Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

THE END.-


Φυσικά, όλα έχουν κάποιο τέλος.
.

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΑΤΕΣ Ή ΑΛΛΟΙΩΣ, ΣΤΡΙΒΕΙΝ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΡΡΑΒΩΝΟΣ: ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ.

.
Πάγιο αίτημα όλων των ελληνικών λοαδ οργανώσεων ήταν και είναι ένας αναθεωρημένος αντιρατσιστικός νόμος που θα καλύπτει τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα κοινωνικού φύλου. Ένας νόμος που θα απαγορεύει και θα τιμωρεί την ρατσιστική ρητορική μίσους και για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου.

Θυμόμαστε, ελάχιστους μήνες πριν, τον Πρωθυπουργό, σε σχετική ερώτηση που του είχε τεθεί να απαντά ότι το θέμα αυτό είναι αμφιλεγόμενο και ότι δεν πρέπει να περιορίζεται η "ελευθερία της έκφρασης". Τί συμβαίνει άραγε τώρα; Ξαφνικά άλλαξε άποψη και συμπεριλαμβάνει και τον σεξουαλικό προσανατολισμό;

Η αλήθεια είναι ότι ο Παπανδρέου άλλαξε τόσο άποψη, όσο το γαλακτομπούρεκο άρχισε να μυρίζει ψάρι. Και η αλήθεια είναι, όσο κι αν ακούγεται ενθαρρυντικό το γεγονός ότι συμπεριλαμβάνεται ο σεξουαλικός προσανατολισμός στον νέο αντιρατσιστικό νόμο, στην πραγματικότητα πρόκειται για στάχτη στα μάτια, αφού ο νέος αντιρατσιστικός νόμος που έχει μπει σε διαβούλευση εν τοις πράγμασι αυτοκαταργεί τον εαυτό του.

Μέσα από αοριστολογίες του στυλ "εχθροπάθεια" (που αν μια υπόθεση φτάσει στην έδρα στην βιλαρίμπα ακόμη θα τρίβουν, και οι δικαστές ακόμη θα γελάνε - στα δικαστήρια δεν τιμωρούνται τα "αισθήματα", αλλά οι πράξεις, οι συμπεριφορές, ο προσβλητικός λόγος) και μέσα από ακύρωση της στόχευσης του ιδίου του νόμου (τιμωρείται μόνο η πρόκληση ή διέγερση σε βιαιοπραγίες - πουθενά δεν φαίνεται ή προκύπτει ή αναγράφεται ότι θα τιμωρείται η διάδοση ρητορικής που προσβάλλει κοινωνικές ομάδες), ο μισαλλόδοξος λόγος και η ρητορική μίσους όχι μόνο δεν θα τιμωρείται, αλλά στην ουσία θα επιβραβεύεται ως "ελευθερία του λόγου".

Όταν αποκλείονται οι ΜΚΟ να έχουν την δυνατότητα παράστασης πολιτικής αγωγής σε αντίστοιχες υποθέσεις (παρά μόνον όταν συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο συμβουλευτικού καθεστώτος του ΟΗΕ), όταν δεν περιλαμβάνονται ούτε καν όλες οι κατηγορίες του άρθρου 14 της ΕΣΔΑ, όταν, όταν όταν.... (και βέβαια, για άλλη μια φορά αγνοούνται τα τρανς ατόμα, αφού δεν συμπεριλαμβάνεται η ταυτότητα κοινωνικού φύλου).

Με λίγα λόγια, όχι, ο Παπανδρέου δεν άλλαξε καμμία γνώμη, είναι σταθερός στις απόψεις του - με έντεχνο τρόπο, στην πραγματικότητα καταργείται η ουσία του αντιρατσιστικού νόμου, ε, και για να μην έχουμε αυτούς τους γκέι ρε παιδί μου να γκρινιάζουν, βάλτους μέσα... ούτως ή άλλως άχρηστος είναι ο νόμος....

Αυτή είναι η πραγματικότητα φίλες και φίλοι και αμφιβάλλω αν αυτό το σχέδιο νόμου πέρασε ακόμη κάποια νομοπαρασκευαστική επιτροπή, γιατί πάσχει από τα πάντα: πάσχει από ορισμούς, έχει πρόβλημα στόχευσης. Είναι ένας νόμος που αμφιβάλλω αν παίρνει διορθώσεις, θέλει γράψιμο απ' την αρχή, αυτή τη φορά βέβαια από μία σοβαρή επιστημονική επιτροπή...
.

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ: "ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΘΕΩΡΗΣΗΣ ΓΙΑ ΔΙΑΦΥΛΙΚΑ ΑΤΟΜΑ".

Αντιγράφω από την ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Κοινοβουλευτικές ερωτήσεις
15 Νοεμβρίου 2010 E-9498/2010
Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης
προς την Επιτροπή
Άρθρο 117 του Κανονισμού
Nessa Childers (S&D)
Θέμα: Επιλογές θεώρησης για διαφυλικά άτομα

----
Μια απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου στο Νεπάλ το 2007 έκρινε ότι η χώρα πρέπει να αναγνωρίσει την κατηγορία του τρίτου φύλου για διαφυλικά άτομα. Το τρίτο φύλο πρέπει να αποτελεί επιλογή σε όλα τα επίσημα έγγραφα, όπως έντυπα, δελτία ταυτότητας, διαβατήρια κ.λπ. Επί του παρόντος, η χώρα βρίσκεται σε διαδικασία εφαρμογής της εν λόγω απόφασης, παρόλο που αναμένεται να αργήσει να τεθεί πλήρως σε λειτουργία σε όλα τα διοικητικά συστήματα.
Σχεδιάζει η Επιτροπή να τροποποιήσει το σύστημα θεώρησης ώστε να ληφθεί υπόψη η εν λόγω κατηγορία του τρίτου φύλου για τα άτομα που ταξιδεύουν από το Νεπάλ στην Ευρώπη; Πρόκειται να ενημερωθούν οι τελωνειακές διαδικασίες και οι διαδικασίες μετανάστευσης, ώστε να επιτραπεί η αντιμετώπιση με ευαισθησία και σεβασμό προς τα διαφυλικά άτομα από το Νεπάλ ή άλλα μέρη;
Η ερώτηση απαντήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου του 2010 από την κυρία Malmström για λογαριασμό της Επιτροπής. Αντιγράφω:
Parliamentary questions
13 December 2010 E-9498/2010
Answer given by Ms Malmström on behalf of the Commission

---
When a third‑country national applies for a ‘Schengen’ short stay visa, he or she must fill in the harmonised application form set out in Annex I to Regulation (EC) No 810/2009(1) of the Parliament and the Council of 13 July 2009 establishing a Community Code on Visas (Visa Code). In field number 8, there is a reference to gender but the only options are ‘male’ or ‘female’.
During the examination of the Visa Code, the issue of the third gender was not raised and the Commission is not aware that this has caused problems for the visa applicants in the implementation of the Visa Code.
---
(1) OJ L 243, 15.9.2009.
.

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

ΑΝΑΘΕΩΡΕΙ ΤΗΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΟΒΙΚΗ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΤΟ MAD TV ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ.

Αντιγράφω από εδώ.
MAD TV Bulgaria cancelled homophobic censorship
Several weeks ago we received a signal from a MAD TV Bulgaria viewer. Our investigation confirmed that the popular music channel forces systematic discriminative censorship that affects all kinds of intimacy between male lovers in the music videos it airs. In the same time, the restrictions doesn’t apply expressions of love between a man and a woman, a woman and a woman, and even groups of people.
Some of the videos affected by the discriminative practice were Katy Perry’s “Firework” and P!nk’s “Raise Your Glass”. The tragic paradox with “Fireworks”’s censorship is that the video was conceived by its creators as a tool for fighting the exact same prejudice that MAD TV has been spreading through it.
Not only such practice could spread hate and homophobia throughout the heterosexual majority, but the consequences could be fatal for the self-esteem and even the life of many LGBT teenagers. We know that young gay people are up to 3 times more likely to commit suicide than their straight peers.
We are happy to announce that MAD TV’s management, represented by the Executive Director Plamen Markov, received our concerns very seriously and cancelled the discriminative censorship voluntarily. The channel replaced all currently aired censored videos with their original versions.
Marko Markov, a member of Youth Organization “LGBT Deystvie” welcomed MAD TV’s actions: “This is an important victory not only for the LGBT Bulgarians, but for the whole society which needs realistic representations of homosexuality in the media. Also, this positive outcome of this case sends a strong message to all media and businesses to be socially responsible and to respect the dignity of all of their customers.”
The same kind of homophobic censorship is still enforced by MAD TV Greece and MTV Greece, which fear sanctions by the extremely homophobic Greek National Council for Radio and Television. The Greek LGBT activists recently staged a kiss-in protest and created a video message to the censors.
.

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

ΚΥΠΡΟΣ / ΕΡΕΥΝΑ: "ΝΑΙ ΣΤΟΥΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ".

Αντιγράφω από την ιστοσελίδα του SigmaLive
Ναι στους ομοφυλόφιλους, όχι όμως στο σπίτι μας.
SigmaLive, 20 Φεβρουαρίου 2011.

Ναι στους ομοφυλόφιλους, όχι όμως στο σπίτι μας. Αυτή είναι η τάση που επικρατεί στην κυπριακή κοινωνία σύμφωνα με έρευνα της Prime Consulting για το Sigmalive. Φυσικά αυτό αλλάζει στις νεαρές ηλικίες, των οποίων οι απόψεις για το θέμα είναι εντελώς αντίθετες με αυτές των μεγαλυτέρων και όπως όλα δείχνουν είναι απλά θέμα χρόνου η αποδοχή των ατόμων με διαφορετική σεξουαλικότητα.
Όπως κατέδειξε η έρευνα, το 37,54% των ερωτηθέντων θα αποδεχόταν σίγουρα στην παρέα του ομοφυλόφιλους, ένα 25.24% μάλλον θα τους αποδεχόταν, ενώ ένα 24.92% δεν θα τους αποδεχόταν.


Ακόμη, αναλύοντας από ηλικιακής σκοπιάς τις απαντήσεις εξάγεται το συμπέρασμα πως οι νέοι μεταξύ 18 και 24 αποδέχονται πλήρως τους ομοφυλόφιλους, ενώ τα ποσοστά αποδοχής μειώνονται όσο αυξάνονται ο ηλικίες.
Όσον αφορά την αποδοχή ή όχι του γάμου μεταξύ των ομοφυλοφίλων, φαίνεται, , καθαρά ότι η κυπριακή κοινωνία, αποδέχεται μεν τους ομοφυλόφιλους, θα μπορούσε να τους εντάξει σε επίπεδο παρέας και φιλίας, αλλά μέχρι το σημείο που δεν υπάρχουν στο σπίτι της. Το 59,3% διαφωνεί με τους γάμους μεταξύ ομοφυλοφίλων.


