ΜΑΖΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΜΟΦΟΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΡΑΝΣΦΟΒΙΑΣ.

Ένα νέο βίντεο από την Colour Youth, με αφορμή την Ημέρα κατά της Ομοφοβίας και της Τρανσοφβίας.

ΚΙ ΕΣΥ, ΤΙ;

Αυτή η κόρη του Κωνσταντόπουλου, η Ζωή, που πολιτεύεται στον συριζα, και διακόπτει τους πάντες με ένα υπεροπτικό ύφος ξερὀλα, υποτίμησης και ειρωνείας, μου φέρνει μια αναγούλα... Έχουμε γεμίσει με αγράμματα κωλόπαιδα, έλεγε κάποτε ο Τσαρούχης. Αντιγράφω από τα Νέα, κομμάτι της Ρούλας Γεωργακοπούλου.

Τελικά δεν είμαστε και τόσο αρχομανείς όσο νομίζαμε. Τα κόμματα ξεφορτώνονται την «εντολή» με τον τρόπο δεινού χαρτόμουτρου που κοιτάει να πασάρει τον μουντζούρη. Πλην Τσίπρα, ο οποίος χρονοτρίβησε λιγάκι περιφέροντας το συνταγματικό του προνόμιο όπως ο Εφραίμ την Αγία Ζώνη. Το πιστεύετε; Πιστεύετε με τα σωστά σας ότι η παρατεταμένη έκθεση σε ένα θαυματουργό underwear μπορεί να λύσει την γκαντεμιά; Ούτε κι εγώ. Μέχρι να αποκρυσταλλωθεί ο νέος δικομματισμός προλαβαίνω ωστόσο να εξετάσω τους εκλεκτούς της πρόσφατης σταυροδοσίας (μέσα και οι δικοί μου). Να αποτροπιαστώ με το πάσο μου, να πηδηχτώ εντέλει από τα τηλεοπτικά παράθυρα. Αυτό ακριβώς ετοιμαζόμουν να κάνω αν τελευταία στιγμή δεν μου έσωζαν τη ζωή, αρπάζοντάς με από την άκρη της φούστας μου οι γονείς της Ζωής Κωνσταντοπούλου, έγκριτα πρόσωπα του δημοκρατικού χώρου με αντιστασιακές περγαμηνές. Και φταίει λοιπόν ο Τσίπρας που στη διάρκεια τηλεοπτικού καβγά η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ απέκρουσε τη φιλοφρόνηση του Νικήτα Κακλαμάνη, «είμαι ιδιαιτέρως ευγενής προς τις κυρίες», απευθύνοντάς του ένα ξερό και εύγλωττο, «Κι εγώ»;
Εγώ λέω πως δεν φταίει ο Τσίπρας. Ετσι γρήγορα που ανδρώθηκε, αμφιβάλλω κι αν πρόλαβε να πληροφορηθεί ότι εκτός από «Λαός» και «Τραπεζίτες» υπάρχουν και οι ομοφυλόφιλοι. Για την όλη φάση παίζει να φταίει η παρατεταμένη έκθεση της νέας γενιάς (μέσα και η νεαρή δικηγόρος) σε ταινίες με τον Φίφη και ανέκδοτα με τη Φτερού. Φταίμε μήπως εμείς, οι Ρηγάδες, που της δώσαμε το χρίσμα χωρίς προηγούμενη μύηση; Χωρίς ένα έστω πασάλειμμα της κουλτούρας του ΚΚΕ εσωτερικού, το οποίο υπήρξε το πρώτο ελληνικό κόμμα που από το ανυποψίαστο έτος 1980 άνοιξε την πόρτα και τα αυτιά του στο ρωμαλέο (τότε) ΑΚΟΕ; (Απελευθερωτικό Κίνημα Ομοφυλόφιλων Ελλάδας, μπέμπα).

.

KARAISKAKIS BLUES.

Αχ τον δόλιο τον Καραϊσκάκη, ούτε μια μέρα δε θα προκάμει... Από το Έθνος.

Πάντως, η πιο καλτ φυσιογνωμία που ίσως έχει καθήσει ποτέ στα ελληνικά κοινοβουλευτικά έδρανα είναι ο Κ. Μπαρμπαρούσης.
Είναι λάτρης των μηχανών τσόπερ, παντρεμένος με Μεξικάνα, και η εμφάνισή του ήταν το κυριότερο πλεονέκτημα για την εκλογή του αφού η πλούσια κόμη και ο παχύς μύσταξ περιβάλλονταν στα διαφημιστικά φυλλάδιά του με δάφνινα στεφάνια ώστε να... παραπέμπει σε ήρωα του '21. Στα μέρη του άλλωστε τον φωνάζουν, υποστηρίζει, «Καραϊσκάκη».
Η εμφάνισή του αυτή, το νεαρό της ηλικίας του (είναι 32 χρόνων), η τσόπερ μηχανή του με την οποία, όπως λέει, έχει γυρίσει όλη την Ελλάδα, πιστεύει ότι τον κατέστησαν τον περισσότερο δημοφιλή μεταξύ των συνυποψηφίων του πετυχαίνοντας να πάρει περίπου έξι χιλιάδες ψήφους.
«Η πατρίδα μας και η μοτοσικλέτα μου είναι από τις μεγάλες μου αγάπες», λέει ο -για 48 ώρες- βουλευτής της ΧΑ, ο οποίος διαμένει μόνιμα στο χωριό του, την Μπαμπίνη.
Αυτή την εποχή είναι άνεργος και βοηθάει τον πατέρα του στις αγροτοκτηνοτροφικές δουλείες.

Ρε τι τραβάμε ρε...
.

DANCE OF THE DOGS.

"Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενισχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του." - Μάνος Χατζηδάκης, Φεβρουάριος 1993

-----
Raining Pleasure - Dance of the dogs (music by Manos Hadjidakis)


* Aπό το άλμπουμ ''Reflections'' του Μανου Χατζιδάκι,το οποίο συνέθεσε το 1970 στη Νέα Υόρκη όπου ζούσε από το 1966,για το συγκρότημα ''New York Rock & Roll Ensemble'' του οποίου οι στίχοι ήταν στα αγγλικά. Το 1993 το άλμπουμ επανακυκλοφόρησε με ελληνικούς στίχους τους οποίους έγραψε ο Νίκος Γκάτσος και ερμήνεψε η Αλίκη Καγιαλόγλου. To 2005 κυκλοφόρησε η διασκευή του άλμπουμ απο το Ελληνικό συγκρότημα των Raining Pleasure.

HIV BLUES II - H Ε.Σ.Η.Ε.Α. ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΟΡΟΘΕΤΙΚΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ.

Άργησε πολύ η Ένωση Συντακτών να πάρει θέση, θα έπρεπε να είχε παρέμβει νωρίτερα, αλλά έστω και τώρα κάτι είναι. Η αναδημοσίευση είναι από την ιστοσελίδα της Ναυτεμπορικής.

Κατηγορώ ΕΣΗΕΑ για τη δημοσιοποίηση στοιχείων των ιερόδουλων.
Η επίκληση της γενικής αρχής της προστασίας του κοινωνικού συνόλου δεν δικαιολογεί τη σκοπιμότητα της εισαγγελικής εντολής για τη δημοσιοποίηση φωτογραφιών οροθετικών εκδιδομένων γυναικών, εκτιμά σε ανακοίνωσή του το δ.σ. ΕΣΗΕΑ και εκφράζει τη λύπη του για όσους «συνήργησαν στο δημόσιο εξευτελισμό ορισμένων γυναικών, καταπατώντας κάθε έννοια του κώδικα δεοντολογίας και επαγγελματικής ηθικής των δημοσιογράφων».

Οπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση, ο νόμος προστατεύει και απαγορεύει τη δημοσιοποίηση των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, όπως μεταξύ άλλων και εκείνων που αφορούν την υγεία και την προσωπικότητα του ατόμου, και διευκρινίζεται ότι δημοσιοποίηση επιτρέπεται μόνο από την εισαγγελική αρχή, η οποία ενεργεί στο πλαίσιο της απονομής δικαιοσύνης ή για την εξυπηρέτηση των αναγκών της λειτουργίας με σκοπό τη βεβαίωση εγκλημάτων, που τιμωρούνται ως κακουργήματα ή πλημμελήματα και ιδίως εγκλημάτων κατά της ζωής. Σε κάθε άλλη περίπτωση, σημειώνεται, απαιτείται η προηγούμενη άδεια από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.

Κατά την άποψη του δ.σ. της Ενωσης, η επίκληση της γενικής αρχής της προστασίας του κοινωνικού συνόλου δεν δικαιολογεί τη σκοπιμότητα της εισαγγελικής εντολής για τη δημοσιοποίηση χωρίς άδεια της Αρχής ιατρικών δεδομένων αφ’ εαυτών απορρήτων, ενώ παράλληλα υπογραμμίζεται πως ο χρόνος και ο τρόπος, που επιλέχθηκαν για την προβολή ενός πράγματι χρόνιου κοινωνικού προβλήματος και τη διαπόμπευση των γυναικών αυτών, κάθε άλλο παρά εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και συμβάλλει στην προστασία του κοινωνικού συνόλου.

Εάν δεν ήταν υποκριτική η επίκληση της προστασίας της δημόσιας υγείας, συνεχίζει η ανακοίνωση, θα έπρεπε να υπάρξει και δημοσιοποίηση και των στοιχείων όλων όσων διαπιστώθηκε ότι κατέστησαν οροθετικοί από την επαφή με τα συγκεκριμένα άτομα. Και τούτο, συμπληρώνεται, διότι ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία είναι ο ίδιος ανεξάρτητα από το φύλο, την εθνικότητα ή τη κοινωνική τάξη του πάσχοντος.

Κλείνοντας το δ.σ. της Ενωσης Συντακτών εκφράζει τη λύπη του για τις εφημερίδες, κανάλια και ιστοσελίδες που όπως αναφέρει, συνήργησαν στο δημόσιο εξευτελισμό ορισμένων γυναικών καταπατώντας κάθε έννοια του κώδικα δεοντολογίας και επαγγελματικής ηθικής των δημοσιογράφων.

Μένει να δούμε αν και πότε θα πάρει θέση η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.

HIV BLUES.

Σε όλους είναι γνωστά τα περιστατικά σύλληψης και διαπόμπευσης οροθετικών γυναικών που ασκούν πορνεία, με φωτογραφίες και ονοματεπώνυμα. Είναι περριτό να δοθεί κάποιο λινκ, άλλωστε οι περισσότεροι έχουμε δει στους δέκτες των τηλεοράσεών μας τα πρόσωπά τους, τα ονόματά τους.

Έχω μάθει καλώς ή κακώς στη ζωή μου να διαλέγω στρατόπεδο, και στον κόσμο που επιλέγω δεν χωρά καμμία διαπόμπευση και στιγματισμός οροθετικών, για κανένα λόγο.

Θεωρείται αδιανόητος, και ανήκει στη σφαίρα του εκφασισμού, της κοινωνίας του φόβου, μιας κοινωνίας που ξεπλένει τις αμαρτίες και τη σαπίλα της μέσα από το κουρέλιασμα της αξιοπρέπειας μειονοτήτων, εδώ των οροθετικών.

Δε θα αναφερθώ στα τυπικά επιχειρήματα, όπως περί προστασίας προσωπικών δεδομένων υγείας, όπως ότι το σεξ χωρίς προφύλαξη γίνεται υπ' ευθύνη και των δύο και πρέπει να έχουμε υπ' όψη ότι όλοι είμαστε εν δυνάμει οροθετικοί άρα είμαστε εξ ίσου υπεύθυνοι όταν το ζητάμε, και πολλά ακόμη. Δεν θα προχωρήσω παραπέρα, γιατί τα επιχειρήματα του ορθού λόγου σε μία κοινωνία που είναι παραζαλισμένη ξέρω ότι χάνουν την αξία τους. Ξέρω επίσης καλά ότι η επίσημη έκφραση της ακροδεξιάς, όσο και οι μεταμφιεσμένοι φασίστες, έχουν βρει ανοικτά αυτιά και το χειρότερο οι αρχές τους έχουν αρχίσει διαχέονται σε μία ανασφαλή απαίδευτη κοινωνία.

Το μόνο που θα πω και πιστέψτε με είναι απολύτως ευγενικό:
Άι σιχτίρ φασίστες! .

FACING MIRRORS.

Facing Mirrors Directed By:Negar Azarbayjani Produced by: Fereshteh Taerpour Starring:Shayesteh Irani - Ghazal Shakeri - Homayoun Ershadi - Nima Shahrokh Shahi - Maryam Boubani - Saber Abar - Hengameh Ghazian

Filmfest DC: In a Sea of Comedies, Iranian Transsexual Drama 'Facing Mirrors' Wins Circle Award A five-member jury at Filmfest DC (which ran April 12-22) selected Negar Azarbayjani’s Iranian drama "Facing Mirrors" to receive the Circle Award Sunday night. The award, given to a film the jury believes is “deserving of increased recognition,” comes with a $10,000 cash prize and a chance for a distribution deal with Indiewire parent company SnagFilms.

 “Facing Mirrors,” which follows a pre-op female-to-male transsexual in Tehran as she recruits a female taxi driver to help escape an arranged marriage, beat out five competitors for the award, two of which were comedies. Producer and co-writer Fereshteh Taerpour drove in from New Jersey to accept the award at the closing-night ceremony, held at the Embassy of France. 

“I hope that this award will add as a page to the book of awards of Iranian film,” Taerpour said, expressing her wish that “Facing Mirrors” and other establishment-challenging Iranian movies might receive the same positive international reception as Asghar Farhadi’s Best Foreign Film Oscar winner “A Separation.” 

 “Facing Mirrors” is the first Iranian film to be made about transgenders. The movie has not been released in Iran, and Taerpour remains doubtful of its chances to screen in the tightly censored country. Yet it has found success at numerous international festivals, and will play in Boston, Seattle, San Francisco and Toronto in the coming months.
 - indiewire.com.

.

"I LOVE BEING THERE"

.
Interview with Victor J Mukasa, a human rights defender from Uganda
.

PROUDLY TRANSGENDER IN TURKEY.

.
.

ΔΙΑΜΑΝΤΩ.

Είχα καιρό να πάω στις Κούκλες, πήγα χθες. Ομολογώ ότι δεν περίμενα να δω σε drag show, Diamanda Galas.

Εξαιρετικό, άψογη η Ρία. Νομίζω ήταν το "Τραγούδια από αίμα έχουν φόνο", ή κάποιο άλλο που δε θυμάμαι, γέρασα κι όλας.

Για την ώρα, η Διαμάντω παρέα με τον Καβάφη (+ gloomy sunday από το 7.30').

