 |  |  |
Το 1932 ο Παναγιώτης Τούντας ηχογράφησε το τραγούδι "Γίνομαι άντρας". Οι στίχοι του είναι οι παρακάτω:
----------------------------------------------------------------------
Γίνομαι άντρας (1932)
Παναγ. Τούντα – Ρόζα Εσκενάζι
Σαν κι εμένανε τσαχπίνα, δεν έχει άλλη στην Αθήνα.
Γίνομ’ άντρας, πρώτο πράμα, με πιστόλι και με κάμα
κι έχω γκόμενα μιά δούλα και της τά’χω πάρει ούλα.
Στον τεκέ όταν θα πάω, όλους τους στραβοκοιτάω
και μου λέν, «καλώς τ’ αδέρφι, τράβα μιά, να κάνεις κέφι»
κι αρχινώ με τα μαγκάκια, γλέντι με μπαγλαμαδάκια.
Μα ένα βράδι μ’ ανθιστήκαν κι όλοι επάνω μου ριχτήκαν
και μ’ αρχίσαν στα σορόπια, με τη γλώσσα τους τη ντόπια
και φωνάζαν με λαχτάρα, «αχ, αγοροκοριτσάρα».
Αχ, γειά σου, αγοροκόριτσο, γειά σου!
----------------------------------------------------------------------
Μπορείτε να το ακούσετε στο παρακάτω οπτικοποιημένο βίντεο.
Μαντόλα: Παναγιώτης Τούντας, Κιθάρα: Σπ. Περιστέρης.
From: golemschmolem
.
Με πρόλαβες! :) Είχα σκοπό να κάνω ένα τέτοιο post στο μέλλον! Επίσης, ο Βαγγέλης Παπάζογλου πρωτοβγήκε στη δισκογραφία το 1933 με το "Αν ήμουν άντρας":
ΑπάντησηΔιαγραφήAν ήμουν άντρας θά'καιγα Περαία και Αθήνα
και Βάγγο να με λέγανε, κι ας μη με λέγαν Ντίνα.
Θα είχα γυναίκες γκόμενες την εβδομάδα δέκα,
μα, βλαστημώ τη μάνα μου που μ' έκανε γυναίκα.
Πάντα θε να φερνόμουνα σα φίνο κουτσαβάκι,
στο χέρι μου να κράταγα, με φούντα, μπεγλεράκι.
Και θα γυρνούσα με ταξί Πειραία και Αθήνα,
στις μπύρες και στα καμπαρέ και να περνάω φίνα.
Αχ, βρε ντουνιά, σε βλαστημώ γιατ' είμ' αδικημένη,
γιά της γυναίκας την καρδιά δεν είμαι γεννημένη.
Άιντε. Μας μεράκλωσες πάλι στις ξενιτιές... :D
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμολογώ - αυτός ήταν ο ποταπός σκοπός μου :p
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντυπωσιακό - Καλοπερνούσαν στους τεκέδες. Anything went...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο "Μετέωρο και Σκιά" του Σπετσιώτη το έχεις δει για τη ζωή του Λαπαθιώτη; Εκεί να δείς καλοπέραση :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήReally Nothing, παρ' ότι το σχόλιό σου ήρθε πιο πριν, για κάποιο λόγο μου εμφανίστηκε τώρα - οπότε σόρρυ που σου απαντώ καθυστερημένα :-(
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο το μπλογκ σου και χαίρομαι πολύ που υπάρχει ένα μπλογκ για την LGBT Μουσικολογία!
Είμαι σίγουρος ότι το δικό σου ποστ θα είναι πολύ πιο ενδιαφέρον και σίγουρα πιο πλούσιο :-)
Thnks! Έχει πολύ ψωμί το ρεμπέτικο, κυρίως λόγω της ιδιότυπης σεξουαλικής ελευθερίας του μεσοπολέμου στον περιθωριακό χώρο των ρεμπετών/ρεμπετισσών. Χρόνο και όρεξη να έχεις και βρίσκεις πάρα πολλά στοιχεία! Περιμένω τα επόμενά σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι. Και το ρεμπέτικο και τα μπλουζ έχουν πλουσιότατες αναφορές. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφή