"Όταν ο Τσακ Μπέρυ συναντά την Γκρέις Τζόουνς" - έτσι περιγράφει τις μουσικές του επιρροές ο Plastik Patrik τραγουδιστής των Patrik et les brutes, Καναδικού γκρουπ που δραστηριοποιείται στο Μόντρεαλ. Barcelona Aria (from John Greyson's Fig Trees)
Zackie Achmat (Van Abrahams) is too weak to attend the 2002 Barcelona International AIDS conference, and so sends his speech on video instead. This becomes sampled and transformed into an aria about his treatment strike.
Fig Trees (2009)
Directed by John Greyson
Music by David Wall
Cinematography by Jesse Rosensweet, Ali Kazimi
Edited by Jared Raab
Barcelona Aria (from John Greyson's Fig Trees) from Jared Raab on Vimeo.
A Girl Named Kai
08:00 min
Experimental
Director: Kai Ling Xue
Producer: Kai Ling Xue
Three years in the making, shot in four countries, A Girl Named Kai is a brave and honest autobiographical vignette in three chapters about Kai Ling’s relationships, self discoveries, passions, secrets and dreams.
Using digitally-edited Super 8 and 16mm, this experimental short will take you through a true life journey from the highs of love to the lows of loss, delicately threaded together with original music. A Girl Named Kai sets out to challenge our society’s preconceptions of people who are considered “outsiders” while empowering the audience to continue to examine contemporary notions of internal and external social identities.
- από εδώ.
Diva Lola.
Lola walks around in her bubble during Montreal's LGBT night parade in the summer of 2006.
Μία ταινία με θέμα την βία που δέχονται τα διαφυλικά άτομα, δοσμένη με μία κάπως διαφορετική οπτική. Η ταινία πρόκειται να προβληθεί στο Tribeca Film Festival στη Νέα Υόρκη. Στο πόστερ της ταινίας διαβάζουμε "it takes balls to get revenge," και δώ και η αναφορά του τίτλου με την λέξη "trannies" που χρησιμοποιείται με έναν επιθετικό και υβριστικό τρόπο.Ticked-Off Trannies With Knives.
Gay Dallas filmmaker Israel Luna is sick of reading about LGBT bashing victims. So he made a film about several of them who eschew the victim card — and fight back. Because he's worked closely with the local trans community, he cast actual transwomen as his leads. And because he's a fan of horror, he gave them knives and a revenge story that's as over-the-top as its name, Ticked-Off Trannies With Knives. Let's get bloody.
We know the film premieres Feb. 3, but less certain is whether his comedic horror treatment of real-world violence truly empowers transfolk or merely relegates them back into the freakshow.
In any given week, the continuous scenes of anti-LGBT violence can seem like a horror movie. On November 16, 2009, Jorge Steven Lopez Mercado, a queer Puerto Rican teen was got stabbed, burned, decapitated, and dismembered by, police allege, a 26-year-old father of four who supposedly recalled scenes of prison rape and childhood molestation when Mercado asked for anal sex. In the same week, a close family friend of 15-year-old Jason Mattison Jr. stood accused of gagging him with a pillowcase, raping, and stabbing him repeatedly in the head and throat, then leaving him to rot in his aunt's closet.
Dallas-based gay director Israel Luna read a similar story once about a gay couple that had been bashed while on vacation. The bashing left one of the gay men in critical condition in the ICU, and a friend of Luna's said, "We don't need to hate the bashers. A lot of people feel the way they do. We need to sit and talk and understand their mindset. We can't fight hate with hate. We need to fight hate with understanding and even love."
Luna thought, "Fuck that."
"It pissed me off," Luna tells Queerty. "I don't understand why, whenever there's a gay bashing, the gay community has to play all nicey nice. We're just like them. If they hit us then we're gonna want to hit them back. If someone bashes me, I don't care if I'm in prison or the hospital, I'm gonna find them and torture them. So whenever I hear people saying 'Fight hate with love,' and 'Love the bashers,' I'm like 'No, fuck that. Let's go get bats and bash them back.'"
Luna's revenge fantasies seem especially provocative in light of the increased reporting of anti-LGBT violence and successful anti-gay votes across the U.S. preventing countless same-sex couples from wedding—our community can only take so much degradation. So with payback in mind, Luna started writing his most recent screenplay about several bashing victims who finally get their revenge.
But he didn't want to write about a male gay bashing victim. "That's a story we've seen all too often," Luna says. "I wanted to do something more modern and I thought 'Whose story do you never see on the news these days?' It's not gay men—it's transgenders." And that's how he began his most recent film, Ticked-Off Trannies With Knives. (...)
- διαβάστε όλο το άρθρο στο Queerty, ενώ μπορείτε επίσης να διαβάσετε ακόμη ένα σχετικό άρθρο από το Queerty πιέζοντας εδώ
SAME-SEX MARRIAGE RULING 'AFTER EASTER'
(ANSA) - Rome, March 24 - Italy's top court will decide whether to examine a suit about same-sex marriages after Easter, court sources said Wednesday.
The Constitutional Court was expected to decide whether to review articles in Italy's civil code which prohibit same-sex marriage on Tuesday, and some sources had suggested a decision might come as early as Tuesday night.
But the justices "have not even started looking at the issue," sources said Wednesday.
"The subject will be addressed after the Easter break," they said.
According to one source, a ruling whether to admit the suit may come on April 12.
The case was brought to the attention of the court through a suit filed by a number of gay couples in Venice and Trento who were not allowed to post the banns of their upcoming 'marriage'.
According to the suit, there is nothing in Italy's legal code which prohibits same-sex marriage because the diversity of gender is not established as a requisite for marriage.
The plaintiffs argued in their suit that a ban on same-sex marriage violated the constitutional principle of equality between citizens and ran counter to European Union law as well.
They also noted that an "unreasonable inequality in treatment" existed in regard to homosexuals and transsexuals given that the latter, once they have had a sex-change operation, are allowed to marry members of their original sex.
The office of the state attorney, acting on behalf of the government, has argued the suit is inadmissible because it seeks to establish a legal precedent "through the manipulation of the fabric of the law" whereas only parliament can create laws.
The attorney also said that European and international law clearly gave national legislatures jurisdiction in governing the rules of marriage. photo: activists outside the court Tuesday night.
Photo 317
Starring Georgia Kristoffersen & Susana Ferreira.
Written & Directed by Tanja-Tiziana Burdi
Camera & Editing by P. Lancaric & T.Burdi
Skin Heads Arrested after Skirmish with Gay Rally in Bulgaria
Society | March 20, 2010, Saturday
Six men were arrested in Bulgaria’s Pazardzhik after they assaulted physically a rally supporting gay rights.
Six activists of the youth organization “Lesbians, Gay, Bi- and Transgender in Action” arrived to the city of Pazardzhik from Sofia in order to protest an order to local City Council banning the display of homosexuality in public.
The activities arranged large banners on which they started writing articles from the Bulgarian Constitution and the UN Human Rights Charter. No local gay rights activists joined them, Darik Radio reported.
However, about 100 local young men most of them with shaved heads and in black clothes staged an anti-rally claiming they had gathered to express their support for the order issued by the City Council.
As several of skin heads members attacked the gay rights activists they were immediately knocked down to the ground and arrested by the policemen guarding the rally, who were led personally by the head of the Pazardzhik Police Directorate, Commissar Stoyan Stoyanov.
No-one was hurt during the skirmish. However, the anti-rally protestors shouted offensive slogans directed against the gay rights activists such as “No one wants you, losers”, “Out of Pazardzhik”, “Go to Uganda, freaks”.
The gay rights organization has attacked the order of the Pazardzhik Municipality before Bulgaria’s Commission for Protection from Discrimination, which is to come up with a ruling on Wednesday.
- από εδώ.
Είμαι 30 χρονών και στις πρώτες μέρες τις εγκυμοσύνης μου. Την Παρασκευή έπρεπε να κάνω κάποιες αναγκαίες εξετάσεις που κάνουν σε αυτές τις περιπτώσεις και μέσα σε αυτές περιλαμβάνεται και η εξέταση για το HIV.Και συμφωνώ με τον φίλο xomeriti, στο σχετικό ποστ του. Θα πρέπει επιτέλους κάποιοι δημόσιοι λειτουργοί να πληρώσουν για τις άθλιες συνθήκες που γίνεται η αιμοδοσία, για τον μή επαρκή μοριακό έλεγχο του αίματος, καθώς και για συμπεριφορές όπως οι παραπάνω.