Εν απογνώσει - In despair


Εν απογνώσει

Τον έχασ' εντελώς. Και τώρα πια ζητεί
στα χείλη καθενός καινούριου εραστή
τα χείλη τα δικά του· στην ένωσι με κάθε
καινούριον εραστή ζητεί να πλανηθεί
πως είναι ο ίδιος νέος, πως δίδεται σ' εκείνον.

Τον έχασ' εντελώς, σαν να μη υπήρχε καν.
Γιατί ήθελε —είπ' εκείνος— ήθελε να σωθεί
απ' την στιγματισμένη, την νοσηρά ηδονή·
απ' την στιγματισμένη, του αίσχους ηδονή.
Ήταν καιρός ακόμη— ως είπε— να σωθεί.

Τον έχασ' εντελώς, σαν να μη υπήρχε καν.
Aπό την φαντασίαν, από τες παραισθήσεις
στα χείλη άλλων νέων τα χείλη του ζητεί·
γυρεύει να αισθανθεί ξανά τον έρωτά του.
.

Ο ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ ΓΙΑ ΤΑ ΟΜΟΦΥΛΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ.

Στην πραγματικότητα, ο Ιταλικός Άρειος Πάγος, δεν αναγνώρισε κανένα γάμο ομοφύλων, ούτε καν έμμεσα όπως αναφέρει το τίτλος του δημοσιεύματος του "Έθνους". Αυτό που εφάρμοσε ήταν απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που υπάρχει από τον Ιούλιο του 2008 (υπόθεση P.B. και J.S. κατά Αυστρίας, που μπορείτε να θυμηθείτε εδώ). Και το έκανε απλά γιατί ήταν υποχρεωμένος να το κάνει.
Φυσικά είναι μία θετική εξέλιξη, όμως όχι όπως παρουσιάζεται.
Αντιγράφω από εδώ.

Εμμεση αναγνώριση του γάμου ομοφύλων στην Ιταλία
Δεν αναγνωρίζεται νομικά ο γάμος, αλλά το γευγάρι έχει δικαίωμα της ίδιας μεταχείρισης όπως τα παντρεμένα ζευγάρια, αποφάνθηκαν οι δικαστές.
Ιστορία έγραψε στην ιταλική νομοθεσία ένα ζευγάρι Ιταλών ομοφυλόφιλων που είχε παντρευτεί προ δεκαετίας στην Ολλανδία, με το αίτημά του να αναγνωριστεί ο γάμος από το Δήμο τους, τη Λατίνα, 50 χλμ. νότια της Ρώμης, ώστε να καταγραφεί στα μητρώα. Η απόρριψη του αιτήματος από το Δήμο δεν τους πτόησε και έφεραν την υπόθεση στις επόμενες βαθμίδες της Δικαιοσύνης.
Τελικά, ο Αρειος Πάγος κλήθηκε να κρίνει την υπόθεση και το αποτέλεσμα σύμφωνα με τα ΜΜΕ της Ιταλίας είναι «ιδιαίτερης συμβολικής, όσο και ουσιαστικής σημασίας, στο ίδιο μήκος κύματος με τα όσα αναφέρονται στην Συνθήκη Ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Στρασβούργου».
«Τα ομόφυλα ζευγάρια έχουν δικαίωμα στην οικογενειακή ζωή, όπως κάθε άλλο ζευγάρι το οποίο μπορεί να απαρτίζεται από ετερόφυλους συζύγους» τόνισαν οι δικαστές. Οσον αφορά το καθ' εαυτώ αίτημα εγγραφής του γάμου στα μητρώα, η απάντηση ήταν αρνητική, καθώς «στην Ιταλία δεν μπορεί να αναγνωρισθεί νομικά ένας γάμος τον οποίο δυο άτομα του ίδιου φύλου έχουν συνάψει σε ξένη χώρα».
Δεν σταμάτησαν όμως εκεί, καθώς προσέθεσαν ότι «το ζευγάρι έχει δικαίωμα να τυχαίνει της ίδιας νομικής μεταχείρισης που ο νόμος εξασφαλίζει στα παντρεμένα ζευγάρια», εξισώνοντας ουσιαστικά τα παντρεμένα ζευγάρια, ανεξαρτήτως φύλου και χώρας όπου τελέστηκε ο γάμος.
Για «ιστορική απόφαση» κάνουν λόγο οι οργανώσεις για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, οι ριζοσπάστες, και κόμματα της ιταλικής Αριστεράς όπως το «Κόμμα των Ιταλών Κομμουνιστών», η «Αριστερά και Ελευθερία» και η κεντροαριστερή «Ιταλία των Αξιών». Και ο εκπρόσωπος του κεντροδεξιού σχήματος «Μέλλον και Ελευθερία», με επικεφαλής τον πρόεδρο της Βουλής, Τζανφράνκο Φίνι, σχολίασε την απόφαση λέγοντας «ζήτω ο Άρειος Πάγος».
Την αντίθεσή του εξέφρασε ο Μαουρίτσιο Λούπι, του μπερλουσκονικού «Λαού της Ελευθερίας», υπογραμμίζοντας ότι «πρόκειται για δικαστικές υπερβολές, διότι η μόνη έγγαμη πραγματικότητα, είναι εκείνη που συνδέει τη γυναικεία και ανδρική παρουσία».
«Η αναγνώριση των ομόφυλων ζευγαριών δεν είναι στην ατζέντα της κυβέρνησης. Με το θέμα, θα πρέπει να ασχοληθούν η Βουλή και τα κόμματα», πρoσέθεσε ο υπουργός αρμόδιος για την διεθνή συνεργασία Αντρέα Ρικάρντι. «Ο γάμος χάνει την αξία του, όταν, όπως έκανε ο Άρειος Πάγος, θεωρείται ασήμαντη η ταυτότητα του φύλου όσων συνθέτουν το ζευγάρι», τόνισε ο πρόεδρος των καθολικών νομικών Φραντσέσκο Ντ' Αγκοστίνο.
Οι Ιταλοί δικαστές, αποφάνθηκαν, όμως, ότι «έχει ξεπερασθεί η αντίληψη βάσει της οποίας η διαφορά φύλου των μελών του ζευγαριού είναι απαραίτητη προϋπόθεση, φυσιοκρατικού, ουσιαστικά, χαρακτήρα, για να μπορεί να υπάρχει ο γάμος».
Πολλοί σχολιαστές υπενθυμίζουν ότι η Ιταλία, μαζί με την Ελλάδα, είναι από τις λίγες χώρες που, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν προσφέρουν κανένα είδος νομικής αναγνώρισης στα ομόφυλα ζευγάρια.

ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ...

Α, πολύ ωραία, πάμε χάρμα...

Μπαμπινιώτης: Βαθιά πίστη και προσήλωση στην Ορθοδοξία
Tη βαθιά του πίστη αλλά και την προσήλωσή του στην Ορθοδοξία και την παράδοσή της εξέφρασε ο υπουργός Παιδείας, Γιώργος Μπαμπινιώτης, στον αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο, τον οποίο επισκέφθηκε στα γραφεία της αρχιεπισκοπής.
Ο υπουργός τόνισε ότι η επίσκεψη δεν είναι εθιμοτυπική, αλλά ουσιαστική. «Έχω βαθιά πίστη, όπως ο απλός Έλληνας πιστεύει», είπε ο υπουργός και συνέχισε τονίζοντας ότι είναι επίκαιρη η στιγμή που επισκέπτεται τον αρχιεπίσκοπο διότι, σε λίγο, «θα γιορτάσουμε την παλιγγενεσία του έθνους, που συνδέεται με την παρουσία του κλήρου... Δίπλα στον Κοραή, ήταν ο Νεόφυτος Δούκας, ο Νεόφυτος Βάμβας, ο Κωνσταντίνος Οικονόμου ο εξ Οικονόμων κλπ. Και βεβαίως, δεν ξεχνάμε τον Αθανάσιο Διάκο».
Ο υπουργός τόνισε ότι η Παιδεία δεν μπορεί να αφίσταται από την Ορθοδοξία.(...)

