Working class hero
.

HOTEL GONDOLIN (2005).

. Hotel Gondolín (2005).
Director: Fernando López Escriva
Against the odds, Hotel Gondolín became a space for sex workers to organize for their rights and create a refuge in Buenos Aires.
The documentary from Argentina is about a hotel that is home for 30 transgender and transsexual sex workers in Buenos Aires who create a safe environment for themselves and band together to effect social change.


* Μπορείτε να δείτε όλη την ταινία με αγγλικούς υπότιτλους, πιέζοντας εδώ.

*Δείτε επίσης: http://giancarlo-ceraudo.photoshelter.com/gallery/G0000TIgrtms9MpQ. .

ΛΟΒΕΡΔΟΣ: "ΝΑ ΑΠΕΛΑΘΟΥΝ ΟΙ ΙΕΡΟΔΟΥΛΕΣ ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ AIDS".

Η λεζέντα στην παραπάνω φωτογραφία λέει: "Από τους 620 οίκους ανοχής στο κέντρο της Αθήνας οι 7 είναι νόμιμοι". Λαμπρά, γιατί όμως είναι παράνομοι; Μήπως γιατί η ισχύουσα νομοθεσία είναι τόσο παράλογη που σχεδόν ποτέ δε θα γίνουν νόμιμοι; Και γιατί αυτό αποκρύπτεται; Και μήπως έγινε επίτηδες έτσι παράλογη για να μπορούν να εισπράτουν από τη μια μεριά πρόστιμα και κόντρα πρόστιμα, κι απ' την άλλη να το παίζουν τιμητές της ηθικής και της υπεράσπισης της υγείας;

Επιπλέον, δε θα εξετάσω το θέμα της μετανάστευσης στη γενικότητά του (το πρόβλημα έχει όνομα: Δουβλίνο II), αναρωτήθηκε όμως κάποιος από τους ανεύθυνους-υπεύθυνους που μάλιστα διεκδικούν ως δήθεν "επιτυχημένοι" στον τομέα τους προεδριλίκια, αν μία/ένας μετανάστης/μετανάστρια φορέας του HIV/AIDS, απελαθεί στην χώρα καταγωγής της/του, ανάλογα με το από πού κατάγεται (δεδομένου ότι οι περισσότεροι μετανάστες στην Ελλάδα προέρχονται από χώρες που είτε δεν υπάρχουν πολιτικές για τον HIV, είτε ακόμη και ατύπως διώκονται), τί καταστάσεις θα έχει να αντιμετωπίσει; Ενδιαφέρει κανέναν αυτό;

Αντιγράφω από την Ελευθεροτυπία.

«Να απελαθούν οι ιερόδουλες φορείς του AIDS»
Των ΑΡΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ - ΝΤΑΝΙ ΒΕΡΓΟΥ
Επικοινωνιακή καταιγίδα ξεσπά στο βουνό των προβλημάτων υγείας του κέντρου της Αθήνας. Χθες, ο υπουργός Υγείας και υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Α. Λοβέρδος επιστράτευσε από τον Κ. Καραμανλή μέχρι και τις απελάσεις γυναικών φορέων του AIDS, ενώ σήμερα, ο πρωθυπουργός Λ. Παπαδήμος καλεί σε συνάντηση τον δήμαρχο Αθηναίων Γ. Καμίνη.
Οδήμαρχος ήταν παρών και στη χθεσινή ημερίδα για την «προαγωγή της δημόσιας υγείας» που οργανώθηκε από τον αντιπρόεδρο Θ. Πάγκαλο, αλλά σκιάστηκε από τις εξαγγελίες Λοβέρδου. Ο υπουργός χαρακτήρισε «μεγάλο πρόβλημα της πόλης την αδήλωτη παράνομη πορνεία και τη σχέση της με το πρόβλημα της διάδοσης του AIDS». Τόνισε ότι είναι πλέον πρόβλημα της ελληνικής οικογένειας καθώς η μετάδοση γίνεται «από την παράνομη μετανάστρια στον Ελληνα πελάτη, στην ελληνική οικογένεια».
Από τους 620 οίκους ανοχής και studio οι 7 είναι νόμιμοι και από τα 20.000 εκδιδόμενα άτομα τα 1.200 είναι δηλωμένα, ανέφερε ο υπουργός Υγείας. Σε συνεργασία με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Παπουτσή, όπως είπε, δόθηκαν από το υπουργείο Υγείας τα στοιχεία για την παράνομη εκπόρνευση καθώς «εγείρεται θέμα δημόσιας υγείας». Για να καταλήξει: «Να φύγουν από τη χώρα οι γυναίκες φορείς»! Ούτε συζήτηση βέβαια για τα τεράστια κενά στο καθεστώς ελέγχου και λειτουργίας των οίκων ανοχής από ΕΛ.ΑΣ., υπουργείο Υγείας και δήμους.
7 χρόνια αναμονή
Εικόνα σχετικής βελτίωσης θέλησε να δώσει ο κ. Λοβέρδος στο πρόβλημα των χρηστών ναρκωτικών, λέγοντας ότι η κατάσταση έχει βελτιωθεί σε Θεσσαλονίκη και Πειραιά αν και στην Αθήνα το πρόβλημα παραμένει μεγάλο και άλυτο. Οπως ανέφερε, στη Θεσσαλονίκη η λίστα αναμονής για ένταξη σε προγράμματα μεθαδόνης έχει μειωθεί από τα 4 χρόνια στις 20 μέρες και στον Πειραιά το πρόβλημα των χρηστών στο εμπορικό κέντρο της πόλης έχει εξαλειφθεί.
Στην Αθήνα, το κλείσιμο των μονάδων στην Καποδιστρίου και τα Εξάρχεια και η απορρόφηση των χρηστών από τα νοσοκομεία των Αθηνών είναι γεγονός. Παραμένουν όμως «ανθρώπινα κουφάρια» στην Τοσίτσα. «Χίλιοι άνθρωποι που περιμένουν θεραπεία. Στην πρωτεύουσα η αναμονή για θεραπεία διαρκεί 7 χρόνια. Πρέπει να γίνει κι εδώ 20 μέρες», είπε και δεσμεύτηκε ότι «μέχρι το τέλος του χειμώνα θα έχει εξαλειφθεί η λίστα της ντροπής που, κοιτάζοντας τη να μεγαλώνει, είχε χαρακτηρίσει επιτυχώς ο Κ. Καραμανλής».
Προένταξη
«Δεν βλέπω πολλά πράγματα να γίνονται. Το πρόβλημα με τους χρήστες είναι τεράστιο. Το φαινόμενο από την Τοσίτσα ανεβαίνει προς το Σύνταγμα», σημείωσε από την πλευρά του ο Γ. Καμίνης, ο οποίος στη συνέχεια υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με τον Α. Λοβέρδο.
Και ενώ το πρόβλημα της λίστας αναμονής δεν έχει ακόμη λυθεί από την εποχή του Κ. Καραμανλή, η πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ Μένη Μαλλιώρη εξήγγειλε τη δημιουργία χώρων προένταξης στα θεραπευτικά προγράμματα, στους οποίους οι χρήστες εκτός λίστας θα μπορούν να κάνουν ακόμα και χρήση «αλλά όχι σε δημόσια θέα» και παράλληλα να λαμβάνουν στοιχειώδη φροντίδα -ιατρική περίθαλψη, τροφή, υγιεινή. Τέτοιοι χώροι λειτουργούν στο εξωτερικό, ανέφερε, και στόχο έχουν να παροτρύνουν τους χρήστες στην απεξάρτηση.
Φαίνεται πάντως ότι οι πρωτοβουλίες Πάγκαλου - Λοβέρδου δεν «καλύπτουν» την κυβέρνηση καθώς ο πρωθυπουργός Λ. Παπαδήμος καλεί σήμερα τον κ. Καμίνη σε συνάντηση. Υπενθυμίζεται ότι ο δήμαρχος ζητούσε εδώ και καιρό συνάντηση διαπιστώνοντας ότι έχουν «κολλήσει» τα μέτρα που είχαν αποφασιστεί από τον τέως πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου την περασμένη άνοιξη. *

.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΦΥΛΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ ΣΤΟ Σ/Ν ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΜΟΡΦΩΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ.

[φωτογραφία από την πορεία που έγινε στις 20/11/2011
για την ημέρα τρανς μνήμης.]
Κατατέθηκε στις 5/12, το σχέδιο νόμου, για την αντιμετώπιση "ορισμένων μορφών ρατσισμού", για συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή, όπως μπορείτε να δείτε εδώ.

Θετικό είναι ότι έχουν γίνει αρκετές επεμβάσεις προς το καλύτερο. Έφυγε ο περίφημος όρος "εχθροπάθεια" που παρέπεμπε σε ψυχολογικές καταστάσεις, καθώς επίσης εκτός της "πρόκλησης στη δημόσια τάξη" προστέθηκε η υποκίνηση ή προτροπή στο ρατσιστικό μίσος. Άλλαξε δε, επιτέλους, ο γενετήσιος προσανατολισμός, και αποτυπώνεται ο σωστός όρος: σεξουαλικός προσανατολισμός.

Απολύτως δικαίως, όμως, και πολύ σωστά, διαμαρτύρεται το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών, για το γεγονός ότι δεν συμπεριλαμβάνεται η ταυτότητα κοινωνικού φύλου, ως έδαφος που πρέπει να απαγορεύεται και να ποινικοποιείται η πρόκληση ή προτροπή στο ρατσιστικό μίσος.

Πιο κάτω, μπορείτε να διαβάσετε το δελτίο τύπου του Σ.Υ.Δ., που αντέγραψα από εδώ.