Επείδη το να κάνουμε παιδί το είχαμε εδώ και πολύ καιρό συζητήσει με τον άντρα μου είχα ήδη κάνει προγεννητικό έλεγχο και πάλι εξέταση για AIDS. Τότε την είχα κάνει σε ένα φίλο μικροβιολόγο ιδιώτη και όλα ήταν καλά. Τώρα πήγα μέσω ΙΚΑ και αφού μου τις ξαναέγραψαν τις εξετάσεις, ενώ δεν ήταν αναγκαίο, δεν έχανα και τίποτα όποτε είπα να τις ξανακάνω.
Τις έκανα σε μεγάλη κλινική της πόλης μου (μένω στην περιφέρεια) αφού αυτή ήταν συμβεβλημένη στο ΙΚΑ. Και τώρα το ζουμί της υπόθεσης. Η νοσοκόμα δεν παρατηρεί το χαρτί του ΙΚΑ ότι πρόκειται για έλεγχο εγκυμοσύνης, το πρώτο χαρτί που διαβάζει είναι αυτό της εξέτασης για aids και ακολουθούν τα παρακάτω:
Η νοσοκόμα με κοιτάει περιφρονητικά και λέει
''Ε βέβαια όταν δεν προσέχουμε αυτά παθαίνουμε''.
Θεωρώντας ότι κάνει πλακίτσα για την εγκυμοσύνη μου της χαμογελάω κρατημένα. Κατάλαβα αμέσως μετά όμως. Επιδεικτικά πετάει τα γάντια που φορούσε για να μου πάρει αίμα και φωνάζει σε μία συνάδελφό της στην άλλη άκρη της αίθουσας (στην οποία υπήρχε και άλλος κόσμος)και δείχνοντας προς το μέρος μου
''Αν θες έλά να της πάρεις εσύ αίμα, εγώ δε ρισκάρω τη ζωή μου για τις δικές τις απροσεξίες''.
Εγώ να μην έχω πάρει γραμμή τι εννοεί και να την κοιτάω σα χάνος. Ο γλυκός μου ο αντρούλης καταλαβαίνει γιατί βλέπει πια εξέταση κρατάει αυτή στα χέρια της, και μπαίνει στο νόημα. Παρακάτω δε γράφω γιατί ακολουθούν σκηνές απείρου κάλους με τον αντρουλη μου, που μόνο την κλινική δε γκρέμισε..... αλλά τους άξιζε.
Καταλήγω λέγοντας τα εξής:
Συγνώμη.... Συγνώμη εκ μέρους όλων των ηλίθιων, ανάγωγων και αμόρφωτων συνανθρώπων μου, που μπορεί κάποια στιγμή να σας έφεραν σε δύσκολή θέση.
Συγνώμη για όλα τα κακά σχόλια που μπορεί να έχετε ακούσει λόγω των σεξουαλικών σας προτιμήσεων. Δε ξέρω πως θα αντιδρούσα εγώ αν πραγματικά αυτή η εξέταση αφορούσε την υγεία μου και έπεφτα στην παραπάνω αντιμετώπιση.
Ελπίζω αυτή η γυναίκα (νοσοκόμα) να είναι η μειοψηφία. Ελπίζω να μη σας κούρασα με το τεράστιο post και να μη σας έριξα τη διάθεση. Σας φιλώ Τόνια.
Αντιγράφω από την Ελευθεροτυπία, τις διατάξεις του νέου φορολογικού νόμου, που αφορούν τα (ετεροφυλόφιλα πάντα, μήν ξεχνιόμαστε) ζευγάρια που έχουν υπογράψει σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης (νόμος 3719/2008). Άρθρο 21: Απαλλαγή πρώτης κατοικίας
4. Με την προτεινόμενη διάταξη της παραγράφου 4 προστίθεται στο τέλος του άρθρου 1 του ν. 1078/1980 νέα παράγραφος 14, σύμφωνα με την οποία οι ισχύουσες διατάξεις για την απαλλαγή πρώτης κατοικίας εφαρμόζονται και στα πρόσωπα που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης και αντιμετωπίζονται ως σύζυγοι (για την εφαρμογή του νόμου). Επίσης, προς αποφυγή καταστρατηγήσεων, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων τίθεται το σύμφωνο να έχει καταρτισθεί τουλάχιστον 2 έτη πριν από την αγορά. [από εδώ].
Άρθρο 25: Φορολογία κληρονομιών, δωρεών και γονικών παροχών
στ) ορίζεται ότι, τόσο κατά τη χορήγηση της απαλλαγής όσο και κατά τον έλεγχο της συνδρομής των προϋποθέσεων της απαλλαγής, τα πρόσωπα που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης αντιμετωπίζονται ως σύζυγοι, εφόσον η συμβίωση είχε τουλάχιστον διετή διάρκεια μέχρι το χρόνο θανάτου,
(...) 10. Οι παράγραφοι 1 και 2 της ενότητας Α του άρθρου 26 αντικαθίστανται ως εξής:
Κατά τη χορήγηση της απαλλαγής, τα πρόσωπα τα οποία έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης κατά τις διατάξεις του ν.3719/2008 (ΦΕΚ 241 Α΄/ 26-11-2008), αντιμετωπίζονται ως σύζυγοι, εφόσον το σύμφωνο συμβίωσης είχε καταρτισθεί τουλάχιστον δύο έτη πριν από την αιτία θανάτου κτήση.
14. Το άρθρο 29 αντικαθίσταται ως εξής:
Άρθρο 29.
Κατάταξη φορολογουμένων - Φορολογικές κλίμακες
1. Οι δικαιούχοι της κτήσης, ανάλογα με τη συγγενική τους σχέση προς τον κληρονομούμενο, κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες Α΄, Β΄ και Γ΄. Στην Α΄ κατηγορία υπάγονται: α) ο σύζυγος του κληρονομουμένου, β) το πρόσωπο το οποίο είχε συνάψει σύμφωνο συμβίωσης με τον κληρονομούμενο κατά τις διατάξεις του ν.3719/2008 και το οποίο λύθηκε με το θάνατο αυτού, εφόσον η συμβίωση είχε διάρκεια τουλάχιστον δύο ετών, (...) [από εδώ].
The Discipline of DE (1978)
9 min, 16 mm black and white
adaptation of William S. Burroughs' short story,
narrated by Ken Shapiro
Transparent.
Dir. Jules Rosskam 2005 61 min. USA
Pink or blue. Male or Female. Mommy or Daddy. Categories that we all take for granted are broken apart in transparent, a documentary about 19 female-to-male transsexuals living in the United States who have given birth and, in all but a few stories, gone on to raise their biological children.
Transparent focuses on its subjects' lives as parents, revealing the diverse ways in which each person reconciles giving birth and being a biological mother with his masculine identity. Traditional views of gender are further re-examined through the variety of genders the children use to conceive of their parents. The first-person stories in transparent explain how changing genders is dealt with and impacts the relationships, if at all, within these families.
This film has a shocking façade - as a story about transsexual parents, but the subjects resonate powerfully as typical parents and as human beings dealing with issues like single parenthood, teen pregnancy and their children's emotional and physical development. Through these extraordinary men, the film challenges the ways that people relate to one another, particularly within our immediate families, based on gender.
3rd Place, Elle Flanders Award for Best Feature-Length Documentary, Inside Out Toronto LGBT Film Festival
2nd Place, Polish Warsaw LGBT PRYZMAT Film Festival
-----
"...the film certainly makes the case for better understanding and acceptance of transitioned and transitioning people--and all individuals, really...an important platform for considering or discussing issues of gender--especially society's expected gender roles and conformity issues as well as the treatment of "non-traditional" families...transparent is recommended for libraries and other institutions that have a strong gender studies curricula or audience, and is indeed recommended for audiences that might question the appropriateness of transgendered people's ability to parent. RECOMMENDED" -EMRO (Educational Media Reviews Online)
Η ομοφυλοφιλία στην κοινωνία των σαμουράι οδηγεί σε ίντριγκες και φόνους σε μια εκπληκτική, εικαστικά λαμπρή, στιλιζαρισμένη ταινία, σκηνοθετημένη από τον Ναγκίσα Οσίμα. Gohatto / Taboo.
