Cold Star.
Director: Kai Stänicke
A boy experiences new desires while watching a man at an indoor swimming pool. Forced up the diving platform by a rowdy gang, he receives unexpected help.
Cold Star is a mixture of short and music video. A hybrid, that connects the emotions of a short with beats and lyrics of music. The film is an appeal for acceptance of your own and others sexual identity.
ειδησεις, αρθρα, μουσικη, κινηματογραφος ειδικα μικρου μηκους lgbt θεματολογιας.
Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012
COLD STAR (2011).
Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΑΜΕΝΟ ΧΡΟΝΟ. ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ, 1.
Για χρόνια πλάγιαζα νωρίς. Μερικές φορές, μόλις έσβηνα το κερί, τα μάτια μου έκλειναν τόσο γρήγορα, ώστε δεν πρόφταινα ν’ αναλογιστώ: «Με παίρνει ο ύπνος.» Και, μισή ώρα αργότερα, η σκέψη πως καιρός ήταν πια να αναζητήσω τον ύπνο με ξυπνούσε· ήθελα ν’ ακουμπήσω το βιβλίο που νόμιζα πως κρατούσα ακόμα στα χέρια μου και να σβήσω το φως• δεν είχα πάψει όσο κοιμόμουν να κάνω συλλογισμούς πάνω σ’ ό,τι είχα διαβάσει, οι συλλογισμοί όμως αυτοί είχαν ακολουθήσει ένα κάπως παράξενο δρόμο• είχα την εντύπωση πως ήμουν εγώ ο ίδιος αυτό για το οποίο μιλούσε το βιβλίο. Αυτή η πεποίθηση βαστούσε λίγα δευτερόλεπτα ύστερα από τον ξύπνο μου• δεν μου φαινόταν παράλογη, αλλά βάραινε τα μάτια μου σαν αχλή και τα εμπόδιζε ν’ αντιληφθούν πως το κερί δεν ήταν πια αναμμένο. Ύστερα η πεποίθηση αυτή άρχιζε να μου γίνεται ακατανόητη, όπως οι σκέψεις μιας προγενέστερης ζωής στη μετεμψύχωση• το θέμα του βιβλίο μου γινόταν ξένο, ήμουν ελεύθερος να ταυτιστώ μαζί του ή όχι• την ίδια στιγμή ξανάβρισκα το φως μου κι απορούσα βλέποντας γύρω μου ένα σκοτάδι, απαλό και ξεκουραστικό για τα μάτια μου, κι ίσως πιότερο ακόμα για το μυαλό μου, που του φαινόταν σαν κάτι αδικαιολόγητο, ακατανόητο, σαν κάτι αληθινά σκοτεινό. Αναρωτιόμουν τί ώρα μπορούσε νά ’ναι • άκουγα το σφύριγμα των τραίνων που, κοντινό ή απόμακρο, όπως κελάηδημα πουλιού στο δάσος, φανερώνει τις αποστάσεις, μου παριχάραζε την έκταση του έρημου κάμπου, όπου ο ταξιδιώτης προχωρεί βιαστικά για να φτάσει στον επόμενο σταθμό• και το μονοπάτι που ακολουθεί θα χαραχτεί στη μνήμη του απ’ τον ερεθισμό που προκάλεσαν καινούργιοι τόποι, πράξεις ασυνήθιστες, η πρόσφατη συζήτηση κι ο αποχαιρετισμός κάτω απ’ τη ξένη λάμπα που τον συντροφεύουν ακόμα μέσα στη σιωπή της νύχτας, η γλυκιά γαλήνη της επιστροφής σε λίγο.
(Εισαγωγή, από το Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο, Ι. Από τη μεριά του Σουάν, μτφρ: Παύλος Ζάννας, Εκδ. Βιβλιοπωλείο της Εστίας).
The Pixies Ft Placebo - Where Is My Mind (Live)
Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012
ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ: "ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ Η ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ, ΑΛΛΑ ΑΡΝΟΥΜΑΙ..."
Πάντα αγαπούσα ιδιαίτερα τον Χριστιανόπουλο. Ακόμη και τον κοφτό, συλλαβιστό, σχεδόν ιερατικό τρόπο που απάγγελνε. Και πιστεύω ότι είναι ίσως ο μόνος Ποιητής εν ζωή που θα μείνει η ποίησή του. Αυτό αρκεί, είναι πολύ περισσότερο από χίλια βραβεία. Ο χρόνος είναι ο μοναδικός αμείλικτος κριτής για τη λογοτεχνία.
Αντιγράφω από την εφημερίδα Μακεδονία.Βίκυ Μοσχολιού - Όταν σε περιμένω.
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής / Ποίηση: Ντίνος Χριστιανόπουλος.
.
Αντιγράφω από την εφημερίδα Μακεδονία.
ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ «Συγκινητική η χειρονομία, αλλά αρνούμαι…»Και ας θυμηθούμε τί έλεγε το 1977 στη Διαγώνιο (από εδώ).
«Έχω δηλώσει και στο παρελθόν ότι δεν δέχομαι τα βραβεία, πρέπει να το πάρετε απόφαση! Άλλο πράγμα οι καλοί φίλοι που είχαν τη διάθεση να με τιμήσουν, και άλλο η δικιά μου τζαναμπετιά, η οποία με τίποτα δεν δέχεται βραβεία και τιμητικές διακρίσεις!» Με αυτά τα κοφτά λόγια ο θεσσαλονικιός ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος εξέφρασε στη «Μ» την αντίθεσή του στην απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού να του απονείμει το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων.
Η Επιτροπή των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας 2011 (αφορούν τις εκδόσεις του 2010) αποφάσισε να απονείμει το μεγάλο βραβείο στον 81χρονο ποιητή για το σύνολο του έργου του. Ωστόσο ο ίδιος, χρόνια τώρα, δηλώνει την αντίθεσή του σε βραβεία, διακρίσεις και πάσης φύσεως «υπεροχές».
«Τα δέχεστε τα συγχαρητήρια ή όχι;» τον ρωτήσαμε σε επικοινωνία μας. «Μπαΐλντισα από το πρωί να κάνω δηλώσεις και να δέχομαι συγχαρητήρια», απάντησε με τον χαρακτηριστικό του τρόπο, για να τονίσει εν συνεχεία ότι δεν θα παρευρεθεί στην τελετή απονομής των βραβείων. «Δεν θα παραλάβω τίποτα, και ούτε θα πάρω και την οικονομική πλευρά του ζητήματος αυτού. Τίποτα απολύτως», ανέφερε. Θέλοντας, ωστόσο, να μην παρεξηγηθεί, όπως είπε, διευκρίνισε ότι κατανοεί την καλή διάθεση όσων τον βράβευσαν, αλλά ο ίδιος έχει μια συγκεκριμένη, διαφορετική άποψη επί του θέματος. «Καταλαβαίνω ότι οι φίλοι αυτοί που με βράβευσαν είχαν καλή διάθεση απέναντί μου. Είναι τόσο καλοπροαίρετη η χειρονομία τους που με συγκινεί, αλλά, από εκεί και πέρα, έχω και εγώ κάθε δικαίωμα, όπως και στο παρελθόν, να αρνηθώ. Θέλω να καταλάβουν ότι αυτό γίνεται με καλή διάθεση, και όχι με πνεύμα αντιδράσεως και κάτι τέτοια», συμπλήρωσε.
Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατώτερου μου - και κάποτε πρέπει να απαλλαγούμε από την συγκατάβαση των μεγάλων.
Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά - και κάποτε πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά από την ζωή μας.
Είμαι εναντίον των χρηματικών επιχορηγήσεων, σιχαίνομαι τους φτωχοπρόδρομους που απλώνουν το χέρι τους για παραδάκι. Οι χορηγίες μεγαλώνουν την μανία μας για διακρίσεις και την δίψα μας για λεφτά΄ ξεπουλάνε την ατομική ανεξαρτησία μας.
Είμαι εναντίον των σχέσεων με το κράτος και βρίσκομαι σε διαρκή αντιδικία μαζί του. Πότε μου δεν πάτησα σε υπουργείο, και το καυχιέμαι. Η μόνη μου εξάρτηση από το κράτος είναι η εφορία, που με γδέρνει.
Είμαι εναντίον των εφημερίδων. Χαντακώνουν αξίες, ανεβάζουν μηδαμινότητες, προβάλλουν ημετέρους, αποσιωπούν τους απροσκύνητους΄ όλα τα μαγειρεύουν, όπως αυτές θέλουν. Δεξιές, αριστερές, κεντρώες - όλες το ίδιο σκατό.
Είμαι εναντίον κάθε ιδεολογίας, σε οποιαδήποτε απόχρωση και αν μας την πασέρνουν. Όσο πιο γοητευτικές και προοδευτικές είναι οι ιδέες, τόσο πιο τιποτένια ανθρωπάκια μπορεί να κρύβονται από πίσω τους. Όσο πιο όμορφα τα λόγια τους, τόσο πιο ύποπτα τα έργα τους. Όσο πιο υψηλοί οι στόχοι, τόσο πιο άνοστοι οι στίχοι.
Είμαι, προπάντων, εναντίον κάθε ατομικής φιλοδοξίας, που καθημερινά μας οδηγεί σε μικρούς και μεγάλους συμβιβασμούς. Αν σήμερα κυριαρχούν παραγοντίσκοι και τσανάκια, δεν φταίει μόνο το κωλοχανείο΄ φταίνε και οι δικές μας παραχωρήσεις και αδυναμίες. Αν πιάστηκε η μέση του οδοκαθαριστή, φταίμε και εμείς που πετούμε το τσιγάρο μας στο δρόμο. Κι αν η λογοτεχνία μας κατάντησε σκάρτη, μήπως δεν φταίει και η δική μας σκαρταδούρα.
(Kείμενο του 1977, στο περιοδικό ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ, αρ. 1, Ιανουάριος - Απρίλιος 1979)
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής / Ποίηση: Ντίνος Χριστιανόπουλος.
Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012
A TRANSGENDER MODEL: ANDREJ PEJIC.
.
Andrej Pejic.
Andrej Pejić (born August 28, 1991 in Tuzla, SR Bosnia-Herzegovina, SFR Yugoslavia) is an Australian androgynous male model.
Early lifePejic was born in Tuzla. He has one older brother Igor. Their mother, Jadranka Savić, is Serbian and their father, Vlada Pejić, Croatian. The parents divorced shortly after Andrej's birth. During the Bosnian War, he fled to Serbia with his mother, brother and grandmother, settling in a refugee camp near Belgrade. When asked if he found his childhood difficult, Pejic said:
No, I was happy. The camp was a community. We went to school and I had lots of friends – mainly girls. Everybody played outside. My memories are very carefree.
Andrej met his father for the first time when he was four years old. His mother wanted him to have a relationship with his dad so he and brother Igor would spend a month every summer with their dad.
After the 1999 NATO bombing of Serbia, Pejic's mother felt unsafe and decided to initiate immigration process for Australia. In 2000 the family moved to Melbourne, Australia as political refugees when Pejic was eight years old.
Career.
It has been reported that he was scouted just before his 17th birthday whilst working at McDonald's, but he has also stated he was scouted at a swimming pool whilst still in high school in Melbourne, Australia. He is notable for his extreme androgyny and his ability to successfully model both male and female clothing.
In the Paris fashion shows of January 2011 he walked both the men's and women's shows for Jean-Paul Gaultier and the men's shows for Marc Jacobs. In May 2011, Pejic's magazine cover for the New York-based magazine Dossier Journal - in which he is pictured taking off his shirt with his long blond locks in curlers - was ruled too risqué by US bookstores Barnes & Noble and Borders, which covered the image with an opaque sleeve. Concerns were expressed that customers would mistake him for a topless woman.
As of September 2011, he ranks no. 18 on the models.com Top 50 Male Models list, and he was ranked no. 98 in FHM magazine's 100 Sexiest Women in the World 2011, an 'award' that caused controversy with a transphobic subtext that was removed from FHM's website.
* * * * *
Ευχές για μία καλή χρονιά σε όλες και όλους (έστω καθυστερημένα).
Antony and the Johnsons - My Lady Story
.
Andrej Pejic.
Andrej Pejić (born August 28, 1991 in Tuzla, SR Bosnia-Herzegovina, SFR Yugoslavia) is an Australian androgynous male model.
Early lifePejic was born in Tuzla. He has one older brother Igor. Their mother, Jadranka Savić, is Serbian and their father, Vlada Pejić, Croatian. The parents divorced shortly after Andrej's birth. During the Bosnian War, he fled to Serbia with his mother, brother and grandmother, settling in a refugee camp near Belgrade. When asked if he found his childhood difficult, Pejic said:
No, I was happy. The camp was a community. We went to school and I had lots of friends – mainly girls. Everybody played outside. My memories are very carefree.
Andrej met his father for the first time when he was four years old. His mother wanted him to have a relationship with his dad so he and brother Igor would spend a month every summer with their dad.
After the 1999 NATO bombing of Serbia, Pejic's mother felt unsafe and decided to initiate immigration process for Australia. In 2000 the family moved to Melbourne, Australia as political refugees when Pejic was eight years old.
Career.
It has been reported that he was scouted just before his 17th birthday whilst working at McDonald's, but he has also stated he was scouted at a swimming pool whilst still in high school in Melbourne, Australia. He is notable for his extreme androgyny and his ability to successfully model both male and female clothing.
In the Paris fashion shows of January 2011 he walked both the men's and women's shows for Jean-Paul Gaultier and the men's shows for Marc Jacobs. In May 2011, Pejic's magazine cover for the New York-based magazine Dossier Journal - in which he is pictured taking off his shirt with his long blond locks in curlers - was ruled too risqué by US bookstores Barnes & Noble and Borders, which covered the image with an opaque sleeve. Concerns were expressed that customers would mistake him for a topless woman.
As of September 2011, he ranks no. 18 on the models.com Top 50 Male Models list, and he was ranked no. 98 in FHM magazine's 100 Sexiest Women in the World 2011, an 'award' that caused controversy with a transphobic subtext that was removed from FHM's website.
* * * * *
Ευχές για μία καλή χρονιά σε όλες και όλους (έστω καθυστερημένα).
Antony and the Johnsons - My Lady Story