Η κυπριακή κοινωνία, ως επί τω πλείστον αρνείται να αποδεχτεί τη διαφορετικότητα, καταφεύγοντας σε αυτή τη μορφή κοινωνικού ρατσισμού. Μέχρι πότε όμως; Από τη στιγμή που οι νέοι καταρρίπτουν πολλά στερεότυπα προηγούμενων γενεών, είναι αναπόφευκτη και η αποδοχή των ατόμων με διαφορετική σεξουαλικότητα.
Σε αυτό συμβάλλουν η γνώση και η ενημέρωση για τα θέματα ομοφυλοφιλία η οποία στην Κύπρο δεν βρίσκεται στα ίδια επίπεδα όπως σε άλλες χώρες του εξωτερικού.
.

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.

Έχουν γούστο τελικά αυτοί οι κύριοι της "Δημοκρατικής Αριστεράς". Τώρα, μας λένε ότι αν δεν αναθεωρήσει τον νόμο για το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης το Υπουργείο Εργασίας, ως προς τα ασφαλιστικά δικαιώματα -δεκάρα δεν δίνουν για τα ομόφυλα ζευγάρια-, τότε θα καταφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Τί μας λές βρε παιδί μου...
Αντιγράφω από την Ελευθεροτυπία.
«Να εξομοιωθεί πλήρως το σύμφωνο συμβίωσης με το γάμο» Της ΕΛΕΝΑΣ ΒΑΡΙΝΟΥ
Την απόδοση ασφαλιστικών παροχών στα πρόσωπα που συμβάλλονται με σύμφωνο συμβίωσης ζητούν από την υπουργό Εργασίας οι βουλευτές της «Δημοκρατικής Αριστεράς», υποστηρίζοντας πως εάν δεν εκδοθεί ρητή νομοθετική διάταξη, παραμένει ανοιχτός ο δρόμος της προσφυγής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Με αφορμή πρόσφατο περιστατικό στην Πάτρα, όπου οι υπηρεσίες του ΙΚΑ αρνήθηκαν να χορηγήσουν βιβλιάριο ασθενείας σε έγκυο, προστατευόμενο μέλος του συντρόφου της, Φ. Κουβέλης, Θ. Λεβέντης, Ν. Τσούκαλης και Γρ. Ψαριανός, με ερώτησή τους: Ζητούν άμεση παρέμβαση της Λούκας Κατσέλη για τροποποίηση του νόμου (3719/2008) που ορίζει την εφαρμογή του συμφώνου συμβίωσης και κάνουν λόγο για έλλειψη σαφούς διάταξης ή ερμηνείας του.
Οι βουλευτές κρίνουν απαραίτηση την άμεση πραγματική εξομοίωση του συμφώνου συμβίωσης με την έγγαμη συμβίωση, διά της εφαρμογής των ρυθμίσεων της φορολογικής, εργατικής, μισθολογικής, κοινωνικο-ασφαλιστικής νομοθεσίας, ώστε να προβλέπονται και για τους συμβιούντες «όλες οι προσωπικές και περιουσιακές συνέπειες που παράγει ο γάμος» και να μην ανακύπτουν προβλήματα στη συνδιαλλαγή με τις δημόσιες υπηρεσίες.
«Ενδεχόμενη άρνηση εφαρμογής των ευνοϊκών διατάξεων», επισημαίνουν, «προσκρούει στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και μπορεί να οδηγήσει σε σωρεία προσφυγών στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Οι 4 ερωτώντες βουλευτές σημειώνουν πως αν η υπουργός βλέπει θετικά την έκδοση νομοθετικής ρύθμισης, να εκδώσει μέχρι τότε ερμηνευτική εγκύκλιο, η οποία θα αποτρέπει τη δυσμενή μεταχείριση των οικογενειών που συμβιώνουν με σύμφωνο.
Για τη θωράκιση του θεσμικού πλαισίου που προβλέπει την εφαρμογή του συμφώνου συμβίωσης, ο Φώτης Κουβέλης δήλωσε στην «Ε» πως αν δεν γίνει, «θα παραμένουν όλα εκείνα τα κενά που δεν θα εξασφαλίζουν την ουσιαστική κοινωνική λειτουργία του θεσμού της ελεύθερης συμβίωσης, βάσει της νομοθετικής πρόβλεψης».
Περισσότερα σχετικά με το Σύμφωνο από παλιότερο ποστ, πιέζοντας εδώ.
.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ: "ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΟΜΟΦΥΛΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ".

Αντιγράφω από την ιστοσελίδα του Ευρωκοινοβουλίου.
Κοινοβουλευτικές ερωτήσεις
13 Ιανουαρίου 2011 E-011168/2010
Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης
προς την Επιτροπή
Άρθρο 117 του Κανονισμού
Sonia Alfano (ALDE) , Emine Bozkurt (S&D) , Michael Cashman (S&D) , Cornelis de Jong (GUE/NGL) , Sophia in 't Veld (ALDE) , Ulrike Lunacek (Verts/ALE) , Monica Luisa Macovei (PPE) , Sirpa Pietikäinen (PPE) , Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE) και Rui Tavares (GUE/NGL)
Θέμα: Νομιμότητα της μη αναγνώρισης ομόφυλων σχέσεων στην εθνική νομοθεσία

-----
Το Κοινοβούλιο έχει δηλώσει επανειλημμένως ότι η ελεύθερη κυκλοφορία και η αμοιβαία αναγνώριση πρέπει να διασφαλίζονται εξίσου σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση για τα ομόφυλα ζευγάρια που είναι παντρεμένα ή διαβιούν υπό καθεστώς αστικής εταιρικής σχέσης (P6_TA(2009)0019P6_TA(2009)0203P7_TA(2009)0090P7_TA(2010)0426P7_TA(2010)0344).
Στην πρόσφατη έκθεσή του με τίτλο «Ομοφοβία, τρανσφοβία και διακρίσεις λόγω γενετήσιου προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου», ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων συστήνει «στα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τα κράτη μέλη [να διασφαλίσουν] την επίλυση των πρακτικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα ομόφυλα ζευγάρια, λαμβάνοντας, για παράδειγμα, υπόψη την αρχή περί των συγκρούσεων νόμων του δικαίου του τόπου όπου έχει συσταθεί η εν λόγω πράξη, σε συνδυασμό με την απαγόρευση της “διπλής ρύθμισης”» (σ. 10).
Η Επιτροπή δήλωσε επίσης ότι η ελεύθερη κυκλοφορία συνεπάγεται την αμοιβαία αναγνώριση των αποτελεσμάτων των γάμων ή των αστικών εταιρικών σχέσεων σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στις 7 Σεπτεμβρίου 2010, η Αντιπρόεδρος της Επιτροπής, κ. Viviane Reding, προέβη ενώπιον του παρόντος Σώματος στην ακόλουθη δήλωση: «Εάν ένας πολίτης έχει συνάψει νομικώς αναγνωρισμένη ομόφυλη εταιρική σχέση ή γάμο στη χώρα Α, έχει το δικαίωμα –και πρόκειται για θεμελιώδες δικαίωμα– να μεταφέρει το καθεστώς αυτό και το καθεστώς του συντρόφου του στη χώρα B. Εάν δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, πρόκειται για παραβίαση του κοινοτικού δικαίου». Η Επιτροπή υπέβαλε και θα υποβάλει προτάσεις προς αυτήν την κατεύθυνση, στο πλαίσιο του πολυετούς προγράμματος της Στοκχόλμης∙ επανέλαβε δε τη θέση της στη γραπτή απάντησή της στην κοινοβουλευτική ερώτηση P-7422/2010.
Είναι η Επιτροπή της άποψης ότι οιαδήποτε εθνική νομοθεσία απαγορεύει την αναγνώριση των αποτελεσμάτων γάμων ή αστικών εταιρικών σχέσεων μεταξύ δύο ατόμων του ιδίου φύλου, και ειδικότερα των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που αποκτούνται από τους συζύγους/συντρόφους και τα παιδιά τους, παραβιάζει το κοινοτικό δίκαιο, ενώ δεν απαγορεύει την αναγνώριση των ίδιων αποτελεσμάτων γάμων ή αστικών εταιρικών σχέσεων μεταξύ δύο ατόμων διαφορετικού φύλου;
Τι είδους μέτρα θα λάβει η Επιτροπή για την καταπολέμηση των διακρίσεων που βιώνουν τα ομόφυλα ζευγάρια, όπως αναφέρεται στη νέα έκθεση του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων;
Η ερώτηση απαντήθηκε από την Επίτροπο κυρία Reding για λογαριασμό της Επιτροπής. Αντιγράφω:
Answer given by Ms Reding
on behalf of the Commission, (7.2.2011)

----
The Commission is committed to fight discrimination on the ground of sexual orientation to the full extent of the powers conferred on it by the Treaties. Within the scope of application of Union law, Article 21 of the EU Charter of Fundamental Rights explicitly prohibits such discrimination.
In this respect, the Commission welcomes the update to the report of the EU Agency for Fundamental Rights on Homophobia, Transphobia and Discrimination on Grounds of Sexual Orientation and Gender Identity, mentioned by the Honourable Members. The opinions of the Agency contained in this updated report are being studied attentively by the Commission.
As regards free movement of same-sex couples within the EU, Directive 2004/38/EC provides for the right of entry and residence for Union citizens and their family members regardless of the recognition of same-sex marriages or partnerships. Such recognition is immaterial for the purposes of application of the Directive. In addition, Member States must give effect to the provisions of the Directive without discrimination, among other grounds on the basis of sexual orientation.
Article 24 of the Directive ensures that same-sex couples having exercised their right to free movement in a Member State other than that of their nationality have the same rights, within the scope of the Treaty, as same-sex couples in the host Member State. The mere fact of having exercised the right of free movement does not imply that same-sex couples would acquire more rights in the host Member States than those guaranteed to their own nationals.
The Commission has no intention to propose legislation which would intervene in the substantive family law of the Member States or modify the national definition of marriage and of registered partnership.
.

Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ: "ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ FRA ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΛΟΓΩ ΣΕΞ. ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΦΥΛΟΥ".