Εμ, φίλτατε Πρύτανη, και νυν Υπουργέ, τά 'χει πει ολόκληρος Πιλάλας εδώ και 20 χρονάκια: "Από χώμα κι από λάσπη μας έπλασ' ο θεός / οικοδόμος, οικοδόμος, ήτανε κι αυτός". Πάμε τα μινόρια...

.

ΠΑΛΙΟΣΙΔΕΡΑ...

Κάπως μελαγχολικά κάνω το συγκεκριμένο ποστ. Η ιστορία έχει ως εξής: Σήμερα το μεσημέρι βλέπω αραγμένη ακριβώς κάτω από το μπαλκόνι στο γραφείο μου, μία μοτοσυκλέτα ακριβώς ίδια με μία που μου είχαν κλέψει πριν από χρόνια. Όταν λέμε ακριβώς ίδια, εννούμε ίδια: ακριβώς ίδια αερογραφία στο ντεπόζιτο (αρκετά σπάνια), ίδια βαθουλώματα, το σκίσιμο στη σέλα ήταν στο ίδιο σημείο, οι "χούφτες" από το γκάζι ήταν οι ίδιες, η εξάτμιση ίδια με αυτήν που είχα βάλει ένα χρόνο πριν κλαπεί γιατί την είχα "κάψει" από τα πολυζορίσματα που της είχα κάνει.

Βέβαια σε χειρότερη κατάσταση, άλλωστε ήταν παλιό μοντέλο, τα ψωμιά της τα είχε φάει εντελώς. Ήμουν σίγουρος ότι ήταν αυτή, 99.9%. Εξ άλλου την είχα χρόνια, γύριζα παντού μ' αυτήν, μέχρι και στον Ψηλορείτη στη Κρήτη την είχα ανεβάσει καταφορτωμένη, με άσκημο καιρό και ελαφρώς χιονισμένα, ήξερα κάθε λεπτομέρειά της, κάθε λακούβα που εγώ της είχα κάνει από τις ψιλο-χύμες που είχα φάει. Ακόμη κι αν ήταν για πέταμα, την είχα αγαπήσει τόσο πολύ, που διάολε, την ήθελα πίσω.

Έτσι λοιπόν, παρ' ότι φαινόταν ότι είναι πλέον σχεδόν για παλιοσίδερα, και μ' όλες αυτές τις σκέψεις, πήρα τηλέφωνο το 100 να έρθει, αφού πρώτα αναζήτησα και βρήκα αριθμό πλαισίου, τις πινακίδες που είχε όταν την κυκλοφορούσα (γιατί ο κλέφτης είχε αλλάξει πινακίδες). Μετά από λίγο ήρθε η αστυνομία, τους εξήγησα. Εκείνοι έλεγξαν τον αριθμό πλαισίου και μου είπαν ότι δεν ταιριάζει με αυτόν που είχε η δική μου. Μου είπαν ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτε. Μάλλον δεν είναι αυτή που μου είχε κλαπεί.

Επιστρατεύω γνώσεις απ' το ίντερνετ, και βλέπω ότι πολλοί λένε ότι ο αριθμός πλαισίου, είναι μεν δύσκολο ν' αλλάξει, αλλά υπάρχουν επιτήδιοι που μπορούν να τον αλλάξουν. Γιατί που να πάρει, την κοίταζα αυτές τις 6 ώρες που ήταν κάτω απ' το μπαλκόνι, και ήταν ολόιδια, κάθε βαθούλωμά της, οι αλλαγές στα ανταλακτικά. Δεν μπορούσα όμως να αποδείξω τίποτε...

Ξανακοιτάζω πριν από λίγο, και αφού πλέον η αστυνομία είχε φύγει εδώ και ώρα, και αφού είχα κουραστεί να φυλάω καραούλι, ο χώρος ήταν κενός. Είχε φύγει.

Είτε ήταν τελικά η δική μου, είτε όχι, παλιοσίδερα πλέον θα μου πεις. Ε, και;

.

POTATO HEAD BLUES.

Ο Καρατζαφέρης λέει, ήτανε φτωχός, αλλά έγινε χοντρός
γιατί έτρωγε πολλές πατάτες.
Στις κεντρικές πλατείες πουλάνε πατάτες.
Το "κίνημα της πατάτας", λέει, φουντώνει.
Πολύ πατάτα ρε παιδί μου...
Μην τρως πολλές πατάτες,
θα γίνεις Καρατζαφέρης!

Louis Armstrong - Potato Head Blues
.

SHE'S A BOY I KNEW.

She’s a Boy I Knew.
Gwen Haworth documents her male-to-female gender transition through the voices of her parents, sisters, best friend and wife. The film explores the relationships of a family who unexpectedly find their bonds strengthening as they overcome their preconceptions of gender and sexuality.

.

ΚΟΣΤΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Διαβάζω απόψεις και σήμερα βλέπω ότι κατατέθηκε σχετική πρόταση νόμου για την μείωση του αριθμού των βουλευτών, από 300 σε 200 (εδώ). Εν πρώτοις ακούγεται λογικό. Η χώρα έχει πλέον πρόβλημα επιβίωσης, το πολιτικό σύστημα που έχουμε των 300 έχει μεγάλο κόστος, άρα πρέπει να μειωθεί, λέει αυτή η άποψη.

Εγώ θα ήθελα να το δω λίγο διαφορετικά. Το κόστος του πολιτικού συστήματος, δεν είναι θέμα οικονομικό. Είναι θέμα δημοκρατίας. Το γεγονός ότι οι μισθοί των 300 είναι πολύ μεγάλοι, και το γεγονός ότι έχουν πολλά προνόμια, είναι θέμα όχι πρώτιστα οικονομικό, αλλά πρόκλησης απέναντι στους άλλους πολίτες που πλέον οι μισθοί τους φθάνουν τα 500 ίσως και πιο κάτω, ευρώ. Είναι θέμα τεράστιας ανισότητας, επομένως δημοκρατίας.

Και θα ήθελα να το δω ως εξής: θα ήθελα, ακριβώς για λόγους δημοκρατίας, όχι να μειωθεί το πολιτικό προσωπικό των 300, αλλά να αυξηθεί. Από 300 να γίνουν 500, 700, ίσως και 1.000. Εν πάση περιπτώσει, να έχουμε όσο το δυνατό πιο διευρυμένο πολιτικό σύστημα. Ο ελληνικός λαός, να εκπροσωπείται με όσο το δυνατόν πιο ευρύ τρόπο.

Κυρίως, θα ήθελα να δω το πολιτικό σύστημα να είναι όσο το δυνατόν πιο δύσκολα ελέγξιμο, από το σύστημα διαφθοράς που είναι διάχυτο στη χώρα μας. Γιατί αν τους κάνεις από 300, 200, θα είναι λιγότεροι, επομένως θα ελέγχονται πιο εύκολα απ' τα συμφέροντα. Ενώ όσο πιο πολλοί είναι, και όσο με πιο ευρύ τρόπο εκπροσωπείται ο ελληνικός λαός, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να ελεγχθούν. Elementary Watson!

