Αποτελεί κοινή (ας πούμε κοινή, γιατί η λέξη κοινή συχνά διαστρεβλώνεται) παραδοχή ότι σε δύσκολες στιγμές, αυτοί που ονομάζουμε "πνευματικοί άνθρωποι" θα πρέπει να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, να παρεμβαίνουν στον δημόσιο λόγο.
Κατ' αρχήν εγώ θα έλεγα, ότι απ' αυτούς που εννούμε "πνευματικούς ανθρώπους", έχουμε ανάγκη περισσότερο από το έργο τους, τη δημιουργία τους, και λιγότερο ίσως λόγο. Περισσότερες, ή λιγότερες λεκτικές ακροβασίες, είναι συχνές από πολλούς, από εκείνους όμως, στο μέτρο που έχουν την δυνατότητα, αυτό που περιμένουμε είναι πνευματική δημιουργία.
Ούτε επίσης, για να έρθουμε σε πιο κοντινά μας, μπορώ να ακούω ανόητες αναλύσεις (κατακρίσεις) για το κατά πόσον ο Χριστιανόπουλος ή ο Τσαρούχης ήταν out (με την σημερινή έννοια που φυσικά τότε ήταν εντελώς διαφορετική), γιατί πολύ απλά με το έργο τους τότε τα είπαν όλα.
Προσωπικά λοιπόν, προτιμώ τους δημιουργούς, να δημιουργούν κι όχι τόσο να μιλάνε.
Γιατί βλέπεις, εν τέλει μπορεί και να καταντήσεις, ν' ακούς τον Νιόνιο, να λέει σαχλαμάρες του τύπου να στείλουμε τους μετανάστες σε έρημα ή αραιοκατοικημένα νησιά ή δεν ξέρω τί άλλο.
Γιατί βλέπεις, συχνά κατηγορούμε (και σωστά το κάνουμε) τους πολιτικούς ότι είναι απομακρυσμένοι από τον κόσμο, αλλά μήπως τελικά ακούμε σαχλαμάρες και απ' όσους εννοούμε ως "πνευματικούς ανθρώπους" για τον ίδιο λόγο; Είσαι σίγουρος/η αγαπητέ/ή ότι αυτοί βρίσκονται κοντά σου;
Θα μου επιτρέψεις να αμφιβάλλω. Και θα μου επιτρέψεις, να βλέπω τα πράγματα περισσότερο με κυνισμό, παρά με έναν ρομαντισμό ότι όλοι μαζί (ένας "συναδελφωμένος" αχταρμάς ενός ετερόκλητου πλήθους) σε ένα πλήθος "αγανακτισμένων" μπορούμε να δώσουμε πολιτικό διέξοδο.
Γιατί κάποια πράγματα μπορεί ν' αλλάζουν. Όμως ο πυρήνας, παραμένει ο ίδιος. Και είναι αυτός που (με τις ατέλειές τους φυσικά) περιέγραψαν εδώ και πολλά χρόνια οι θεωρητικοί και φιλόσοφοι της πολιτικής οικονομίας.
10 σχόλια:
Ο κυνικός όμως είναι απλά ένας ρομαντικός που κάηκε στο κουρκούτι.
Κι αλήθεια είναι επίσης οτι 30-τόσα χρόνια καλομαθησιάς δεν τρέφουνε διανοούμενους της προκοπής, κακά τα ψέμματα. Ό,τι μας περίσεψε από το ένδοξο παρελθόν έχουμε να θυμόμαστε.
Καλομαθησιά, ναί:
Εδώ και τέσσερις ημέρες έχει γεμίσει υπαίθρειους σουβλατζίδες η Πλατεία Συντάγματος. Εμ, ο "αγανακτισμένος" θέλει και το σουβλάκι του...
ΟΚ, τρώνε σουβλάκια, απ' την άλλη μαζεύουνε τα σκουπίδια τους. Επίσης, τόσες μέρες τώρα και δεν έχει ανοίξει μύτη. Ακούω πως έχουν απομονώσει τους Χρυσαυγίτες και γιουχάρανε τους Κνίτες.
Εμπιστεύομαι την κρίση σου και συμμερίζομαι τον κυνισμό σου (και τα δύο μέχρι ένα σημείο, πάντα :) κι επίσης δεν ξέρω αν όντως θα έχει κάποιο αποτέλεσμα όλο αυτό, στην πράξη. Αν όμως κάθονταν στα σπίτια τους όλοι και δεν προσπαθούσανε καν, θα διαμαρτυρόταν κανείς; Και δε θα έπρεπε να διαμαρτύρεται, για την απάθεια; Αυτό εδώ λοιπόν είναι το αντίθετο της απάθειας.
Το οτι είναι απολίτικο εμένα δεν με ξενίζει αν και το βλέπω κατ' αρχήν ακομματικό, όπως βλέπω τόσα χρόνια το ~30% της αποχής ως αποχή από τον κομματισμό κι όχι αποχή από τα κοινά. Και το ετερόκλητο του πλήθους το ερμηνεύω ως συναίνεση και προσπάθεια για συνεργασία και γεφύρωση των διαφορών στην ώρα της ανάγκης.