Αντιγράφω από την ιστοσελίδα του Ευρωκοινοβουλίου.
Κοινοβουλευτικές ερωτήσεις
10 Νοεμβρίου 2010 H-0588/2010
Ερώτηση για την ώρα των ερωτήσεων
προς την Επιτροπή
Περίοδος συνόδου: Δεκεμβρίου 2010
Άρθρο 116 του Κανονισμού
Michael Cashman (S&D)
Θέμα: Συνέχεια της έκθεσης του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (FRA)* σχετικά με την ομοφοβία, τη τρανσφοβία και τις διακρίσεις βάσει του σεξουαλικού προσανατολισμού και της έμφυλης ταυτότητας

-----
Ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων παρουσίασε πρόσφατα την έκθεση σχετική με την ομοφοβία, την τρανσφοβία και τις διακρίσεις βάσει του σεξουαλικού προσανατολισμού και της έμφυλης ταυτότητας.
Η έκθεση παρουσιάζει διεξοδικά θέματα που αφορούν το δικαίωμα για ζωή και την προστασία από το μίσος και τη βία· απειλές στην ελευθερία του συνέρχεσθαι και την ελευθερία της έκφρασης· την τελευταία οδηγία κατά των διακρίσεων που βρίσκεται επί του παρόντος υπό εξέταση στο Συμβούλιο· την εξέλιξη της νομοθεσίας της ΕΕ και τις πολιτικές που καλύπτουν τις διακρίσεις βάσει του φύλου· την αμοιβαία αναγνώριση ενώσεων ατόμων του ιδίου φύλου· και την προστασία λεσβίων, ομοφυλόφιλων, αμφιφυλοφίλων και διεμφυλικών ατόμων που αναζητούν διεθνή προστασία.
Προτίθεται η Επιτροπή να προτείνει έναν περιεκτικό οδικό χάρτη ισότητας των λεσβίων, ομοφυλοφίλων, αμφιφυλόφιλων και διεμφυλικών ατόμων ακολουθώντας τις συστάσεις του ανωτέρου οργανισμού σε όλα τα σχετικά ζητήματα;
Στην ερώτηση του κυρίου Cashman, δόθηκε η ακόλουθη απάντηση (προφορικά στην περίοδο ερωτήσεων-απαντήσεων Δεκεμβρίου, από την αρμόδια Επίτροπο):
The Commission rejects homophobia and transphobia as a blatant violation of human dignity.
The Commission is determined to ensure that EU law always complies fully with Article 21 of the EU Charter of Fundamental Rights, which explicitly prohibits discrimination based on sexual orientation. This provision of the Charter is binding for the Member States when they are implementing EU law.
In this respect, the Commission welcomes the update to the report on "Homophobia, Transphobia and Discrimination on grounds of Sexual Orientation and Gender Identity", presented by the EU Agency for Fundamental Rights in the European Parliament's LIBE Committee on 30 November 2010. The opinions of the Agency contained in this updated report are being studied attentively by the Commission.
[* Η έκθεση του Οργανίσμού Θεμελιωδών δικαιωμάτων (FRA) είχε δημοσιευθεί σε παλιότερο ποστ που μπορείτε να διαβάσετε πιέζοντας εδώ.]
.

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

ΚΥΠΡΟΣ: ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ "ΤΗΝ ΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΛΟΑΔ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΥΠΡΟ".

.
Ο Μη Κυβερνητικός Οργανισμός accept - LGBT Cyprus και το Γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Κύπρο σας προσκαλούν στην εκδήλωση με τίτλο:
"Η Νομική προστασία των ΛΟΑΤ προσώπων στην Ευρωπαϊκή Κύπρο"
Παρασκευή, 18 Φεβρουαρίου 2011 και ώρα 18:00 - 20:30, Σπίτι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Λεωφ. Βύρωνος 30, Λευκωσία
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
18:00 - 18:05 Χαιρετισμοί
Τάσος Γεωργίου, Επικεφαλής Γραφείου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Κύπρο
Δέσποινα Μιχαηλίδη, Εκπρόσωπος accept - LGBT Cyprus
18:05 - 18:10 Μήνυμα
Μαγνητοσκοπημένο μήνυμα του Michael Cashman Ευρωβουλευτή και Συμπροέδρου της Δια-πολιτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ προσώπων
18:10 - 18:50 Ομιλίες
Λάκης Ν. Χριστοδούλου, Δικηγόρος "Το νομικό πλαίσιο και η νομική κατάσταση των ατόμων της ΛΟΑΤ κοινότητας στην Κύπρο"
Άριστος Τσιάρτας, Νομικός - Διευθυντής της Αρχής κατά του Ρατσισμού και των Διακρίσεων "Ομοφοβία-σεξουαλικός προσανατολισμός και ανθρώπινα δικαιώματα"
Ζηναίδα Ονουφρίου, Νομικός στην Αρχή κατά του Ρατσισμού και των Διακρίσεων "H νομολογία των Ευρωπαϊκών δικαστηρίων αναφορικά με τη συμβίωση των ομόφυλων ζευγαριών"
Κάλια Καμπανελά, Νομικός στην Αρχή κατά του Ρατσισμού και των Διακρίσεων "Η πρόκληση της νομικής αναγνώρισης των σχέσεων των ομόφυλων ζευγαριών στην Κύπρο"
18:50 - 20:00 Συζήτηση
20:00 - 20:30 Δεξίωση
Συντονίστρια: Σύλβη Μάντη, Πρόεδρος accept - ΛΟΑΤ Κύπρου
(μέσω ηλεκτρονικής ενημέρωσης)
.

ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ.

Όπως διαβάζουμε εδώ, τέσσερις βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς, ο Πρόεδρός της Φώτης Κουβέλης και τρεις ακόμη, ο Νίκος Τσούκαλης, ο Γρηγόρης Ψαριανός και ο Θανάσης Λεβέντης κατέθεσαν ερώτηση στο Κοινοβούλιο για το Σύμφωνο Συμβίωσης. Μόνο που οι "ανησυχίες" τους, αφορούν το γεγονός ότι τα ασφαλιστικά ταμεία (ΙΚΑ βλέπε εδώ, ΟΑΕΕ βλέπε εδώ) τον γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Για το γεγονός ότι κατά παγκόσμια πρωτοτυπία το Ελληνικό Σύμφωνο Συμβίωσης εξαιρεί τα ομόφυλα ζευγάρια, σιωπή.

Είναι η πρώτη φορά άραγε; Φυσικά όχι. Πριν από περίπου έναν χρόνο (στις 2.2.2010), ο βουλευτής του Συριζα τότε, κύριος Τσούκαλης, πάλι είχε θέσει ερώτηση με τις ίδιες ακριβώς "ανησυχίες" (βλέπε εδώ) - ακόμη και ο μπαμπάς-Αλέξης βλέπεις, είχε διαπιστώσει τα προβλήματα του Συμφώνου Συμβίωσης (βλέπε εδώ), μόνο που στις ανησυχίες του μπαμπά-Αλέξη (κατά σύμπτωση) δεν χωρούσαν και τα ομόφυλα ζευγάρια. Το ενδιαφέρον βέβαια, και έχει την σημασία του, είναι ότι ο αρμόδιος υπουργός του Πασοκ, ούτε καν που είχε μπεί στον κόπο ν' απαντήσει, έστω για τους τύπους. Οι "ανησυχίες" του Πασοκ, ήταν μακράν των στοιχειωδών δικαιωμάτων των ομόφυλων ζευγαριών. Πράγματι, είχα προσωπικά στείλει δύο επιστολές στον κύριο Τσούκαλη, ερωτώντας τον αφενός γιατί η ερώτησή του δεν περιελάμβανε τα ομόφυλα ζευγάρια και είχε απαντήσει "θα γίνει και αυτό", ενώ ρωτώντας τον δύο φορές γιατί δεν έχει δοθεί κάποια απάντηση και τις δύο φορές είπε "δεν γνωρίζουμε, θα σας ενημερώσουμε όταν δοθεί και παράλληλα θα δημοσιευτεί και στην ιστοσελίδα μας". Ούτε το ένα έγινε (συμπληρωματική ερώτηση για τα ομόφυλα ζευγάρια), ούτε (κατά τα φαινόμενα) έγινε κάποια επιπλέον όχληση για να απαντηθεί η ερώτησή του.

Παράλληλα θυμόμαστε ότι το θέμα με το Ελληνικό Σύμφωνο Συμβίωσης είχε τεθεί μέσω Ερώτησης και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (βλέπε εδώ), από τον Ευρωβουλευτή της ΝΔ, Παπανικολάου στις 8 Ιουλίου του 2010, μόνο που εκεί οι θεσμοί λειτουργούν και η κυρία Rending του απάντησε στις 2.9.1010 (με τον γνωστό τρόπο που απαντά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αφού δεν υπάρχει κάποια κατεύθυνση στο Οικογενειακό Δίκαιο, ούτε κάτι δεσμευτικό).

Λίγο αργότερα, στις 17 Σεπτεμβρίου, ο Υπουργός Δικαιοσύνης Καστανίδης, είχε (πάλι) υποσχεθεί ότι η κυβέρνηση προωθεί το Σύμφωνο Συμβίωσης και για τα ομόφυλα ζευγάρια και ότι το επεξεργάζεται νομοπαρασκευαστική επιτροπή (βλέπε εδώ). Είχε τότε ακουστεί ότι τους πρώτους μήνες του 2011, θα κατατεθεί το περιβόητο Σύμφωνο που μπαινοβγαίνει στα συρτάρια του Πασοκ. Τους πρώτους μήνες του 2011 ήδη τους διανύουμε και ακόμη σιωπή...
Επίσης στις 6 Νοεμβρίου, όταν είχε ερωτηθεί ο Πρωθυπουργός (βλέπε εδώ), είχε απαντήσει: "Είμαι υπέρ του Συμφώνου Συμβίωσης." Στα λόγια μόνο βέβαια...

Τέλος, όπως διαβάζουμε στην σελίδα του 10% (βλέπε εδώ): "Στις 8 Φεβρουαρίου 2011 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, μετά από προκαταρκτική εξέταση του παραδεκτού, αποφάσισε να εξετάσει επί της ουσίας την προσφυγή της MKO Σύνθεσης και τριών ομόφυλων ζευγαριών κατά της Ελλάδας για παραβίαση των δικαιωμάτων τους από το νόμο 3719/2008 για το σύμφωνο συμβίωσης. Η προσφυγή είχε κατατεθεί τον Μάιο του 2009, εξ ονόματος δύο ζευγαριών γυναικών, ενός ζεύγους ανδρών και της ΜΚΟ Σύνθεση. Για το σκοπό αυτό, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κάλεσε την ελληνική κυβέρνηση να υποβάλλει τις παρατηρήσεις της έως τις 31.5.2011."
Να δούμε λοιπόν, ποιές θα είναι αυτές οι "παρατηρήσεις"....
.

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Ο ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ BILLY BO.