Τώρα, για να αντιμετωπιστεί το γεγονός ότι είναι ακριβό το πολιτικό σύστημα, αυτό αντιμετωπίζεται πολύ εύκολα -μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.

1. Μισθός βουλευτή 1.500 ευρώ. Μια χαρά είναι - είναι περίπου ο τριπλάσιος του ελάχιστου μισθού, όπως έχει διαμορφωθεί.
2. Κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης. Οι βουλευτές μπορούν να συνταξιοδοτούνται από το ασφαλιστικό ταμείο που εργαζόντουσαν πριν εκλεγούν. Έτσι αποφεύγονται και τα πολιτικά τζάκια και οι επαγγελματίες (ανεπάγγελτοι) πολιτικοί.
3. Κατάργηση όλων των προνομίων τους: αυτοκίνητα, δυνατότητα να έχουν πάνω από έναν σύμβουλο, γραφεία, ατέλειες σε τηλέφωνα, και άλλες ατέλειες που επιβαρύνουν τα δημόσια έξοδα.
4. Ανάλογες ρυθμίσεις για όλους τους αιρετούς. Επιπλέον:
5. Κατάργηση κάθε μορφής ασυλίας.
6. Κλειδωμένη συνταγματικά απλή αναλογική.
7. Δημιουργία συνταγματικού δικαστηρίου.

Έτσι ο κάθε βουλευτής, θα κοστίζει στο δημόσιο απλά 1.500 ευρώ το μήνα, συν τη δυνατότητα να έχουν το πολύ έναν σύμβουλο. Τίποτε παραπάνω. Επομένως, το πολιτικό σύστημα γίνεται πολύ φθηνό, και υπάρχει η δυνατότητα, για λόγους δημοκρατίας, να αυξηθεί, αντί για 300, να είναι 500 ή 700.

Αυτό που είναι πάντα το κύριο σκεπτικό, είναι ότι ειδικά τώρα που η χώρα έχει τεράστιο πρόβλημα, η δημοκρατία, πρέπει με κάθε τρόπο να διευρυνθεί, να αυξηθούν οι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού, και να είναι όσο το δυνατόν πιο δύσκολα ελεγχόμενοι από τα συμφέροντα που υπάρχουν. Επομένως όχι μείωση των βουλευτών, αύξηση, αλλά με ελάχιστο κόστος.

Επιπλέον, με πολύ μειωμένο μισθό βουλευτή και κατάργηση όλων των προνομίων, δίνεται η δυνατότητα, να εκλέγονται άνθρωποι όχι γιατί θα έχουν μεγάλα εισοδήματα και προνόμια, αλλά γιατί θα έχουν τη διάθεση να προσφέρουν. Το κίνητρο δεν θα είναι τα χρήματα και τα προνόμια, αλλά η προσφορά στο δημόσιο συμφέρον.

Οι λύσεις συνήθως, είναι απλές, το είχε πει κι Αϊνστάιν - συνήθως είναι κάτω απ' τη μύτη σου. Αρκεί να θέλεις να τις δεις.
.

IGGY.

.

ΕΝΕΧΥΡΟ...

Διαβάζω άρθρα και απόψεις όσων αντιτίθενται στα μνημόνια που έχει προχωρήσει η χώρα μας. Κάποιες βασικές αντιρρήσεις εκφράζονται σχετικά με παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας, ή την υπαγωγή των χρωστούμενων σε άλλο δίκαιο από το Ελληνικό και συναφή θέματα.

Η λέξη "πατρίδα" σε συνεχή επανάληψη στα λεγόμενά τους. Ποτέ μα ποτέ σε όσα χρόνια ζω δεν έχω ακούσει πιο συχνά να επαναλαμβάνεται η λέξη "πατρίδα". "Πατρίδα", "Πατριωτική πολιτική", σχεδόν απ' όλους, είτε οι απόψεις τους ήταν υπέρ είτε κατά του μνημονίου. Μέχρι τον Τσίπρα άκουσα να μιλάει για "πατρίδα".

Μπροστά σ' όλους αυτούς έχω να δηλώσω άπατρις, ότι εν τέλει δε με ενδιαφέρει η πατρίδα τους, δεν έχω τίποτε κοινό μ' όλους αυτούς που γυρνοβολάνε μ' ελληνικές σημαίες στην πλάτη ή η στοματική τους κοιλότητα τους έχει πάθει "πατριωτική" διάρροια.

Δε με ενδιαφέρει η προπαγάνδα τους που είναι τρίχες φυσικά για αδαείς, τρομολαγνία κι ανοησίες γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει η δυνατότητα να συμβούν. Αλλού είναι το θέμα. Δεν κινδυνεύει ούτε η Ακρόπολη, ούτε κάποιο νησί: η ίδια μας η ζωή κινδυνεύει.

Αυτό που με ενδιαφέρει είναι ότι η εργασία η δική μου όλων των ελλήνων εργαζόμενων έχει βγει στο σφυρί. Όσων -τουλάχιστον- έχουν εργασία, γιατί πλέον οι άνεργοι -επίσημα- έχουν ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο.

Αυτό είναι που έχει στην πραγματικότητα μπει εδώ ενέχυρο:

η εργασία η δική μου, η δική σου, όλων μας.

Και αυτό είναι που πρέπει ν' ανατραπεί.

* * * * * * * * * * *
Και δύο ακόμη επισημάνσεις: Δύο πράγματα που με ενοχλούν πολύ:

1. Ότι σε κάθε γειτονιά στην Αθήνα, έχουν ξεφυτρώσει σαν μανιτάρια "καταστήματα", για "αγορά χρυσού". Όπου γυρίσει το μάτι μου τα βλέπω μπροστά μου και νομίζω ότι ζω κάποιον εφιάλτη.

2. Σε όλον αυτόν τον κακό χαμό, η Εκκλησία έχει πάρει τα πάνω της με μόνιμη επωδό τα συσσίτια που διοργανώνει. Άνθρωποι που βρίσκονται σε αδυναμία καταφεύγουν στην ελεημοσύνη της. Τα δε μέσα μαζικής αποβλάκωσης το διαφημίζουν, της αποδίδουν τιμές γι' αυτό.

Στις δύσκολες εποχές οι καιροσκόποι πάντα ποντάρουν.

Ο πόνος πουλάει, και -ως εκ τούτου-, αγοράζεται.

* * * * * * * * * * *

.

WHAT'S IN A NAME?

What's in a Name?
A short documentary directed by Ben J. Kullerd & Caitlin Lundin.
------
Four transgender Austin, Texas residents share intimate stories about their gender transitions. Shane Whalley, a professor and employee of the University of Texas, discusses hir genderqueer identity, transition into a new, unexplored gender identity and choice of a gender non-specific name. Phoenix, a data consultant, discusses his journey from womanhood to manhood, the struggles he has faced as both transgender and African-American, and the relevance of the mythical origins of his chosen name. Tatiana Young, a UT graduate student in Women's & Gender Studies, talks about her transition from boyhood to womanhood, her indigenous Hawaiian heritage, the strength of choosing a powerful name and the importance of not taking oneself too seriously. Karen Collett, a software developer, discusses her more recent transition into womanhood, the significance of her chosen name and the humor and joy one can find in overcoming the struggles of gender transition.
------
Documentary directed, shot, edited and produced by Ben Kullerd and Caitlin Lundin, with Huda Abdul-Razzak on second camera and set design

.

HURDY GURDY MAN.

by Butthole Surfers.
.