Director: Nagisa Oshima
Runtime: 101 minutes
Country: Japan
Cast: Takeshi Kitano, Ryuhei Matsuda
-----
ΝΑΓΚΙΣΑ ΟΣΙΜΑ: ΤΑΜΠΟΥ
Υστερα από ένα μακρύ, αναγκαστικό «διάλειμμα» εξαιτίας ενός εγκεφαλικού που τον κράτησε μακριά από τα στούντιο, ο Ιάπωνας σκηνοθέτης Ναγκίσα Οσίμα επιστρέφει με αυτό το θαυμάσιο «Ταμπού» με φόντο την Ιαπωνία των σαμουράι, ταινία που πρωτοείδαμε στο περσινό φεστιβάλ των Κανών. Στο Κιότο, το 1865, ανάμεσα στους νεαρούς υποψήφιους πολεμιστές, οι «Σίνσεν-γκούμι», μια επίλεκτη ομάδα σαμουράι, επιλέγουν για νέα μέλη τους δυο νέους: τον Χιόζο Τάσιρο (Ταντανόμπου Ασάνο) και τον Σοζαμπούρο Κάνο (ένας εκπληκτικός Ριουχέι Ματσούντα), ένα 18χρονο αγόρι, γόνο μιας πλούσιας οικογένειας. Τα όμορφα, σχεδόν θηλυκά χαρακτηριστικά του Σοζαμπούρο, αρχίζουν να δημιουργούν μια παράξενη και επικίνδυνη γοητεία ανάμεσα στους αξιωματικούς, αλλά και τους απλούς σαμουράι, που πιστεύουν ότι ο Σοζαμπούρο είναι εραστής του Χιόζο, προκαλώντας ταυτόχρονα τη ζήλια ανάμεσά τους―
Αν σκηνοθέτες όπως οι Ακίρα Κουροσάβα, Κέντζι Μιζογκούτσι και Σοχέι Ιμαμούρα μάς έδωσαν την ηρωική πλευρά των σαμουράι, ο Οσίμα επέλεξε μίαν άλλη, άγνωστη, τουλάχιστον κινηματογραφικά, πλευρά τους: εκείνη της ομοφυλοφιλίας, στοιχείο υπαρκτό, μέχρι σ' ένα βαθμό και αναγκαίο, σ' ένα χώρο αποκλειστικά ανδρικό, όπου ουσιαστική ήταν η ανάγκη ενότητας ανάμεσα στους στρατιώτες. Ο Οσίμα τοποθετεί την ιστορία του σε μια μεταβατική περίοδο, εκείνη από το πέρασμα από το φεουδαρχισμό σε μια πιο σύγχρονη κοινωνία, με τους σαμουράι να χρησιμοποιούνται για να επιβάλουν την τάξη και να στηρίξουν την αυτοκρατορική εξουσία.
Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που ο σκηνοθέτης συνδυάζει το σεξ με την πολιτική και γενικά με τις υπάρχουσες κοινωνικές συνθήκες. Τόσο στις πρώτες του ταινίες («Διεστραμμένα νιάτα») όσο και στις κατοπινές, πιο ώριμές του («Η αυτοκρατορία των αισθήσεων» και «Καλά Χριστούγεννα κύριε Λόρενς», με την τελευταία αυτή να καταπιάνεται με το θέμα της ομοφυλοφιλίας σ' ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων του πολέμου), ο Οσίμα τολμά να μιλήσει για πράγματα και καταστάσεις που θεωρούνταν ταμπού στη χώρα του.
Στη νέα του αυτή ταινία, ένας ακόμη πιο ώριμος, και πράος, Οσίμα αναπτύσσει, με ένα στιλ τελετουργικό, με όλες τις σκηνές του γυρισμένες σε στούντιο, όπου του δίνεται η δυνατότητα να ελέγχει το παραμικρό, την όλη σχέση ανάμεσα στην εξουσία και το σεξ, αποκαλύπτοντάς μας τα παρασκήνια και τις ίντριγκες που κυριαρχούν σ' ένα στρατιωτικό σώμα, όπου τα κρυφά πάθη και οι επιθυμίες οδηγούν σε πράξεις ανείπωτης βίας. Η ταινία του έχει το πάθος και τη δύναμη που συναντάμε στις καλύτερες ταινίες του, με τις ήρεμες, στιλιζαρισμένες σκηνές του πρώτου μέρους να δίνουν τη θέση τους σε πιο γρήγορες, νευρώδεις, πολυσύνθετες (με τη σκηνή όπου ο Σοζαμπούρο αναγκάζεται να σκοτώσει τον καλύτερό του φίλο), εικαστικά πάντα λαμπρές, σκηνές του δεύτερου μέρους, όπου η βία μετατρέπεται σε σχόλιο πάνω σ' ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής - όχι μόνο των σαμουράι, αλλά και γενικότερα μιας ολόκληρης κοινωνίας.
Ξεχωριστή αναφορά αξίζει να κάνω στη θαυμάσια δουλειά του διευθυντή φωτογραφίας Τεγιομίτσι Κουρτίτα και σ' εκείνη της ενδυματολόγου Εμι Γουάντα (με τον Σοζαμπούρο να φοράει πάντα λευκά σ' αντίθεση με τους υπόλοιπους, ντυμένους στα μαύρα, σαμουράι), καθώς και στην υποβλητική μουσική του Ριουίτσι Σακαμότο. Στις ερμηνείες ξεχωρίζει κι εκείνη του γνωστού μας σκηνοθέτη-ηθοποιού Τακέσι Κιτάνο, στο ρόλο του λοχαγού των «Σίνσεν-γκούμι».
- Νίνος Φενέκ Μιχαηλίδης, Ελευθεροτυπία, 23/3/2001.
Αντιγράφω από το Βήμα. Έντονα αντιδρά η Ολλανδία σε θεωρίες περί ήττας στη Σρμπρένιτσα λόγω ομοφυλοφιλίαςΜπορείτε επίσης να διαβάσετε περισσότερα σχετικά με το θέμα από τα νέα του BBC, ή να δείτε το παρακάτω βίντεο.
Eξοργισμένη η κυβέρνηση της Ολλανδίας από δηλώσεις απόστρατου Αμερικανού στρατηγού ότι οι ολλανδικές δυνάμεις στη Σρμπρένιτσα νικήθηκαν από τις σερβικές, εξαιτίας της παρουσίας... ομοφυλόφιλων στρατιωτών.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο πρώην διοικητής των Συμμαχικών Δυνάμεων, Τζον Σίιχαν, δήλωσε σε επιτροπή του αμερικανικού Κογκρέσου που εξετάζει εάν θα επιτρέψει στους ομοφυλόφιλους να υπηρετούν ανοιχτά στο στρατό, ότι υπήρχε σχέση ανάμεσα στην παρουσία ομοφυλόφιλων στρατιωτών στον ολλανδικό στρατό και τη σφαγή στη Σρεμπρένιτσα.
Συγκεκριμένα, κατηγόρησε ευρωπαϊκά κράτη ότι «κοινωνικοποίησαν» τις δυνάμεις τους με το να επιτρέψουν σε ομοφυλόφιλους να υπηρετήσουν στο στρατό.
«Αυτό οδήγησε σε δυνάμεις που δεν διέθεταν τα εφόδια για να πάνε στον πόλεμο. Αναφέρομαι στην περίπτωση των Ολλανδών που κλήθηκαν να προστατεύσουν τη Σρμπρένιτσα από τους Σέρβους» είπε.
«Το τάγμα ήταν αδύναμο, δεν είχε καλή καθοδήγηση και οι Σέρβοι εισήλθαν στην πόλη, έδεσαν τους στρατιώτες με χειροπέδες και τους εκτέλεσαν» πρόσθεσε.
«Σας είπαν οι Ολλανδοί ηγέτες ότι αυτό έγινε επειδή υπήρχαν ομοφυλόφιλοι στρατιώτες» τον ρώτησε ο πρόεδρος της επιτροπής.