Αντιγράφω από εδώ.
Δικαστικός αγώνας για τα περιουσιακά του Billy Bo
Σχεδόν 24 χρόνια από τον θάνατο του Billy Bo και ο δικαστικός αγώνας για τα περιουσιακά του στοιχεία δεν έχει τελειωμό! Ακόμη και σήμερα συγγενείς του κορυφαίου σχεδιαστή, που χάθηκε τόσο πρόωρα χτυπημένος από τον ιό του AIDS, διεκδικούν μερίδιο από την τεράστια περιουσία του ανταλλάσσοντας μηνύσεις με τον τότε συνέταιρό του Μάκη Τσέλιο. Αρχές Μαρτίου ο Μάκης Τσέλιος εγκαλεί στις αίθουσες του δικαστηρίου τον γαμπρό του Billy Bo. Στη μήνυσή του ο σχεδιαστής υποστηρίζει ότι απειλήθηκε άμεσα η ζωή του, ενώ στη διεκδίκηση της περιβόητης βίλας τη Μυκόνου βγήκαν ακόμα και... μαχαίρια!
Βγήκαν πάλι τα μαχαίρια για την πιο θρυλική βίλα της Μυκόνου. Τη βίλα που έφτιαξε ο Billy Bo και αποτελεί ακόμη και σήμερα (24 χρόνια μετά τον πρόωρο χαμό του από τον ιό του AIDS) το σημείο διαμάχης ανάμεσα στους κληρονόμους του μεγάλου Ελληνα σχεδιαστή μόδας και του (τότε) συνέταιρού του Μάκη Τσέλιου. Αυτές τις μέρες θα παιχθεί ακόμη ένα επεισόδιο της τεράστιας κόντρας στις δικαστικές αίθουσες και στο σκαμνί θα καθίσει ο γαμπρός του Billy Bo, Χρυσόστομος Βαλσάμης, σύζυγος της Αννας Κουρκουμέλη, μιας από τις τρεις αδελφές του πρόωρα χαμένου σχεδιαστή.
Ο Μάκης Τσέλιος έχει μηνύσει τον Βαλσάμη και η δίκη έχει οριστεί για την 1η Μαρτίου στο Πλημμελειοδικείο Πειραιά. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, «ο Βαλσάμης διέδωσε ψευδή στοιχεία για τον Τσέλιο, αναφέροντας ότι “είναι απατεώνας και έχει καταχραστεί την περιουσία του”», ενώ πάντα σύμφωνα με το κατηγορητήριο «απείλησε τον Τσέλιο ότι θα τον σκοτώσει». Ο εκ των κορυφαίων Ελλήνων σχεδιαστών είχε μηνυθεί και από τον Βαλσάμη, αλλά δικαιώθηκε στα δικαστήρια.
O «πόλεμος» που έχει κηρύξει ο Χρυσόστομος Βαλσάμης εναντίον του Μάκη Τσέλιου κρατά πολλά χρόνια, από το τέλος της δεκαετίας του '90. Ο ίδιος μετά τον θάνατο της συζύγου τ [Ο Billy Bo την εποχή της μεγάλης δόξας του] του και αδελφής του Billy Bo, επιστρέφοντας από το εξωτερικό όπου διέμενε ξεκίνησε δικαστικό αγώνα αφού θεωρούσε ότι είχε αδικηθεί στο θέμα της μεγάλης περιουσίας του κουνιάδου του. Ειδικά για το θέμα της θρυλικής βίλας στο Νησί των Ανέμων, ισχυρίζεται ότι θα πρέπει να του καταβληθεί πολύ μεγάλο χρηματικό ποσό αφού η σύζυγός του δεν είχε πάρει το μερίδιό της. Το ίδιο ισχυρίζεται και ο γιος του, ο οποίος επίσης είναι κληρονόμος -σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από τον πατέρα του- των δικαιωμάτων της μητέρας του από την περιουσία του θείου του. Να σημειώσουμε πως ο 33χρονος σήμερα Νίκος Βαλσάμης είναι και βαφτιστήρι του αείμνηστου Billy Bo.
Το 2006, ο Χριστόφορος Βαλσάμης υποστηρίζει ότι βρέθηκε... αντιμέτωπος με τον Μάκη Τσέλιο στη Μύκονο. «Πήγα να του ζητήσω τα λεφτά που μου χρωστάει, δηλαδή, το μερίδιό μου από τη βίλα, και εκείνος, παρουσία ενός “φουσκωτού” για να μην τον πλησιάσω, απειλούσε να με χτυπήσει με έναν λοστό. Είναι δυνατόν να πηγαίνεις να ζητήσεις τα λεφτά που δικαιούσαι και να κινδυνεύει η ζωή σου;» είχε πει ο ίδιος τότε στην «Espresso». Εκείνη την εποχή η εφημερίδα είχε αναφερθεί στο εν λόγω περιστατικό, χωρίς φυσικά ποτέ να πάρει θέση σε αυτή την κόντρα. Μάλιστα, τότε είχαμε δημοσιεύσει το αντίγραφο της αστυνομίας για την έγκληση του Βαλσάμη εις βάρος του Τσέλιου, αλλά και τη γνώμη του σχεδιαστή για τις κατηγορίες που του απηύθυνε ο αντίδικός του. Ο σχεδιαστής τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι ο άνθρωπος προσπαθεί να του δημιουργήσει προβλήματα και από τότε που πέθανε ο Billy Bo δεν του απευθύνει καν τον λόγο...
ΟΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ... ΠΟΛΕΜΟΥ
Στις 12 Ιουνίου του 1987 έσβησε το πιο λαμπερό αστέρι της ελληνικής μόδας. Ο πανέμορφος και ταλαντούχος σχεδιαστής μόδας Billy Bo (κατά κόσμον Βασίλης Κουρκουμέλης) -δ [Ο αείμνηστος σχεδιαστής, χτυπημένος από τον ιό του ΑIDS, με τη δημοσιογράφο Λένα Ζαννιδάκη.] ιέγραψε μια εντυπωσιακή πορεία στη χώρα μας και ετοιμαζόταν να ανοίξει τα φτερά του για την Αμερική εγκαινιάζοντας τη νέα μπουτίκ του στη Νέα Υόρκη- άφησε την τελευταία του πνοή έχοντας προσβληθεί από τον ιό του AIDS. Αμέσως μετά ξεκινά ένας ακήρυχτος πόλεμος μεταξύ των κληρονόμων του σχεδιαστή και του στενού του συνεργάτη και συνεταίρου του Μάκη Τσέλιου.
Η αλήθεια είναι ότι ο Βilly Bo είχε δημιουργήσει τεράστιο όνομα τη δεκαετία του ’80, αφού ήταν από τα πλέον προβεβλημένα πρόσωπα στον χώρο του αλλά και στην αθηναϊκή κοσμική ζωή. Λέγεται ότι ο Μάκης Τσέλιος ήταν εκείνος που έβαλε τα πρώτα χρήματα στην κοινή επιχείρησή τους και προτίμησε να κινεί τα νήματα της δουλειάς στα μετόπισθεν, ενώ ο Βilly Bo ήταν αυτό που λέμε η «βιτρίνα».
«Ο Βασίλης ήταν ο πιο νόστιμος και ο νεαρός, ενώ εγώ ήμουν ο... άσχημος, αλλά ήξερα τη δουλειά» έχει δηλώσει ο ίδιος σε παλιά συνέντευξή του. Μόλις άνοιξαν την πρώτη τους μπουτίκ στην οδό Σόλωνος, έγινε το έλα να δεις! Η εντυπωσιακή βιτρίνα του μαγαζιού μαζί με τη φωτογραφία του Βilly Bo σε περίοπτη θέση αποτελούσε καθημερινό θέαμα όχι μόνο για τις αμέτρητες πελάτισσές τους αλλά και για κάθε διερχόμενο από τη Σόλωνος…
Ο Billy Bo καταξιώθηκε από την πρώτη στιγμή που βγήκε στο επάγγελμα κερδίζοντας το πρώτο βραβείο του περιοδικού «Γυναίκα» για το ταλέντο του ως σχεδιαστή αλλά και παίρνοντας τις καλύτερες κριτικές για τις φίνες δημιουργίες του από τους πιο δύσκολους κριτικούς μόδας. Οπως και να ’χουν τα πράγματα, ο Τσέλιος ήταν απόλυτα ταυτισμένος με την επιτυχία της φίρμας «Billy Bo» και μέχρι το τέλος της ζωής του φίλου και συνεταίρου του ήταν στο πλευρό του.
Ολα όμως ανατράπηκαν με τον ξαφνικό χαμό του... Οι δύο από τις τρεις αδελφές του Billy Bo, η Μαρία και η Ευδοξία, ξεκινούν δικαστικό αγώνα κατά του Μάκη [Ο Billy Bo βάφτισε τον Νίκο Βαλσάμη, γιο του Χρυσόστομου Βαλσάμη.] Τσέλιου διεκδικώντας το μερίδιο του αδελφού τους όχι μόνο για τη θρυλική βίλα της Μυκόνου αλλά και για την εταιρεία που είχε συστήσει ο πρόωρα χαμένος σχεδιαστής με τον τότε συνέταιρό του. Η διένεξη παίρνει πολύ μεγάλες διαστάσεις στα μέσα ενημέρωσης εκείνης της εποχής, αλλά έπειτα από απανωτές δίκες η υπόθεση κλείνει το 1991. Ο Μάκης Τσέλιος και οι δύο αδελφές του Billy Bo έρχονται σε συμβιβασμό, χωρίς να γίνουν γνωστές πολλές λεπτομέρειες. Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, οι δύο αδελφές πήραν τελικά μεγάλο μέρος από το μερίδιό τους και η υπόθεση φαινόταν πως είχε κλείσει οριστικά. Ομως τα πράγματα δεν ήταν έτσι...
Ο γαμπρός του Billy Bo Xρυσόστομος Βαλσάμης, σύζυγος της Αννας, τρίτης αδελφής του σχεδιαστή, η οποία ήταν άρρωστη και έφυγε από τη ζωή λίγα χρόνια μετά τον θάνατο του αδελφού της, επιστρέφει από το εξωτερικό στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και το δικαστικό θρίλερ συνεχίζεται. Ο Βαλσάμης με συνεχείς δηλώσεις τονίζει ότι είναι ριγμένος στο θέμα της περιουσίας και ειδικότερα στο μερίδιό του από τη βίλα της Μυκόνου. Μάλιστα απαιτεί από τον Τσέλιο να του δίνει ενοίκιο για όλα τα χρόνια που μένει εκεί, από τότε δηλαδή που πέθανε ο κουνιάδος του Billy Bo μέχρι σήμερα.
Οπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, η υπόθεση, που κρατάει πολλά χρόνια, δεν φαίνεται ότι θα κλείσει σύντομα. Εχουν περάσει είκοσι τέσσερα χρόνια από τον θάνατο του Βilly Bo κι ακόμα η χρυσή κληρονομιά του αποτελεί πέτρα του σκανδάλου!
.

GAY MUSLIMS (2006).

Gay Muslims (TV 2006)
49 min - Documentary

Gay Muslims (2006) is a Channel 4 documentary about how the experiences of five lesbian and gay Muslims challenge the heterosexual bias within their British communities and illustrate the diversity within Islam.
Background
Islam, as one of the Abrahamic religions, along with Judaism and Christianity, has sometimes been perceived to reject homosexuality. According to mainstream Islamic beliefs, God sent the prophet Lot to the people of Sodom to preach against their wicked practices and urge them to worship God. Among these practices (as mentioned in the Quran) engaged in by the people of Sodom were sexual acts performed out in the open. Hence, the word sodomite. The exact meaning of this passage has been taken as reference to varying activities. The Quran (Surah Al-'Ankabut> Verse 29) recounts what was preached to the Sodomites. "Do ye indeed approach men, and cut off the highway? And practise wickedness (even) in your councils?"
Diverse perspectives on homosexuality exist amongst new liberated Muslims, ranging from condemnation through to the Muslim Canadian Congress's welcome for legislation redefining marriage to include same-sex partners. In the documentary, a number of Islamic scholars assert that the Qur'anic verse, "we created you as partners", need not be limited to male-female couples. The documentary shows Muslim gay marriages (nikah) in the United States, Canada and India. It states that this diversity may lie at the heart of traditional Islamic practice. In the formation of the different Islamic schools of thought, which have now become different denominations, such as Maliki and Shafi, scholars accepted there could be different interpretations of Qur’anic Arabic and people could align themselves to whichever they felt represented them most. The documentary asserts that the modern-day call of the politico-religious right for a homogeneous Islam is a new invention, and not at all fundamental.
Scholar
The diverse ways of understanding of the Qur'an are echoed in the documentary by Dr Scott-Siraj Al-Haqq Kugle of Swarthmore College in the United States, currently a research fellow at Leiden University in the Netherlands. He believes that sharia – Islamic law – is determined by male jurists whose interpretations of Islamic texts are based on cultural assumptions situated in particular times, and particular political and geographical locations. Rather than sharia being divine, Kugle believes that it offers different avenues for Muslims to live their lives. He also points out that there is no word in the Qur'an for "gay" or "homosexual", and no mention of lesbians.
Activists
Some 200 lesbian and gay Muslims were contacted by the programme makers but only a handful were willing to be interviewed, and most of those insisted on keeping their identities hidden, to prevent reprisals. Only one was prepared to show his face and give his true name. He was Adnan Ali, an activist on issues affecting lesbian, gay, bisexual and transsexual Muslims. Adnan described how, when he first came out in Pakistan, he was physically and verbally abused. He then came to the UK, where he chatted online with members of the American Al-Fatiha Foundation, an international organisation dedicated to Muslims who are LGBT or questioning, and their friends. Adnan then set up a sister group, now called Imaan.
Voices
The interviewees speak of their commitment to and belief in Islam, though they are mostly ostracised than their beliefs getting support by their community and family. ‘Razeem’ speaks of his pain at being denied access to the children of his previous marriage, despite having a legal right to access and the fact that his wife ran away with another man. He also wishes there were more role models, like Adnan Ali, for gay Muslims. ‘Shakir’ and his parents find it easier to accept lesbianism than gay men’s homosexuality. ‘Farah’ contemplates going back into the closet, to lie about her sexuality to ease the tension in her relationship with her parents.
The programme's presenter, Sonia Deol, says that the gay Muslim group Imaan supports the idea of "keeping sexuality a private matter".
- Μέσω της Wikipedia.

