Ανώνυμε, ειλικρινά ευχαριστώ που μπαίνεις στον κόπο να βλέπεις το μπλογκ μου, αλλά μετά συγχωρήσεως με έχεις πρήξει βάζοντας σε σχόλιο το ίδιο και το ίδιο και γώ κάθε φορά να στο κόβω.
Εν πάσει περιπτώσει, στο πέρασα τώρα για να σου φύγει η κάψα. Ικανοποιημένος;
Γειά :) Μού 'ρθε κι εμένα. Δεν ξέρω, τί γνώμη νά 'χω; Είναι μια πολιτική τοποθέτηση, ενάντια στον εφησυχασμό του λάιφστάιλ, κλπ.
Κι εγώ δεν είμαι πολύ της γκέυ κουλτούρας, αλλά καλώς ή κακώς, ο περισσότερος κόσμος θέλει να διασκεδάσει και να πηδηχτεί με την ησυχία του. Αν δεν έχουν τη διάθεση για μαχητικές διεκδικήσεις, ε, μάλλον δεν τις χρειάζονται.
Έπειτα έχω την εντύπωση οτι αυτό είναι μάλλον μεμονωμένο περιστατικό. Αν ήθελα να βρω εστίες ομοφοβικής βίας, θα πήγαινα σε καμμιά Κουμουνδούρου, κάνα Πεδίο του Άρεως, ή στο σπίτι κανενός μεσήλικα ομοφυλόφιλου που πληρώνει για το σεξ του. Αν και μπορεί να έχουν αλλάξει τα πράγματα τώρα, δεν ξέρω. Εγώ έχω σπιτωθεί πια :)
το περιστατικό μάλλον μεμονωμένο είναι, τουλάχιστον όσο αφορά το γκάζι. αν και δυό βδομάδες πίσω, άκουσα ότι οι χρυσαυγίτες είχαν συγκέντρωση στον σταθμό του κεραμικού, αλλά δεν ακούστηκε τίποτα παραπάνω.
η αλήθεια είναι ότι το συμβάν αυτό είναι γνωστό εδώ και κάμποσο καιρό, νομίζω 1-2 μέρες αφότου συνέβη, από το μπλογκ του les_boi.
είναι τελικά όμως πολιτική μια τοποθέτηση που απλά τα βάζει με το lifestyle; ούτε κι εγώ είμαι του lifestyle, κάθε άλλο, αλλά αυτό μου φαίνεται πολύ εύκολο – ανέξοδο. αν προσθέσεις δέ ότι μέσα στο lifestyle βάζει σαν καρύκευμα «γάμους και βαφτίσια», η σούπα μου βγαίνει εντελώς «στεγνή».
θέλω να πώ - συμπληρώνοντας - ότι τελικά παρ' ότι θέλουν να καταδικάσουν τον "εφησυχασμό" (που αυτοί τον αποδίδουν στο lifestyle), κάνοντας μια εντελώς στερεοτυπική (κατά τα στάνταρτς του συγκεκριμένου χώρου) και ανέξοδη κριτική, και αυτοί δεν ξεφεύγουν απ' αυτόν.
Κι εγώ στου les το είχα διαβάσει πρώτη φορά, αλλά κοίταξα ξανά σήμερα και την είδηση την είχε βρει από το indymedia, αν και δεν ακολούθησα λινκ.
Ε, πολιτική τοποθέτηση δεν είναι αυτή για το γάμο και τη "γκέι επιχειρηματικότητα"; Λίγο ατσούμπαλη, και νομίζω παραμυθιάζονται και λίγο αυτοί της αφίσσας, με "τη δική μας νύχτα". Και το πρόβλημα δεν ήταν ποτέ η ομοφοβική βία, στην Ελλάδα, ούτε έχουμε πολύ βίαιο έγκλημα έτσι κι αλλοιώς. Το πρόβλημα ήταν πάντα η απαξίωση κι ο κοινωνικός αποκλεισμός. Αλλά πλέον οι γκέυς κι οι λεσβίες είναι στο δρόμο της ένταξης και διεκδικούν τη μέρα και την καθημερινότητα, όχι τη νύχτα. Ε, εγώ δεν μπορώ να στεναχωρηθώ γι' αυτό, σόρρυ. Χαίρομαι, μπράβο τους, και στα δικά μας. Αλλοιώς τί χτυπιόμαστε; Για να γυρίσουμε πίσω, και να κρυβόμαστε στις σκιές, πάλι;
Τέλος πάντων, καλό είναι πάντα να ακούγονται οι φωνές όλων μας, και συγκεκριμμένα για την είδηση μιας ομοφοβικής επίθεσης, νομίζω οτι το σημαντικό είναι να ακουστεί και να μαθευτεί, κι η συζήτηση για τα πολιτικά κίνητρα αυτού που ενημερώνει, είναι δευτερεύουσας σημασίας. Τώρα, οτι το Γκάζι δεν είναι το άντρο του Γκάρυ Βελουχιώτη (Γκάρυ; γκευ Άρης; Όχι ε;), δεν έμεινα και μ' ανοιχτό το στόμα που το έμαθα...
Και θα ήθελα πάντως να ακουγόταν και το παιδί που του επιτέθηκαν, αν βρισκόταν πουθενά.
www.arelis.gr
ΑπάντησηΔιαγραφήπεριεχει ερωτονομικον για οσους ειναι ομοφοβικοι
Ανώνυμε, ειλικρινά ευχαριστώ που μπαίνεις στον κόπο να βλέπεις το μπλογκ μου, αλλά μετά συγχωρήσεως με έχεις πρήξει βάζοντας σε σχόλιο το ίδιο και το ίδιο και γώ κάθε φορά να στο κόβω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν πάσει περιπτώσει, στο πέρασα τώρα για να σου φύγει η κάψα. Ικανοποιημένος;
Φοβάμαι πως θα στο ξαναστείλει, γιατί από ό,τι λες μάλλον πρόκειται για bot :(
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς σε βρίσκω στάσσα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήπιθανόν ναί.