Εύχομαι έστω και τώρα να δικαιωθούν οι προσπάθειες της τρανς κοινότητας, όχι τόσο για τον νέο αντιρατσιστικό νόμο, κυρίως, γιατί επιτέλους πρέπει να γίνει μία αρχή, ώστε η ταυτότητα κοινωνικού φύλου, να συμπεριλαμβάνεται στις νομοθεσίες που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Θέμα: «Κατάθεση στη Βουλή των Ελλήνων του σχεδίου νόμου για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών ρατσισμού και ξενοφοβίας. Η ταυτότητα φύλου απούσα.»
Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (Σ.Υ.Δ.), με το παρόν δελτίο τύπου, ενημερώνει ότι παρ’ όλες τις επισημάνσεις μας σχετικά με το σχέδιο νόμου για την καταπολέμηση μορφών ρατσισμού και ξενοφοβίας, η ταυτότητα κοινωνικού φύλου δεν συμπεριλαμβάνεται ως πεδίο απαγόρευσης στην παρότρυνση, πρόκληση ή διέγερση ρατσιστικού μίσους.
Στο σχέδιο νόμου που κατατέθηκε στις 5/12/2011 (http://www.hellenicparliament.gr/Nomothetiko-Ergo/Anazitisi-Nomothetikou-Ergou?law_id=782ac52b-440b-4b86-b08a-f8b8dbc55076), υπάρχουν διαφοροποιήσεις από το αρχικό που είχε τεθεί προς διαβούλευση οι οποίες είναι επί τω βελτίω: όπως η αντικατάσταση του ασαφούς όρου «εχθροπάθεια» με τον πιο σαφή «μίσος», η περιγραφή του αδικήματος έγινε πιο σαφής (ιδιαίτερα με την προσθήκη της «παρότρυνσης» και «υποκίνησης»), ο γενετήσιος προσανατολισμός αντικαταστάθηκε με τον ορθότερο σεξουαλικός προσανατολισμός, ενώ στο αξιόποινο εκτός της πρόκλησης κινδύνου για τη δημόσια τάξη περιλαμβάνεται και η απειλή για τη ζωή ή την ελευθερία ή την σωματική ακεραιότητα, καθώς επίσης καταργήθηκε το άρθρο 8 που δεν επέτρεπε την παράσταση πολιτικής αγωγής σε όλες τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, όπως ακριβώς είχαμε επισημάνει στην αρχική παρέμβασή μας.
Επισημαίνουμε όμως με απόλυτα σαφή τρόπο ότι είναι απαραίτητη στα:
- Άρθρο 2, παράγραφος 1
- Άρθρο 3, παράγραφος 1
- Άρθρο 5,
η προσθήκη της ταυτότητας κοινωνικού φύλου, ως πεδίο απαγόρευσης της διάδοσης, παρότρυνσης ή πρόκλησης ρατσιστικού μίσους.
Υπενθυμίζουμε την σαφή και καθαρή σύσταση του Επιτρόπου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης κυρίου Thomas Hammarberg στην Έκθεσή του «Ανθρώπινα Δικαιώματα και Ταυτότητα Φύλου» (Human Rights and Gender Identity), όπου ο Επίτροπος Hammarberg αναφέρει ότι είναι απαραίτητη η αναφορά στην ταυτότητα κοινωνικού φύλου, για την προστασία των διεμφυλικών ατόμων από το ρατσιστικό μίσος, τη μισαλλοδοξία και τις διακρίσεις.
Στην ίδια Έκθεση ο Επίτροπος Hammarberg τονίζει ότι η ταυτότητα κοινωνικού φύλου, είναι όρος απολύτως διακριτός και δεν πρέπει να συγχέεται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό όπως συχνά συμβαίνει, ενώ είναι απαραίτητη η αναφορά του για την προστασία των διεμφυλικών ατόμων.
Στο ίδιο πνεύμα είχαν κινηθεί και οι παρατηρήσεις της Ε.Ε.Δ.Α., όπου υποστηρίχτηκε ότι η ταυτότητα φύλου πρέπει να προστεθεί στο εν λόγω νομοσχέδιο.
Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (Σ.Υ.Δ.), θα συνεχίσει με όλες του τις δυνατότητες τις παρεμβάσεις προς όλα τα Κοινοβουλευτικά Κόμματα και φορείς, με σκοπό την τροποποίηση του σχεδίου νόμου και την προσθήκη της ταυτότητας φύλου στα Άρθρα που αναφέρθηκαν.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
http://www.transgender-association.gr/
transgender.support.association@gmail.com

.

A -TRANSGENDER- VAGINA MONOLOGUE.

. .

TOMBOY (2011).

. Tomboy (2011).
Rocket Releasing presents writer-director Celine Sciamma's multiple award-winner TOMBOY, a truly contemporary coming of age story, scheduled to open in New York on November 16 followed by a national roll out. In Ms. Sciamma's ('Water Lilies") second feature, a French family with two daughters, 10-year-old Laure (Zoe Heran) and 6-year-old Jeanne (Malonn Levana), moves to a new neighborhood during the summer holidays. With her Jean Seberg haircut and tomboy ways, Laure is immediately mistaken for a boy by the local kids and decides to pass herself off as Mikael, a boy like the others but different enough to catch the attention of leader of the pack Lisa (Jeanne Disson) who becomes smitten with him. At home with her parents (Mathieu Demy and Sophie Cattani) and girlie younger sister she is Laure, while hanging out with her new pals and girlfriend, she is Mikael. Finding resourceful ways to hide her true self Laure takes advantage of her new identity as if the end of the summer would never reveal her unsettling secret. Celine Sciamma ("Water Lilies") brings a light and charming touch to this tale of childhood gender confusion, which is also about relationships between children, children and parents, and the even more complicated one between one's heart and body.


Ιστοσελίδα: http://www.tomboymovie.com/ .

8 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΖΙ. FISTFUL OF LOVE.

. .

SYLVIA RIVERA. A TRIBUTE.

. Sylvia Rivera founded the transgendered movement. She organized the very first demonstration specifically for transgendered rights. She got "T" added to LGBT.
Homeless boy prostitute at twelve, she struggled with drug addiction & alcoholism for much of her life but remained a trailblazer in the fight for social justice, especially transgender & human rights.
Ultimately, she overcame substance abuse, worked as manager of my art deco antique shop in Greenwich Village
After years of volunteer work at the homeless kitchen/pantry of NYC's MCC Church got full time employment there.
She also entered the second long-term relationship during those years & commenced receiving international recognition for her pioneering work before dying suddenly at the age of 52 of liver cancer.
Today, an organization called 'The Sylvia Rivera Law Project" continues the fight she commenced for fair treatment of transgendered people.
The Metropolitan Church runs a shelter for homeless trans people, supplying shelter & counseling for trans people on 36th Street in NYC.
This is a video tribute created by her friends that gives an overview of her life.

.

1η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ - ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ HIV. AGAINST THE ODDS: TRANSGENDER, BLACK AND HIV-POSITIVE.

. Με την ευκαιρία της 1ης Δεκεμβρίου, Παγκόσμιας Ημέρας κατά του HIV, το παρακάτω πολύ ενδιαφέρον βίντεο, όπου μας μιλάει μία διαφυλική γυναίκα, μαύρη και οροθετική.

* * * * * * * * * * * * * *
Against the odds: transgender, black and HIV-positive
HIV and AIDS affect every segment of American society, but they affect certain populations disproportionately. About half of those living with HIV in the United States are African-American. About a quarter are older than 50. And a study in the journal "AIDS and Behavior" found 28 percent of male-to-female transgender people are infected. Josh Lederman has the story of one woman who fits all three categories.
- Medill News Service/Northwestern News Network

.

"ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΔΕΝ ΚΛΑΙΝΕ" (2001).

. Οι άντρες δεν κλαίνε.
Σκηνοθεσία: Χατζημιχαηλίδης Κυριάκος
Περίληψη
Η απρόσμενη επίσκεψη ενός ταλαιπωρημένου, άστεγου και άρρωστου νεαρού, στο σπίτι ένος τραπεζικού στελέχους, αναβιώνει το παρελθόν και ανατρέπει με τραγικό τρόπο την ήρεμη και τακτοποιημένη ζωή του.
----
Παραγωγή: Ε.Κ.Κ, ΕΤ-1, CL PRODUCTIONS, t-shOrt
Πέτρος: Θέμης Πάνου
Ηλίας: Πέτρος Λαγούτης
Σκηνικά-Κοστούμια: Κέλυ Βρετού, Μιχάλης Τοπκαράς
Μουσική: Αντώνης Λιβιεράτος
Φωτογραφία: Κυριάκος Βλοντάκης
Σκηνοθεσία: Κυριάκος Χατζημιχαηλίδης
Είδος: Ταινία μικρού μήκους / Format: 16mm / Blow up σε 35mm / Video DV (στις σκηνές του Club) / Xρώμα: Έγχρωμη (οι σκηνές του Club ασπρόμαυρες) / Ήxος: Οπτικός / Dolby Surround (απο Nagra) / Διάρκεια: 17΄ / Ημερομηνία έγκρισης παραγωγής Ιανουάριος 2000 / Προετοιμασία παραγωγής Ιανουάριος 2001 / Γυρίσματα Μάιος 2001 / Post production Μάιος - Ιούνιος 2001


(μπορείτε να δείτε όλη την ταινία πιέζοντας εδώ, να πάτε κάτω αριστερά εκεί που λέει:
"προβολή ταινίας" και να κάνετε εγγραφή) .

ΚΥΠΡΟΣ: "ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ. ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ ΝΤΡΟΠΗ, ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ."

. Αντιγράφω από την ιστοσελίδα του Sigma Live.

