Επίσης πολύ ενδιαφέρον φαίνεται το παρακάτω ντοκυμαντέρ από το Μεξικό, για μία αγία που λατρεύεται εκεί, την Αγία Θάνατο, την οποία η καθολική εκκλησία δεν αποδέχεται και την θεωρεί παγανιστική και σατανική, την ακολουθούν όμως άνθρωποι που ζουν την ζωή τους στον κίνδυνο και την βία, ανάμεσά τους και διαφυλικά άτομα, εναντίον των οποίων τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μεγάλη αύξηση στις επιθέσεις και τα εγκλήματα μίσους (τα περισσότερα εγκλήματα μίσους κατά διαφυλικών ατόμων παρατηρούνται στις χώρες της Λατινικής Αμερικής). Saint Death (La Santa Muerte).
In Mexico there is a cult that is rapidly growing- the cult of Saint Death. This female grim reaper, considered a saint by followers but Satanic by the Catholic Church, is worshipped by people whose lives are filled with danger and/or violence- criminals, gang members, transvestites, sick people, drug addicts, and families living in rough neighborhoods. "La Santa Muerte" examines the origins of the cult and takes us on a tour of the altars, jails, and neighborhoods in Mexico where the saint's most devoted followers can be found.
Directed and produced by Eva Aridjis, narrated by Gael García Bernal, distributed by Seventh Art Releasing / 84min.
From: evasophia
Η ιστοσελίδα της ταινίας είναι αυτή http://www.lasantamuertefilm.com/
.
4 σχόλια:
Κοίτα να δεις που θα συμπαθήσω και αγίες τελικά!
Καλά, ο τρόπος που λατρεύουν αγίους στις χώρες της λατινικής αμερικής, δεν έχει καμμία σχέση πάντως με τα κοντινά μας δεδομένα. Έχουν προσαρμόσει τον τρόπο λατρείας, τα τελετουργικά, στις προηγούμενες παραδόσεις τους, προ των ισπανών. Γι' αυτό και στην συγκεκριμένη περίπτωση επί παραδείγματι, γράφει ότι "η καθολική εκκλησία δεν αποδέχεται και την θεωρεί παγανιστική και σατανική".
Πέρα όμως απ' αυτό, ε, καιρός είναι βρε παιδί μου να μπείς κι εσύ στον ορθό δρόμο...
:pPpPpP
Ο τρόπος που βλέπουν οι Μεξικανοί το θάνατο έχει και μια χιουμοριστική συνιστώσα, που κατά κάποιον τρόπο τον αποδέχεται, ξορκίζοντάς τον ταυτόχρονα.
Mictlantecuhtli:
Mictlantecuhtli ( Nahuatl: [miktɬaːn'tekʷtɬi] miktlahnTEKtlee meaning "Lord of Mictlan"), in Aztec mythology, was a god of the dead and the king of Mictlan (Chicunauhmictlan), the lowest and northernmost section of the underworld. He was one of the principal gods of the Aztecs and was the most prominent of several gods and goddesses of death and the underworld (see also Chalmecatl). (...)
He was depicted as a blood-spattered skeleton or a person wearing a toothy skull.[4] Although his head was typically a skull, his eye sockets did contain eyeballs.[5] His headdress was shown decorated with owl feathers and paper banners, and he wore a necklace of human eyeballs,[6] while his earspools were made from human bones.[7] He was not the only Aztec god to be depicted in this fashion, as numerous other deities had skulls for heads or else wore clothing or decorations that incorporated bones and skulls. In the Aztec world, skeletal imagery was a symbol of fertility, health and abundance, alluding to the close symbolic links between death and life.[8] He was often depicted wearing sandals as a symbol of his high rank as Lord of Mictlan.[9] His arms were frequently depicted raised in an aggressive gesture, showing that he was ready to tear apart the dead as they entered his presence.[10] In the Aztec codices Mictlantecuhtli is often depicted with his skeletal jaw open to receive the stars that descend into him during the daytime.(...)
[wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Mictlantecuhtli]
Δημοσίευση σχολίου