«Ναι, το είπαν. Ανέφεραν και αυτό ως μέρος του προβλήματος» φέρεται να δήλωσε ο Τζον Σίιχαν.
Η απάντηση του ολλανδικού υπουργείου Αμυνας ήταν άμεση. Σε ανακοίνωσή του χαρακτήρισε τις δηλώσεις του πρώην Αμερικανού στρατηγού ως «απόλυτα ανόητες» και πρόσθεσε ότι ομοφυλόφιλοι Ολλανδοί στρατιώτες συχνά συνεργάζονται με τον αμερικανικό στρατό στο Αφγανιστάν.
Binding Words (L'Ordre des Mots).
Directed by Cynthia Arra and Mélissa Arra
France, 2007, 75 min., color documentary
“The film aims to give Trans’ and Intersex people —whose quest for gender identity is fettered by established norms— a chance to voice their tribulation.
Their means of resistance consist of searching for tools of knowledge, for corporealities, sexualities and alternative identities to those of the conventional schemas. Far from the usual treatment of Trans issues, this film, through the choice of its portrait subjects – all contemporary actors and precursors of the Trans’and Intersex movement in France – addresses the gender identity issues head-on by questioning our often unchallenged societal norms and analyzing the nature of the oppression and repression faced by the Trans’ and Intersex community.”
Everyone Matters: Dignity and Safety for Transgender and Transsexual People
Alishia is a firefighter. Enoch is a university professor. Dana is a software engineer. Jesse is an HIV prevention educator. Each makes invaluable contributions in the work place and in the community. And each faces the threat of losing a job, being denied housing or health care, and suffering violence and harassment simply for being transgender.
In Everyone Matters: Dignity and Safety for Transgender People - a new video produced by Gay & Lesbian Advocates & Defenders(GLAD) Transgender Rights Proejct, Massachusetts Transgender Political Coaltion (MTPC), and MassEquality - Alishia, Enoch, Dana, and Jesse talk about their jobs, their family, their hopes, and their worries. Framed by hope and optimism, their stories nevertheless show how vulnerable transgender people still are, and highlight the need for comprehensive laws to ensure that people can obtain and retain employment, remain safe on the streets, and have access to health care and housing.
Everyone Matters allows the viewer to hear from transgender people first-hand about their lives, and makes a powerful case for the passage of transgender-inclusive anti-discrimination and hate crimes laws in Massachusetts and beyond.
Με πολύ μεγάλη χαρά μαθαίνω την ίδρυση του νέου Σωματείου για την Υποστήριξη των Διεμφυλικών Ατόμων.Transgender: Growing Up Me
An animated short film dealing with transgender youth.
«Είμαστε ευτυχισμένοι και χωρίς... κουμπάρο»
150 ζευγάρια σε όλη τη χώρα έχουν συνάψει σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Εύη Σαλτού
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 16 Μαρτίου 2010
«Η διαδικασία του γάμου δεν μας αντιπροσωπεύει. Δεν πιστεύουμε δηλαδή πως μία σχέση ή μία συμβίωση πιστοποιείται και σφραγίζεται μόνο με την τέλεση ενός γάμου. Γι΄ αυτό και αποφασίσαμε πως το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης ήταν πιο κοντά στα δικά μας “θέλω” και “πιστεύω”».
Πριν από περίπου 10 μέρες, ο κ. Γιώργος Τριανταφύλλης και η σύντροφός του Ελισάβετ Σινανά επισκέφτηκαν το γραφείο συμβολαιογράφου στη Ρόδο. Ο λόγος δεν ήταν η επίλυση περιουσιακών ή κληρονομικών ζητημάτων. Αντίθετα, το ζευγάρι θέλησε να υπογράψει το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης. Ωστόσο, όταν το αποφάσισαν, όπως λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Τριανταφύλλης, τα πράγματα δεν ήταν τόσο εύκολα. Έχουν περάσει περίπου δύο χρόνια από τότε που ψηφίστηκε και στη χώρα μας ο νόμος για τη σύναψη του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Μέχρι σήμερα τα ζευγάρια που έχουν υπογράψει το χαρτί του συμφώνου εκτιμάται ότι δεν είναι περισσότερα από 150 πανελλαδικά. «Υπολογίζουμε ότι μόλις το 20% σε σύνολο 1.400 συμβολαιογράφων στην Αθήνα πρέπει να έχουν ασχοληθεί έστω μία φορά με το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης», επισημαίνει ο πρόεδρος του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Αθηνών κ. Κώστας Βλαχάκης.
Άγνοια και καχυποψία
«Έψαξα αμέσως για συμβολαιογράφο στη Ρόδο. Άνοιξα τον τηλεφωνικό κατάλογο και άρχισα να επικοινωνώ μαζί τους. Έπεσα όμως πάνω σε αρκετούς συμβολαιογράφους οι οποίοι δεν γνώριζαν για το σύμφωνο κι άλλους οι οποίοι ήθελαν χρόνο προκειμένου να μάθουν περισσότερες λεπτομέρειες για το τι χαρτιά χρειαζόμασταν και σε τι μας κάλυπτε το σύμφωνο. Βέβαια, υπήρχαν κι εκείνοι οι οποίοι έβλεπαν τη συγκεκριμένη συμβολαιογραφική πράξη με καχυποψία», λέει ο κ. Τριανταφύλλης.
Χρειάζεται χρόνος για να αφομοιωθεί η αλλαγή
«ΞΕΝΟ» θεωρούσε αρχικά ο νομικός κόσμος το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης. Όπως εξηγεί η συμβολαιογράφος Αθηνών κ. Παυλίνα Μποσταντζόγλου-Διονυσοπούλου, και για την ελληνική κοινωνία ήταν, και όπως φαίνεται είναι, κάτι διαφορετικό. «Γι΄ αυτό και προκειμένου να αφομοιωθεί μία τέτοια αλλαγή θα χρειαστούμε αρκετό χρόνο». Πάντως, τα περισσότερα ζευγάρια που έχουν δηλώσει τη συμβολαιογραφική πράξη στο Ληξιαρχείο είναι νεαρά- ηλικίας κάτω των 40 ετών- και μάλιστα υψηλού μορφωτικού επιπέδου.
Ομοιότητες με τον γάμο
«Τα δικαιώματα-οφέλη και οι συνέπειες του συμφώνου είναι σχεδόν κατά 80% ίδιες με εκείνες του γάμου», λέει η κ. Μποσταντζόγλου-Διονυσοπούλου. Έτσι, ξεκινώντας από το επώνυμο της συζύγου, αυτό δεν μεταβάλλεται με την υπογραφή της συμβολαιογραφικής πράξης, ενώ τα παιδιά που θα γεννηθούν κατά τη διάρκεια ισχύος του συμφώνου ή εντός 300 ημερών από τη λύση ή την ακυρότητά του θα φέρει επώνυμο το οποίο θα συμφωνηθεί από το ζευγάρι- απόφαση που είναι αμετάκλητη. «Παράλληλα, το σύμφωνο κατοχυρώνει το τεκμήριο πατρότητας και αναγνώρισης του τέκνου ενώ σε ό, τι αφορά τα οικονομικά δίνει τα ίδια οφέλη με εκείνα του γάμου».
Ενστάσεις από ομόφυλα ζευγάρια και Εκκλησία
Η ΝΟΜΙΚΗ αναγνώριση του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης δεν έγινε αποδεκτή απ΄ όλους. Δεν ήταν λίγοι οι κληρικοί, οι οποίοι εναντιώθηκαν στο σύμφωνο. Πιο έντονη ήταν η αντίδραση του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμου, ο οποίος μάλιστα στο ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου χαρακτήρισε τη συμβίωση εκτός γάμου «πορνεία».