Για κάποιους ντροπή, για άλλους υπερηφάνεια.
Ομοφοβική η Κύπρος, 10 χρόνια μετά την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας.
Ενδιαφέροντα στοιχεία για την ομοφυλοφιλία στην Κύπρο και το εξωτερικό αποκάλυψε η εκπομπή «Με την Ελίτα»
Στην Κύπρο, μόνο το 3% των γονέων δεν θα άλλαζαν συμπεριφορά απέναντι στο παιδί τους αν μάθαιναν για την ομοφυλοφιλία του, ενώ ποσοστό 75% δεν θα το επέτρεπαν.
Για κάποιους η ομοφυλοφιλία είναι ντροπή, για πολλούς αρρώστια, για αρκετούς ομοφυλόφιλους αποτελεί υπερηφάνεια. Τι γίνεται, όμως, όταν στη χώρα μας μόνο το 3% των γονέων δεν θα άλλαζαν συμπεριφορά απέναντι στο παιδί τους αν μάθαιναν για την ομοφυλοφιλία του, ενώ ποσοστό 75% δεν θα το επέτρεπαν; Σύμφωνα με στοιχεία της οργάνωσης Accept Loat, που δημοσιοποίησε η εκπομπή «Με την Ελίτα», η Κύπρος βρίσκεται στην τελευταία θέση σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες σε θέματα που αφορούν λεσβίες, ομοφυλόφιλους, αμφισεξουαλικούς και τρανσεξουαλικούς, μαζί με το Αζερμπαϊτζάν και την Τουρκία. Δεν είναι λίγοι οι νέοι κυρίως άνθρωποι που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το σπίτι τους ή, στη χειρότερη περίπτωση, τους απορρίπτει η ίδια τους η οικογένεια διώχνοντάς τους από το σπίτι εξαιτίας της σεξουαλικής τους ταυτότητας. Μπορεί η ομοφυλοφιλία να αποποινικοποιήθηκε εδώ και 10 χρόνια στην Κύπρο, παρόλα αυτά, τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων εξακολουθούν να γίνονται αντικείμενο συζήτησης, γεγονός που φέρνει σε αρκετά δύσκολη θέση τα άτομα αυτά καθημερινά.
Η ομοφοβία «σκοτώνει»
Ο φόβος, η αποστροφή ή οι διακρίσεις προς τα ομοφυλόφιλα άτομα, είναι με μια λέξη αυτό που ονομάζουμε ομοφοβία και η Κύπρος συγκαταλέγεται, δυστυχώς, στις πλέον ομοφοβικές ευρωπαϊκές χώρες. Σύμφωνα με ψυχολόγους, η ομοφοβία μπορεί να φτάσει στο σημείο να εκδηλώνεται πολύ επικίνδυνα, όπως μέσω λεκτικής βίας αλλά και με ομοφοβικά εγκλήματα μίσους όπως επιθέσεις, ξυλοδαρμούς, ακόμη και φόνους. Ωστόσο, όπως υποστηρίζει ο Γιώργης Ρεγγίνος, εκπρόσωπου Τύπου της Accept Loat Κύπρου, πολλές έρευνες απέδειξαν ότι τα ομοφοβικά άτομα ενδεχομένως να συμπεριφέρονται έτσι με σκοπό να καλύψουν δικά τους αισθήματα κοινωνικής ανασφάλειας, ή ως αυτοεπιβεβαίωση του σεξουαλικού τους προσανατολισμού. «Οι ομοφοβικοί άνθρωποι είναι που χρειάζονται την περισσότερη βοήθεια και στήριξη για να ενημερωθούν, να μάθουν την πραγματικότητα και να πάψουν να κάνουν κακό στους γύρω τους», δήλωσε στην εκπομπή «Με την Ελίτα» ο κύριος Ρεγγίνος.
Η κραυγή απόγνωσης μιας τραβεστί
Συγκλονιστική ήταν η ιστορία της «Όλγας», η οποία διηγήθηκε στην εκπομπή «Με την Ελίτα» ότι από την ηλικία των 8 χρονών, ως αγόρι, ένιωσε ότι είναι μια εγκλωβισμένη γυναίκα σε αντρικό σώμα. Η διαφορετικότητά της, την εμπόδισε, όπως παραδέχτηκε, να ζήσει μια ισορροπημένη και ευτυχισμένη ζωή, αφού η αρνητική αντιμετώπιση που δέχτηκε από τον κόσμο την έκανε πολύ σκληρή, οδηγώντας την για βιοποριστικούς λόγους στην πορνεία, με πελάτες, όπως είπε, ως επί το πλείστον παντρεμένους Κύπριους. Ταυτόχρονα, παρέμεινε χωρίς φίλους, αφού όλοι την εκμεταλλεύτηκαν. Όσο για τον τρόπο με τον οποίο την αντιμετωπίζουν οι αστυνομικοί όταν τύχει να την σταματήσουν στον δρόμο, όπως είπε χαρακτηριστικά η «Όλγα» είναι ο πλέον αγενής, ειδικά μόλις δούνε την ταυτότητά της και αντιληφθούν ότι είναι «άνδρας».
«Ομοφυλόφιλος δεν γίνεσαι, γεννιέσαι»
Ο δρ Θάνος Ασκητής, συνεργάτης της εκπομπής «Με την Ελίτα», αναφέρει σχετικά με την ομοφυλοφιλία ότι «αρκετοί γονείς όταν συνειδητοποιήσουν την ομοφυλοφιλική συμπεριφορά του παιδιού τους ενοχοποιούνται και αλληλοκατηγορούνται, ψάχνοντας να βρούνε τα λάθη που έκαναν ως προς την ανατροφή του. Ένας ομοφυλόφιλος, ωστόσο, δε χρειάζεται καμία θεραπεία εφόσον ο ίδιος είναι συνειδητοποιημένος με τον εαυτό του και δεν έχει κάποια ψυχική διαταραχή. Πολλές φορές ψυχικές παθήσεις, όπως η σχιζοφρένεια ή άλλες διαταραχές της προσωπικότητας, μπορεί να ξεκινήσουν ως μια ομοφυλόφιλη σεξουαλική απόκλιση.
Οι γιατροί και οι γονείς μπορεί να μπερδευτούν και από κάτω μπορεί να υπάρχει ψυχική αρρώστια. Στην πραγματικότητα αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να ενημερωθούν σωστά για το θέμα, ώστε να μπορέσουν να αποδεχτούν το παιδί τους διότι ομοφυλόφιλος δεν γίνεσαι, γεννιέσαι».
Παραδέχθηκαν δημόσια την ομοφυλοφιλία τους
ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ τον κόσμο, άνθρωποι από το χώρο της πολιτικής, καλλιτέχνες, συγγραφείς, σχεδιαστές μόδας, διανοούμενοι έχουν παραδεχτεί κατά καιρούς δημόσια ότι είναι ομοφυλόφιλοι και αν κρίνει κανείς από τη σταδιοδρομία τους, η ειλικρίνειά τους δεν τους έβλαψε καθόλου αφού κατάφεραν να πετύχουν, να διακριθούν και να προσφέρουν πολλά στην κοινωνία, ο καθένας στον τομέα του.
Στην Κύπρο, ωστόσο, τα πράγματα διαφέρουν, όχι φυσικά επειδή δεν υπάρχουν δημόσια πρόσωπα που να είναι ομοφυλόφιλοι, αλλά γιατί οι άνθρωποι αυτοί προτιμούν να μην το δημοσιοποιήσουν, ίσως γιατί η κοινωνία μας, όσο προοδευτική και να θέλει να μοιάζει, ουσιαστικά δεν είναι ακόμη έτοιμη να τους ενσωματώσει στη συνείδησή της. Η χώρα μας, εξάλλου, δεν αναγνωρίζει τον ομοφυλοφιλικό γάμο ή τις ομοφυλοφιλικές ενώσεις. Η Γερμανία, η Σουηδία, η Γαλλία, η Αγγλία, η Ισλανδία, και η Ελβετία είναι μόνο μερικές από τις χώρες που όχι μόνο έχουν πολιτικούς που έχουν δηλώσει ανοιχτά την ομοφυλοφιλία τους, αλλά είναι και αρκετά δημοφιλείς στο λαό.
Ανάμεσά τους ο επί 10 χρόνια δήμαρχος του Βερολίνου, Klaus Wowereit, ο οποίος πριν από καιρό, κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε συνέδριο του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, δεν δίστασε να αποκαλύψει τη σεξουαλική του ταυτότητα, αιφνιδιάζοντας αρχικά τους συνέδρους του, οι οποίοι μετά το τέλος της ομιλίας του, του χάρισαν ένα μεγάλο χειροκρότημα για το θάρρος του να παραδεχτεί δημοσίως τη σεξουαλική του ταυτότητα!
Ανοιχτά ομοφυλόφιλος είναι και ο Guido Westerwelle, πρώην αρχηγός του Κόμματος των Ελεύθερων Δημοκρατών και Υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, ο οποίος δεν περιορίστηκε απλώς στο να δημοσιοποιήσει τις σεξουαλικές του προτιμήσεις, αλλά θεάθηκε και σε πάρτι της Άγκελα Μέρκελ μαζί με τον συνοδό του.
Η Shelia Kuehl είναι η πρώτη ανοιχτά ομοφυλόφιλη νομοθέτης στην Καλιφόρνια και η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Συνέλευσης της Καλιφόρνια. Έχει προτείνει πάνω από 170 νομοσχέδια, τα οποία στη συνέχεια έγιναν νόμοι, αλλά το να μιλήσει δημόσια για την ομοφυλοφιλία της, όπως είπε, «ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που έκανα ποτέ, παρόλο που σχεδόν ακαριαία με έκανε γνωστή για το κουράγιο και την ειλικρίνειά μου, κάτι για το οποίο οποιοσδήποτε πολιτικός θα σκότωνε για να αποκτήσει», υπονοώντας ότι μια τέτοια αποκάλυψη δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο και φυσικό.
Στην Ισλανδία, η πολιτικός J?hanna Sigur?ard?ttir κατέχει την πρωτιά τής ανοιχτά ομοφυλόφιλης γυναίκας πρωθυπουργού στον κόσμο. Μάλιστα από το 2002, έχει υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης με τη σύντροφό της δηλώνοντας ότι «οι πολιτικές ισότητας είναι ο καλύτερος τρόπος να ενώσεις και να ενδυναμώσεις τους ανθρώπους».
Την πρώτη γυναίκα αλλά και ανοιχτά ομοφυλόφιλη δήμαρχο Corine Mauch έχει και η Ζυρίχη εδώ και δύο χρόνια, η οποία, μάλιστα, φάνηκε ότι είναι και αρκετά δημοφιλής αφού εξελέγη με ποσοστό ψήφων 58%.
Ανοιχτά ομοφυλόφιλους πολιτικούς διαθέτει και η Σουηδία, αφού ο Υπουργός Περιβάλλοντος Andreas Carlgren και ο Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής o Tobias Billstr?m έχουν παραδεχθεί ανοιχτά την ομοφυλοφιλία τους, ενώ στη Γαλλία ξεχωρίζει ο δήμαρχος του Παρισιού Bertrand Delano?, ο οποίος το 2008 επανεξελέγη πανηγυρικά με ποσοστό 58%. Στη γαλλική κυβέρνηση, συμμετέχει ως Υπουργός Πολιτισμού ο Fr?d?ric Mitterrand, ο οποίος έχει δηλώσει ανοιχτά ότι είναι αμφισεξουαλικός, ενώ ανοιχτά γκέι είναι και ο πρώην υπουργός Roger Karoutchi.
Στη Μεγάλη Βρετανία, ο Chris Smith ήταν ο πρώτος Άγγλος ανοιχτά γκέι βουλευτής αλλά και ο πρώτος γκέι υπουργός, ως υπουργός Πολιτισμού όπως επίσης και οι πολιτικοί Ben Bradshaw και Peter Mandelson.
Σεξουαλικές εξομολογήσεις star
«ΕΙΜΑΙ τόσο περήφανος, που μπορώ να πω πως είμαι ένας προικισμένος ομοφυλόφιλος, είμαι ευλογημένος που είμαι αυτό που είμαι», δήλωσε ο τραγουδιστής Ρίκι Μάρτιν πριν από λίγο καιρό μέσα από το λογαριασμό του στο twitter. Και η ηθοποιός Σύνθια Νίξον, μια από τις πρωταγωνίστριες της σειράς sex and the city, είναι πλέον αρραβωνιασμένη με την εκλεκτή της καρδιάς της, παρά το γεγονός ότι έχει δύο παιδιά από προηγούμενο γάμο και δηλώνει πανευτυχής. Το ίδιο ισχύει και για τον τραγουδιστή Τζορτζ Μάικλ, ο οποίος δήλωσε χαρακτηριστικά στο CNN: «Δεν έχω πρόβλημα με τους ανθρώπους που γνωρίζουν ότι έχω σχέση με άντρα».
Για την ομοφυλοφιλία του μίλησε αρκετά χρόνια πριν και ο μουσικός Έλτον Τζον, ο οποίος σήμερα είναι παντρεμένος με τον Καναδό παραγωγό Ντέιβιντ Φέρνις. Η ηθοποιός και παρουσιάστρια Έλεν ντε Τζενέρις, παντρεμένη με την Πόρσια Ντε Ρόσι, δηλώνει πως «σήμερα νιώθω άνετα, χωρίς τον φόβο μήπως καταστραφεί η καριέρα μου», υπονοώντας ότι η δημοσιοποίηση της ομοφυλοφιλίας της ήταν ένα θέμα που την φόβιζε.
Έλληνες ομοφυλόφιλοι
ΜΠΟΡΕΙ στο εξωτερικό οι μεγάλοι σταρ να έχουν «απενοχοποιήσει» την ομοφυλοφιλία, στην Κύπρο και την Ελλάδα, όμως, δεν ισχύει το ίδιο, αφού ο αριθμός των διάσημων προσώπων που βγήκαν και μίλησαν ανοιχτά για τη σεξουαλική τους ταυτότητα δεν είναι μεγάλος, ακόμη κι αν η ομοφυλοφιλία τους αποτελεί κοινό μυστικό για όλους. Ο μουσικοσυνθέτης Μάνος Χατζιδάκις συγκαταλέγεται στη λίστα των σπουδαίων Ελλήνων καλλιτεχνών που άφησαν εμμέσως πλην σαφώς υπονοούμενα για τη σεξουαλική τους ταυτότητα. «Λένε πως οι καλλιτέχνες είναι είτε κομμουνιστές είτε ομοφυλόφιλοι, εγώ πάντως δεν είμαι κομμουνιστής», είχε πει κάποτε, χωρίς αυτό να επηρεάσει με οποιοδήποτε τρόπο την καλλιτεχνική του πορεία.
Αμφιλεγόμενη είναι και η σεξουαλική ταυτότητα του ζωγράφου Γιάννη Τσαρούχη, του μουσικοσυνθέτη Δημήτρη Μητρόπουλου αλλά και του ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη, για τον οποίο είχε γραφτεί κάποτε πως «αν ο Καβάφης δεν ήταν ομοφυλόφιλος, δε θα ήταν Καβάφης». Επίσης ανάμεσα σ' εκείνους που παραδέχτηκαν δημόσια την ομοφυλοφιλία τους βρίσκεται ο χορογράφος και σκηνοθέτης Δημήτρης Παπαϊωάννου, ο άνθρωπος που οργάνωσε και επιμελήθηκε την τελετή έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Ελλάδα, ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Γιάνναρης, ο δημοσιογράφος Γρηγόρης Βαλιανάτος, ο παρουσιαστής Γιώργος Μαρίνος, ο ηθοποιός Χρήστος Σιμαρδάνης, αλλά και ο παρουσιαστής Φώτης Σεργουλόπουλος, ο οποίος, μάλιστα, αν και βρίσκεται αρκετά χρόνια στο χώρο της παρουσίασης, παραδέχτηκε ότι είναι γκέι μόλις φέτος, μέσα από τηλεοπτική εκπομπή.
Η Joan Nesle, βραβευμένη συγγραφέας ακαδημαϊκών και λογοτεχνικών λεσβιακών έργων, είχε πει κάποτε πως «η ελευθερία τού να εκφράζεις τη σεξουαλικότητά σου, η ελευθερία τού να είσαι διαφορετικός, είναι μια ελευθερία για όλους»! Άραγε η κοινωνία της Κύπρου θα είναι ποτέ έτοιμη να δώσει στους ομοφυλόφιλους αυτήν την ελευθερία;