(part 2, part 3, part 4, part 5, part 6)

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

PHOTO ESSAY: LIFE TRANSGENDERED.

Life Transgendered
By Lex Newman

I am an androgynous/transgender person. This means that I associate with the gender that is the opposite or different from my biological sex, and that I often think of myself as genderless. I have felt this way for more years than I was fully aware, and I am only now really coming to terms with it.
I have always been a different sort of person, but it wasnt until I was about sixteen or seventeen that I realized that I didnt not identify with my biological gender. I began to dress in a manner not connotative to either gender, and I started to act a little bit more like my opposite gender. People accepted that, and so it was okay. But I am afraid that if I tell them that I am not just a person who acts a bit like the opposite gender, but that I am transgender, that they will not accept that.
No one knows exactly what causes gender dysphoria (the medical term for being transgender), but I know that it doesnt matter exactly what causes it. What matters is that people like me feel safe and accepted in society, and I hope we can work toward that. I hope that some day in the near future I can reveal myself and feel safe about it. I hope that I can transition fully into the life that I want to live.







(από το genderfork, μέσω http://jpgmag.com/stories/11878)
.

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

"...ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΓΥΜΝΩΣΟΥΜΕ..."

Αντιγράφω από το gaywebtv, το παρακάτω βίντεο:

Λοιπόν, για να τελειώνουμε με τις μπουρδολογίες, ατομική επιλογή μπορεί να είναι ότι επιλέγει να κάνει ο/η καθένας με τον/την σύντροφό του ιδιωτικά. Είναι άλλο η ιδιωτική και άλλο η δημόσια σφαίρα. Το ζευγάρι που έκανε bareback σεξ επί σκηνής, δεν είπε: "ωραία, συναινούντες ενήλικες είμαστε, δεν έχουμε πού να κάνουμε σεξ, ας πάμε να στεγάσουμε τον έρωτά μας στην σκηνή του Gagarin και να κάνουμε ένα ωραιότατο bareback". Αυτό ήταν επιλογή του Porn Festival, να βρεί δηλαδή ένα ζευγάρι που θα παρουσιάσει bareback σεξ σόου και μάλιστα το διαφήμιζε στο φυλλάδιο που είχε βγάλει. Και αυτό έγινε δημόσια. Δεν ήταν καθόλου ατομική επιλογή. Δεν θα βαφτίζουμε το ψάρι κρέας για να δικαιολογούμε τα αδικαιολόγητα. Και επίσης ήταν επιλογή του ΚΕΕΛΠΝΟ, να χορηγεί εκδηλώσεις που γίνονται στο Gagarin, όπως το Porn Festival. Και περεμπιπτόντως, ακόμη δεν έχουμε δεί επίσημη απάντηση του ΚΕΕΛΠΝΟ στις ερωτήσεις που έχουν τεθεί.

Μπορείτε επίσης να διαβάσετε:
Απέναντι Πεζοδρόμιο: Διαφορετικές προσεγγίσεις ή 'μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια';
Thomas Xomeritis: Το Screw και το gaywebtv παρουσιάζουν... (ανανέωση).
.

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

ΓΚΕΪ ΣΤΗΝ ΤΥΝΗΣΙΑ: "LE FIL / THE STRING" (2009).

Film explores being gay in Tunisia
By Jerina Messie(BTM French reporter/translator)

A film, set to be released on the 7 April 2010, has brought the topic of homosexuality back in the agenda in Tunisia.
The first feature film by Tunisia’s Mehdi ben Attia titled “Le Fil”, tackles the issue of homosexuality between men within a male chauvinistic society where men are supposed to be men and ancient traditions still rule.
Entirely shot in Tunisia, “Le Fil” was presented under the Tunisian National Selection, during the Festival du Film Francophone d’Angouleme (South West of France), on 26 to the 30 August 2009.


The film is about Malik, a young man from a rich Tunisian family who has spent many years overseas. As the only son, the death of his father brings him back in his home country. During his years overseas, he discovered his sexual orientation.
Now that he is back home, living with his mother, he wants to “get out of the closet” and tell her that he loves men. But unable to do so, he lies and just gets himself into deeper and deeper water until he falls in love with Bilal.
With his young lover, everything becomes possible; Malik breaks taboos, comes clean about his homosexuality and in the heat of Tunisian summer finds the happiness he has always desired.
The rest of the film contains all the ingredients that go with the discovery of ones homosexuality, attraction, love and revelations and what subsequently follow, arguments, social hypocrisies and lies.
Critics paid tribute to the performance of the main characters, the absence of modesty in sex scenes, which they said are very realistic and filmed with sensuality and concluded that it is a good story well put together and filmed.
However, they deplored the fact that like in many gay films homosexuality is presented as an “issue” affecting only middle and upper class people and is reduced to a complex relationship with one of the two parents or even both.
- Μέσω του LGBT Asylum News.
Director: Mehdi Ben Attia
Writers: Mehdi Ben Attia (screenplay), Olivier Laneurie (screenplay)
Stars:Claudia Cardinale, Antonin Stahly-Vishwanadan and Salim Kechiouche

.

"ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΙ ΤΥΝΗΣΙΟΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥΣ;"

Αντιγράφω από εδώ.
Can Tunisian gays be optimistic about the Jasmine Revolution?
Sébastien Letard - TÊTU
Cross-posted from LGBT Asylum News, February 1st, 2011
.

After 23 years of dictatorship, the Jasmine Revolution and the departure of President Ben Ali gave hope a wind of freedom in Tunisia.
As in most Arab countries, homosexuality is banned in Tunisia. Since 1913, the Tunisian Criminal Code punishes "sodomy between consenting adults" three years in prison, although in fact the gay community enjoys relative freedom.
Will the revolution improve things? TÊTU asked the Tunisian director Mehdi Ben Attia if he believes this wind of freedom will also benefit gays and lesbians in Tunisia.
TÊTU: In your film, "The Edge," released in May 2010, you wanted to show a happy homosexual. Do you consider that homosexuality is more accepted in Tunisia than in other Arab or Muslim countries?
Mehdi Ben Attia: Yes, it is a social fact relatively more visible and more accepted in Tunisia. However, there are laws. They are little used but they exist. And it is mostly the country that is conservative. For seven or eight years, I feel that there is an emerging gay scene. There are pockets of tolerance, first in the arts and culture, and in some cities. But for the rest of society, they are very frowned upon.
TÊTU: But then, what is tolerated? What is frowned upon?
Mehdi Ben Attia: The problem in Tunisia, as in Morocco, is taking the floor. Somehow we are told "Do what you want, but leave us in peace!" ... Two men living together, it does not shock. But they should claim nothing [about being gay]. Shut up! It's quite strange.
TÊTU: Do you think that eventually, the Jasmine Revolution could lead to more rights for Tunisian homosexuals?
Mehdi Ben Attia: Frankly, I want to be very careful. I never thought to attend current events [when] the Tunisian people rose up. ... I thought it would be with the Islamists. So I'm low profile. However, today I am optimistic. In the demonstrations, the main slogan was not "Allah Akbar!" Or "Bread!" But "job, freedom and national dignity!" It's very political. Do not tell stories, gay rights, nobody notices. But there is a strong demand for freedom, to breathe, against censorship. A favorable climate. For example, my film was banned in Tunisia. But I hope it will soon be released. That might be a good indicator of change.
TÊTU: You said, part of society is very conservative. There is also an Islamist party that is expected to return to the political scene. Is there not also a risk of regression?
Mehdi Ben Attia: Throughout my life, Tunisia has been a country without freedom. The reason given was the Islamist threat. We realized it was still good. So not! I hate this ideology, but they do not scare me. The mass of Tunisians is quite homophobic, either voluntarily or unconsciously, but we begin to see a pioneering pro-gay rights and more westernized. Do not forget that a tenth of Tunisians live in Europe. Where we take the habits of freedom that are reported in his luggage when going home.
It is a historic moment where you can borrow one way or another. The claims of freedom are strong in Tunis. One can imagine that after the gay rights movement in a Tunisian movida. But there may also be a mistrust of instability with the determination to find a strong man. In all cases we will never return to a regime like that of Ben Ali. All the fear accumulated in recent years has transformed into courage. So I'm cautiously optimistic.
.

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

"ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ"

Αντιγράφω από εδώ.
«Είμαστε οικογένεια»
zougla.gr, 13/2/2011
.
Με το μωρό τους φωτογραφήθηκαν η διάσημη ηθοποιός Cynthia Nixon και η σύντροφό της, Christine Marinoni.
Το ζευγάρι, το οποίο είναι μαζί από το 2003, απέκτησε έναν γιο και, όπως δηλώνουν και οι ίδιες, είναι πλέον οικογένεια.
Το μωρό έφερε στον κόσμο η σύντροφος της Cynthia, ενώ δεν έχουν δώσει στη δημοσιότητα πληροφορίες για τον βιολογικό πατέρα.
.

ΕΛΛΑΔΑ / COLOUR YOUTH: STAND UP FOR YOUR KISSES!

Kiss-in Διαδήλωση φιλιών
Πότε; Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου
Πού: Ερμού και Νίκης (συντριβάνι, κοντά στην πλατεία Συντάγματος)
Ώρα: 20:00
facebook event: Kiss-in κατά της Ομοφοβίας.
.

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

GERTRUDE "MA" RAINEY IS SIGNING THE BLUES.