Αλλά και τα ομόφυλα ζευγάρια εξέφρασαν έντονα τη δυσαρέσκειά τους γιατί το νομοσχέδιο δεν περιλαμβάνει τους ομοφυλόφιλους. Έναν χρόνο μετά, το ΠΑΣΟΚ κατέθεσε πρόταση νόμου για τη θεσμοθέτηση του συμφώνου ώστε να καλύπτει και τα ομόφυλα ζευγάρια, ωστόσο απορρίφθηκε από την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής. Όπως τονίζουν εκπρόσωποί τους, το σύμφωνο συμβίωσης έχει νομιμοποιηθεί στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες κατά κύριο λόγο για να δίνει λύση δέσμευσης στα ομόφυλα ζευγάρια. Είναι χαρακτηριστικό πάντως πως στην έρευνα του Ινστιτούτου Σεξουαλικής Υγείας και της Κάπα Research, σχεδόν έξι στους δέκα Έλληνες θεωρούν ότι το σύμφωνο θα πρέπει να ισχύσει και για τα ομόφυλα ζευγάρια.
Health minister again challenges colleague, this time on gays.Μπορείτε επίσης να διαβάσετε από την ιστοσελίδα της τουρκικής λοαδ οργάνωσης KAOS GL:
Wednesday, March 10, 2010
ANKARA — Hürriyet Daily News
Health Minister Recep Akdağ, who earlier came to attention for his public disagreements with Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan over the swine flu vaccination campaign, has clashed this time with his family affairs colleague over homosexuality
Contradictory statements on homosexuality from two members of the ruling Justice and Development Party, or AKP, have revealed a crack in the government’s attitude toward the matter.
Turkey’s Health Minister Recep Akdağ said Wednesday the issue should be handled within the scope of individual freedoms, suggesting a different approach than his colleague State Minister Selma Aliye Kavaf, who is responsible for women’s and family affairs.
Kavaf said last week that homosexuality is a biological disorder and a disease that needs treatment. “Therefore, I do not have a positive opinion of gay marriage,” she said in an interview with the daily Hürriyet in a supplement this past Sunday. Kavaf also said her ministry does not have an agenda for gay marriage and that there is no demand for such a motion.
Appearing more open on the issue, Akdağ said, “The cultural and family structure of Turkey creates more difficulties for homosexuals and society should be more tolerant in handling the issue.”
Akdağ also highlighted the importance of appropriate sexual education for children that will help them develop their sexual identity.
Akdağ again challenging colleagues
Akdağ’s recent opposition to Kavaf’s remarks was reminiscent of an earlier outburst during the vaccination campaign for the H1N1 virus, or swine flu, in which he quarreled with Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan on the issue.
The health minister had made insistent calls for citizens to acquire vaccinations against the swine flu in November, during which time fatalities were visibly increasing.
Although Akdağ received the injection in front of cameras, Erdoğan publicly chided his minister for his insistent vaccine calls, arguing that the medicine should not be optional and not compulsory.
Erdoğan subsequently said he would not receive the vaccination.
Erdoğan’s declaration inflamed an already-heated political and medical debate as politicians and health authorities remained divided over the effectiveness of the vaccine.
Erdoğan’s stance also raised public concerns about the reliability of the vaccine, while opposition parties criticized the health minister for failing to persuade the prime minister to accept the vaccine.
The November exchanges signaled a change in the Akdağ’s public persona, who, until that point, had been known as a technocrat rather than a politician.
Akdağ was again brought to the public’s attention for his self-critical remarks on the plight of state hospitals after a Monday earthquake hit villages in the eastern Turkish province of Elazığ, killing 41 people and destroying many stone and mud-brick buildings.
The minister said Tuesday in a televised interview that it was impossible to say whether all hospital buildings in Turkey were strong enough to sustain an earthquake.
Government issues new handbook to combat homophobia in Czech schoolsΜπορείτε επίσης ν' ακούσετε και το παρακάτω σχετικό από τον Rob Cameron.
02-03-2010 14:05 Rob Cameron
The Czech government is distributing a new handbook to primary and secondary school teachers called “Homophobia in Schools” – aimed at raising awareness of homosexuality and the problem of bullying based on sexual orientation. The government council behind the handbook says it wants teachers to be better able to recognise homophobia – and to do something about it.
Children in schools everywhere call each names in the playground, and often that juvenile name-calling is of a sexual nature; boys and girls will often taunt each other with names such as “poof” or “homo” and so on. For most people it’s a normal part of adolescence, but some believe it should be clearly put into context by teachers, in an effort to create greater tolerance of homosexuality in later life. Lucie Otáhalová, head of the secretariat of the government council for human rights:
“Of course young people laugh at different things, not only at gays and lesbians – that’s part of the youth culture, but I think the role of schools and teachers should be to talk about this, to talk about homosexuality, to discuss it with students and show them that this is not correct. So that’s basically the purpose of the handbook – we want to give the handbook to these teachers, so they know what is homophobia, what types of students are the perpetrators, what types of students are the victims, and how to solve the problem.”
Lucie says the decision to publish the handbook was partly motivated by surveys showing that up to 75% of male pupils in the Czech Republic had negative attitudes towards gays and lesbians. But here at the Londýnská primary school in Prague, I discovered far more tolerant views:
“We sometimes say – you are gay – but we don’t really mean it in the real meaning. I don’t know any, but I think they are a little bit funny, but they are only people so I don’t know why to discriminate against them.”
“I tolerate this orientation, and the people, in the community, and I saw a lot of films about this theme. I like these people! They’re only people, and I don’t have a problem with them.”
The deputy head of the Londýnská school, Václav Nádvorník, strongly agrees that schools should accept homosexuality as a fact of life, and says the booklet is undoubtedly a good thing. However he believes it’ll just end up filed away with all the other publications schools like his receive from the government each year:
“There are gays and lesbians in the classroom, it’s true. In Moravia, Czech Republic, Zimbabwe, everywhere. They’re everywhere. But the way how children are educated about them and how they are respected is different, and it’s according to the personality of the teacher. Government can do nothing. As I said, it’s according to the teacher. If the teacher wants to accept it, it’s possible. If they don’t, it’s impossible.”
The Londýnská school is a progressive, cosmopolitan school in urban Prague, known for embracing diversity; attitudes to homosexuality elsewhere in the country, such as in the Catholic heartland of South Moravia, may be quite different. How children view homosexuality and how schools respond to homophobic behaviour depends largely on the attitudes of their teachers and parents, who - of course - simply reflect the values of their community.
Η αρχή έγινε στην πόλη του Μεξικό και τέσσερα ζευγάρια ομοφύλων, τέλεσαν τους πρώτους γάμους, ενώ αναμένεται να εξεταστεί και ομοσπονδιακά ο νόμος. Αντιγράφω. Mexico City's First Gay Marriages
The mayor was there. So were the protesters. Judith Vazquez wore an ivory wedding dress. So did her bride. Vazquez and Lol Kin Castaneda on Thursday became the first gay couple to marry in Mexico under a new law that allows same-sex couples to wed and to adopt children. The law was passed by the Mexico City legislature in December and applies only to the capital. It is the most far-reaching gay-rights law in Latin America and one of several measures that have put the city and its leaders at odds with the more conservative country. "This is a historic day," presiding judge Hegel Cortes said shortly after pronouncing Vazquez and Castaneda "legitimately united in matrimony." Three other same-sex couples also tied the knot.
Mexico's federal government is challenging the law.
- Joe.My.God
Συχνά παρατηρώ.
Σημειώματα ποιητικής και ηθικήςΑδιάφορον εάν δεν συμφωνή κανένας μαζί μου. Ο λόγος μου δεν πάγει χαμένος. Θα τον επαναλάβη ίσως κανείς και μπορεί να πάγη σε αυτιά που να τον ακούσουν και να ενθαρρυνθούν. Μπορεί από τους μη συμφωνούντας τώρα να τον θυμηθή κανένας – εις ευνοϊκήν περίστασιν εις το μέλλον, και, με την συγκυρίαν άλλων περιπτώσεων, να πεισθή, ή να κλονισθή η εναντία του πεποίθησις. – Έτσι και εις διάφορα άλλα κοινωνικά ζητήματα, και εις μερικά που κυρίως απαιτείται Πράξις. Γνωρίζω που είμαι δειλός και δεν μπορώ να πράξω. Γι’ αυτό λέγω μόνον. Αλλά δεν νομίζω που τα λόγια μου είναι περιττά. Θα πράξη άλλος. Αλλά τα πολλά μου τα λόγια – εμού του δειλού– θα τον ευκολύνουν την ενέργειαν. Καθαρίζουν το έδαφος.