Μπορείτε παρακάτω να δείτε το βίντεο της σχετικής εκπομπής.

(αν για κάποιο λόγο δεν μπορείτε να δείτε το βίντεο, πιέστε εδώ.) .

I AM A GIRL! (2010).

. I Am A Girl!
Netherlands / 2010 / 15 min.
Director: Susan Koenen
Cinematography: Reinout Steenhuizen
Editing: Denise Janzée, Susan Koenen
Producer: Albert Klein Haneveld
Synopsis
Every 13-year-old girl dreams of that nice, but hard-to-get, boy. And Joppe is no different, consulting her friend on how to ask Brian out. But just how should she tell him that she was born a boy? From a very early age, Joppe – then still called Jop – liked to wear dresses and wigs and play with Barbie dolls. Jop also preferred to be addressed as a "she" rather than a "he." Halfway through the last year of elementary school, she decided to ask her classmates to consider her a girl from then on. All things considered, this went remarkably smoothly: "From that moment on, I just started getting changed with the girls." At her new school, she preempted problems by telling everyone right away. “It really isn't a huge problem”, she says. "It doesn't dominate your life, although you are confronted by it every day." Nevertheless, this brave teenager won't let anything stop her. Sometimes, she secretly looks at her girlfriends' bodies and feels a little envious. "I want female curves too, damn it!" With a striking amount of self-confidence, Joppe explains how puberty blockers and female hormones work and how she copes with her emotions.

.

RACHEL STAMP.

Rachel Stamp is a rock/glam/metal band that bend the rules of Gender from the off. All of the band members are gender-ambiguously glam.



.

DAUGHTERS OF CLUB BILITIS (2011).

Daughters of Club Bilitis.
Daughters of Club Bilitis is Korea's first ever lesbian one-act drama, illustrating the lives of three lesbian couples. The drama depicts lesbian relationships across all generations; 50-year-olds, and high school students.




.

DIANA (2009).

Diana (2009).
Screen Academy Wales, Best UK Short Film - Iris Film Festival 2009
Jury Award, Best Short Film - Seattle Lesbian & Gay Film Festival 2009
-----
'Diana' takes place the day after the Princess of Wales' death and follows Mohit, an Indian pre-op transsexual on an emotional journey set against the backdrop of a day that shocked a nation and will change her life forever.
Rejected by her family in India and working as a prostitute in London to pay for her hormone therapy, Mohit's past continues to scar her life and she strongly relates to the isolation and loneliness suffered by the Princess. It is this connection that binds Mohit so closely to this iconic figure and ultimately acts as a catalyst in helping Mohit set herself free.

.

ΔΙΠΛΟΣ ΓΚΕΙ ΓΑΜΟΣ ΑΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.

Χαρούμενα τα ζευγάρια μετά την τελετή φωτογραφίζονται με συγγενείς και φίλους. Πάνω δεξιά, η μητέρα του Ερικ και της Ιλις, Στέλλα Μπακόλα
Αντιγράφω από το Έθνος:

Διπλός γκέι γάμος αλά ελληνικά στη Νέα Υόρκη.
Αξιοποιώντας τον νέο νόμο που επιτρέπει τους γάμους μεταξύ ομοφυλοφίλων, οι ομογενείς Ερικ και Ιλίς Μπακόλα παντρεύτηκαν τους συντρόφους τους στο Δικαστικό Μέγαρο του Μανχάταν, παρουσία της μητέρας τους
Ως έναν αγώνα που δικαιώθηκε ύστερα από... 12 ολόκληρα χρόνια παρομοιάζουν δύο αδέλφια Ελληνοαμερικανών την επισημοποίηση της σχέσης με τους συντρόφους τους. Την πρώτη κιόλας ημέρα που τέθηκε σε ισχύ ο νόμος "Equal Marriage Act", που επιτρέπει τον γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων, ο Ερικ και η Ιλίς Μπακόλα από το Μπρούκλιν έκαναν... διπλό γάμο με τους συντρόφους τους.
Τη στιγμή που θα έμπαιναν στο Δικαστικό Μέγαρο του Μανχάταν την περίμεναν πολύ καιρό τα δύο αδέλφια. Συνοδευόμενοι από τη μητέρα τους Στέλλα Μπακόλα, ο Ερικ 41 και η Ιλίς 39 ετών επισημοποίησαν στις 24 Ιουλίου τις σχέσεις τους με τους Μάικλ Μπονάνο και Τζένα Γκλέιζερ αντίστοιχα.
Το όνειρο
Χαρακτηριστικό δε είναι πως και τα δύο αδέλφια είχαν ξεκινήσει τις σχέσεις με τους συντρόφους τους σχεδόν ταυτόχρονα πριν από περίπου 12 χρόνια.
Οπως δήλωσε η μητέρα τους Στέλλα, η οποία βρέθηκε δίπλα στα παιδιά της την ξεχωριστή γι' αυτά στιγμή, "είναι απίστευτο, ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα. Τώρα τα παιδιά μου θα έχουν τα ίδια δικαιώματα που έχει κάθε παντρεμένο ζευγάρι".
Η οικογένεια Μπακόλα ανακοίνωσε σε συγγενείς και φίλους τις ιδιαίτερες σχέσεις των δύο αδελφών πριν από τρία χρόνια. Οπως δήλωσε ο Ερικ στην ομογενειακή εφημερίδα "Εθνικός Κήρυκας", "πηγαίναμε συχνά στην Αθήνα και τη Λάρισα, στη γενέτειρα των γονέων μου και αρχικά ήταν δύσκολο να εκμυστηρευτούμε τις σχέσεις μας.
Προ τριών ετών ήρθε μαζί μας και ο Μάικλ και η μητέρα μου το ανακοίνωσε στους συγγενείς μας. Πήρε πολύ χρόνο και ήταν δύσκολο να το χωνέψουν, διότι υπάρχουν τα ταμπού τα οποία δεν επιτρέπουν στον άνθρωπο να δει την πραγματική διάσταση των πραγμάτων".
Ο ίδιος είπε ακόμη πως οι σχέσεις των δύο αδελφών με την ομογένεια και τις κοινότητες ήταν αμυδρές και ότι ελάχιστα τους ενδιέφεραν οι εντυπώσεις των άλλων, καθώς όλα αυτά τα χρόνια αγωνίστηκαν για την ημέρα της "δικαίωσης".
Σε αυτό συμφώνησε και η αδελφή του Ιλίς, η οποία δήλωσε ικανοποιημένη για το αποτέλεσμα. Μιλώντας στην εφημερίδα "Advocate", που προστατεύει τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, είπε χαρακτηριστικά: "Είναι όντως πολύ καλύτερα, διότι αισθανόμαστε ότι απολαμβάνουμε και εμείς κάποια δικαιώματα και κυρίως το αναφαίρετο δικαίωμα του γάμου. Ευχόμαστε και οι άλλες πολιτείες των ΗΠΑ να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Νέας Υόρκης".
Η Ιλίς μαζί με τη σύζυγο της, πλέον, Τζένα πρωτοστάτησαν σε εκδηλώσεις του δήμου της Νέας Υόρκης, τις γνωστές ως "marriage-like" απασχολώντας αρκετές φορές τον αμερικανικό Τύπο.
Αγωνία μέχρι την τελευταία στιγμή
"Η επιλογή έγινε με κλήρωση, 3 ημέρες πριν από την τελετή"
Η Ελληνοαμερικανίδα ομογενής, Ιλίς Μπακόλα, έχει διευθυντική θέση σε διαφημιστική εταιρεία στο Διαδίκτυο, ενώ η σύζυγός της Τζένα από το Λονγκ Αϊλαντ είναι δικηγόρος και διευθύντρια προγράμματος σε μη κερδοσκοπικό οργανισμό για τις γυναίκες που πάσχουν από καρκίνο του μαστού.
Ο αδελφός της Ερικ είναι προϊστάμενος ταλέντων σε εταιρεία μάρκετινγκ και ο σύζυγός του Μάικλ Μπονάνο, 34 ετών, ιταλικής καταγωγής, είναι αρχιτέκτονας.
"Δεν είχαμε μεγάλα περιθώρια να ετοιμάσουμε τον γάμο, διότι η επιλογή των ζευγαριών που θα παντρεύονταν την πρώτη ημέρα έγινε με κλήρωση", δήλωσε ο Ερικ στον "Εθνικό Κήρυκα".
"Είχαμε όλοι μεγάλη αγωνία, διότι με την αδελφή μου θέλαμε να παντρευτούμε την ίδια ημέρα. Ετσι, αργά το βράδυ της Πέμπτης -3 ημέρες πριν από τον γάμο- πληροφορηθήκαμε ότι είχαν κληρωθεί τα ονόματά μας".
Τη διπλή τελετή ακολούθησαν οι γαμήλιες δεξιώσεις με δείπνο στο "Double Crown" στο Ιστ Βίλατζ του Μανχάταν.
659 ζευγάρια
Τα δύο αδέλφια γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στο Μπρούκλιν και συμπεριλαμβάνονται στα 659 ζευγάρια ομοφυλόφιλων που παντρεύτηκαν στις 5 κομητείες της Νέας Υόρκης την πρώτη κιόλας ημέρα της ισχύς του νόμου. Πρόκειται για την 6η πολιτεία των ΗΠΑ που επιτρέπει τους γάμους μεταξύ ατόμων ιδίου φύλου. Ηδη οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν ξεπέρασαν τις 800.
Εγκριση.
Η Γερουσία κάθε Πολιτείας πρέπει να εγκρίνει τη νομοθετική πρωτοβουλία. Οι γάμοι ατόμων του ιδίου φύλου έχουν καταστεί αντικείμενο έντονων πολιτικών αντεγκλήσεων εν όψει και των προεδρικών εκλογών το 2012.
Στη Νέα Υόρκη, ο κυβερνήτης Αντριου Κουόμο κατάφερε να νομιμοποιήσει τον γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων. Με ψηφοφορία 33 υπέρ και 29 κατά, οι γερουσιαστές της πολιτείας ενέκριναν τη νομοθεσία περί ισότητας στον γάμο, και ο γερουσιαστής Κουόμο, ο οποίος και εισήγαγε το μέτρο, το υπέγραψε σε νόμο.
- ΜΑΤΙΝΑ ΔΕΜΕΛΗ

