ΤΑ ΑΠΟΣΙΩΠΗΤΙΚΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΧΥΤΗ ΟΜΟΦΥΛΟΦΟΒΙΑ ΚΑΙ ΤΡΑΝΣΦΥΛΟΦΟΒΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η εφημερίδα "Το Βήμα", ακολουθεί μια γραμμή απαξίωσης και ειρωνίας μέσω των αποσιωπητικών του, ούτε ο δημοσιογράφος Γ. Τσιάρας, είναι ο πρώτος δημοσιογράφος της εφημερίδας, που φανερώνει την ομοφυλοφοβία και την τρανσφυλοφοβία που είναι διάχυτη στον ελληνικό Τύπο.

Φυσικά, στο εν λόγω άρθρο του Βήματος -που το Απέναντι Πεζοδρόμιο μας έκανε αρχικά γνωστό, και μας επισήμανε με πολύ καίριο τρόπο με κόκκινα γράμματα τα σημεία που ξεπερνούν κάθε όριο- παρουσιάζονται με τον πιο ανάγλυφο τρόπο η άγνοια και η φοβικότητα του ελληνικού τύπου.

Μία από τις αντιδράσεις που εκφράστηκαν με επιστολή διαμαρτυρίας προς τον Διευθυντή του "Βήματος" και τον αρθρογράφο Τσιάρα, την βλέπω δημοσιευμένη στο μπλογκ της Μαρίνας Γαλανού, και την αναδημοσιεύω.

Ανοικτή επιστολή διαμαρτυρίας προς ΤΟ ΒΗΜΑ
Το transs.gr, απέστειλε προς τον Διευθυντή του Βήματος, κύριο Καψή και τον αρθρογράφο κύριο Γιώργο Τσιάρα επιστολή διαμαρτυρίας για το άρθρο της Παρασκευής 29/1/2010, του κυρίου Τσιάρα με τίτλο "Ο μπαμπάς πρόκειται να γίνει...μητέρα".
Στην επιστολή επισημαίνεται η κατάφωρα προσβλητική, ρατσιστική και τρανσφυλοφοβική γλώσσα ειρωνείας του αρθρογράφου, έξω από κάθε ορισμό δημοσιογραφικής δεοντολογίας, ενώ ζητείται να δοθούν εξηγήσεις από τον αρθρογράφο.
Ακολουθεί το κείμενο της επιστολής.
***********************************
Σάββατο, 30 Ιανουαρίου 2010
Προς Εφημερίδα «Το Βήμα»
Υπόψιν κυρίου Τσιάρα
Αγαπητέ κύριε Τσιάρα,
Ο λόγος αυτής της επιστολής είναι το «ενημερωτικό» σας άρθρο με τίτλο «Ο μπαμπάς πρόκειται να γίνει...μητέρα».
Το συγκεκριμένο άρθρο σας, όπως μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κανείς, είναι απόδοση (ας το πούμε έτσι) του αντίστοιχου άρθρου της Daily Mail , της Carol Driver.
Η βασική διαφορά βέβαια, είναι ο τρόπος παρουσίασης. Από τη μία πλευρά, η αντικειμενική δημοσιογραφική γλώσσα της κυρίας Driver, που απλά παρουσιάζει ένα ενδιαφέρον θέμα στο αναγνωστικό της κοινό, και απ’ την άλλη η δική σας που διανθίζεται από συνεχή αποσιωπητικά και έναν φανερό τόνο ειρωνείας, ευκρινή ακόμη και στον πιο καλόπιστο αναγνώστη, που διακωμωδεί την ζωή κάποιων συνανθρώπων σας.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα:
«Ο μπαμπάς πρόκειται να γίνει... μητέρα»
«για να...ανδρωθούν»
«ένας...γνήσιος αρσενικός»
«παραμένει κατά βάθος...Τζέσικα»,
και άλλα πολλά.
Πώς να παραλείψει κανείς φυσικά το ανεκδιήγητο «του οποίου (σ.σ. της οποίας, το οποίον)», όπου εκτός της ειρωνείας (οι προθέσεις πάντα επιστρέφουν στον γράφοντα, γνωρίζετε), είναι φανερή η φοβικότητα, μα και η τραγική άγνοια για το τί σημαίνει διαφυλικότητα, εκτός και θέλετε να μας αποδείξετε ότι γνωρίζετε να κλίνετε σε όλα τα γένη την λέξη.
Αγαπητέ κύριε Τσιάρα, όσο στην χώρα μας υπάρχει μια εκκωφαντική σιωπή για θέματα που αφορούν τα διαφυλικά άτομα, εσείς επιλέγετε να διακωμωδήσετε με τα αποσιωπητικά σας μια μειονότητα ανθρώπων με έναν επιεικώς απαράδεκτο και δή ρατσιστικό τρόπο. Ας μή μιλήσουμε περί δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Το ελάχιστο που περιμένει ένας αναγνώστης μιας έγκριτης εφημερίδας όπως «Το Βήμα», είναι ο σεβασμός σε μειονότητες που βρίσκονται στο περιθώριο καθώς επίσης, η γνώση και η έρευνα του δημοσιογράφου για το θέμα που πραγματεύεται. Το άρθρο σας αυτό δεν ανήκει σε καμμία από αυτές τις κατηγορίες.
Είναι απαραίτητο να δοθούν δημόσια εξηγήσεις και η επανόρθωση από μέρους σας, γι’ αυτό το επιεικώς απαράδεκτο άρθρο, καθώς εκθέτουν την εφημερίδα που εργάζεστε και προσβάλλει τα διαφυλικά άτομα.
Φιλικά,
Μαρίνα Γαλανού
Για το www.transs.gr

Γνωρίζω ότι έχουν σταλεί και από άλλους φίλους και φίλες ανάλογες επιστολές, και εύχομαι ακόμη περισσότεροι/ες να δραστηριοποιηθούν ώστε στο μέλλον να εκλείψουν ανάλογα δημοσιεύματα. Όσο περισσότερες επιστολές διαμαρτυρίας λάβουν, τόσο πιο σοβαρά υπόψη τους θα το πάρουν.

Τέλος πολύ σωστά επισημαίνει σε σχόλιό του ο erva_cidreira στο αντίστοιχο ποστ του, ότι πέρα από τις παρεμβάσεις που πολύ σωστά γίνονται σε ατομικό επίπεδο μέσω επιστολών διαμαρτυρίας, θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα σαφές πλαίσιο δεοντολογίας και κωδίκων μέσω της Ένωσης Συντακτών, που όσο αφήνουν το τοπίο εντελώς θολό και ελεύθερο στην έκφραση κάθε μορφής φοβικότητας, έχουν ευθύνη για όλα αυτά.