Rainey, Gertrude ("Ma") (1886-1939).
Short, fat and country to the core, Ma Rainey may not have appeared very impressive to someone passing her on the street. However, when she took the stage, dressed in one of her trademark sequined gowns and her necklace of gold coins, and began to belt out a song such as "See See Rider," Rainey captivated every audience that heard her.
In the process, she introduced them to one of the most powerful forces in American music--the blues.
Born Gertrude Pridgett in Columbus, Georgia on April 26, 1886, Rainey was initiated into show business by her family, who performed in minstrel shows. She first sang and danced for an audience when she was fourteen years old.
Two years later, in 1902, she heard her first blues song, in St. Louis, and made the warm, earthy rhythms a part of her style. In 1904, she married comedian and song-and-dance man Will Rainey. Since Will had long been billed as "Pa" Rainey in his act, it was only natural that Gertrude would be called "Ma" when she joined him, and the name stuck throughout her career.
Billed as "Ma and Pa Rainey and the Assassinators of the Blues," the Raineys played the Southern minstrel circuit for two decades with a show called the Rabbit Foot Minstrels.
Ma Rainey not only sang the blues, but also actually created them, blending the raw country sound of her youth with the more sophisticated urban music she heard on the circuit.
When Paramount Records signed her to a recording contract in 1923, she became virtually the first artist to record the blues, and the sound became identified with the powerful, gutsy voice of Ma Rainey.
Variously nicknamed "the Mother of the Blues," "the Paramount Wildcat," and "Madame Rainey," Rainey recorded over 100 songs for Paramount between 1923 and 1928. Her music, beloved for years across the South, had finally come North.
Accompanied by her "Georgia Band," which included such jazz greats as Louis Armstrong, Thomas Dorsey, and Coleman Hawkins, she belted out song after song with titles like "Rough and Tumble Blues," "Jealous Hearted Blues," and "Ma Rainey's Black Bottom Blues."
In spite of her marriage to "Pa," Rainey made no secret of her relationships with women. Indeed, her famous "Prove it on Me Blues," recorded in 1928, sounds more like the testimony of a lesbian than a bisexual:
Went out last night with a crowd of my friends,
They must have been women, 'cause I don't like no men.
Wear my clothes just like a fan, Talk to gals just like any old man
'Cause they say I do it, ain't nobody caught me,
Sure got to prove it on me.
Rainey was a close friend (and a friendly rival) with another bisexual blues singer, Bessie Smith. The Raineys had "discovered" Smith when their minstrel show passed through Smith's home state of Tennessee. Smith had joined the show, and many credit Ma Rainey as a major influence on Smith's career.
In fact, Smith bailed Rainey out of a Chicago jail in 1925, after police raided a women's party hosted by Rainey. There is no proof, but much suspicion, that Rainey and Smith were lovers.
Ma Rainey retired from performing in 1935 and moved back to Columbus. Unlike many of her contemporaries, Rainey had maintained control of her own career and her own money (the famous necklace of gold coins was one of her "savings accounts"); and when she retired, she owned her own house as well as two theaters, the Airdrome in Columbus and the Lyric in Rome, Georgia.
She operated the theaters herself up until her death on December 22, 1939 from a heart attack.
- glbtq.com, Tina Gianoulis.
Deep moaning blues.

Sissy blues

Booze And Blues
.

WILD WOMEN DON'T HAVE THE BLUES.

Wild Women Don't Have the Blues
58 minutes, 1989
Producer/Director: Christine Dall
------------
Wild Women Don't Have the Blues shows how the blues were born out of the economic and social transformation of African American life early in this century. It recaptures the lives and times of Ma Rainey, Bessie Smith, Ida Cox, Alberta Hunter, Ethel Waters and the other legendary women who made the blues a vital part of American culture. The film brings together for the first time dozens of rare, classic renditions of the early blues
What we call the blues can be traced back to the work songs of generations of Black fieldhands. Ma Rainey, "Mother of the Blues," first put this folk idiom on stage in 1902. Others, like Ida Cox and Bessie Smith, took songs like "Downhearted Blues" and "Jailhouse Blues" on the road with traveling vaudeville and minstrel shows.
The Blues performers provided cultural continuity for millions of blacks who migrated from the rural South to the industrial cities of the North during World War I. Mamie Smith broke new ground in the 1920s when she shouted out "Crazy Blues" - the first blues recording by a a black woman and one that opened up the recording industry to black artists. Bessie Smith brought black music to a national audience in the groundbreaking early "talkie" St. Louis Blues.
Survivors of the blues era remind us that celebrity status offered little protection against segregation and economic exploitation. Few of these women received much financial reward from their popularity.
With the Depression, American musical taste shifted towards the upbeat sounds of swing, and the classic blues died out. Yet as contemporary Chicago blues artist Koko Taylor reminds us, the blues and their legacy continue. "You get up in the morning and go to work and your boss tells you you been laid off. Your got the blues. Believe it or not, even the President's got the blues."
- μέσω newsreel.org
.

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

ΚΥΠΡΟΣ: "DIFFERENT LIVES; SAME VALENTINE".

Different Lives; Same Valentine.
Η accept σε συνεργασία με το μπαράκι different στην Πάφο, σας προσκαλεί σε μια σειρά από εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν στην Πάφο στον πολύ όμορφα διαμορφωμένο χώρο του different.
11/02 Παρασκευή
21.00 – 23.00 Εγκαίνια Φωτογραφικής έκθεσης 'Different families, Same Love'
23.00 – 04.00 Πάρτι για τα εγκαίνια
12/02 Σάββατο
17.00 – 20.00 Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα
23.00 -04.00 Μεγάλο Ερωτικό Πάρτι για τον Άγιο Βαλεντίνο
13/02 Κυριακή
17.00 – 20.00 Προβολή ταινίας και συζήτηση
Την Έκθεση Φωτογραφίας θα ανοίξει ο Δήμαρχος της Πάφου, κύριος Σάββας Βέργας.
Για σκοπούς φιλοξενίας έχουμε έρθει σε επαφή με το ξενοδοχείο Pyramos που είναι σε πολύ κοντινή απόσταση από το different και έχουμε εξασφαλίσει πολύ χαμηλές τιμές δωματίου με πρόγευμα.
Μπορείτε να δείτε λεπτομέρειες στην ιστοσελίδα της Accept LGBT Cyprus.
- Μέσω της ιστοσελίδας της εκδήλωσης στο facebook, εδώ.
.

ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΤΟ ΓΚΕΪ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ; ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΦ' ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ.