Συχνά παρατηρώ τι λίγη σπουδαιότητα που δίδουν οι άνθρωποι στα λόγια. Ας εξηγηθώ. Ένας απλούς άνθρωπος (με απλούς δεν εννοώ βλαξ: αλλά όχι διακεκριμένος) έχει μιαν ιδέα, κατακρίνει ένα θεσμόν ή μιαν γενικήν γνώμην· ξεύρει ότι η μεγάλη πλειοψηφία σκέπτεται αντιθέτως προς αυτή· ως εκ τούτου σιωπά, θαρρώντας πως δεν οφελεί να ομιλήση, στέκοντας που με την ομιλία του δεν θ’ αλλάξη τίποτε. Είναι ένα μεγάλο λάθος. Εγώ πράττω αλλέως. Κατακρίνω λ.χ. την θανατικήν ποινήν. Μόλις τύχει ευκαιρία, το κηρύττω, όχι διότι νομίζω ότι επειδή θα το πω εγώ θα την καταργήσουν αύριον τα κράτη, αλλά διότι είμαι πεπεισμένος ότι λέγωντάς το συντείνω εις τον θρίαμβον της γνώμης μου. 
(Γ.Π. Σαββίδης, «Ανέκδοτα σημειώματα ποιητικής και ηθικής», Μικρά Καβαφικά, Β´, Ερμής, 1987) - Cavafy archives.
Αντιγράφω από την ιστοσελίδα των Νέων. «Είσαι γκέι; Απόδειξη!»Μπορείτε επίσης να δείτε:
ΗΠΑ: πληθαίνουν όσοι λαμβάνουν άσυλο λόγω σεξουαλικών προτιμήσεων
ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ: Γιάννης Παπαδόπουλος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010
Η Εύα Φλόρες πάντοτε προσπαθούσε να δραπετεύσει. Από την κακοποίηση, τον ρατσισμό. Ακόμα και από το ίδιο της το σώμα. Γεννήθηκε αγόρι. Αισθανόταν όμως ότι έπρεπε να είναι γυναίκα. Στο Μεξικό, αυτή η επιλογή μπορεί να οδηγήσει στον θάνατο.
Η οικογένειά της τη διέγραψε. Στα 18 της η Φλόρες ήταν μόνη. Δεν είχε χρήματα, συγγενείς, φίλους. Έφυγε από το Ακαπούλκο για την Πόλη του Μεξικού. Προσπάθησε να νοικιάσει σπίτι αλλά δεν ήταν εύκολο.
«Σε βλέπει ο κόσμος και σε φοβάται. Νομίζουν ότι είσαι ένα τέρας», λέει. Κοιμόταν στους δρόμους. Έκανε χρήση ναρκωτικών. Και φοβόταν για τη ζωή της. Άκουγε συχνά ιστορίες για άλλα διαφυλικά άτομα που είχαν πέσει θύματα ξυλοδαρμών και δολοφονιών. Γι΄ αυτό αναζήτησε καταφύγιο στις ΗΠΑ και πριν από έναν χρόνο έγινε δεκτή η αίτησή της για άσυλο.
Τη συναντώ στο πολύχρωμο γραφείο τής μη κυβερνητικής οργάνωσης Ιmmigration Εquality (Μεταναστευτική Ισότητα), στο νότιο άκρο του Μανχάταν. Με τη βοήθεια των δικηγόρων της οργάνωσης η Φλόρες εξασφάλισε τη νόμιμη παραμονή της στις ΗΠΑ. Έχει τα μαλλιά της πιασμένα κότσο.
Κάθεται με τα χέρια σταυρωτά, σε θέση άμυνας. Και διστάζει να σε κοιτάξει στα μάτια. «Οι γονείς μου με απέρριψαν. Έχω κακοποιηθεί σεξουαλικά. Στο Μεξικό ένιωθα ότι δεν μπορούσα να είμαι ελεύθερη. Προσπαθούσα πάντα να ξεφύγω από την ίδια την κοινωνία», λέει.
Μεταναστευτική ισότητα
Η Φλόρες είναι μια από τους εκατοντάδες μετανάστες στην Αμερική που εξασφαλίζουν άσυλο κάθε χρόνο λόγω των σεξουαλικών τους προτιμήσεων. Και οι αριθμοί τους αυξάνονται.
Η οργάνωση Ιmmigration Εquality κέρδισε 76 υποθέσεις το 2009. Τα δύο προηγούμενα χρόνια είχε κερδίσει 55 και 30 αντίστοιχα.
Για να ζητήσει κάποιος άσυλο στις ΗΠΑ θα πρέπει να βρίσκεται στη χώρα είτε νόμιμα είτε παράνομα. Η Φλόρες πέρασε λαθραία τα σύνορα από το Μεξικό πριν από οκτώ χρόνια.
«Πλήρωσα 2.500 δολάρια σε έναν οδηγό στην Τιχουάνα. Μπήκα σε ένα αμάξι και αυτό ήταν. Δεν πήρα μαζί μου τίποτα. Μόνο μια ταυτότητα και τα ρούχα που φορούσα», λέει.
«Τώρα μπορώ πλέον να ονειρευτώ»
Η ΦΛΟΡΕΣ δεν ονειρευόταν να έρθει στην Αμερική, σε αντίθεση με πολλούς συμπατριώτες της που εισέρχονται στη χώρα παράνομα. Η μητέρα της ζούσε εδώ και 25 χρόνια στην Καλιφόρνια. Είχε αφήσει την οικογένεια όταν ακόμα η Φλόρες ήταν παιδί.
Προσπάθησε να τη βρει όταν έφτασε στις ΗΠΑ. Αλλά δεν τη δέχτηκε. Σήμερα η Φλόρες δουλεύει ως καθαρίστρια και πωλήτρια σε κατάστημα στο Μανχάταν. Επισκέπτεται ψυχολόγο και έχει ετοιμάσει τα χαρτιά της για σπουδές. Θέλει, λέει, να γίνει κοινωνική λειτουργός. Τη ρωτάω ποιο ήταν το όνομά της πριν το αλλάξει σε Εύα. Απαντά ύστερα από μια μικρή παύση: «Έντγκαρ... Σχεδόν το έχω ξεχάσει. Εκείνη η ζωή ανήκει στο παρελθόν.
Την έχω αφήσει πίσω μου. Τώρα είναι που μπορώ να ονειρευτώ».
1.700 αιτήσεις ετησίως από όλο τον κόσμο
ΤΟ 2008 περίπου 49.000 άνθρωποι κατέθεσαν αιτήσεις για άσυλο στις ΗΠΑ. Φοβούνταν ότι στην πατρίδα τους θα διώκονταν λόγω της φυλής, της θρησκείας, της εθνικότητάς τους, των πολιτικών τους απόψεων ή της σεξουαλικής τους συμπεριφοράς. Τελικά 22.930 αιτήσεις έγιναν δεκτές.
Η Βικτόρια Νίλσον, νομική σύμβουλος στην οργάνωση Ιmmigration Εquality, έχει επιβλέψει εκατοντάδες υποθέσεις σαν της Φλόρες. Κάθε χρόνο το γραφείο της δέχεται 1.700 αιτήσεις από όλο τον κόσμο. Από το Ιράν, την Αίγυπτο, το Τουρκμενιστάν, τη Γεωργία.
Οι περισσότερες εκκλήσεις για βοήθεια φτάνουν όμως από την Τζαμάικα, «μια ιδιαίτερα ομοφοβική κοινωνία», όπως λέει η Νίλσον. «Έχουμε ανθρώπους που τα κακοποιεί η αστυνομία. Άλλους τους έχουν απειλήσει με όπλα ή τους έχουν βιάσει».
Για να αποκτήσει άσυλο στις ΗΠΑ ο αιτών πρέπει να αποδείξει στις αρχές ότι είναι ομοφυλόφιλος. «Πρέπει να καταθέσει ο σύντροφός τους, ή οι συγγενείς. Να δείξουν με ιατρικές γνωματεύσεις ή άρθρα εφημερίδων ότι έχουν δεχτεί επιθέσεις στη χώρα τους. Δεν είναι μια απλή
διαδικασία», εξηγεί η Νίλσον.