αλήθεια τί γνώμη έχεις για το κείμενο της παραπάνω μπροσούρας;
Γειά :) Μού 'ρθε κι εμένα. Δεν ξέρω, τί γνώμη νά 'χω; Είναι μια πολιτική τοποθέτηση, ενάντια στον εφησυχασμό του λάιφστάιλ, κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ δεν είμαι πολύ της γκέυ κουλτούρας, αλλά καλώς ή κακώς, ο περισσότερος κόσμος θέλει να διασκεδάσει και να πηδηχτεί με την ησυχία του. Αν δεν έχουν τη διάθεση για μαχητικές διεκδικήσεις, ε, μάλλον δεν τις χρειάζονται.
Έπειτα έχω την εντύπωση οτι αυτό είναι μάλλον μεμονωμένο περιστατικό. Αν ήθελα να βρω εστίες ομοφοβικής βίας, θα πήγαινα σε καμμιά Κουμουνδούρου, κάνα Πεδίο του Άρεως, ή στο σπίτι κανενός μεσήλικα ομοφυλόφιλου που πληρώνει για το σεξ του. Αν και μπορεί να έχουν αλλάξει τα πράγματα τώρα, δεν ξέρω. Εγώ έχω σπιτωθεί πια :)
το περιστατικό μάλλον μεμονωμένο είναι, τουλάχιστον όσο αφορά το γκάζι. αν και δυό βδομάδες πίσω, άκουσα ότι οι χρυσαυγίτες είχαν συγκέντρωση στον σταθμό του κεραμικού, αλλά δεν ακούστηκε τίποτα παραπάνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήη αλήθεια είναι ότι το συμβάν αυτό είναι γνωστό εδώ και κάμποσο καιρό, νομίζω 1-2 μέρες αφότου συνέβη, από το μπλογκ του les_boi.
είναι τελικά όμως πολιτική μια τοποθέτηση που απλά τα βάζει με το lifestyle; ούτε κι εγώ είμαι του lifestyle, κάθε άλλο, αλλά αυτό μου φαίνεται πολύ εύκολο – ανέξοδο. αν προσθέσεις δέ ότι μέσα στο lifestyle βάζει σαν καρύκευμα «γάμους και βαφτίσια», η σούπα μου βγαίνει εντελώς «στεγνή».
θέλω να πώ - συμπληρώνοντας - ότι τελικά παρ' ότι θέλουν να καταδικάσουν τον "εφησυχασμό" (που αυτοί τον αποδίδουν στο lifestyle), κάνοντας μια εντελώς στερεοτυπική (κατά τα στάνταρτς του συγκεκριμένου χώρου) και ανέξοδη κριτική, και αυτοί δεν ξεφεύγουν απ' αυτόν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ στου les το είχα διαβάσει πρώτη φορά, αλλά κοίταξα ξανά σήμερα και την είδηση την είχε βρει από το indymedia, αν και δεν ακολούθησα λινκ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, πολιτική τοποθέτηση δεν είναι αυτή για το γάμο και τη "γκέι επιχειρηματικότητα"; Λίγο ατσούμπαλη, και νομίζω παραμυθιάζονται και λίγο αυτοί της αφίσσας, με "τη δική μας νύχτα". Και το πρόβλημα δεν ήταν ποτέ η ομοφοβική βία, στην Ελλάδα, ούτε έχουμε πολύ βίαιο έγκλημα έτσι κι αλλοιώς. Το πρόβλημα ήταν πάντα η απαξίωση κι ο κοινωνικός αποκλεισμός. Αλλά πλέον οι γκέυς κι οι λεσβίες είναι στο δρόμο της ένταξης και διεκδικούν τη μέρα και την καθημερινότητα, όχι τη νύχτα. Ε, εγώ δεν μπορώ να στεναχωρηθώ γι' αυτό, σόρρυ. Χαίρομαι, μπράβο τους, και στα δικά μας. Αλλοιώς τί χτυπιόμαστε; Για να γυρίσουμε πίσω, και να κρυβόμαστε στις σκιές, πάλι;
Τέλος πάντων, καλό είναι πάντα να ακούγονται οι φωνές όλων μας, και συγκεκριμμένα για την είδηση μιας ομοφοβικής επίθεσης, νομίζω οτι το σημαντικό είναι να ακουστεί και να μαθευτεί, κι η συζήτηση για τα πολιτικά κίνητρα αυτού που ενημερώνει, είναι δευτερεύουσας σημασίας. Τώρα, οτι το Γκάζι δεν είναι το άντρο του Γκάρυ Βελουχιώτη (Γκάρυ; γκευ Άρης; Όχι ε;), δεν έμεινα και μ' ανοιχτό το στόμα που το έμαθα...
Και θα ήθελα πάντως να ακουγόταν και το παιδί που του επιτέθηκαν, αν βρισκόταν πουθενά.
ναί κι εγώ θά 'θελα να το άκουγα.
ΑπάντησηΔιαγραφήφυσικά πρέπει ν' ακούγονται όλες οι φωνές.
και ακριβώς εκεί είναι το θέμα: η μέρα και η καθημερινότητα.