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: "10 ΧΡΟΝΙΑ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ".

Αντιγράφω από την Deutsche Welle:

10 χρόνια - πολιτικός γάμος ομοφυλόφιλων
Σαν σήμερα πριν από 10 χρόνια ψηφίστηκε στη Γερμανία ο νόμος περί «εταιρικής συμβίωσης ομοφυλόφιλων ζευγαριών» που κατοχυρώνει τον πολιτικό γάμο για τους γκέι και τις λεσβίες.
Με αυτή την αφορμή η Ομοσπονδία Λεσβιών και Γκέι ξεκίνησε από το Σάββατο καμπάνια με σύνθημα «Ώριμοι για τον γάμο – για την πλήρη ισοτιμία» τονίζοντας πως η Γερμανία θα πρέπει επιτέλους να μιμηθεί τις άλλες χώρες και να σπάσει και το τελευταίο νομικό φράγμα για την ισοτιμία του γάμου μεταξύ ετερόφυλων και μεταξύ ομόφυλων.
Ο Μάνφρεντ Μπρουνς, εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας, εκτιμά πως η καθιέρωση του πολιτικού γάμου μεταξύ ομοφυλόφιλων εκφράζει πόσο δημοκρατικοί είναι οι θεσμοί στη Γερμανία: «Πιέζαμε ασφαλώς για περισσότερα. Δεν υπολογίζαμε όμως ότι θα θεσπιζόταν τόσο νωρίς, έστω και η ‘εταιρική συμβίωση’. Για μας αυτό είναι απόδειξη πως η δημοκρατία μας λειτουργεί, πως οι μειονότητες μπορούν να οργανώνονται και να διεκδικούν τη θέση τους στην κοινωνία».
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία το 60% των Γερμανών τάσσεται υπέρ της πλήρους ισοτιμίας ομόφυλων και ετερόφυλων ζευγαριών.
Ο πολιτικός γάμος έχει θεσπιστεί εκτός από τη Γερμανία στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Ολλανδία, στο Βέλγιο, στη Σουηδία, στη Νορβηγία, στη Ν. Αφρική και την Αργεντινή.
Μετά τον πολιτικό γάμο, η πλήρης ισοτιμία με τα ετερόφυλα ζευγάρια
Εδώ και δέκα χρόνια τα ομόφυλα ζευγάρια που ‘παντρεύτηκαν’ σύμφωνα με τον νόμο περί «εταιρικής συμβίωσης ομοφυλόφιλων» είναι ισότιμα στις υποχρεώσεις με τα ετερόφυλα, αλλά όχι και στα δικαιώματα.
Έτσι οι λεσβίες ή οι γκέι που είναι παντρεμένοι δεν έχουν το δικαίωμα της κοινής φορολογικής δήλωσης και των φοροαπαλλαγών στον φόρο κληρονομίας και εισοδήματος, όπως έχουν π.χ. τα άτεκνα ετερόφυλα ζευγάρια, ούτε το δικαίωμα ‘κοινής’ υιοθέτησης παιδιών. Μέχρι τώρα ο νόμος επιτρέπει την υιοθεσία παιδιών στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια, εάν πρόκειται για παιδιά του ενός εκ των δύο συζύγων από προηγούμενη ετερόφυλη σχέση ή γάμο.
Η Κριστίνε Λίντερς, επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας κατά των Διακρίσεων, κάλεσε ακόμη μια φορά τη γερμανική κυβέρνηση να δρομολογήσει την εφαρμογή των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα κατοχυρώνοντας συνταγματικά ως κολάσιμες και τις διακρίσεις κατά της ‘σεξουαλικής ταυτότητας’.
Το Άρθρο 3, §3 του Συντάγματος γράφει: «Κανείς δεν επιτρέπεται να τύχει ευμενούς ή δυσμενούς μεταχείρισης λόγω του φύλου, της καταγωγής, της ράτσας, της γλώσσας, της πατρίδας τους, του πιστεύω του, των θρησκευτικών ή πολιτικών του πεποιθήσεων. Ουδείς ανάπηρος επιτρέπεται να τύχει δυσμενούς μεταχείρισης». Εδώ λείπει προφανώς η αναφορά και στη ‘σεξουαλική ταυτότητα’.
Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι τον Μάιο 2011 το Ομοσπονδιακό Φορολογικό Δικαστήριο διαπίστωσε ότι «δεν υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις για τον αποκλεισμό των ομοφυλόφιλων ζευγαριών» από την κοινή φορολογική δήλωση και τις φοροαπαλλαγές. Επιπλέον από το 2009 το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο διευκρίνισε ότι «δεν επιτρέπεται να υπάρχει προνομιακή μεταχείριση του γάμου έναντι της ‘εταιρικής συμβίωσης’».
Γι’ αυτό ο Βέρνερ και ο Βόλφγκανγκ Ντούζεν, παντρεμένοι από το 2001, μήνυσαν την εφορία τους δηλώνοντας πως εάν δεν ικανοποιηθεί το αίτημά τους για ισοτιμία στην φορολογία θα προσφύγουν και στο Συνταγματικό Δικαστήριο: «Δεν μπορείς να κάνεις διακρίσεις μόνον και μόνον γιατί δεν σου ταιριάζει στο γραφειοκρατικό σου πλαίσιο. Πρέπει να εφαρμοστεί και εδώ η ισοτιμία. Δεν θα τους αφήσουμε σε ησυχία. Θα αγωνιστούμε μέχρι το τέλος.»
Ολόκληρη η αντιπολίτευση αναμένει επιτέλους ο κυβερνητικός συνασπισμός να προχωρήσει και στις απαιτούμενες νομικές αλλαγές για την πλήρη ισοτιμία των ομοφυλόφιλων ζευγαριών. Να υπενθυμίσουμε ότι το συγκυβερνών κόμμα των Ελευθέρων Δημοκρατών έχει στους προγραμματικούς στόχους του την πλήρη ισοτιμία των ομοφυλόφιλων στη Γερμανία.
- DPA / AAS / LSVD / epd / Βιβή Παπαναγιώτου
Υπεύθ. Σύνταξης Ειρήνη Αναστασοπούλου

.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙ ΤΟΝ "ΟΜΟ-ΤΟΥΡΙΣΜΟ".

Στιγμιότυπο από τον χιλιοστό γάμο ομοφυλοφίλων που τελέστηκε πρόσφατα στην Πόλη του Μεξικού μεταξύ ενός Μεξικανού και ενός Ολλανδού.
Αντιγράφω από το "Βήμα":

Bloomberg: Η Ελλάδα περιφρονεί τον «ομο-τουρισμό»
23/08/2011, tovima.gr
Πρόκειται για μια τουριστική αγορά με τζίρο άνω των 140 δισ. δολ. ετησίως, σύμφωνα με έρευνα της ολλανδικής OutNow Consulting
Ο τουρισμός της Ελλάδας, που αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή εσόδων της υπερχρεωμένης χώρας, χάνει τεράστια έσοδα από μια κατηγορία επισκεπτών που δαπανά περισσότερα από 140 δισ. δολάρια ετησίως, αναφέρει σε σημερινό τηλεγράφημά του το Bloomberg.
Το αμερικανικό πρακτορείο αναφέρεται στους ομοφυλόφιλους τουρίστες, οι οποίοι επί δεκαετίες κατέκλυζαν τα νησιά της Μυκόνου και της Λέσβου, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν σβήσει την Ελλάδα από τον κατάλογο των πιθανών προορισμών τους εξ αιτίας των διακρίσεων που υφίστανται.
Το δημοσίευμα βασίζεται σε μελέτη της εδρεύουσας στο Αμστερνταμ εταιρείας ερευνών OutNow Consulting. Σύμφωνα με αυτήν, η Ελλάδα δεν συγκαταλέγεται μεταξύ των 10 χωρών που πιθανολογούν ότι θα επισκεφθούν την επόμενη τριετία ομοφυλόφιλοι από ολόκληρο τον κόσμο, ενώ η Αθήνα δεν συγκαταλέγεται μεταξύ των 20 πόλεων που επιθυμούν να επισκεφθούν.
Η ελληνική νομοθεσία, που δεν αναγνωρίζει δικαιώματα σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια, και τα συγκριτικά περιορισμένα περιθώρια ανοχής της διαφορετικότητας από την ελληνική κοινωνία αποτελούν τις βασικές αιτίες για τις οποίες η Ελλάδα δεν θεωρείται φιλόξενη για την κατηγορία αυτή των τουριστικών επισκεπτών, αναφέρει ο Πολ Τάγκουελ που υπογράφει το ρεπορτάζ του Bloomberg.
«Η νομική κατοχύρωση των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων δεν επιβαρύνει τον προϋπολογισμό, αλλά συμβάλλει πολύ στην τουριστική προώθηση των χωρών που την υιοθετεί», δήλωσε στο πρακτορείο ο Μάρτιν Κρίστενσεν, συμπροεδρεύων του εδρεύοντος στις Βρυξέλλες ομίλου προώθησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ILGA-Europe.
«Αν η Ελλάδα επιτρέψει το γάμο ζευγαριών του ιδίου φύλου, τα διεθνή μέσα ενημέρωσης θα διαφημίσουν ανέξοδα το γεγονός, το οποίο θα αλλάξει την εικόνα της χώρας και θα ενθαρρύνει ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων να την επισκεφθούν. Αυτομάτως η Ελλάδα θα συμπεριληφθεί στον κατάλογο των ανεκτικών κοινωνιών», πρόσθεσε ο Κρίστενσεν.
«Ο τουρισμός ζευγαριών του ίδιου φύλου αποτελεί μια διαρκώς διευρυνόμενη δεξαμενή νέων καταναλωτών του τουριστικού προϊόντος των χωρών. Χώρες με ανεπτυγμένη τουριστική κίνηση που αποτελούν δημοφιλείς προορισμούς για διακοπές, όπως είναι η Ελλάδα, μπορούν να επωφεληθούν πολύ από την ξεχωριστή αυτή κατηγορία των τουριστών», δήλωσε στο Bloomberg ο Ιαν Τζόνσον του ΟutNow, ο οποίος συνεργάζεται με το Εθνικό Τουριστικό Γραφείο της Γερμανίας και επίσης με το Switzerland Tourism, το Madrid Tourism και το Stockholm Visitors Board.
Ο τζίρος της τουριστικής αγοράς γκέι και λεσβιών ταξιδιωτών έφθασε το 2010 στα 142 δισ. δολάρια, σύμφωνα με έρευνες σε 18 χώρες που διεξήγαγε η OutNow Global. Η εταιρεία ερευνών σημειώνει ότι πέρα από τα τουριστικά έσοδα, η νομοθετική καθιέρωση δικαιωμάτων στους ομοφυλόφιλους προωθεί και με άλλους τρόπους τις εσωτερικές αγορές.
Αναφέρει για παράδειγμα την θέσπιση πλήρων δικαιωμάτων στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια το 2006 στη Βρετανία. Αποτέλεσμα της απόφασης αυτής ήταν να δημιουργηθεί μια νέα αγορά 130 εκατ. στερλινών ετησίως στη χώρα αυτή, χάρη στη διοργάνωση ταξιδιών αλλά και στην αύξηση της κατανάλωσης δαχτυλιδιών και άλλων κοσμημάτων.
Στο ρεπορτάζ του Bloomberg αναφέρεται ότι το ελληνικό υπουργείο Τουρισμού διαφήμισε εφέτος για πρώτη φορά την Gay Parade που διοργανώθηκε στην Αθήνα, ενώ ο ΕΟΤ συμπεριέλαβε στην ιστοσελίδα του την «Athens Rainbow Week».
«Τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια δαπανούν περισσότερα χρήματα στις διακοπές τους από τα ετεροφυλόφιλα. Επίσης οι ομοφυλόφιλοι εκτιμούν τις ανεκτικές κοινωνίες και υποστηρίζουν τις χώρες που τους υποδέχονται με φιλικά αισθήματα», διαπιστώνει ο νεπαλέζος βουλευτής Σουνίλ Μπαμπού Παντ. Το 2007 με απόφασή του το Ανώτατο Δικαστήριο του Νεπάλ κατήργησε τις διακρίσεις εις βάρος των ομοφυλοφίλων.