Και που να άκουγες τα διάφορα "ποιητικά" που είπε στην Έλλη Στάη για τα Εξάρχεια.
Και, βέβαια, η κατακλείδα είναι πάντοτε ότι εκείνο που προέχει είναι να ενισχυθεί ο... πολιτισμός, (με το γνωστό σύστημα των κρατικών επιδοτήσεων, να υποθέσω;).
Στάσσα,
Προσωπικά είμαι κατά της αποχής και το έχω γράψει στο παρελθόν. Μέχρι στιγμής, εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, ο μόνος που έχει επωφεληθεί απ' αυτήν είναι η ακροδεξιά. Και αυτό το συμπεραίνει κανείς όχι μόνο από το ποσοστό τους σε γειτονιές της Αθήνας που στις δημοτικές έφτασε το 20%, αλλά και λόγω του πολιτικού κενού που έχει δημιουργηθεί αυξάνονται και πληθαίνουν οι παρουσίες τους στο κέντρο της Αθήνας.
Δεν είχα ακούσει ποτέ στο κέντρο της Αθήνας το σύνθημα "Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών", από εκατοντάδες κόσμου - το έζησα και αυτό. Πριν από 3 βδομάδες μαχαίρωσαν έναν μετανάστη. Χτες το βράδυ, ένα τετράγωνο από εκεί που γίνεται το Gay & Lesbian Φεστιβάλ Κινηματογράφου (το Outview) είχε συγκέντρωση 100-150 ατόμων της Χρυσής Αυγής, έξω από την Μητρόπολη, λίγο πιο κάτω απ' το Σύνταγμα.
Επιπλέον, θα σου πώ ότι δεν ξέρω αν έχουν απομονώσει τους Χρυσαυγίτες, όμως όταν βλέπω ανάμεσά τους αρκετούς να κραδαίνουν την ελληνική σημαία ωσάν να επίκειται η επανάσταση της κλεφτουριάς στην Αγιά Λαύρα, μου έρχεται μια ανακατωσούρα, ένα κάτι τίς ρε παιδί μου.
Αν ψάχνουν να βρουν μια ταυτότητα ελλείψει πραγματικής, στα σίγουρα δεν θα τη βρουν σε εθνικά σύμβολα (που δήθεν τους ενώνουν, το λέω επειδή μίλησες για προσπάθεια για συνεργασία και συναίνεση). Δεν δέχονται την σημαία κανενός κόμματος, έχουμε πήξει όμως στα ελληνικά σημαιάκια.
Ακόμη, επειδή ζούμε στην χώρα του "ξέρεις ποιός είμ' εγώ" και που ανάμεσα σε 100 άτομα έχουμε 101 έξυπνους, προτιμώ την απάθεια ας την πούμε έτσι, που στην ουσία δεν είναι απάθεια, είναι δίκαιος σκεπτικισμός.
------------------------
erva,
Λατρεμένος κρατικοδίαιτος "πολιτισμός". Την επιστολή του Μίκη (έλεος πιά!) στους "αγανακτισμένους" τη διάβασες;
Μα κι εγώ λόγω αποτελέσματος είμαι κατά της συμμετοχής. Είδες ποιοί βγαίνουνε 38 χρόνια τώρα. Άλλωστε ο φασισμός έχει ανέβει σ' όλη την Ευρώπη κι όχι μόνο στην Ελλάδα (δηλαδή και σε χώρες με λιγότερη αποχή). Επίσης, νομίζω οτι στις δημοτικές η αποχή είναι πολύ χαμηλότερη. Η ΧΑ βγήκε γι' άλλους λόγους, μάλλον (όχι οτι ξέρω ποιούς, φαντάζομαι οι Αθηναίοι έχουνε τρομοκρατηθεί).
Πάντως, απ' ό,τι διάβαζα εχτές στο Σύνταγμα φωνάζανε "Φασίστες Κουφάλες Έρχονται Κρεμάλες" και συγκεντρώνονταν να πάνε στην Ομόνοια που δέρνανε μετανάστες. Για να τους βοηθήσουνε, όχι να τους βαράνε κι αυτοί, διευκρινίζω. Το είδα και στο indymedia και σε ένα φριπρες.
Το αν είναι κοινή ταυτότητα το "Έλληνας" θα σου θύμισε κι εσένα τις σχετικές συζητήσεις περί λοατ ταυτοτήτων, "τί κοινό έχουνε όλοι αυτοί στο Πράιντ" κλπ. Λοιπόν, όσο μπορώ εγώ να είμαι λιγότερο τρανς κι εσύ λιγότερο (ουπς! Δεν ξέρω πώς σε λες) άλλο τόσο μπορούμε να μην είμαστε Έλληνες, και βασικά έχουμε ένα κοινό, οτι χρωστάμε όλοι μαζί 400 δις. Αρκετά για να γεμίσουν μ' ειλικρινή αγάπη και δίαθεση για συνεργασία την καρδιά του καθένα...
