Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

THE BRIDGE (2007).

Κάποιοι από σας ίσως θυμούνται το ποστ για την Γεωργία που είχα κάνει στις 24 Δεκεμβρίου, που αφορούσε την επιδρομή της αστυνομίας σε γραφεία οργάνωσης στην Τυφλίδα (εδώ). Με αφορμή αυτό βρίσκω στο μπλογκ Unzipped: Gay Armenia, το παρακάτω φιλμ μικρού μήκους.
The Bridge
A gay couple from Tbilisi, Georgia (former USSR) escapes homophobia in their home country by immigrating to Australia. One has his application for permanent residency in Australia approved but their future together hangs in the balance awaiting the arrival of the second letter from immigration.
Director: George Barbakadze
Writers: George Barbakadze, Fleurtasha Cooper

From: hsiungo

----
Επίσης, με αφορμή αυτό και επίσης με αφορμή το νομοσχέδιο που έχει φέρει προς διαβούλευση η κυβέρνηση τον τελευταίο καιρό για τους μετανάστες, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε το υπάρχον πρόβλημα των λοαδ μεταναστών στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί υπάρχουν γκέι, λεσβίες, διαφυλικοί που προέρχονται από χώρες που η ομοφυλοφιλία είναι παράνομη στις χώρες τους (όπως γνωρίζουμε η ομοφυλοφιλία είναι παράνομη σε 70 χώρες του κόσμου) ή από χώρες που οι συνθήκες για τους ομοφυλόφιλους δεν είναι οι καλύτερες δυνατές και ψάχνουν να βρουν ένα καλύτερο μέλλον στην χώρα που βρίσκονται. Μήπως κάποτε θα πρέπει να μιλήσουμε και γι' αυτούς;

Θα πρέπει επίσης να υπενθυμίσουμε ότι το νομοσχέδιο που είχε καταθέσει το ΠΑΣΟΚ, για το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης το καλοκαίρι στο θερινό τμήμα, δεν περιείχε διάταξη για την περίπτωση που ο/η σύντροφος είναι μετανάστης. Ελπίζω να επανέλθει σύντομα το νομοσχέδιο στην Βουλή, από την κυβέρνηση πλέον του ΠΑΣΟΚ, και επιπλέον να περιέχεται ρύθμιση και γι' αυτό το ζήτημα.

5 σχόλια:

Unknown είπε...

Κι εγώ το εύχομαι αυτό. Μόνο μην ξεχνάμε ζούμε στην Ελλάδα.

Tales from the other side of town είπε...

bear,
Δεν το ξεχνώ ό,τι βρισκόμαστε στην Ελλάδα, όμως ας μην λησμονούμε ό,τι πριν δύο χρόνια καταφέραμε να δοθεί άσυλο σε έναν Ιρανό γκέι μετανάστη τον Άλεξ αν θυμάσαι την περίπτωση, και ας μην ξεχνάμε επίσης, ότι σε πολλές χώρες, επί παραδείγματι στις Σκανδιναυϊκές, που έχουν μεταναστευτική πολιτική (εν αντιθέσει με την Ελλάδα που είναι ανύπαρκτη), ανάλογη υπόθεση είχε απορρριφθεί. Έχουμε δυνατότητες λοιπόν, το θέμα είναι να ασχολούμαστε με σοβαρά θέματα και να θέτουμε προτεραιότητες - πράγμα που δεν το βλέπω (η πρόσφατη ιστορία του Grande Dame και άλλες το αποδεικνύουν).

gay super hero είπε...

Το περιβόητο νομοσχέδιο του ΠαΣοΚ για το σύμφωνο συμβίωσης (που για κάποιο λόγο έχει βρεθεί στα αζήτητα ενώ οι οργανώσεις περί άλλων τυρβάζουν) όχι μόνο δεν προβλέπει τίποτα για τους αλλοδαπούς συντρόφους ελλήνων (ούτε καν άδεια παραμονής στη χώρα!) αλλά αντίθετα αναφέρει στο σκεπτικό του ότι η παράλειψη δεν είναι τυχαία αλλά σκόπιμη ώστε να μην δημιουργηθεί "βιομηχανία" συμφώνων-μαϊμού με σκοπό τη νομιμοποίηση μεταναστών!

Βεβαίως οι πάνσοφοι νομοθέτες που το συνέταξαν δεν μας λένε τί ακριβώς εμποδίζει τα διάφορα κυκλώματα να ξεκινήσουν βιομηχανία "λευκών" γάμων με τον ίδιο σκοπό.

Πολύ απλά όλα αυτά σημαίνουν ότι οι ετεροφυλόφιλοι έχουν τρόπο να νομιμοποιήσουν τους αλλοδαπούς συντρόφους τους ή ακόμα και να παρανομήσουν μαζικά χρησιμοποιώντας τα δικαιώματα που τους προσφέρει ο γάμος.

Οι ομοφυλόφιλοι από την άλλη δεν θα έχουν απολύτως κανένα δικαίωμα σε περίπτωση που ο σύντροφός τους είναι αλλοδαπός ακόμα κι αν ισχύσει το σύμφωνο συμβίωσης...

Tales from the other side of town είπε...

Γι' αυτό ακριβώς έθιξα το θέμα.

gay super hero είπε...

Και βέβαια πέρα από αυτό τίθεται και ένα βασικό ζήτημα προτεραιοτήτων γύρω από τα ανθρώπινα δικαιώματα. 'Οπου εδώ και πολλά χρόνια σύσσωμη η προοδευτική νομενκλατούρα (κόμματα, διανοούμενοι, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, οργανώσεις κτλ) υπερθεματίζει ως προς το ζήτημα των αλλοδαπών (φτάνει βεβαίως να είναι ετερροφυλόφιλοι) ενώ στην καλύτερη περίπτωση σφυρίζει αδιάφορα και στη χειρότερη αντιμετωπίζει με απροκάλυπτη εχθρότητα τα ΛΟΑΔ άτομα είτε έλληνες πολίτες είναι είτε αλλοδαποί.