.

ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΜΟΦΥΛΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ;

Αυτό το σύμφωνο συμβίωσης, σαν τον εφιάλτη στο δρόμο με τις λεύκες έχει καταντήσει πια...
Αντιγράφω από τα "Νέα":

Τρία χρόνια μετά...
Σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης και για ομόφυλα ζευγάρια προωθεί η κυβέρνηση
Σάββατο 20 Αυγούστου 2011, tanea.gr
Τρία και πλέον χρόνια μετά την καθιέρωση της ελεύθερης, εκτός γάμου συμβίωσης των ετερόφυλων ζευγαριών, η κυβέρνηση προχωρεί στη νομική αναγνώριση της συμβίωσης και των ομόφυλων ζευγαριών.
Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας Ελευθεροτυπία, ειδική νομοπαρασκευαστική επιτροπή έχει επεξεργαστεί τις νομοθετικές ρυθμίσεις που επεκτείνουν, στο όνομα της ισότητας των πολιτών και του σεβασμού στη διαφορετικότητα, το δικαίωμα υπογραφής συμφώνου και στα ομόφυλα ζευγάρια.
Παράλληλα, ενισχύουν το σημερινό νομοθετικό καθεστώς, που αποδείχθηκε ανεπαρκές, δεδομένου ότι δεν παρέχει ούτε στα ετερόφυλα ζευγάρια δικαιώματα σε ασφαλιστικά και εργατικά θέματα.
Με τη νέα νομοθετική παρέμβαση, που θα έχει αναδρομική ισχύ, όσοι δεν επιλέγουν τα δεσμά του γάμου, αλλά την ελεύθερη συμβίωση, θα έχουν τα ίδια δικαιώματα που έχουν και οι σύζυγοι.
Το συνολικό πακέτο μέτρων, που περιλαμβάνει και σημαντικές αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο, αναμένει την έγκριση του υπουργού Δικαιοσύνης Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, για να τεθεί σε δημόσιο διάλογο τον Σεπτέμβριο.
Στο πλαίσιο των αλλαγών, προωθείται η κατάργηση της σαρίας που ισχύει για τους Έλληνες μουσουλμάνους της Θράκης -αν και στην Τουρκία έχει καταργηθεί από το 1926-, ενώ καταργείται και η αντισυνταγματική ρύθμιση που όριζε ότι, αν δεν υπήρχε άλλη συμφωνία μεταξύ των γονέων, το παιδι έπαιρνε το επίθετο του πατέρα αυτομάτως.
Τώρα ορίζεται ότι το παιδί θα παίρνει τα επίθετα και των δύο γονέων. Πρώτο στο σύνθετο επίθετο θα αναφέρεται αυτό που αρχίζει από γράμμα που εμφανίζεται πρώτο στο αλφάβητο.

Επίσης από την "Ελευθεροτυπία":

Συζυγικά προνόμια και για τα ομόφυλα ζευγάρια
Σάββατο 20 Αυγούστου 2011, Της ΒΑΝΑΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ, enet.gr
Τρία και πλέον χρόνια μετά την καθιέρωση της ελεύθερης, εκτός γάμου, συμβίωσης των ετερόφυλων ζευγαριών, η κυβέρνηση προχωρεί, σύμφωνα με πληροφορίες, στη νομική αναγνώριση της συμβίωσης και των ομοφύλων. Ειδική νομοπαρασκευαστική επιτροπή έχει επεξεργαστεί τις νομοθετικές ρυθμίσεις που επεκτείνουν, στο όνομα της ισότητας των πολιτών και του σεβασμού στη διαφορετικότητα, το δικαίωμα υπογραφής συμφώνου και στα ομόφυλα ζευγάρια.
Παράλληλα, ενισχύουν το σημερινό νομοθετικό καθεστώς, που αποδείχθηκε ανεπαρκές, δεδομένου ότι δεν παρέχει ούτε στα ετερόφυλα ζευγάρια δικαιώματα σε εργατικά και ασφαλιστικά θέματα. Με τη νέα νομοθετική παρέμβαση, που θα έχει αναδρομική ισχύ, όσοι δεν επιλέγουν τα δεσμά του γάμου αλλά την ελεύθερη συμβίωση θα έχουν τα ίδια δικαιώματα που έχουν και οι σύζυγοι.
Το συνολικό πακέτο μέτρων, που περιλαμβάνει και σημαντικές αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο, αναμένει την τελική έγκριση του υπουργού Δικαιοσύνης Μιλτ. Παπαϊωάννου για να τεθεί τον προσεχή Σεπτέμβριο σε δημόσιο διάλογο, οπότε θα γίνει και το κρας τεστ.
Είχε απορριφθεί
Δεν είναι η πρώτη φορά που το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να θεσπίσει το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια. Ανάλογη πρόταση νόμου είχε υποβληθεί τον Νοέμβριο του 2008, από 19 βουλευτές της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία όμως είχε απορριφθεί από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής, παρά τις αντιρρήσεις της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) για τη δυσμενή διάκριση σε βάρος των ζευγαριών του ίδιου φύλου. Ηδη, από το 2004, η ΕΕΔΑ έχει ζητήσει με σειρά προτάσεών της προς τους αρμόδιους φορείς τη νομική αναγνώριση της συμβιωτικής σχέσης των ομοφύλων.
Αλλά και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε ψήφισμά του για την κατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ενωση, την περίοδο 2004-2008, κάλεσε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη-μέλη «που δεν το έχουν πράξει ακόμη, να λάβουν κατ' εφαρμογή της αρχής της ισότητας νομοθετικά μέτρα για την κατάργηση των διακρίσεων που υφίστανται ορισμένα ζευγάρια λόγω του γενετήσιου προσανατολισμού τους». Αν και αυτό δεν είναι δεσμευτικό για τη χώρα μας, παρ' όλα αυτά πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχουν αναγνωρίσει νομικά την εξώγαμη συμβίωση των ομοφύλων, αλλά και τον πολιτικό γάμο.
Η νομιμοποίηση των προσωπικών σχέσεων των ομοφύλων, εκτός από την εξάλειψη των στερεότυπων και των κοινωνικών προκαταλήψεων, έχει κατά κύριο λόγο οικονομική σημασία, αφού στοχεύει στην κατοχύρωση συζυγικών, περιουσιακών και κοινωνικοπρονοιακών επιδομάτων. Γνωστή είναι η εγκύκλιος του ΙΚΑ, έπειτα από γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, ότι τα πρόσωπα που συνάπτουν σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης δεν εμπίπτουν στα μέλη οικογένειας, όπως προσδιορίζονται από την ασφαλιστική νομοθεσία.
Αυτά τα πρακτικά αλλά πολύ σημαντικά προβλήματα περιουσιακής κατοχύρωσης, ασφάλισης ή φορολογίας, έρχεται να λύσει η νομοθετική παρέμβαση, που προβλέπει την ανάλογη εφαρμογή όλων των διατάξεων, μισθολογικών, φορολογικών και ασφαλιστικών, τόσο για τους συζύγους όσο και για τα συμβαλλόμενα με το σύμφωνο πρόσωπα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διάταξη αυτή υπήρχε στο αρχικό προσχέδιο του νόμου 3719/2008, η οποία όμως δεν ψηφίστηκε τελικά και δεν πέρασε στο νόμο.
Η υιοθεσία ανήλικων παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια απαγορεύεται. Τα μέλη της επιτροπής έκριναν ότι είναι σκόπιμο να τεθεί σε μεταγενέστερη φάση και αφού προηγουμένως θα έχει λειτουργήσει για ένα χρονικό διάστημα, με αυξημένη κοινωνική αποδοχή, η νέα εναλλακτική μορφή οικογένειας. Το μόνο που επιτρέπεται είναι η υιοθεσία των παιδιών που μπορεί να έχει το άλλο μέρος του συμφώνου συμβίωσης, και μάλιστα μόνο μετά την ενηλικίωσή τους. Δίνεται δηλαδή η δυνατότητα να υιοθετηθεί το παιδί ενός συντρόφου και από τον άλλον, αρκεί να είναι ενήλικο, ώστε να συναινέσει με τη θέλησή του.
Η υιοθεσία του ενήλικου παιδιού του άλλου συντρόφου θα ισχύει βέβαια ως δυνατότητα και για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Ομως, δεν θα μπορούν και αυτά να υιοθετούν ανήλικα παιδιά, εκτός εάν παντρευτούν, με το σκεπτικό ότι δεν πρέπει να γίνεται διάκριση ανάμεσα σε ετερόφυλα και ομόφυλα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης.
Σύμφωνα με τις βασικότερες διατάξεις:
* Καταργείται η ρύθμιση για την αυτοδίκαιη λύση του συμφώνου, στην περίπτωση που το ένα από τα δύο μέρη παντρεύεται με τρίτον. Κρίθηκε ότι το να παντρεύεται κανείς κατευθείαν με τρίτο και να λύνεται το σύμφωνο αυτοδικαίως αποτελεί έκφραση της ιδεολογίας της «κατωτερότητας» του συμφώνου σε σχέση με το γάμο.
* Σε περίπτωση θανάτου, όποιος επιζεί έχει κληρονομικό δικαίωμα στο 1/5, αντί για το 1/6 που ορίζεται σήμερα, αν υπάρχουν κληρονόμοι πρώτης τάξης, και στο 1/2 δηλαδή, στο μισό της κληρονομιάς, αντί για το 1/3 που προβλέπεται ώς τώρα, αν υπάρχουν άλλοι κληρονόμοι. Η ρύθμιση αυτή στηρίχτηκε στη λογική ότι οι σύντροφοι συνδέονται με κοινές υποχρεώσεις και προσωπικά αισθήματα αγάπης και αξίζει, μετά το θάνατο του ενός, ο άλλος να έχει μια πιο ευνοϊκή οικονομική μεταχείριση από ό,τι οι συγγενείς, οι οποίοι πολλές φορές συνδέονται μαζί του με τυπικούς μόνο δεσμούς.
* Οι διατάξεις του δημοσιοϋπαλληλικού, εργατικού, ασφαλιστικού, συνταξιοδοτικού και φορολογικού δικαίου που αφορούν συζύγους έχουν ανάλογη εφαρμογή και στα μέρη του συμφώνου συμβίωσης, με εξαίρεση την απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας και τη δυνατότητα εισόδου και διαμονής αλλοδαπών στην Ελλάδα.
* Τα παιδιά που γεννιούνται σε σύμφωνο συμβίωσης θα έχουν σύνθετο επώνυμο (και των δύο γονέων) στην περίπτωση μη συμφωνίας τους.

