Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ.

Αγαπημένη μου, καλή μου μητέρα,

Το ερώτημα που μου θέτεις είναι πολύ σημαντικό και πολύ σοβαρό, το συλλογίστηκα πολύ και σήμερα θα προσπαθήσω να δώσω μιαν απάντηση σ' αυτό.
Τί είναι ο έρωτας;
Μπορώ μονάχα να σου πώ πώς εννοώ εγώ τον έρωτα. (...)
(...) Στην αρχή, φορούσαν όλοι μάσκες και, καθώς μπορείς να φανταστείς, ο καινούργιος σου Πλάτωνας ένιωθε αρκετά αμήχανα και δέχθηκε ένα σωρό πειράγματα. Όταν σήμαναν μεσάνυχτα, μπήκαν στην αίθουσα δύο μεταμφιεσμένες, τραβώντας την προσοχή όλων. Συνωστίζονταν γύρω του, γελούσαν, τις πείραζαν, κι αυτές γρατζουνούσαν δεξιά κι αριστερά, επειδή ήταν δύο γάτες, μια άσπρη και μια μαύρη.
Η μία ήταν ντυμένη ολόκληρη με μαύρο σατέν, με ένα κεφάλι γάτας, γατίσια πόδια από μαύρη γούνα, με μακριά νύχια, και η άλλη το ίδιο, αλλά στα λευκά, ήταν ένα τέλειο ζευγάρι, το μόνο που τις πρόδιδε ήταν τα μαύρα μάτια της μιας και τα γαλάζια της άλλης. Η άσπρη γάτα ήταν η κόμισσα Αντέλ και η μαύρη γάτα ήταν...ο Ανατόλ.
Στην αρχή, εκείνο το γυναικείο κοστούμι μου δημιούργησε μια τεράστια και δυσάρεστη εντύπωση, αλλά ο θαυμασμός που μου ενέπνεε η τρισχαριτωμένη γάτα παραμέριζε κάθε άλλη διάθεση. Δεν μπορώ να σου πώ τί είδους παραμυθένιο συναίσθημα με κατέλαβε όταν με έπιασε απ' το μπράτσο και, σαν απάντηση σε όλες τις ερωτήσεις μου, έβγαλε ένα κρυστάλλινο νιαούρισμα και μια επιδοκίμαζε, μια αρνούνταν, τη μια στιγμή εξέφραζε ικανοποίηση και την αμέσως επόμενη ένα πεισματάρικο κάκιωμα, ανάλογα με το πώς τα παιχνιδιάρικα λόγια μου άγγιζαν την γατίσια καρδιά του. (...)

(Residents - Gingerbread Man)


(...)Θέλησα να απομακρυνθώ, αλλά ήμουν αποκλεισμένος από παντού και αναγκάστηκα να υποταχθώ. Οι κινήσεις μου δεν ξέφυγαν απ' τα μάτια τους.
"Α, είστε αιχμάλωτός μας," είπε και μου χαμογέλασε.(...)

(Residents - Wormwood - Burn Baby Burn)


(...) Συχνά νομίζω πως ο διάβολος, που μεταμορφωμένος σε γυναίκα έβαλε σε πειρασμό τον Άγιο Αντώνιο και πολλούς άλλους, και που τώρα μεταμορφωμένος σε άντρα έρχεται να με βάλει κι εμένα σε πειρασμό. Μετά σκέφτομαι πως κάποια νεκρή γυναίκα με λυπήθηκε και με επισκέπτεται τα μεσάνυχτα, τόσο πολύ η φύση του Ανατόλ συγκεράζει τις ιδιότητες και τα θέλγητρα του άντρα και της γυναίκας.
Δεν είναι μήτε άντρας μήτε γυναίκα, ή μάλλον είναι και τα δύο.
Φοβάμαι μην η ευτυχία μου παραείναι μεγάλη για να διαρκέσει για πάντα, κι εντούτοις μονάχα μια στιγμούλα τέτοιας ευτυχίας αξίζει όσο ολόκληρη η ζωή των άλλων αντρών. (...)

(Residents - Burning Love)


(...) Στην αρχή φοβήθηκα, αλλά ο Ανατόλ έστρεψε προς εμένα το μεγάλα ευγενικά του μάτια. Του έπιασα το χέρι, πίεσα επάνω τα χείλη μου, και τότε με κατέλαβε ένας ξαφνικός φόβος, αλλά αυτή τη φορά φοβήθηκα για την καταστροφή της ευτυχίας μου κι άφησα γρήγορα εκείνο το χέρι που λαχταρούσα να σκεπάσω με φιλιά.
Το χέρι του είναι πολύ λεπτό και καυτό σαν φωτιά.
Μου φαίνεται πως μεταμορφώθηκα.
Πού θα καταλήξουν όλα αυτά; (...)

(Residents - Its a Man's Man's Man's World)


Ο εκκεντρικός γιός σου.
Σου φιλώ τα χέρια,
- Πλάτωνας.

[αποσπάσματα από το βιβλίο "Ο έρωτας του Πλάτωνα" του Λέοποντ φον Σάχερ Μαζώχ, Εκδόσεις Αστάρτη, 2008 - μετάφραση: Στέφανος Πάικ. Μουσική: The Residents.]