ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ.

Έχω εξασκήσει για κάποια χρόνια το επάγγελμα του εκπαιδευτικού. Έχω ζήσει αυτό τον χώρο, και έχω απηυδήσει πολλάκις από τις στρεβλώσεις του χώρου της παιδείας, που πώς θα μπορούσε να συμβαίνει διαφορετικά άλλωστε, αντικατοπτρίζει τις γενικότερες στρεβλώσεις της ελληνικής κοινωνίας.

Δεν θα μιλήσω τώρα, για το πρόγραμμα διδασκαλίας που τα μισά που διδάσκονται τα παιδιά είναι για το καλάθι των αχρήστων, ενώ θα έπρεπε να ανανεωθεί σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες. Αυτή είναι μία άλλη κουβέντα, στην οποία -ω μα τί έκπληξις- τα συνδικαλιστικά όργανα των εκπαιδευτικών ελάχιστα μπαίνουν. Ο δέ σημερινός Πρωθυπουργός ήταν επί χρόνια Υπουργός Παιδείας, ένας ανύπαρκτος Υπουργός Παιδείας.

Ανάμεσα, λοιπόν, στις πολλές αυτές στρεβλώσεις, είναι το γεγονός ότι η συμπαθής τάξη των πρώην συναδέλφων μου, θεωρεί ότι θα πρέπει να είναι κραυγαλαία προνομιούχος, έναντι των υπόλοιπων εργαζομένων.

Θεωρεί ανάμεσα στ' άλλα ότι θα πρέπει να πληρώνεται επιπλέον, για την διόρθωση των γραπτών των πανελληνίων εξετάσεων, και όχι μόνο αυτό, εκβιάζει με περισσό θράσσος, κάνοντας απεργία εν μέσω των εξετάσεων, δημιουργώντας μία τεράστια ανασφάλεια στα παιδιά.

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω αγαπητοί φίλοι - αυτή δεν είναι η δουλειά σας ανάμεσα στ' άλλα; Να διορθώνετε και γραπτά εξετάσεων; Ποιά είναι τα καθήκοντά σας; Μήπως θα πρέπει η ελληνική κοινωνία να σας παράσχει και αυτοκλιματιζόμενα νεροκαθίσματα για να δροσίζεται ο ποπός σας όταν διορθώνετε;

* Και κάτι ακόμη, για να παραμένουμε στην θεματολογία του μπλογκ: Τα κονδύλια για την ισότητα κατά των διακρίσεων στον χώρο της εκπαίδευσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουν απορροφηθεί; Αν όχι, γιατί; Αν ναί, πώς και με ποιόν τρόπο;

The Godfathers - Birth, school, work, death.

.