Δεν λείπουν βέβαια και περιπτώσεις που λένε ψέματα για να εξασφαλίσουν την παραμονή τους στις ΗΠΑ. Τον Φεβρουάριο του 2009 έξι Ρώσοι μετανάστες καταδικάστηκαν σε φυλάκιση για τη δημιουργία ψευδών αιτήσεων ασύλου.
Μέσα σε τέσσερα χρόνια είχαν βοηθήσει πάνω από 380 μετανάστες τους οποίους χρέωναν έως και 12.000 δολάρια για τις αιτήσεις. Τους συμβούλευαν να πουν ψέματα στις αρχές ότι είναι ομοφυλόφιλοι.
Κενό εφαρμογής κοινοτικής οδηγίας για τον έλεγχο του αίματος σε έξι κέντρα αιμοδοσίαςΕπομένως υπήρχε κοινοτική οδηγία, η οποία είχε ενσωματωθεί στην εθνική μας νομοθεσία.
Μόνο σε οκτώ από τα 14 κέντρα αιμοδοσίας που λειτουργούν στην Ελλάδα εφαρμόζεται η μοριακή μέθοδος ελέγχου του αίματος, παρά το γεγονός ότι υπήρξε σχετική κοινοτική οδηγία με καταληκτική ημερομηνία συμμόρφωσης την 8η Φεβρουαρίου 2005.
Όπως αναφέρεται στο Βήμα της Τετάρτης, μεταξύ των «15» της ΕΕ, η Ελλάδα είναι η μόνη που δεν εφαρμόζει τη νέα μέθοδο για τον έλεγχο του συνόλου του μεταγγιζόμενου αίματος ως όφειλε, σύμφωνα με την Oδηγία 2002/98/ ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Ιανουαρίου 2003, αλλά και του νόμου 3402 του 2005 - ΦΕΚ Α' 258/17.10.2005.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι μεταξύ των 10 νέων κρατών-μελών της ΕΕ τα οκτώ έχουν ήδη εναρμονιστεί ενώ τα δύο τελευταία, η Κύπρος και η Σλοβενία, έχουν ανακοινώσει την έναρξη της εφαρμογής τεχνικών ΝΑΤ στον έλεγχο του συνόλου του μεταγγιζόμενου αίματος από την 1η Απριλίου 2006.
Η μοριακή μέθοδος εφαρμόζεται στα εξής κέντρα αιμοδοσίας: Γενικό Κρατικό Αθηνών, Λαϊκό, Παίδων «Αγία Σοφία», Πανεπιστημιακό Ρίου, Αγιος Ανδρέας Πατρών, Πανεπιστημιακό Αλεξανδρούπολης, Γενικό Λαρίσης και Ιωαννίνων.
Αντίθετα, η μέθοδος αναμένεται να εφαρμοστεί -κατά συνέπεια δεν εφαρμόζεται σήμερα- στα: Γενικό Κρατικό Νίκαιας, Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης, ΑΧΕΠΑ, Αμαλία Φλέμινγκ, Κέντρο Αιμοδοσίας ΕΕΣ και Βενιζέλειο Ηρακλείου.
Όπως αναφέρεται στα Νέα, το κόστος της μοριακής εξέτασης ΝΑΤ -που μειώνει στο μισό τον χρόνο του λεγόμενου «σιωπηλού παραθύρου» το διάστημα δηλαδή κατά το οποίο δεν ανιχνεύεται ο ιός του AIDS σε ένα δείγμα αίματος- είναι 30 ευρώ. Η «παλαιά» μέθοδος Elisa κοστίζει 10 ευρώ.
Όσο για τις πιθανότητες μόλυνσης από τον ιό HIV που προκαλεί το AIDS: με τη μέθοδο Elisa είναι 1 στις 930.000. Με τη νέα μέθοδο είναι 1 στις 1.576.000.
Τα τελευταία 20 χρόνια στην Ελλάδα περισσότεροι από 300 άνθρωποι έχουν μολυνθεί από τον ιό που προκαλεί το AIDS από μετάγγιση αίματος. Από αυτούς, 18 ήταν παιδιά.
- Newsroom ΔΟΛ
Dozen same-sex couple tie knot in DCΜπορείτε να δείτε το παρακάτω σχετικό βίντεο.
By JESSICA GRESKO (AP)
WASHINGTON — At least a dozen couples tied the knot in the District of Columbia on the first day same-sex ceremonies were legally allowed, and many more unions were on the way.
The district on Tuesday became the sixth place nationwide where gay couples can legally get married, joining Connecticut, Iowa, Massachusetts, New Hampshire and Vermont.
Rebecca and Delia Taylor picked up their license Tuesday morning and a minister friend immediately married them outside the courthouse. The couple said they long ago exchanged rings and considered themselves married. Still, they were grinning.
"We've referred to each other as wives," Rebecca Taylor said. "It's just a legal document, so if anything happens to one of us, we have rights."
Courthouse spokeswoman Leah Gurowitz says 42 couples picked up licenses from the marriage bureau on Tuesday, and 12 returned them signed with that date, indicating they were wed. Couples have 10 days to return their license after getting married, however, so more same-sex couples may have been hitched on the first day.
In the morning, three couples married at the office of the Human Rights Campaign, which does advocacy work on gay, lesbian and transgender issues. The Rev. Darlene Garner married the Rev. Candy Holmes. Reggie Stanley and Rocky Galloway married and then carried their 16-month-old twin daughters down the aisle, and Angelisa Young and Sinjoyla Townsend hugged and smiled after being declared "partners in life this day and for always."
"All of us have responsibilities to ensure the success of this joint endeavor," said the Rev. David North, who married Townsend and Young. He asked guests to "respect the life path that they choose together" and "commit to loving them."
"I accept this charge," the guests responded.
About 100 guests stayed for the three ceremonies. A cellist played, arrangements of yellow chrysanthemums, roses and carnations flanked the stage, and cream and gray programs announced the couples' names along with: "Congratulations to the couples on this historic day."
About 150 couples were eligible to pick up marriage licenses after applying last week. Many of them stood in line March 3 at the marriage bureau of the district's Moultrie Courthouse for four or more hours. Like all couples, they had to wait three business days for their licenses to be processed.
Fifteen licenses were picked up Tuesday in the first hour the marriage bureau was open.
Some couples, like district residents Eva Townsend and Shana McDavis-Conway, planned to marry immediately. They planned a ceremony by their plot in a community garden, where they've grown carrots and potatoes. Others said they would be joined over the next several weeks and months. A large number — many of whom had held previous ceremonies — planned to marry at the city's courthouse. Normally, the courthouse hosts four to six weddings a day, but over the next several weeks, officials are expecting 10 to 12 per day because of the demand for same-sex ceremonies.
Garner, 61, and Holmes, 53, were among the first same-sex couples to walk down the aisle.
"You have been in love, and you have recognized it all along. But today, the love that you have recognized in your heart is recognized by the District of Columbia," the Rev. Dwayne Johnson told the couple.
"Equality and justice for all now includes us," Garner said after the ceremony.
Αντιγράφω από την ιστοσελίδα του Ευρωκοινοβουλίου. ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-1244/10, 26/2/2010Επίσης, πάλι από την ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
υποβολή: Michael Cashman (S&D), Ulrike Lunacek (Verts/ALE), Sophia in 't Veld (ALDE), Sirpa Pietikäinen (PPE), Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE) και Rui Tavares (GUE/NGL)
προς την Επιτροπή
Θέμα: Ένταξη ζητημάτων γενετήσιου προσανατολισμού και ταυτότητας του φύλου στις εκθέσεις προόδου της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας για το 2010.
Στις 10 Οκτωβρίου 2009, η Γενική Διεύθυνση Εξωτερικών Σχέσεων δημοσίευσε μια Πρόσκληση για παροχή πληροφοριών στις επικείμενες εκθέσεις προόδου της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας, που αναμένεται να δημοσιευθούν τον Απρίλιο του 2010.
Την 1η Δεκεμβρίου 2009, το τμήμα της ευρωπαϊκής περιφέρειας της Διεθνούς ένωσης λεσβιών, ομοφυλόφιλων, αμφιφυλόφιλων, τρανσεξουαλικών και ερμαφρόδιτων ατόμων (ILGA-Europe) και οι περιφερειακοί εταίροι της υπέβαλαν επίσημες προτάσεις στην Επιτροπή για τις εκθέσεις προόδου της Αρμενίας, του Αζερμπαϊτζάν, της Γεωργίας, της Μολδαβίας και της Ουκρανίας.