COMPLETE CONTROL.

Όχι δεν καταστράφηκε η Αθήνα, όπως λέγουν από προχθές το βράδυ τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης. Συνέβη αυτό που συμβαίνει κάθε φορά μετά από από μια μεγάλη διαδήλωση που γίνεται στην πόλη. Ομάδες παρακρατικών, προβοκατόρων, χρυσαυγούλων που δίνουν και παίρνουν αυτές τις εποχές, μαζί με μπάχαλους βάνδαλους που εκτονώνουν την αδρεναλίνη τους δημιούργησαν ένα κλίμα που βολεύει απολύτως τους κυβερνώντες: κλίμα τρομολαγνείας αφενός, αφετέρου, βρίσκεται στην κατεύθυνση απαξίωσης ολόκληρων περιοχών που στη συνέχεια αναδιανέμονται σε πολύ χαμηλότερες τιμές και πηγαίνουν σε κάποιους γύπες που καραδοκούν. Η "καταστροφή" πάντα δημιουργεί βλέπεις ευκαιρίες.

Θα βγάλεις κύριε Σαμαρά τις κουκούλες από τα κεφάλια όσων τις φορούν όταν "έρθεις στα πράγματα"; Άστο καλύτερα, θα δεις πολλά "δικά σας" παλικάρια και δεν εννοώ αναγκαστικά "δικά σας", αλλά παλικάρια που κάνουν τη δική σας δουλειά στην ουσία. Και μη μου διαμαρτύρεσαι γιατί δεν κάνει καλά ο Παπουτσής τη δουλειά του (τί κολοσσός της πολιτικής ζωής κι αυτός!), μια χαρά την κάνει, το σχέδιο δούλεψε μια χαρά: και οι 300 κηφήνες προστατεύτηκαν επαρκώς και χάος δημιουργήθηκε στην Αθήνα, που σας βολεύει απολύτως. Μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια ο κολοσσός!

Αυτό που καταστρέφεται καθημερινώς, είναι η ζωή σ' αυτή την πόλη, και σ' ολόκληρη την Ελλάδα, όσο παραμένει αυτό το σάπιο πολιτικό σκηνικό. Και όσο παραμένει τόσο περισσότερα καταστήματα θα κλείνουν, όχι γιατί θα λεηλατούνται από κουκουλοφόρους, αλλά γιατί λεηλατούνται από όλους αυτούς που μας μιλούν καθημερινά για "πατρίδα" και "πατριωτική πολιτική που θα μας βγάλει απ' τη χρεοκοπία". Και τόσο θα απολύονται υπάλληλοι γιατί τα καταστήματα δεν θα μπορούν να συντηρούν υπαλλήλους. Και τόσο το "πατριωτικό" τους έργο θα ευοδώνεται.

Τα έλεγε καλά προ καιρού άλλωστε το πρωτοπαλίκαρο Μπάμπης Παπαδημητρίου σε άρθρο του στην Καθημερινή (τί κατάντια κι αυτή η εφημερίδα πιά!) με τίτλο "ήταν καιρός να συμβεί και αυτό" ή κάπως έτσι, εννοώντας ότι δεν είναι δα και ιδιαίτερα κακό ότι κλείνουν μικρά καταστήματα κι επιχειρήσεις, αφού δεν απασχολούν πολύ προσωπικό, δεν προσφέρουν άρα ιδιαίτερα στην "ανάπτυξη"...

Υπάρχουν κουκούλες και κουκούλες...

(update: δήλωση ενός ακόμη πολιτικού κολοσσού: Καστανίδης - Θα είμαι υποψήφιος με την συνείδησή μου, εδώ. Τσώπα πουλάκι μου...)

.

DK.

.

ATAKTH Ή "ΝΟΙΚΟΚYΡΕΜΕΝΗ"; - "ΒΑΠΤΙΣΑΤΕ ΤΗΝ ΧΗΝΑΝ ΤΑΥΤΗΝ ΕΙΣ ΙΧΘΥΝ ΚΑΙ ΦΑΓΕΤΕ ΑΥΤΗΝ ΑΦΟΒΩΣ". PSYCHO.

Οι τρεις πανοσιώτατοι, αφού ετοιποθέτησαν του όνους εις τον σταύλον, τα λείψανα των αγίων επί της κλίνης του ξενοδόχου και εαυτούς προ της εστίας, διότι νύκτες θεριναί δεν υπάρχουσιν εις τον τόπον εκείνον, ήνοιξαν τους ρώθονας, ίνα ωσφρανθρώσι την κνίσσαν του μαγειρείου. Παχεία χήν εστρέφετο υπεράνω σπηνθηριζούσης ανθρακιάς και ετέρα έβραζεν εντός καλού οίνου της Ιγκελχείμης. Η θέα του οβελού και το άσμα της χύτρας ηύφραναν την καρδίαν των καλών πατέρων ηκόνιζον ήδη τας μαχαίρας και τους οδόντας, ίνα σπαράξωσι την λείαν, ότε αίφνης οχληρά ανάμνησις ήπλωσε μέλαν νέφος επί της φαιδράς όψεως των δαιτυμόνων. "Παρασκευή!" είπεν ο Ραλήγος, απωθών το πινάκιον. "Παρασκευή!" ανέκραξεν ο Ργιβάλδος, κλείων το πλατύ του στόμα, και πάντες εθεώρουν τας χήνας ως Αδάμ τον απολωλότα παράδεισον, τρώγοντες αντ' αυτών τους όνυχας εκ της απελπισίας. Οι τότε άνθρωποι ήσαν μεν διεφθαρμένοι, μέθυσοι, ασελγείς και απατεώνες, αλλά δεν είχον ακόμη καταντήσει ως οι σημερινοί να τρώγωσι κρέας κατά τις νηστησίμους ημέρας. Εις τον τότε παράδεισον υπήρχον ως εις τον Όλυμπον προστάται της μέθης, επί δε της γης Επίσκοποι επιτρέποντες αυτήν κατά το παράδειγμα του Εκκλησιαστού και του ιερού Αυγουστίνου. Αλλ' όστις δεν ετήρει τας νηστείας, ή εκεραυνούντο υπό του θείου πυρός, ως ο Δουξ Ροκολήνος, ή απηγχονίζετο υπό των δορυφόρων του Αυτοκράτορος.

Η Ιωάννα γνωρίζουσα εκ πείρας τί εστι πείνα ελυπείτο τους πεινώντας συντρόφους, δεινή δε ούσα περί την κουζουϊστικήν, επιστήμην άγνωστον εις τους ανατολίτας, αντικείμενον δ' έχουσαν ν' αποδεικνύει το μέλον λευκόν, την σελήνην τετράγωνον και την κακίαν αρετήν, επειράθη ν' ανεύρη δι' αυτής τίνι τρόπω ηδύνατο να δειπνήσωσιν αναμαρτήτως. Αφού δέ επί ικανήν ώραν έξυσε την κεφαλήν, "Βαπτίσατε", είπε, "την χήναν ταύτην εις ιχθύν και φάγετε αυτήν αφόβως. Ούτως έπραξεν ο καλός πατήρ μου, ότε συλληφθείς υπό των ειδωλολατρών ηναγκάσθη επί απειλή θανάτου να φάγει ολόκληρον αρνίον την παραμονήν του Πάσχα. Άλλως δέ τα τε οψάρια και τα πτηνά επλάσθησαν κατά την αυτήν ημέρα, ώστε η σαρξ αυτών συγγενεύει".

