Το Βατικανό τιμά τον Όσκαρ Γουάιλντ.

[Ο Οσκαρ Ουάιλντ ως Σαλώμη. Φωτογραφία του Ροζέ Βιολέ (Παρίσι)]
Χαχά! - Αυτό τώρα μάλλον είναι ανέκδοτο. Το Βατικανό διαβάζω αποφάσισε να τιμήσει τον Όσκαρ Γουάιλντ για το έργο του. Ο Πάπας Βενέδικτος τον περιέγραψε ως έναν άνθρωπο που "πάντα έψαχνε το όμορφο και το καλό, αλλά επίσης έψαχνε για έναν Θεό". Αυτά τα υπέροχα δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα L'Osservatore Romano. Βεβαίως παλιότερα το Βατικανό είχε χαρακτηρίσει τον Γουάιλντ ως "ανήθικο έκφυλο".

Από το βιβλίο "Η αγάπη που δεν τολμάει να πεί τ' όνομά της" (επιμέλεια ανθολογίας: Greg Wharton, μετάφραση: Κωνσταντίνος Ματσούκας, Εκδ. Πολ. Πλανήτης, 2006), αντιγράφω από την εισαγωγή, την υπέροχη επιστολή του Όσκαρ Γουάιλντ προς τον Λόρδο Άλφρεντ Ντάγκλας, και, αφού αρέσει στο Βατικανό ο Ουάιλντ, ας την αφιερώσουμε.

Ιανουάριος 1893, Μπάμπακομ Κλιφ

Ολόδικό μου αγόρι,

Το σονέτο σου είναι πολύ όμορφο κι είναι ένα θαύμα που τα ροδόχρωμα χείλη σου είναι πλασμένα για την παραφορά τόσο της μουσικής και των ασμάτων όσο και για την παραφορά των ασπασμών. Η λεπτή, χρυσοποίκιλτη ψυχή σου ακροβατεί ανάμεσα στον πόθο και την ποίηση. Ξέρω ότι ο Υάκινθος, που τόσο τρελά αγάπησε ο Απόλλωνας, ήσουν εσύ στα χρόνια των Ελλήνων. Γιατί είσαι στο Λονδίνο μόνος και πότε θα πας στο Σαλίσμπερι; Πήγαινε οπωδήποτε να δροσίσεις τα χέρια σου εκεί, στο γκρίζο λυκόφωτο ανάμεσα στα γοτθικά μνημεία, κι έλα εδώ όποτε θελήσεις. Εδώ είναι όμορφα και μόνο εσύ λείπεις. Αλλά πήγαινε πρώτα στο Σαλίσμπερι.

Πάντα με αιώνια αγάπη,
Δικός σου, Όσκαρ.

Διαβάστε επίσης άρθρο του Αναστάση Βιστωνίτη, από το Κυριακάτικο Βήμα (12/7/2009), με τίτλο: Η Σαλώμη ήταν άνδρας.