Αυτό το "Η υιοθεσία του ενήλικου παιδιού του άλλου συντρόφου θα ισχύει βέβαια ως δυνατότητα", ομολογώ ότι έχει πολύ γούστο... και στην "Ελευθεροτυπία" πρωτού δημοσιεύσουν 'χάρτη', ας κάνουν μια πιο καλή αναζήτηση πια...

.

E.N.: WAS IST IST + KOLLAPS.

RUDOLF BRAZDA. ΠΕΘΑΝΕ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ "ΡΟΖ ΤΡΙΓΩΝΟ" ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 98 ΕΤΩΝ.

Αντιγράφω από την Ελευθεροτυπία.

Πέθανε το τελευταίο «ροζ τρίγωνο» του Ολοκαυτώματος.
enet.gr, Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011.
Στην ηλικία των 98 ετών, πέθανε χθες ο τελευταίος γνωστός επιζήσας ομοφυλόφιλος που είχε εκτοπιστεί στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, Ρούντολφ Μπράζντα.
Όπως αναφέρει η ανακοίνωση που εκδόθηκε από το στενό του περιβάλλον «Ο Ρούντολφ έφυγε ήσυχα στον ύπνο του, τα ξημερώματα της 3ης Αυγούστου σε ένα νοσηλευτικό ίδρυμα για ηλικιωμένους στο Μπάντζενχάιμ της Αλσατίας».
Γεννημένος από γερμανόφωνους Τσέχους γονείς το 1913 στη Γερμανία, ο Ρούντολφ Μπράζντα ήταν μεταξύ των 10.000 ανθρώπων που μεταφέρθηκαν σε ναζιστικά στρατόπεδα εξαιτίας των σεξουαλικών τους προτιμήσεων. Ο Ρόντολφ, έζησε τρία χρόνια στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ, φορώντας στο πέτο το «ροζ τρίγωνο», το διακριτικό που είχαν επιβάλει στους ομοφυλόφιλους οι ναζί, τους οποίους θεωρούσαν ως επικίνδυνη επιδημία για την εξέλιξη της φυλής.
Ο Ρούντολφ Μπράζντα είχε πολιτογραφηθεί Γάλλος το 1960 και τον Απρίλιο του είχε χριστεί Ιππότης του Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής. Η κηδεία του θα γίνει την επόμενη εβδομάδα ενώ όπως ορίζει η διαθήκη του, η σορός του θα αποτεφρωθεί και θα τοποθετηθεί δίπλα στην τέφρα του επί 50 χρόνια στυντρόφου του, Έντουάρ Μαγέ, ο οποίος πέθανε το 2003.

Δείτε επίσης το παρακάτω βίντεο από το Yagg:


Διαβάστε επίσης:
- Gay Super Hero: Το τελευταίο ροζ τρίγωνο μιλάει.
- Gay Super Hero: Παρασημοφορήθηκε το τελευταίο ροζ τρίγωνο.

Αιωνία του η μνήμη!
.

METAMORPHOSIS. THE REMARKABLE STORY OF GRANNY LEE.

Metamorphosis - The Remarkable Story of Granny Lee..
In 1989 an eighty-one-year-old white woman died in a car accident on a highway to Durban, South Africa. A not altogether uncommon occurrence - except for the fact that the victim was in reality neither white, a woman nor eighty-one.
When Leonard Malcolm Christian Du Plooy was born on the 18th of March 1919 to a mixed race ("coloured") family he embodied all the contradictions of a country ruled by racism and hypocrisy. The first part of his life was spent in his small hometown of Kimberley, the diamond capital of the world, teaching and becoming the dandy about town. Renowned for his dancing, piano playing and his curious habit of knitting Lee was accepted by the ladies of Kimberley but viewed with suspicion by the men.
But in his thirties he'd had enough of the small town mentality. He left for Durban where he taught once again briefly, but really began to throw himself into the city's gay seaside subculture. Soon the flamboyant Lenny was running a brothel. He was also suffering from a skin condition, which was slowly turning him white.
In his fifties, tired of the constant harassment by the Durban police he moved to Johannesburg. Here in the thriving gay clubland, during the height of the apartheid system, he was accepted as a white man, which allowed him to go where he wished. The transformation into Granny Lee began when a liberated Lenny started wearing woman's clothing when going out. Soon the persona of Granny Lee became a full time occupation.
Abandoning any sense of restraint Granny Lee, now a pensioner, soon became the city's most famous club goer and drag queen. Her outrageous antics, sharp tongue, constant boozing and self-made outfits became a staple of the city's nightlife. Lee was now an Icon, claiming to be in her eighties, who drew the crowds to clubs, bars and parties. He was living dangerously as a white woman in a country ruled by the racial and sexual repression of Calvinist Apartheid.
When she died at the age of seventy she was still a notorious party animal. But Granny would still have the last laugh. At her wake the many mourners were shocked to hear the voice and laughter of Granny Lee insulting them all. She had recorded a farewell message to be played at her wake, resulting in confusion, elation and horror at the event. She became the first non-white person to be buried in Johannesburg's Westpark whites-only cemetery.
Even in death Granny Lee continued to break all the rules.
----------------------
In her own words.
"I'm not one of these people that want to shine like common brass in sunlight."
"I have never yet been called Mister in the twenty years in this city. Nowhere. And the world knows it. They call me Madam, Missus, Granny, whatever in shops. Not Mister. And my success is only this because I don't jump in mens' clothes in the morning."
"I been handling humanity all my life. I know people. Nothing frightens me. You should know that. Who frightens me in the pubs? Any of these whores? They wouldn't dare."
"So I don't smoke. I consider myself a lady. I got to carry it right through."
"I go to straight bars and I find a good man. That's my racket. That's my success of living darling. I don't shit on my doorstep."
"The reason why I never will have a sex change…for the simple reason I'm a very holy type of person. People may not think so but I am. I've been brought up that way. I don't think I will be accepted with a plastic body in the new hemisphere wherever it is. That's my belief. That's why I keep my body as I was born. The other reason is this. If a man wanted a fish he'd go to real fish."
"I never starve of sex. I have it every day. And the best."
"I've blossomed from the day I was born."

* http://www.grannylee.co.za/ .

JACKIE O. A POP OPERA.

Jackie O (1997) opera in 2 acts
Michael Daugherty, music
Wayne Koestenbaum, libretto
Commissioned by Houston Grand Opera & Banff Center for the Arts
World premiere: Cullen Theater, Houston, Texas, March 14, 1997, Christopher Larkin, conductor
-----
Act I. The Happening
Time: 1968
Place: Andy Warhol's Factory, New York City
1. Jackie's Song (Overture)
Elizabeth Taylor, Grace Kelly, Andy Warhol, Party Goers and Paparazzo
-----
University of Michigan Opera
Kenneth Kiesler, conductor
Nicolette Molnår, director
Performance date: March 2006
Mendelssohn Theater, University of Michigan
-----
Jackie O Synopsis
Jackie O (1997) is a celebration of musical life in the late sixties, a pop opera that explores the interplay of various musical idioms associated with "high" and "popular" culture in America.
Wayne Koestenbaum has described the loose narrative of his libretto as a "collage" in the style of Gertrude Stein's libretto for Four Saints in Three Acts, an opera by 20th century American composer, Virgil Thomson. Koestenbaum has written both poetry and non-fiction works on opera and on iconic opera singers like Maria Callas.[4] It is not surprising that in addition to the character of Maria Callas, there are several conscious allusions to the art-form in the Jackie O libretto. These include: Violetta's death aria from La traviata, reflected in Addio Del Passato; the funeral pyre from the final scene of Norma, reflected in The Flame Duet; and both Countess Almaviva's forgiveness aria in The Marriage of Figaro and the off-stage voice of the imprisoned Manrico in Il trovatore, reflected in Jack's Song.[5][6]
Act I begins with a "happening" in artist Andy Warhol's studio in New York City, attended by various celebrities including Elizabeth Taylor, Grace Kelly, Aristotle Onassis, and his lover, Maria Callas. All eagerly anticipate Jackie and sing Jackie's Coming!. Jackie arrives and is fascinated by Onassis. Callas realizes that Onassis is going to leave her for Jackie and sings Addio Del Passato (Goodbye to the past). Onassis and Jackie escape from the party to see a new art movie, I Am Curious (Yellow).
Act II is set on Onassis' yacht, Christina, and on his private island, Skorpios. Jackie and Onassis have now been married for a year. On the yacht, Jackie becomes increasingly melancholy and given to trance-like states. Maria Callas seeks a reunion with Onassis and the two decide to meet (I Will See You At The Lido). In one of her trances, Jackie wanders off to the island, where she and Maria Callas meet and reconcile with each other as they sing The Flame Duet. Jackie and Callas then smash a paparazzo's camera, which gives Jackie the power to communicate with her dead husband, who is heard as a disembodied voice. She forgives him for his past infidelities in their duet, Jack's Song. The opera ends with Jackie deciding to return to America, wistfully singing The New Frontier Is Here.
-----
For further information on Michael Daugherty's music, see his website:
www.michaeldaugherty.net

[2. 1968, 3. Jackie's Coming!, 4. Egyptian Time, 5. Goldfinger, 6. Painter's Credo, 7. Jackie's Cedo, 8. Ballerina, 9. Adio del Passato, 10. Angel of Death, 11. Jackie's Speech, 12. I am Surious, 13. Jackie's Speech #2, 14 Finale- Don't Look Back, 15. 1968 (reprise), 16. entr'acte, 17. I Resemble A God, 18. Stiff Drink, 19. All His Bright Light, 20. I Will See You at the Lido, 21 Flame Duet 1, 22. Flame Duet 2, 23. Smash His Camera, 24. Jack's Song, 25. Jackie's Speech #3, 26. The new frontier is here, 27. Bows and Credits] .