Αντιγράφω από την ιστοσελίδα της Accept LGBT Cyprus, Κυπριακής λοαδ οργάνωσης, συνέντευξη της Δέσποινας Μιχαηλίδη, μέλους της Συντονιστικής Επιτροπής και Επιτροπής Τύπου της οργάνωσης (η συνέντευξη έγινε από την ιστοσελίδα mavroprovato.com/).
Πολιτικοποιείται το Gay Κίνημα της Κύπρου; Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης
Έχουν ακουστεί πολλά μέχρι σήμερα για την Accept...ίσως επειδή πολλοί το θεωρούν και ως Κίνημα – προέκταση του πολιτικού “φαινομένου” ΑΚΟΚ και του Αλέκου Μοδινού... Βέβαια, ο αυτοπροσδιορισμός του ως “Κίνημα” γεννά εύλογα ερωτήματα ως προς τους μελλοντικούς του στόχους. Εμείς το βλέπουμε για την ώρα ως ένα Κοινωνικό - πολιτικό Κίνημα με την ευρύτερη έννοια.
Μιλώντας με την κ. Δέσποινα Μιχαηλίδη, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής και της Επιτροπής Τύπου του Κινήματος μας ανοίγει τις “πόρτες” της οργάνωσης και μιλά για την δράση, τους στόχους και τους τρόπους με τους οποίους ενδέχεται να πολιτικοποιηθεί...
“Η accept δεν είναι κομματικοποιημένη, έχει όμως και πολιτική διάσταση…”
Αλήθεια, πως γεννήθηκε η ιδέα της ύπαρξης της accept στη Κύπρο; Στην Ευρώπη υπάρχουν κινήματα ομοφυλοφίλων; Ποια η σχέση σας με αυτά;
Απ: Γεννήθηκε με την προοπτική κάποια μέρα να μην υπάρχει η ανάγκη ύπαρξης ομοφυλοφιλικού κινήματος. Με την ιδέα ότι μέσα από την οργάνωση κάποια στιγμή θα έχει ευαισθητοποιηθεί η κοινωνία, θα έχουν κατοχυρωθεί δικαιώματα και δεν θα υπάρχουν διακρίσεις. Όσο τα ΛΟΑΤ* πρόσωπα στην Κύπρο βιώνουν την ομοφοβία και υφίστανται διακρίσεις άλλο τόσο χρειάζεται και η ύπαρξη τέτοιων οργανισμών που θα μπορούν να δραστηριοποιούνται στην κοινωνία αλλά και στην πολιτεία για την προάσπιση των δικαιωμάτων αυτών των προσώπων. Άρα ο σπόρος προ υπήρχε όταν έφτασε όμως ο καιρός ωρίμασε και φύτρωσε. Στην Ευρωπαϊκή ένωση, υπάρχουν πολλά ΛΟΑΤ κινήματα που δραστηριοποιούνται σε εθνικό επίπεδο αλλά και πανευρωπαϊκό. Πιο συγκεκριμένα υπάρχουν το ILGA Europe www.ilga-europe.org και το IGLYO www.iglyo.com. Η accept έχει έρθει σε επαφή με αυτές τις οργανώσεις και ήδη έχει αποκτήσει στενούς δεσμούς μαζί τους και συνεργασία.
Πως «βλέπει» η κυπριακή κοινωνία τέτοιου είδους κινήματα; το αντέχει; Μήπως την φτάνετε στα όρια της;
Απ: Η κυπριακή κοινωνία δεν είναι ούτε «καθυστερημένη» ως κοινωνία, ούτε ανάπηρη, παρόλο το είναι μια ομοφοβική και συντηρητική κοινωνία. Ως υγιής κοινωνία όμως μεταλλάσσεται και εξελίσσεται αργά αλλά σταθερά. Το να «αντέξει» μια κοινωνία την ύπαρξη οργανισμών που διεκδικούν και προασπίζονται θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι βάρος αλλά αντίθετα ένας αναγκαίος φορέας που δημιουργεί υγιή ισορροπίες μεταξύ όλων των μελών της κοινωνίας αυτής. Άλλωστε κάθε κοινωνία που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να δέχεται, να ενσωματώνει στους κόλπους της και να κατοχυρώνει τα μέλη της ανεξάρτητα από φύλο, φυλή, χρώμα, θρήσκευμα, σεξουαλικό προσανατολισμό, φυσική ή πνευματική αναπηρία κλπ.
Ποια η άποψη σας για το φαινόμενο Αλέκος Μοδινός και του ΑΚΟΚ;
Απ: Ο κ. Μοδινός είναι μια παρεξηγημένη προσωπικότητα στην Κύπρο. Η αλήθεια είναι ότι στο εξωτερικό τον θεωρούν κορυφαία μορφή ανά το παγκόσμιο όσο αφορά την διεκδίκηση των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ προσώπων. Το ΑΚΟΚ (Απελευθερωτικό Κίνημα Ομοφυλόφιλων Κύπρου) υπάρχει ως κίνημα που δραστηριοποιείται και προσφέρει εδώ και πολλά χρόνια σημαντική βοήθεια στα ομοφυλόφιλα πρόσωπα της Κύπρου. Η Κύπρος είναι πολύ τυχερή που έχει μια τέτοια μορφή στους κόλπους της αλλά δυστυχώς εδώ η αξία του κ. Μοδινού δεν έχει αναγνωριστεί ακόμη. Ως οργάνωση αναγνωρίζουμε το έργο και την προσφορά του κ. Μοδινού και την συμβολή του στο ομοφυλοφιλικό κίνημα στην Κύπρο.
Για πιο λόγο να υπάρχει η accept όταν υπάρχει ήδη ένα άλλο, όπως είπατε, ενεργό κίνημα ομοφυλοφίλων;
Απ: Το ΑΚΟΚ δραστηριοποιείται στην Κύπρο από το 1987 είναι λογικό μετά από τόσα χρόνια να υπάρξει και δεύτερο κίνημα που να θέλει να δραστηριοποιηθεί για ενδυνάμωση στην προάσπιση των ΛΟΑΤ δικαιωμάτων. Άλλωστε το ΑΚΟΚ και η accept συνεργάζονται άρρηκτα και πολλά μέλη του ΑΚΟΚ, συμπεριλαμβανομένου και του κ. Μοδινού, είναι ιδρυτικά μέλη της accept. Μια μεγάλη διαφορά της accept και του ΑΚΟΚ είναι πως εκτός από τους ομοφυλόφιλους αγκαλιάζει και προασπίζεται τα δικαιώματα όλων των ΛΟΑΤ προσώπων στην κυπριακή κοινωνία.
Σε ποιο βαθμό η accept εμπλέκεται στην πολιτική σκηνή του τόπου. Αν για παράδειγμα η accept έμπαινε στη Βουλή θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα; έχετε μετρήσει τα ποσοστά σας; Αν για παράδειγμα την ερχόμενη Κυριακή είχαμε εκλογές, τα μέλη σας και οι φίλοι σας θα ψήφιζαν- υποθετικά – Accept;
ΑΠ: Η accept δεν είναι κομματικοποιημένη, έχει όμως και πολιτική διάσταση η δράση της όσο αφορά την διεκδίκηση δικαιωμάτων. Άρα οι ενέργειες μας κατευθύνονται ως προς την ευαισθητοποίηση των ήδη υφιστάμενων κομμάτων. Το να ενσωματωθεί η accept σε ένα ήδη υφιστάμενο πολιτικό κόμμα δεν θα εξυπηρετούσε κανένα διότι αυτά που πραγματεύεται έχουν να κάνουν με την διεκδίκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων άρα η θέση της accept οφείλει να είναι υπερκομματική. Η accept στοχεύει στο να υιοθετηθούν οι θέσεις της από όλα τα υφιστάμενα πολιτικά κόμματα με απώτερο σκοπό την καταπολέμηση των διακρίσεων που υφίστανται τα ΛΟΑΤ πρόσωπα σήμερα και κατοχύρωση δικαιωμάτων στα πλαίσια ισονομίας και ισοπολιτείας. Έχουν γίνει ενέργειες από πολιτικά κόμματα της Κύπρου σε συγκεκριμένους εκπροσώπους της οργάνωσης για εγγραφή στο κόμμα τους όμως απορρίφτηκαν για τους πιο πάνω λόγους.
Τι αλλαγές θα πρέπει να γίνουν στην Κύπρο όσο αφορά τα δικαιώματα των Ομοφυλοφίλων; Οι κοινωνικές μεταβολές βοηθούν προς αυτές τις μεταρρυθμιστικές ανακατατάξεις και αλλαγές;
ΑΠ: Η Κύπρος είναι πολύ πίσω σε σχέση με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες όσον αφορά τα ΛΟΑΤ δικαιώματα. Με πάμπολλα παραδείγματα από την Ευρώπη θα έπρεπε να υιοθετήσουμε και να αναπτύξουμε τα δικά μας προγράμματα που να είναι εφαρμόσιμα στην κυπριακή κοινωνία. Εκτός από την αλλαγή της νομολογίας που θα πρέπει να κατοχυρώνει νομικά τις σχέσεις των ομόφυλων ζευγαριών στα πλαίσια της ισονομίας και της ισοπολιτείας, θα πρέπει να εφαρμοστεί ένα νομοθετικό πλαίσιο κατά των διακρίσεων σε όλα τα επίπεδα που να συμπεριλαμβάνει τον σεξουαλικό προσανατολισμό, όπως και ένα πλαίσιο κατά της ρητορικής μίσους. Παράλληλα, υπάρχουν πολλοί άλλοι τομείς που με τις κατάλληλες δράσεις ευαισθητοποίησης και εκπαίδευσης, θα μπορούσαν να βοηθήσουν τα ΛΟΑΤ πρόσωπα σε όλα τα στάδια και φάσεις της ζωής τους όπως αυτά είναι η οικογένεια, το σχολείο, ο στρατός, η αστυνομία, οι χώροι εργασίας και γενικά παντού. Η κοινωνία έχει αλλάξει. Είναι λογικό άλλωστε μια κοινωνία να αλλάζει διότι δεν είναι κάτι σταθερό αλλά μεταβλητό όπου ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις της εποχής μας και πλέον είναι ώριμη να αποδεχτεί την διαφορετικότητα σε όλους τους τομείς και ειδικά στο θέμα του σεξουαλικού προσανατολισμού.
Πως μπορεί κάποιος να έρθει σε επαφή και να εμπλακεί ενεργά με την accept;
Απ: Η accept διατηρεί μια πολύ καλά οργανωμένη ιστοσελίδα: www.acceptCY.org όπου μέσα υπάρχει εύρος θεματολογίας σχετικής με ΛΟΑΤ ζητήματα, για την οποία μπορεί κάποιος να ενημερωθεί ή να εκφράσει την άποψη του. Παράλληλα μέσα από την ιστοσελίδα κάποιος μπορεί να γραφτεί μέλος και να συμβάλει ενεργά στην προώθηση των στόχων της οργάνωσης, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Επίσης διαθέτει ένα γενικό email: info@acceptCY.org όπου κάποιος μπορεί να απευθυνθεί είτε για απορίες σχετικές με προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει λόγω της σεξουαλικότητας του είτε για ερωτήματα σχετικά με την οργάνωση. Η accept επίσης διατηρεί γκρουπ στο facebook: www.facebook.com/pages/accept-Cyprus-LGBT/129254657098019. Ως ζωντανός και δραστήριος οργανισμός η accept ανά τακτά χρονικά διαστήματα κάνει διάφορες εκδηλώσεις σε όλη την Κύπρο για ενδυνάμωση των σχέσεων μεταξύ των μελών της αλλά και για την ευρύτερη ευαισθητοποίηση της κοινωνίας. Οι δράσεις έχουν διάφορους άξονές όπως: ψυχαγωγία, εκπαίδευση, ενημέρωση, ευαισθητοποίηση, στήριξη κλπ.
----
Η Δέσποινα Μιχαηλίδη κατάγεται από την Λεμεσό, είναι ιδρυτικό μέλος της accept - LGBT Cyprus και δραστηριοποιείται στα τμήματα Lobbying και Τύπου της accept. Έχει σπουδάσει Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Τα τελευταία 5 χρόνια είναι ενεργό μέλος σε οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών κυρίως σε θέματα Σεξουαλικής Υγείας και Δικαιωμάτων περιλαμβανομένων των ΛΟΑΤ Δικαιωμάτων τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Εργάζεται ως Υπεύθυνη Έργου στο Κέντρο Στήριξης ΜΚΟ και ερασιτεχνικά ασχολείται με το Θέατρο.
.

ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΛΩΝΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΓΙΑ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ.

Αντιγράφω από την Καθημερινή.
«Συγγνώμη» Πολωνού βουλευτή για δήλωσή του για τους ομοφυλόφιλους.
Βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος ζήτησε σήμερα συγγνώμη για δήλωση που έκανε «αστειευόμενος» για τους γκέι άνδρες και τις λεσβίες, λέγοντας ότι δεν είναι ομοφοβικός παρά τις συντηρητικές του απόψεις για το γάμο και τη σεξουαλικότητα.
Σε ερώτηση που του υπέβαλε την Τετάρτη το δίκτυο TVN24 όσον αφορά τις απόψεις του για τα συμβόλαια ελεύθερης συμβίωσης ομοφυλοφίλων, ο Ρόμπερτ Βέγκρζιν, της κεντροδεξιάς Πολιτικής Πλατφόρμας (PO), απάντησε: «Ας ξεχάσουμε τους γκέι άνδρες, όμως τις λεσβίες εγώ θα τις έβλεπα μετά χαράς».
«Η ανθρώπινη φύση, τα ανθρώπινα όντα είναι φτιαγμένα κατά τέτοιο τρόπο που θα πρέπει να ζουν με κάποιον σύντροφο σύμφωνα με τη φύση. Αν κάποιος θέλει να ζει διαφορετικά, αυτό είναι δικό του πρόβλημα, αλλά δεν θα πρέπει να καμαρώνει γι'αυτό», προσέθεσε.
«Οι απόψεις μου πάνω στις σχέσεις μεταξύ δύο ανθρώπων είναι αμετάβλητες και συντηρητικές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι ομοφοβικός ή κάνω ποτέ διακρίσεις εις βάρος κάποιου (...) Είμαι ενάντιος στις διακρίσεις εις βάρος οποιουδήποτε βάσει των σεξουαλικών του προτιμήσεων», σημείωσε σήμερα.
Ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της PO Τόμαζ Τομτσίκιεβιτς δήλωσε, σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων PAP, ότι ο Βέγκρζιν θα πρέπει να πληρώσει πρόστιμο για τα «ανόητα» και «ανεύθυνα» σχόλιά του.
Στην Πολωνία γίνονται συζητήσεις σχετικά με το αν θα πρέπει να επιτραπεί στους ομοφυλόφιλους άνδρες και γυναίκες να συνάπτουν συμβόλαια ελεύθερης συμβίωσης, όπως και να αναγνωριστούν τα δικαιώματα των ζευγαριών του ιδίου φύλου, τα οποία έχουν παντρευτεί σε άλλες χώρες της ΕΕ.
Ο πολωνικός πληθυσμός παραμένει ένας από τους πιο ευσεβείς στην καθολική πίστη στην Ευρώπη. Ωστόσο πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι οι Πολωνοί έχουν γίνει πιο φιλελεύθεροι σε θέματα όπως η ομοφυλοφιλία και στις μεγαλύτερες πόλεις υπάρχουν εξαιρετικά ανοιχτές κοινότητες ομοφυλόφιλων γυναικών και ανδρών.
- www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
.

Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

ΖΕΥΓΑΡΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΛΕΙ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥΣ.