Τέλος πάντων, δε θέλω να σε πείσω για τίποτα, δεν ξέρω και για τί να σε έπειθα. Ξέρω κι εγώ πολύ καλά ποιοί είναι όλοι αυτοί που κατεβήκανε στο Σύνταγμα, οι αγαπημένοι μου συνΑθηναίοι είναι που τους έτρωγα στη μάπα τόσα χρόνια. Αλλά, ο άνθρωπος αλλάζει. Γι' αυτό, απλά περιμένω να δω.
Δευτέρα σήμερα, αργία εδώ. Εκεί όχι. Συγγνώμη που στα πρήζω... :(
Χμ... Επισης τώρα είδα οτι έχουνε και ξένες σημαίες (Ισπανικές, Ιταλικές, Πορτογαλικές, νομίζω είδα μια Αιγυπτιακή, μια της χώρας των Μπεμπάντων...).
Στάσσα,
Ούτε γώ προσπαθώ να σε πείσω, αντιπαράθεση απόψεων κάνουμε που ενδεχομένως θα μπορούσε να συμπληρώσει ή και να δώσει μία διαφορετική οπτική.
Είναι γεγονός ότι η ακροδεξιά έχει βρεί έδαφος σε αρκετές χώρες της Ευρώπης. Έχω όμως την άποψη ότι αυτό συμβαίνει διότι λιγότερο ή περισσότερο υπάρχει αποστασιοποίηση (που εκφράζεται είτε με αποχή είτε με απολίτικη στάση είτε, είτε) από την πραγματική παραγωγή πολιτικής σκέψης. Γιατί η ακροδεξιά βασίζεται σε έναν πρωτόγονο λαϊκισμό και στον πρωτογονισμό του ενστίκτου (φοβίες κτλ).
Προφανώς υπάρχει κοινή ταυτότητα Έλληνας (όσο υπάρχει η συνέχεια της γλώσσας, διότι η γλώσσα δεν είναι απλά ένα μέσον) που εμπεριέχει πολλές υπο-ταυτότητες (ας το πούμε έτσι), δεν καταλαβαίνω όμως την ανάγκη να την προσδιορίσεις από εθνικά σύμβολα (στον δυναμισμό μιας διαμαρτυρίας, του δρόμου εννοώ, όχι γενικά) και μου θυμίζει εποχές που κάθε άλλο παρά θριάμβευσε η δημοκρατία. Δεν εννοώ ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, ο ολοκληρωτισμός όμως μπορεί να έχει πολλά πρόσωπα και εκδοχές.
Κάθε βράδυ περνάω από κεί γυρνώντας από την δουλειά μου, προσπαθώ να καταλάβω ποιό είναι το κοινό ζητούμενο, δεν το βλέπω όμως. Σε διαβεβαιώ ότι θα ήθελα να το δώ, γιατί αγανάκτηση με όσα συμβαίνουν πράγματι νοιώθουμε όλοι. Όμως η αγανάκτηση, δεν μπορεί να είναι ένα διάνυσμα χωρίς κατεύθυνση, ένα διάνυσμα που να στρέφεται παντού. Βλέπω δέ, στην ιστοσελίδα που έχει δημιουργηθεί στο facebook (αυτήν που χρησιμοποιείται για την διοργάνωση της όλης ιστορίας) απόψεις που φρίττω. Αν ο σκοπός τους είναι να φύγει αυτή η άθλια κυβέρνηση που έχουμε, τότε είναι εύκολος. Είναι σίγουρο ότι σύντομα (δεν ξέρω πόσο) θα πραγματοποιηθεί. Αυτός όμως είναι ο στόχος; Και λοιπόν;
"Αρκετά για να γεμίσουν μ' ειλικρινή αγάπη και δίαθεση για συνεργασία την καρδιά του καθένα...", λές.
Στέκομαι με μελαγχολία στην φράση σου αυτή, μου αρέσει και θα ήθελα να την πιστέψω. Δεν είμαι όμως καθόλου αισιόδοξος, μα καθόλου. Θα δούμε, εύχομαι να έχεις δίκιο.
Σήμερα είδα την ανάρτησή σου. Τα μεγάλα πνεύματα, που λένε, έστω κι αν διαφωνούνε. Σε βάζω σύνδεσμο στη δικιά μου, για πληρότητα απόψεων.
stassa, οι κνίτες ΔΕ γιουΐστηκαν, διότι πολύ απλά ΔΕΝ εμφανίστηκαν ΚΑΝ στην πλατεία.
Το ΚΚΕ θεωρεί ότι η συγκεντρώσεις και οι συνελεύσεις της πλατείας συντάγματος είναι "κινήσεις εκτόνωσης".
Με τον ίδιο τρόπο που πιστεύει ότι η ομοφυλοφιλία είναι "αστική εκτροπή"...
(τόινγκ!!)
Άλλα ντ' άλλα δηλαδή!
Τί να σχολιάσει κανείς;
Απλά ...σταλινισμός!
(μπλιαχ)
Άλλα ντ' άλλα δηλαδή.
Δημοσίευση σχολίου