Τα σχέδια δράσης και των πέντε χωρών αναφέρουν την ανάγκη ενίσχυσης του σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών σύμφωνα με τις διεθνείς δεσμεύσεις τους.
– Με ποιον τρόπο θα λάβει υπόψη της η Επιτροπή τις προαναφερθείσες προτάσεις στις σχετικές εκθέσεις προόδου της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας για το 2010;
– Με ποιον τρόπο θα εργαστεί η Επιτροπή όσον αφορά την κατάσταση των μειονοτήτων γενετήσιου προσανατολισμού και ταυτότητας του φύλου στις μελλοντικές συναλλαγές της με την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, τη Γεωργία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία όσον αφορά, μεταξύ άλλων, την ενθάρρυνση προγραμμάτων δημόσιας εκπαίδευσης και την εφαρμογή μέτρων κατά των διακρίσεων και μέτρων προστασίας;
ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ, E-0852/10, 22/2/2010.
υποβολή: Jeanine Hennis-Plasschaert (ALDE) και Sophia in 't Veld (ALDE) προς την Επιτροπή.
Θέμα: Κοινοτική δράση σχετικά με την απαγόρευση της επικείμενης παρέλασης λεσβιών, ομοφυλόφιλων, αμφιφυλόφιλων και τρανσεξουαλικών ατόμων (LGBT) 2010 στη Μόσχα και τη συνεχιζόμενη παραβίαση της ελευθερίας του συνέρχεσθαι στη Ρωσία.
Ο Yury Luzhkov, δήμαρχος της Μόσχας, δήλωσε στις 25 Ιανουαρίου 2010 ότι «μια παρέλαση ομοφυλοφίλων […] δεν μπορεί παρά να είναι σατανική πράξη […] δεν έχουμε επιτρέψει τέτοια παρέλαση και ούτε πρόκειται στο μέλλον». Συνέκρινε επίσης τον «αποκαλούμενο ομοφυλοφιλικό έρωτα» με τις «κοινωνικές μάστιγες» όπως η χρήση ναρκωτικών και η ξενοφοβία, και ζήτησε να τιμωρηθούν οι διαδηλωτές λέγοντας ότι «είναι καιρός να λάβουμε σκληρότερα μέτρα εναντίον τους με όλα τα νόμιμα και δίκαια μέσα, αντί να μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα».
Τα προηγούμενα έτη, οι παρελάσεις υπέρ της ισότητας απαγορεύονταν πάντοτε, οδηγώντας σε βίαιες συγκρούσεις μεταξύ των παρελαυνόντων, της αστυνομίας και των αντιδιαδηλωτών, ενώ οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά ακόμη και μέλη του κοινοβουλίου και βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δέχονταν επιθέσεις από βίαιους εξτρεμιστές και σύρονταν βάναυσα στα αστυνομικά οχήματα από την αστυνομία καταστολής των διαδηλώσεων, δικάζονταν σε παράτυπες δίκες και κατέβαλλαν πρόστιμα.
Η κατάθεση αγωγής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τις επανειλημμένες απαγορεύσεις εκ μέρους του δημάρχου των εκδηλώσεων υπερηφάνειας ομοφυλοφίλων καθυστέρησε αφού η Ρωσία ζήτησε περισσότερο χρόνο για να απαντήσει στην υπόθεση, προσπαθώντας υποτίθεται να κερδίσει χρόνο, γεγονός το οποίο θα μπορούσε να καταστήσει απίθανη την έκδοση απόφασης για την υπόθεση πριν από την εκδήλωση υπερηφάνειας για την ισότητα του 2010 στις 29 Μαΐου.
Σε τι μέτρα και πρωτοβουλίες προτίθεται να προβεί η ΕΕ για να εκφράσει την ανησυχία της ΕΕ σχετικά με την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών στη Ρωσία και συγκεκριμένα σχετικά με την παραβίαση της ελευθερίας του συνέρχεσθαι, συμπεριλαμβανομένων των παρελαυνόντων υπέρ της ισότητας, που εξασφαλίζονται από το ΕΔΑΔ (και τη νομολογία του, συγκεκριμένα την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της 3ης Μαΐου 2007 στην υπόθεση Bączkowski και άλλοι κατά Πολωνίας, αίτηση αριθ. 1543/06) στο οποίο συμμετέχει η Ρωσία; Προτίθεται η ΕΕ να εγείρει το ζήτημα αυτό στον υψηλού επιπέδου διάλογό της και συγκεκριμένα στο πλαίσιο της νέας συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας ΕΕ-Ρωσίας, η οποία υποτίθεται ότι επανεπιβεβαιώνει τις κοινές δεσμεύσεις για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου τις οποίες ανέλαβαν αμφότερα τα μέρη στο πλαίσιο του ΟΗΕ, του ΟΑΣΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης;
Το Ανώτατο Δικαστήριο του Γιβραλτάρ επανεξετάζει την ισχύουσα νομοθεσία που θέτει διαφορετικό όριο στην ηλικία συναίνεσης - 16 για τους ετεροφυλόφιλους, 18 για τους ομοφυλόφιλους άντρες και γυναίκες. Το αντίστοιχο δηλαδή του ελληνικού 347ΠΚ (15 για τους ετεροφυλόφιλους, 17 για τους ομοφυλόφιλους). Αξίζει να σημειώσουμε ό,τι η Ελλάδα και το Γιβραλτάρ είναι οι δύο μοναδικές χώρες στην Ευρώπη που διατηρούν αυτή τη νομοθεσία. Αντιγράφω σχετικό δημοσίευμα.COURTS SET TO DECIDE ON GAY CONSENT AGE
by Brian Reyes, Gibralter Chronicle.
The stage is set for a unique Supreme Court case that will establish whether Gibraltar is violating constitutional law by criminalising homosexual sex under the age of 18.
At issue is the difference between the age of consent for homosexuals compared to that for lesbian and heterosexual couples.
Under existing law, males have to wait until they are 18 before they are legally allowed to have anal sex. In contrast, heterosexual and lesbian sex becomes legal at 16.
Chief Minister Peter Caruana and Attorney General Ricky Rhoda, QC, have asked the court to declare whether that difference breaches the constitutional rights of gay males.
The case will be the first time that the court exercises its powers under new legislation allowing the Government to seek a judge’s views on constitutional points.
The issue of equalising the age of consent for straight, lesbian and gay couples has already proved a controversial and emotive subject outside of court, prompting passionate debate in the community.
Last year, Parliament was divided as MPs voted freely on a Bill presented by Justice Minister Daniel Feetham to level out the ages of consent.
The Bill was defeated by eight votes to four but concern remained over whether the age difference was potentially unconstitutional. The Justice Minister believed it was, though others including the Chief Minister disagreed.
That concern, however, prompted the Gibraltar Government to seek clarification from the Supreme Court.
In their court filing, Mr Caruana and Mr Rhoda argue that, should the judge find that there is discrimination in law, then there is “objective and reasonable justification” for establishing different ages of consent.
The arguments in support of that position remain unknown at this point. Despite the public interest in this case, the Attorney General’s office yesterday declined to release preliminary documentation it had filed with the court and in which it outlined the Government’s reasoning.
Equality rights group GGR, which has signed up to the case as an interested party, said it was not in a position to release the Government’s documentation publicly, as did the court registry.
Ironically, the court itself had previously recognised the importance of this case to the wider community.
At a case management conference yesterday morning, Chief Justice Anthony Dudley ordered that adverts be placed in the local press inviting any interested parties to join the case to ensure their views are taken into account.
The court wants to ensure that anyone who feels they have substantive arguments to contribute can do so. The adverts will appear in the press in the coming days and the next case management conference is expected to take place early in April.
The claimants are represented in the case by Mr Rhoda himself and Crown lawyer Gaby Macevilly.
GGR is represented by John Restano and Danielle Vila.
Mr Restano has championed equality rights in the past. He was involved in a separate challenge in which the Privy Council ultimately ruled that housing rules here discriminated against gays by indirectly blocking them from obtaining joint tenancy over Government properties.