PAINT IT BLACK.

Βρίσκω αδιέξοδη πάντως, την σώνει και καλά ψυχαναλυτικού τύπου ερμηνεία των πάντων - δεν αρνούμαι ότι πιθανά, κατά περίπτωση, υπεισέρχονται παράγοντες που κάνουν αναγκαία και την εξέταση μιας τέτοιας παραμέτρου, όμως νησάφι, πέρα απ' τα σώψυχα υπάρχουν οι αμετάβλητες σταθερές που δίνουν πολιτισμική υπόσταση σε ένα σύνολο ανθρώπων και το κάνουν κοινωνία. Και όσο κι αν θες να το περιφρονήσεις, είναι απέναντι και σου βγάζει τη γλώσσα...

.

SKUNK ANANSIE: ALL I WANT + TWISTED.

While this musical era, like most, was male-dominated, a few notable female fronted bands did manage to make waves in the charts, including Louise Wener’s Sleeper and Sonya Madan’s Echobelly and, of course, the wonderful Elastica. But in our opinion, Skunk Anansie frontwoman Skin rocked harder than any of her peers, male or female.
Apart from having an incredible pair of lungs, Skin also stood out because she was black, bisexual, openly feminist, bald and beautiful. She also deserves kudos for coining the phrase “clit-rock” to describe Skunk Anansie’s music.
- Great LezBritain.

.

ΙΤΑΛΙΑ: ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΚΕ Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΜΟΦΟΒΙΑΣ.

Αντιγράφω από εδώ.

Ιταλία: Απορρίφθηκε ο νόμος κατά της ομοφοβίας.
Με 293 ψήφους κατά, 250 υπέρ, 21 αποχές και την καθοριστική ψήφο της ιταλικής μπερλουσκονικής κεντροδεξιάς, η βουλή της Ρώμης, είπε «όχι» στην έγκριση νόμου κατά της ομοφοβίας. Η βουλευτής, Πάολα Κόντσια του Δημοκρατικού Κόμματος, είχε προτείνει να θεωρηθούν επιβαρυντική περίσταση σε αδικήματα, συμπεριφορές και πράξεις ομοφοβικού και τρανσφοβικού χαρακτήρα. Διακρίσεις, δηλαδή, και συγκεκριμένες συμπεριφορές, κατά ομοφυλόφιλων, αμφιφυλόφιλων, και τρανσέξουαλ.
Η πλειοψηφία των βουλευτών, όμως θεώρησαν ότι αυτή η τροποποίηση του ποινικού κώδικα θα μπορούσε να θεωρηθεί αντισυνταγματική, υπό το σκεπτικό ότι βλάπτει την αρχή της ισότητας των πολιτών έναντι του νόμου.
Μέρος των μελών του Λαού της Ελευθερίας - ανάμεσά τους και η υπουργός ισότητας Μάρα Καρφάνια - επέλεξε όμως την αποχή, ζητώντας διάλογο. Και ο εκπρόσωπος του κόμματος, Ντανιέλε Καπετσόνε, αποστασιοποιήθηκε από την επίσημη γραμμή των συναδέλφων του, τονίζοντας ότι «η βουλή έχασε μια σημαντική ευκαιρία η οποία θα της επέτρεπε να πει όχι σε κάθε διάκριση που σχετίζεται με σεξουαλικές προτιμήσεις και ταυτότητες».
Οι οργανώσεις για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων, ανακοίνωσαν όμως ότι πρόκειται να προχωρήσουν σε «εκλογικό μποϊκοτάζ» των κομμάτων που εναντιώθηκαν στην έγκριση του νόμου.
«Η κυβερνητική αυτή πλειοψηφία, είναι διχασμένη σε όλα τα κύρια θέματα που αφορούν την χώρα. Ενώνεται μόνο όταν πρέπει να απορρίψει την αναγνώριση προσωπικών και κοινωνικών δικαιωμάτων», τόνισε ο Ενρίκο Ολάρι, της οργάνωσης Gaylib, που έχει ως ιδεολογικό σημείο αναφοράς, την μετριοπαθή κεντροδεξιά.
Η μεγαλύτερη εκ των οργανώσεων αυτών, Arcigay, ζήτησε από την υπουργό ισότητας, Μάρα Καρφάνια, να μπορέσει, τουλάχιστον, σε μια πρώτη φάση, να προστεθεί το αδίκημα της ομοφοβικής συμπεριφοράς, στο νόμο που ήδη τιμωρεί τις διακρίσεις φυλετικού, εθνικού και θρησκευτικού χαρακτήρα. Οι παρατηρητές, σημειώνουν, πάντως, ότι και στο θέμα αυτό, δεν υπάρχει, πλέον, ένα αρραγές μέτωπο της ιταλικής συντηρητικής παράταξης: το μικρό κόμμα «Μέλλον και Ελευθερία» που δημιουργήθηκε από τον πρόεδρο της βουλής, Τζανφράνκο Φίνι, μετά την προσωπική του ρήξη με τον Μπερλουσκόνι, εκφράστηκε υπέρ του νόμου και ο ίδιος ο Φίνι δήλωσε ότι «αν μπορούσε να ψηφίσει ως απλός βουλευτής, θα απέρριπτε κάθε αντισυνταγματική ερμηνεία του συγκεκριμένου μέτρου».

Αυτό πάντως κι αν είναι ανέκδοτο: "η υπουργός ισότητας Μάρα Καρφάνια επέλεξε όμως την αποχή, ζητώντας διάλογο". Υπουργός Ισότητας...
.

YUKIO MISHIMA: MADAME DE SADE.

Promotional video for Madame de Sade written by Yukio Mishima, directed by Zilvinas Jonusas, Jeff Farber in the title role. Music by Aphex Twin "Courtains."

* * * * * *

Donald Keene On Yukio Mishima & Madame de Sade
Donald Keene is one of the world’s foremost Japanologists and interpreters of Japanese literature, the author of over 25 books in English and 50 in Japanese. His honours include the Bunka Kunsho, the highest cultural decoration given by the Japanese government. He has translated Madame de Sade by Japan’s most famous playwright and novelist, Yukio Mishima. The 1967 play received its West End premiere this week, in a production starring Judi Dench and Rosamund Pike and directed by Michael Grandage as part of the year-long Donmar West End season at Wyndham’s Theatre. Roger Foss reports.
------
When Donald Keene recently gave a lecture about the plays of Yukio Mishima at Columbia University in New York, he mentioned that Mishima’s Madame de Sade, written five years before the author’s ritual suicide in 1970, would be soon be performed in London for the first time. Suddenly, a ripple of excitement spread across the hall.
In response, Keene added that Dame Judi Dench would play Madame de Montreuil, mother-in-law to the notorious Marquis de Sade, which turned the ripple into an audible gasp of excitement. “I thought, well, it takes Dame Judi to give Mishima a certain theatrical caché,” Professor Keene laughs when I speak to him on the phone at his New York home.
Madame de Sade is set in 18th-century revolutionary France, where the Marquis remains off-stage and is seen entirely through the eyes of the aristocratic women affected by his excessive debauchery (including his wife, played by Rosamund Pike). For Keene, who completed the English version in 1967, having also translated Mishima’s novel After the Banquet and five of his contemporary Noh dramas, it’s a play that sits happily in the Donmar West End season in between a Chekhov and two Shakespeares.
“Mishima’s in very good company here. It’s a modern classic. It’s hard to think of any 20th-century dramatist who equals Shakespeare or Chekhov, but among them Mishima holds a very important place, both as a dramatist and as a novelist. For many years, I hoped there would be such a production in the West End.”
Keene first read the play when it was serialised, act by act, in a Japanese literary magazine and, like the post-war generation of Japanese readers, became hooked Mishima’s uniquely Japanese take on an 18th-century European world of deceit, deception and immorality. “Having read the first act, I got in touch with Mishima straight away and asked if I could translate the entire play when it was finished. It was a gamble for me because I had no idea how it would end, but when it was finally completed it was not only considered an important theatre piece, but as a major literary work.
Keene’s biggest challenge was to get Mishima’s courtly dialogue laced with perverse sexual imagery and witty philosophical debates sounding natural. “Mishima was fascinated by the theatre of Racine and wanted to explore the idea of the long speech, where the off-stage action is hinted at or described by another person. To make this sound lively in English and not just a series of recitations, I had to work hard to get the words sounding just right.”
But, Keene goes on, Mishima was always more than just a dramatist playing with words on stage, or reworking the techniques of Japanese Noh plays into modern plots. “It wasn’t just his plays – at that time, Mishima himself was a public figure and people were interested in knowing about whatever he did.” As an actor, Mishima starred in numerous movies, including Yasuzo Masumura’s 1960 film, Afraid to Die. As a writer, he was a Nobel Prize for Literature nominee no less than three times.
Although married with children, he would also turn up in Tokyo’s gay bars, and he famously took up body building and Kendu, forming the Tatenokai (Shield Society), his own private army of students devoted to the medieval codes of the Samurai. He has also gone down in history as the only playwright ever to end his life by harakiri – the ritual disembowelment used by samurai to die with honour – which he committed in 1970 in front of an audience after a failed coup attempting to restore the power of the emperor.
“It was so unbelievable that Japan’s most popular writer should commit suicide publicly in that grisly way, leaving behind a manifesto that was obviously not sincere,” says Keene, who got to know Mishima and observe the contradictions he forced upon himself. “He couldn’t have hoped that what he did would awaken Japan to its loss of traditions. He looked back to the Samurai tradition with nostalgia – something which was truly Japanese as opposed to what he saw as the falsely Japanese ways of the post-war generation craving for commercial goods. He disliked that life, but at the same time he lived it. He had a Spanish colonial-style house full of small objects of art – some of them in pretty bad taste – and he delighted in wearing the latest fashions.
“He was a living contradiction, but his plays did appeal to the post-war generation that rejected what they regarded as the feudalist mentality of their parents and were intrigued by new ideas and new plays that would capture a different world beyond their shores. The Japanese kabuki plays contain shocking violence, but they don’t go against traditional morality in the same way that Mishima’s plays did.”
As for Mishima’s own breathtakingly brutal final curtain, Keene concludes, “I think that he just felt that he had had enough and didn’t want to die in an ordinary way but wanted to do something that people remembered – and it worked.”
- whatsonstage.com.

.