ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2009.

Διαβάζω στον φίλο μου xomeritis και στον ephemeron για την υποψηφιότητα δύο ανοικτά ομοφυλόφιλων για τις βουλευτικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου. Του Νίκου Μυλωνά και της Σοφίας Σκουλούδη, με τους Οικολόγους Πράσινους, στην Α' Αθήνας και στην Β' Θεσσαλονίκης αντίστοιχα. Χαίρομαι ιδιαίτερα γι' αυτό και εύχομαι καλή επιτυχία!

Θα χαιρόμουν βέβαια ακόμη περισσότερο αν οι δύο υποψήφιοι, έκαναν μια πιο ανοικτή καμπάνια στηριγμένη πάνω στα λοαδ αιτήματα, θέτοντάς τα πιο επιτακτικά στην προεκλογική ατζέντα. Φοβάμαι επίσης, ότι πολλοί ομοφυλόφιλοι, λεσβίες, αμφί, διαφυλικοί δεν γνωρίζουν καν αυτές τις δύο υποψηφιότητες, ώστε αν συμφωνούν κατά τα λοιπά με τους Ο.Π., να τους στηρίξουν.

Θα χαιρόμουν φυσικά πιο πολύ αν περισσότερα κόμματα, μεγαλύτερης εκλογικής βάσης, είχαν επίσης ανοικτά ομοφυλόφιλους ή/και διαφυλικούς υποψήφιους.

Ακόμη περισσότερο, αν όλα τα κόμματα είχαν μέσα στο προεκλογικό τους πρόγραμμα, στα φυλλάδια που διανέμουν τις θέσεις τους για τα λοαδ θέματα. Κανένα δεν το κάνει, και όχι μόνο αυτό. Κανένα κόμμα, στα εκτεταμένα 10λεπτα τηλεοπτικά σποτ δεν βάζει έστω ακροθιγώς τα λοαδ θέματα.

Δεν μου αρέσει καθόλου που χρειάζεται κάθε φορά που γίνονται εκλογές, θα πρέπει κάποια λοαδ οργάνωση να θέτει ερωτηματολόγιο στα κόμματα, τα μισά να απαντούν, τα άλλα μισά όχι και να τους βγάζεις με το τσιγκέλι -αν τους τις βγάλεις τελικά- τις θέσεις τους για τα λοαδ θέματα.

Έχουν υποχρέωση να έχουν θέσεις και να τις εκφράζουν στα προγράμματά τους, στις τηλεοπτικές, ραδιοφωνικές και έντυπες συνεντεύξεις τους. Ομοίως και οι δημοσιογράφοι. Έχουν υποχρέωση, να ζητούν από τους πολιτικούς όλων των κομμάτων, ειδικά στην προεκλογική περίοδο, να θέτουν τα ερωτήματα, να θέτουν τους πολιτικούς προ των ευθυνών τους.

Θα ήθελα κάποτε, όπως στις περισσότερες χώρες του δυτικού κόσμου, τα λοαδ θέματα να μπουν στο μέινστρημ της πολιτικής συζήτησης και όχι στον πάτο ή ανύπαρκτα, περιθωριακά.

Όμως, αυτά για την ώρα. Για το μέλλον ας ελπίσουμε, και, ας κάνουμε περισσότερα.