ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ: "ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ Η ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ, ΑΛΛΑ ΑΡΝΟΥΜΑΙ..."

Πάντα αγαπούσα ιδιαίτερα τον Χριστιανόπουλο. Ακόμη και τον κοφτό, συλλαβιστό, σχεδόν ιερατικό τρόπο που απάγγελνε. Και πιστεύω ότι είναι ίσως ο μόνος Ποιητής εν ζωή που θα μείνει η ποίησή του. Αυτό αρκεί, είναι πολύ περισσότερο από χίλια βραβεία. Ο χρόνος είναι ο μοναδικός αμείλικτος κριτής για τη λογοτεχνία.

Αντιγράφω από την εφημερίδα Μακεδονία.

ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ «Συγκινητική η χειρονομία, αλλά αρνούμαι…»
«Έχω δηλώσει και στο παρελθόν ότι δεν δέχομαι τα βραβεία, πρέπει να το πάρετε απόφαση! Άλλο πράγμα οι καλοί φίλοι που είχαν τη διάθεση να με τιμήσουν, και άλλο η δικιά μου τζαναμπετιά, η οποία με τίποτα δεν δέχεται βραβεία και τιμητικές διακρίσεις!» Με αυτά τα κοφτά λόγια ο θεσσαλονικιός ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος εξέφρασε στη «Μ» την αντίθεσή του στην απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού να του απονείμει το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων.
Η Επιτροπή των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας 2011 (αφορούν τις εκδόσεις του 2010) αποφάσισε να απονείμει το μεγάλο βραβείο στον 81χρονο ποιητή για το σύνολο του έργου του. Ωστόσο ο ίδιος, χρόνια τώρα, δηλώνει την αντίθεσή του σε βραβεία, διακρίσεις και πάσης φύσεως «υπεροχές».
«Τα δέχεστε τα συγχαρητήρια ή όχι;» τον ρωτήσαμε σε επικοινωνία μας. «Μπαΐλντισα από το πρωί να κάνω δηλώσεις και να δέχομαι συγχαρητήρια», απάντησε με τον χαρακτηριστικό του τρόπο, για να τονίσει εν συνεχεία ότι δεν θα παρευρεθεί στην τελετή απονομής των βραβείων. «Δεν θα παραλάβω τίποτα, και ούτε θα πάρω και την οικονομική πλευρά του ζητήματος αυτού. Τίποτα απολύτως», ανέφερε. Θέλοντας, ωστόσο, να μην παρεξηγηθεί, όπως είπε, διευκρίνισε ότι κατανοεί την καλή διάθεση όσων τον βράβευσαν, αλλά ο ίδιος έχει μια συγκεκριμένη, διαφορετική άποψη επί του θέματος. «Καταλαβαίνω ότι οι φίλοι αυτοί που με βράβευσαν είχαν καλή διάθεση απέναντί μου. Είναι τόσο καλοπροαίρετη η χειρονομία τους που με συγκινεί, αλλά, από εκεί και πέρα, έχω και εγώ κάθε δικαίωμα, όπως και στο παρελθόν, να αρνηθώ. Θέλω να καταλάβουν ότι αυτό γίνεται με καλή διάθεση, και όχι με πνεύμα αντιδράσεως και κάτι τέτοια», συμπλήρωσε.

Και ας θυμηθούμε τί έλεγε το 1977 στη Διαγώνιο (από εδώ).

Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατώτερου μου - και κάποτε πρέπει να απαλλαγούμε από την συγκατάβαση των μεγάλων.
Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά - και κάποτε πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά από την ζωή μας.
Είμαι εναντίον των χρηματικών επιχορηγήσεων, σιχαίνομαι τους φτωχοπρόδρομους που απλώνουν το χέρι τους για παραδάκι. Οι χορηγίες μεγαλώνουν την μανία μας για διακρίσεις και την δίψα μας για λεφτά΄ ξεπουλάνε την ατομική ανεξαρτησία μας.
Είμαι εναντίον των σχέσεων με το κράτος και βρίσκομαι σε διαρκή αντιδικία μαζί του. Πότε μου δεν πάτησα σε υπουργείο, και το καυχιέμαι. Η μόνη μου εξάρτηση από το κράτος είναι η εφορία, που με γδέρνει.
Είμαι εναντίον των εφημερίδων. Χαντακώνουν αξίες, ανεβάζουν μηδαμινότητες, προβάλλουν ημετέρους, αποσιωπούν τους απροσκύνητους΄ όλα τα μαγειρεύουν, όπως αυτές θέλουν. Δεξιές, αριστερές, κεντρώες - όλες το ίδιο σκατό.
Είμαι εναντίον κάθε ιδεολογίας, σε οποιαδήποτε απόχρωση και αν μας την πασέρνουν. Όσο πιο γοητευτικές και προοδευτικές είναι οι ιδέες, τόσο πιο τιποτένια ανθρωπάκια μπορεί να κρύβονται από πίσω τους. Όσο πιο όμορφα τα λόγια τους, τόσο πιο ύποπτα τα έργα τους. Όσο πιο υψηλοί οι στόχοι, τόσο πιο άνοστοι οι στίχοι.
Είμαι, προπάντων, εναντίον κάθε ατομικής φιλοδοξίας, που καθημερινά μας οδηγεί σε μικρούς και μεγάλους συμβιβασμούς. Αν σήμερα κυριαρχούν παραγοντίσκοι και τσανάκια, δεν φταίει μόνο το κωλοχανείο΄ φταίνε και οι δικές μας παραχωρήσεις και αδυναμίες. Αν πιάστηκε η μέση του οδοκαθαριστή, φταίμε και εμείς που πετούμε το τσιγάρο μας στο δρόμο. Κι αν η λογοτεχνία μας κατάντησε σκάρτη, μήπως δεν φταίει και η δική μας σκαρταδούρα.
(Kείμενο του 1977, στο περιοδικό ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ, αρ. 1, Ιανουάριος - Απρίλιος 1979)

Βίκυ Μοσχολιού - Όταν σε περιμένω.
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής / Ποίηση: Ντίνος Χριστιανόπουλος.
.