Σήμερα, 10/2/2011, κατατέθηκε αίτημα προς επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από Φιλανδή γυναίκα που ζει με την Γαλλίδα σύντροφό της στο Παρίσι (έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης) και μεγαλώνουν μαζί δύο παιδιά για την αναγνώριση γονεϊκών δικαιωμάτων και στις δύο μητέρες. Το πρόβλημα προκύπτει από το Γαλλικό δίκαιο, καθώς (παρ' ότι έχουν συνάψει σύμφωνο) γονεϊκά δικαιώματα αναγνωρίζονται μόνο στην Φιλανδή μητέρα, τα παιδιά έχουν Φιλανδική υπηκοότητα, και η Γαλλίδα σύντροφος δεν έχει κανένα δικαίωμα.
Αντιγράφω από την ιστοσελίδα της ILGA-Europe.
Finnish/French lesbian couple with children urges the European Union to act - 10/02/2011
Today, a Finnish lesbian submitted a petition at the Petition Committee in the European Parliament to consider the case where the lack of mutual recognition within the member states of the European Union has big consequences for her family.
ILGA-Europe regards this case as a very good example of what can happen when there is lack of mutual recognition of same-sex couples within the EU member states.
Background
The Finnish lesbian woman lives in Paris, France, with her French partner. The couple is registered under a French PACS (pacte civil de solidarité, a type of registered partnership -though it differs from most other types of registered partnerships regarding divorce procedure, immigration and adoption rights).
They have two children which are born in Paris. The children hold Finnish nationality as the Finnish women is the children’s only parent since France does not recognise her French partner as the second parent. The couple are both registered as legal guardians of their children until they turn 18 years old.
However, the legal guardianship prevents the children from:
- inheriting property and belongings from their second parent and her family
- using the second parent’s surname
- having French citizenship and a French passport like the French second parent
Moreover, if the biological mother dies while the children are under 18, the guardianship of the unrecognised second parent will end automatically. In that case, the children would be considered orphans. A judge would then decide whether or not the second parent could adopt them. The guardianship may also end before the children turn 18 in case of a separation for instance. The right of the children to keep contact with both of their parents is therefore not guaranteed, and they can lose their right to obtain financial support from both of their parents.
The couple has looked into moving to Finland, where second parent adoption is possible for same-sex couples. Finnish law even permits second-parent adoption for couples living abroad if one of the parents or the children holds a Finnish citizenship, and if adoption is not possible in the country of residence. But the Finnish Civil Registry expressly refused in March 2010 to recognise the French PACS when the couple requested them to acknowledge it. Therefore the request of adoption by the second parent was dismissed by the Helsinki Court of Justice (Helsingin käräjäoikeus) in December 2010.
This leaves the couple and their two children in a grey zone area where either France or Finland wants to solve their obvious problem in enjoying their full right as a family.
The European Commission has already announced in the Stockholm Action Plan a legislative proposal "on mutual recognition of the effects of certain civil status documents (e.g. relating to birth, affiliation, adoption, name)" aimed at eliminating barriers to the recognition of legal acts in the European Union.
So the European Union has to come forward with these measures urgently and to ensure that these apply without discriminations based on sexual orientation, including to same-sex second parents, to overcome situations similar to this present case.
ILGA-Europe is following this case closely, and has already together the European Parliament’s Intergroup on LGBT Rights provided the Finnish/French family with information to bring this clear example of discrimination forward.
----
* Read more about Finland and France in our Country-by-Country section here.
* Read more about ILGA-Europe's work on LGBTI families here.
.

ΟΙ ΛΟΑΔ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟ.

Mini-lecture: LGBT in Ancient Egypt
To celebrate LGBT History Month, the UCL Petrie Museum created an LGBT History Trail of objects that tell of homosexuality in ancient Egypt. It also considered some of the mythology and stories that construct ancient Egyptian sexuality. John Johnston, who is pursuing a PhD in UCL Archaeology, describes a few of the objects on display. Along with reliefs and sculptures, objects include a papyrus from the 12th dynasty (1991-1782 BC), relating the tale of Horus and Set's encounter.
--------
http://bit.ly/baONtl
http://www.ucl.ac.uk/hr/equalities/LG...
http://www.ucl.ac.uk/museums/whatson/
.

ΓΚΕΪ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΟΥΜΠΑΡΑΚ.

Αντιγράφω από εδώ.
Gays in Egypt Join Protests to Oust Mubarack – and then what?
Melanie Nathan- Feb 03, 2011, lezgetreal.com.

A large number of LGBT Egyptians have joined the extensive protests in Cairo and other cities and are in full solidarity with calls for the ouster of Egyptian President Hosni Mubarak and the creation of a new democratic government in Egypt, according to a gay human rights activist. In an article by Lou Chibbaro Jr, reported in the Washington Blade.
However to insert ‘gay’ into the conversation about the protests may be irresponsible and do more harm than good. This is not a time to raise the gay issue so publicly and may not be helpful; let we find ourselves scapegoats yet again.
Of course gays and lesbians in Egypt will join the secular left – and of course they are hopeful who would not be? Especially given the history of torture to gays.
Apparently Scott Long, former LGBT coordinator for Human Rights Watch, an international human rights group, said he has been in contact with gay Egyptians over the past week. Many have informed him that LGBT people are among the hundreds of thousands who have assembled in Cairo’s Tahrir Square to demand an end to what they view as an oppressive government that has persecuted a diverse segment of the population, including gays, lesbians and transgender people. Well of course that would Mr. Long – Gays and lesbians and transgender people are desperate for change around the world. But did you see a Rainbow Flag? No! Why because they would be stupid if they did. They are just ordinary citizens in this context and the Blade should be alert to over stating the issue.
It stands to reason that they would be marching in solidarity with the greater political quest and not as LGBT equality seekers per se, the latter which may be a lost cause in the country, in any event, even if a reform government succeeds. With an unpredictable future, it perhaps may be a slither of an opportunity for gays in the Country, but do not hold your breath given the anti-gay climate of the region in general, coupled with religious dogma.
Egypt has been known to crackdown on LGBT people; well over 1,000 gay men had been arrested in cities and towns throughout Egypt between 2001 and 2004 in a crackdown against LGBT people. “We documented hundreds of arrests,” Long said. (BLADE)
“I would say that probably thousands of people were arrested in raids on private homes and through entrapment over the Internet.” and attributes it to a scandal involving Mubareck’s son-
“I’ve never gone on the record with this before but will now,” Long said. “There were widespread rumors that Gamal Mubarak, Mubarak’s son whom he was trying to anoint as his successor, was gay. And the first people arrested in the crackdown were relatives of another leading family in Egypt whom the Mubaraks suspected of having spread this rumor.” (Scott Long) yet when speaking to other activists this is a wide known fact and is nothing new.
Long and others monitoring the rapidly changing developments in Egypt this week have said the Muslim Brotherhood, an Islamic organization considered to be the most organized opposition group to the Mubarak government, bills itself as a fundamentalist faction that would never embrace LGBT rights.
Well of course so why insert Gays- LGBT into the picture at this time at all – unless we would like to help the Muslim Botherhood gain momentum.
“The Brotherhood joined the opposition movement late,” he said. The opposition on the streets is being led by young secular leftists. I don’t think the Brotherhood can stake a claim to being the leader of this revolution.” Yet their influence and participation in any government must surely dampen any possibility of gay acceptance, tolerance, least of all equality.
The Blade ponders the question: “President Barack Obama and U.S. Secretary of State Hillary Clinton have spoken out in the past for human rights protections for LGBT people throughout the world. It could not be immediately determined whether the Obama administration would push for human rights protections for LGBT people in Egypt as part of his behind-the-scenes effort to persuade Mubarak to resign and his call for immediate democratic reforms in Egypt.”
To even bring this comment at this time as a consideration is unproductive. All it serves to do is attempt to prematurely insert LGBT into a picture that is so volatile and explosive. This is not the time Washington Blade….
While its important to note |LGBT in context, I believe to even bring this up at this point is premature. Give it a break. Why can’t we just be other ordinary people in a revolution for the good of all – certainly at a time when LGBT issues have no relevance to the push to get a reform Government.
There is one uniting fact though and that is torture. The question of torture is indeed relevant to gays and straight people in Egypt and Long does not that this may well have been some underlying factor toward compassion for gays. But torture sits on it’s own and any compassion derived from its use will certainly not influence equality. The hope is Universal that torture will end in Egypt for gay and straight people alike.
In 2004 Human Rights Watch reported authorities charged the mostly gay men ensnared in the anti-gay crackdown with violating a provision in Egypt’s anti-prostitution law that prohibits the “habitual practice of debauchery.” According to Long, Egyptian courts interpreted the sweeping law to cover consensual, non-commercial sexual relations between people of the same sex. He said police used the law to arrest gays, even though it was clear that the men charged were not engaging in prostitution.
The report also documented widespread use of torture against the gay men arrested in the crackdown, with many of them sent to the same police detention centers known for physical abuse of political prisoners that Egyptians participating in the past week’s protests have denounced.
Police routinely torture men suspected of homosexual conduct. The report cites testimonies of victims telling how they were bound, suspended in painful positions, burned with cigarettes or submerged in ice-cold water, and subjected to electroshock on their limbs and genitals. Numerous testimonies in the report accuse Taha Embaby, head of Cairo’s Vice Squad, of direct participation in torture.
Doctors participate in torturing suspected homosexuals, under the guise of collecting forensic evidence to support the charge of “habitual debauchery,” Human Rights Watch found. Prosecutors refer suspects to the Forensic Medical Authority, an arm of Egypt’s Ministry of Justice. Doctors there compel the men to strip and kneel; they massage, dilate and in some cases penetrate the prisoners’ anal cavities, subjecting them to intrusive, abusive, and degrading examinations to “prove” the men have committed homosexual acts.
“I think the accounts of torture we gave in the report really did have an effect on average Egyptians’ perceptions of homosexuality,” Long said. “We made a very deliberate decision to frame it as a report about part of the ongoing torture crisis in Egypt. They understood that gays are people like them, subject to similar fears of police brutality and arbitrary state actions.”
So despite a seeming alliance on the issue of torture, one can hardly imagine that when all is said and done and a reform administration is placed, that anything much will change for LGBT people, in general, as anti-gay attitudes far pass the mere clutches of the current dictator – at the very least we can hope for is the end of all torture.
--------------
For More information on Gay News in Egypt visit GAY MIDDLE EAST at – http://www.gaymiddleeast.com/country/egypt.htm
2004 History of Crackdown -
“In a Time of Torture: The Assault on Justice In Egypt’s Crackdown on Homosexual Conduct” is available in English at http://hrw.org/reports/2004/egypt0304/
To read testimonies from the report, please see: http://hrw.org/english/docs/2004/02/27/egypt7675.htm
To read a recent Human Rights Watch briefing paper on police abuse and torture of detainees in Egypt, please see: http://hrw.org/english/docs/2004/02/26/egypt7660.htm
.

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

ΜΙΑ ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΕΣ ΣΕΞ: "TRUST THE CONDOM".

Μετά από δεκαετίες όπου η λοαδ κοινότητα της Ρωσίας πέρασε από πολλές δυσκολίες, οι διακρίσεις έφταναν το σημείο των διωγμών, για πρώτη φορά έχουμε καμπάνια για το ασφαλές σεξ, στοχευμένη στην ομοφυλοφιλική κοινότητα της χώρας.

Η καμπάνια διοργανώνεται από την Laboratory of Social Advertising και είναι διαδικτυακή.



[Μέσω του μπλογκ gay persons of color]
.