Το επιχείρημα αν ουχί καλόν, ήτο τουλάχιστον καλώς εξευρημένον. Έπειτα δέ η πείνα, ήτις καθιστά νόστιμον και τον ξηρόν άρτον, έχει, φαίνεται, την ιδιότητα να ενισχύη και τα αμφίβολα των επιχειρημάτων, παρά τοις ενόρκοις τουλάχιστον, οίτινες αθωούσι πολλάκις τους ληστάς, διότι ότε έπραξαν το έγκλημα ήσαν νήστεις προ πολλού. Διαυτόν τον λόγον έπρεπε ίσως ν' αθωώνται και οι ένοχοι βιασμού, οσάκις αποδείξωσιν ότι, κατά τον Θεόκριτον, "Είχον ανάγκαν".

* Απόσπασμα από την Πάπισσα Ιωάννα, του Εμμ. Ροίδη, εκδ. Μεταίχμιο 2005.

* * * * * *

.

ΕΔΑΔ: ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ ΣΤΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ.

Αντιγράφω από το SigmaLive.

Προσφυγή στο ΕΔΑΔ εναντίον των κατεχομένων για την ομοφυλοφιλία
Προσφυγή για την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, κατατέθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), στο Στρασβούργο.
Στην προσφυγή, η οποία έχει κατατεθεί ανώνυμα από τον αιτητή, λόγω φόβων ότι θα του προσαφθούν κατηγορίες στα κατεχόμενα, υποστηρίζεται ότι η ιδιωτική και η οικογενειακή ζωή του παραβιάζονται από την ποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας.
Επίσης, τονίζεται ότι η διάκριση στην οποία υπόκειται ο αιτητής, ισοδυναμεί με απάνθρωπη και ταπεινωτική μεταχείριση.
Η υπόθεση έχει κατατεθεί εκ μέρους του αιτητή από τον Human Dignity Trust, έναν διεθνή οργανισμό που χρησιμοποιεί νομικά μέσα για την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας, ανά τον κόσμο.
Ο δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων και επικεφαλής του Οργανισμού Τζόναθαν Κούπερ δήλωσε, σύμφωνα με τον τουρκοκυπριακό Τύπο, ότι «το γεγονός ότι οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις συνεχίζουν να συνιστούν ποινικό αδίκημα στην "Βόρεια Κύπρο" είναι παραβίαση του διεθνούς δικαίου και των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».
Πρόσθεσε ότι «δεν πρόκειται για θέμα δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων, αλλά για την τήρηση των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Η προσφυγή υποστηρίζεται στα κατεχόμενα από την «Πρωτοβουλία ενάντια στη Ομοφοβία».

Την ίδια είδηση βρίσκω και εδώ, όπου αναφέρεται ακριβώς η ίδια, με τη διαφορά λέει ότι το αίτημα στο ΕΔΑΔ είναι "κατά της Τουρκίας", ενώ στο Sigma λέει ότι είναι "κατά των κατεχομένων".
.

COLD STAR (2011).

Cold Star.
Director: Kai Stänicke
A boy experiences new desires while watching a man at an indoor swimming pool. Forced up the diving platform by a rowdy gang, he receives unexpected help.
Cold Star is a mixture of short and music video. A hybrid, that connects the emotions of a short with beats and lyrics of music. The film is an appeal for acceptance of your own and others sexual identity.

.

ALL THE PRETTY HORSES - LOVERS.

. .

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΑΜΕΝΟ ΧΡΟΝΟ. ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ, 1.

(She represents, by Jeanne Mammen, 1957.)
Για χρόνια πλάγιαζα νωρίς. Μερικές φορές, μόλις έσβηνα το κερί, τα μάτια μου έκλειναν τόσο γρήγορα, ώστε δεν πρόφταινα ν’ αναλογιστώ: «Με παίρνει ο ύπνος.» Και, μισή ώρα αργότερα, η σκέψη πως καιρός ήταν πια να αναζητήσω τον ύπνο με ξυπνούσε· ήθελα ν’ ακουμπήσω το βιβλίο που νόμιζα πως κρατούσα ακόμα στα χέρια μου και να σβήσω το φως• δεν είχα πάψει όσο κοιμόμουν να κάνω συλλογισμούς πάνω σ’ ό,τι είχα διαβάσει, οι συλλογισμοί όμως αυτοί είχαν ακολουθήσει ένα κάπως παράξενο δρόμο• είχα την εντύπωση πως ήμουν εγώ ο ίδιος αυτό για το οποίο μιλούσε το βιβλίο. Αυτή η πεποίθηση βαστούσε λίγα δευτερόλεπτα ύστερα από τον ξύπνο μου• δεν μου φαινόταν παράλογη, αλλά βάραινε τα μάτια μου σαν αχλή και τα εμπόδιζε ν’ αντιληφθούν πως το κερί δεν ήταν πια αναμμένο. Ύστερα η πεποίθηση αυτή άρχιζε να μου γίνεται ακατανόητη, όπως οι σκέψεις μιας προγενέστερης ζωής στη μετεμψύχωση• το θέμα του βιβλίο μου γινόταν ξένο, ήμουν ελεύθερος να ταυτιστώ μαζί του ή όχι• την ίδια στιγμή ξανάβρισκα το φως μου κι απορούσα βλέποντας γύρω μου ένα σκοτάδι, απαλό και ξεκουραστικό για τα μάτια μου, κι ίσως πιότερο ακόμα για το μυαλό μου, που του φαινόταν σαν κάτι αδικαιολόγητο, ακατανόητο, σαν κάτι αληθινά σκοτεινό. Αναρωτιόμουν τί ώρα μπορούσε νά ’ναι • άκουγα το σφύριγμα των τραίνων που, κοντινό ή απόμακρο, όπως κελάηδημα πουλιού στο δάσος, φανερώνει τις αποστάσεις, μου παριχάραζε την έκταση του έρημου κάμπου, όπου ο ταξιδιώτης προχωρεί βιαστικά για να φτάσει στον επόμενο σταθμό• και το μονοπάτι που ακολουθεί θα χαραχτεί στη μνήμη του απ’ τον ερεθισμό που προκάλεσαν καινούργιοι τόποι, πράξεις ασυνήθιστες, η πρόσφατη συζήτηση κι ο αποχαιρετισμός κάτω απ’ τη ξένη λάμπα που τον συντροφεύουν ακόμα μέσα στη σιωπή της νύχτας, η γλυκιά γαλήνη της επιστροφής σε λίγο.

(Εισαγωγή, από το Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο, Ι. Από τη μεριά του Σουάν, μτφρ: Παύλος Ζάννας, Εκδ. Βιβλιοπωλείο της Εστίας).

* * * * * * * *

The Pixies Ft Placebo - Where Is My Mind (Live)
.

ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ: "ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ Η ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ, ΑΛΛΑ ΑΡΝΟΥΜΑΙ..."

Πάντα αγαπούσα ιδιαίτερα τον Χριστιανόπουλο. Ακόμη και τον κοφτό, συλλαβιστό, σχεδόν ιερατικό τρόπο που απάγγελνε. Και πιστεύω ότι είναι ίσως ο μόνος Ποιητής εν ζωή που θα μείνει η ποίησή του. Αυτό αρκεί, είναι πολύ περισσότερο από χίλια βραβεία. Ο χρόνος είναι ο μοναδικός αμείλικτος κριτής για τη λογοτεχνία.

Αντιγράφω από την εφημερίδα Μακεδονία.

ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ «Συγκινητική η χειρονομία, αλλά αρνούμαι…»
«Έχω δηλώσει και στο παρελθόν ότι δεν δέχομαι τα βραβεία, πρέπει να το πάρετε απόφαση! Άλλο πράγμα οι καλοί φίλοι που είχαν τη διάθεση να με τιμήσουν, και άλλο η δικιά μου τζαναμπετιά, η οποία με τίποτα δεν δέχεται βραβεία και τιμητικές διακρίσεις!» Με αυτά τα κοφτά λόγια ο θεσσαλονικιός ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος εξέφρασε στη «Μ» την αντίθεσή του στην απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού να του απονείμει το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων.
Η Επιτροπή των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας 2011 (αφορούν τις εκδόσεις του 2010) αποφάσισε να απονείμει το μεγάλο βραβείο στον 81χρονο ποιητή για το σύνολο του έργου του. Ωστόσο ο ίδιος, χρόνια τώρα, δηλώνει την αντίθεσή του σε βραβεία, διακρίσεις και πάσης φύσεως «υπεροχές».
«Τα δέχεστε τα συγχαρητήρια ή όχι;» τον ρωτήσαμε σε επικοινωνία μας. «Μπαΐλντισα από το πρωί να κάνω δηλώσεις και να δέχομαι συγχαρητήρια», απάντησε με τον χαρακτηριστικό του τρόπο, για να τονίσει εν συνεχεία ότι δεν θα παρευρεθεί στην τελετή απονομής των βραβείων. «Δεν θα παραλάβω τίποτα, και ούτε θα πάρω και την οικονομική πλευρά του ζητήματος αυτού. Τίποτα απολύτως», ανέφερε. Θέλοντας, ωστόσο, να μην παρεξηγηθεί, όπως είπε, διευκρίνισε ότι κατανοεί την καλή διάθεση όσων τον βράβευσαν, αλλά ο ίδιος έχει μια συγκεκριμένη, διαφορετική άποψη επί του θέματος. «Καταλαβαίνω ότι οι φίλοι αυτοί που με βράβευσαν είχαν καλή διάθεση απέναντί μου. Είναι τόσο καλοπροαίρετη η χειρονομία τους που με συγκινεί, αλλά, από εκεί και πέρα, έχω και εγώ κάθε δικαίωμα, όπως και στο παρελθόν, να αρνηθώ. Θέλω να καταλάβουν ότι αυτό γίνεται με καλή διάθεση, και όχι με πνεύμα αντιδράσεως και κάτι τέτοια», συμπλήρωσε.

Και ας θυμηθούμε τί έλεγε το 1977 στη Διαγώνιο (από εδώ).

Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατώτερου μου - και κάποτε πρέπει να απαλλαγούμε από την συγκατάβαση των μεγάλων.
Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά - και κάποτε πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά από την ζωή μας.
Είμαι εναντίον των χρηματικών επιχορηγήσεων, σιχαίνομαι τους φτωχοπρόδρομους που απλώνουν το χέρι τους για παραδάκι. Οι χορηγίες μεγαλώνουν την μανία μας για διακρίσεις και την δίψα μας για λεφτά΄ ξεπουλάνε την ατομική ανεξαρτησία μας.
Είμαι εναντίον των σχέσεων με το κράτος και βρίσκομαι σε διαρκή αντιδικία μαζί του. Πότε μου δεν πάτησα σε υπουργείο, και το καυχιέμαι. Η μόνη μου εξάρτηση από το κράτος είναι η εφορία, που με γδέρνει.
Είμαι εναντίον των εφημερίδων. Χαντακώνουν αξίες, ανεβάζουν μηδαμινότητες, προβάλλουν ημετέρους, αποσιωπούν τους απροσκύνητους΄ όλα τα μαγειρεύουν, όπως αυτές θέλουν. Δεξιές, αριστερές, κεντρώες - όλες το ίδιο σκατό.
Είμαι εναντίον κάθε ιδεολογίας, σε οποιαδήποτε απόχρωση και αν μας την πασέρνουν. Όσο πιο γοητευτικές και προοδευτικές είναι οι ιδέες, τόσο πιο τιποτένια ανθρωπάκια μπορεί να κρύβονται από πίσω τους. Όσο πιο όμορφα τα λόγια τους, τόσο πιο ύποπτα τα έργα τους. Όσο πιο υψηλοί οι στόχοι, τόσο πιο άνοστοι οι στίχοι.
Είμαι, προπάντων, εναντίον κάθε ατομικής φιλοδοξίας, που καθημερινά μας οδηγεί σε μικρούς και μεγάλους συμβιβασμούς. Αν σήμερα κυριαρχούν παραγοντίσκοι και τσανάκια, δεν φταίει μόνο το κωλοχανείο΄ φταίνε και οι δικές μας παραχωρήσεις και αδυναμίες. Αν πιάστηκε η μέση του οδοκαθαριστή, φταίμε και εμείς που πετούμε το τσιγάρο μας στο δρόμο. Κι αν η λογοτεχνία μας κατάντησε σκάρτη, μήπως δεν φταίει και η δική μας σκαρταδούρα.
(Kείμενο του 1977, στο περιοδικό ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ, αρ. 1, Ιανουάριος - Απρίλιος 1979)

Βίκυ Μοσχολιού - Όταν σε περιμένω.
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής / Ποίηση: Ντίνος Χριστιανόπουλος.
.

A TRANSGENDER MODEL: ANDREJ PEJIC.

.
Andrej Pejic.
Andrej Pejić (born August 28, 1991 in Tuzla, SR Bosnia-Herzegovina, SFR Yugoslavia) is an Australian androgynous male model.
Early lifePejic was born in Tuzla. He has one older brother Igor. Their mother, Jadranka Savić, is Serbian and their father, Vlada Pejić, Croatian. The parents divorced shortly after Andrej's birth. During the Bosnian War, he fled to Serbia with his mother, brother and grandmother, settling in a refugee camp near Belgrade. When asked if he found his childhood difficult, Pejic said:
No, I was happy. The camp was a community. We went to school and I had lots of friends – mainly girls. Everybody played outside. My memories are very carefree.
Andrej met his father for the first time when he was four years old. His mother wanted him to have a relationship with his dad so he and brother Igor would spend a month every summer with their dad.
After the 1999 NATO bombing of Serbia, Pejic's mother felt unsafe and decided to initiate immigration process for Australia. In 2000 the family moved to Melbourne, Australia as political refugees when Pejic was eight years old.
Career.
It has been reported that he was scouted just before his 17th birthday whilst working at McDonald's, but he has also stated he was scouted at a swimming pool whilst still in high school in Melbourne, Australia. He is notable for his extreme androgyny and his ability to successfully model both male and female clothing.
In the Paris fashion shows of January 2011 he walked both the men's and women's shows for Jean-Paul Gaultier and the men's shows for Marc Jacobs. In May 2011, Pejic's magazine cover for the New York-based magazine Dossier Journal - in which he is pictured taking off his shirt with his long blond locks in curlers - was ruled too risqué by US bookstores Barnes & Noble and Borders, which covered the image with an opaque sleeve. Concerns were expressed that customers would mistake him for a topless woman.
As of September 2011, he ranks no. 18 on the models.com Top 50 Male Models list, and he was ranked no. 98 in FHM magazine's 100 Sexiest Women in the World 2011, an 'award' that caused controversy with a transphobic subtext that was removed from FHM's website.


* * * * *

Ευχές για μία καλή χρονιά σε όλες και όλους (έστω καθυστερημένα).

Antony and the Johnsons - My Lady Story
.