Αναδημοσιεύω από το μπλογκ του καλού φίλου Thomas Xomeritis, μέρος ανάρτησής του για τα όσα συνέβησαν το Σάββατο το απόγευμα στη Λυρική Σκηνή [για να ενημερωθείτε πλήρως διαβάστε τις αναρτήσεις του Απέναντι Πεζοδρομίου, εδώ και εδώ].
Αναφορικά με διοργανώσεις, με ξένισε ο τρόπος που μπούκαραν οι LGBT ακτιβιστές στην Εθνική Λυρική Σκηνή για να διαμαρτυρηθούν - με το δίκιο τους - για το γνωστό ζήτημα. Με απωθεί γενικά η μέθοδος του «μπουκάρω», δημιουργεί καταστάσεις κακής αισθητικής και ξενίζει επίσης το target group το οποίο θέλεις να κερδίσεις. Οι ακτιβιστές, θα μπορούσαν να είχαν αιτηθεί εκ των προτέρων να διαβαστεί από εκπρόσωπό τους, πριν την παράσταση, το κείμενό τους. Και στην περίπτωση που το αίτημά τους είχε απορριφθεί, θα μπορούσαν να το είχαν μοιράσει στους εισερχόμενους τυπωμένο έξω από τη Λυρική, κρατώντας πλακάτ.
Αλλά αυτή είναι η δικιά μου άποψη και δεν είναι απαραίτητα η ορθή.
Είναι απολύτως ορθή Thomas! Δεν είναι θέμα κακής αισθητικής απλά, είναι θέμα πρακτικής που προκύπτει από ένα κακό (ή ίσως και έλλειψη) background.
Την λογοκρισία και την ομοφυλοφοβία δεν την αντιμετωπίζεις με μεθόδους που ομοιάζουν.
Τέλος να συμπληρώσω ότι με την ευκαιρία αυτή, γνώρισα μια όπερα του Ντζβόρακ που δεν ήξερα και είναι πράγματι θαυμάσια.
From: fuhjo.
(Rusalka: Eva Jenisová), National Theatre in Prague, 3.10.1998.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου